خرس طلایی برلیناله به «تاکسی» پناهی رسید
خواهرزاده پناهی که در این فیلم بازی می‌کند درحالی‌که اشک می‌ریخت، خرس طلایی را به نیابت از او دریافت کرد.
«تاکسی»، درام جدید جعفر پناهی جایزه خرس طلایی را در شصت‌و‌پنجمین جشنواره بین‌المللی فیلم برلین به دست آورد.
خواهرزاده پناهی، حنا سعیدی، که در این فیلم بازی می‌کند درحالی‌که اشک می‌ریخت، خرس طلایی را به نیابت از پناهی دریافت کرد.
«تاکسی» که در بخش رقابتی جشنواره فیلم برلین (۲۰۱۵) شرکت کرده بود توانست توجه اکثر هیئت‌داوران این جشنواره را به خود جلب کند.
این فیلم با یک بودجه بسیار ناچیز و با بازی خود پناهی به عنوان راننده تاکسی، بدون مجوز و مخفیانه داخل ایران ساخته شده است. نسرین ستوده، وکیل مدافع حقوق بشر نیز از مسافران «تاکسی» است.
بیشتر بخوانید: نسرین ستوده، مسافر «تاکسی» جعفر پناهی
جعفر پناهی از سینماگران مورد علاقه جشنواره فیلم برلین است. جعفر پناهی تنها سینماگر ایرانی است که هشت بار در این جشنواره حضور داشته است. او و کامبوزیا پرتوی در سال، ۲۰۱۳ مشترکا جایزه خرس نقره‌ای بهترین فیلم‌نامه را برای فیلم «پرده» از آن خود کردند. سال ۲۰۰۶ نیز فیلم «آفساید» پناهی، جایزه خرس نقره‌ای هیئت‌داوران را برای کارگردانی به دست آورد.
مونیکا گروترز، وزیر فرهنگ آلمان در شب افتتاحیه برلیناله در برابر بیش از ۱۶۰۰ مهمان خارجی و داخلی گفت که از دعوت پیاپی پناهی برای شرکت در برلیناله پشتیبانی می‌کند و آن را عملی درست می‌داند.
بیشتر بخوانید: «تاکسی» جعفر پناهی، از تهران تا برلین
نسرین ستوده در «تاکسی»:
نظرها
جعفر پناهی: هیچگاه به ما اجازه نمایش فیلم‌هایمان را در ایران نداده‌اند | کمیته دفاع از حقوق هنر و هنرمندان
[…] بیشتر بخوانید: خرس طلایی برلیناله به «تاکسی» پناهی رسید […]
واحه
خوشبختانه علم و فرهنگ مرز تحریم شده ندارند . افرین به هموطنان لایق علم و هنر
زکریا رازی
من فیلم را ندیده ام و در مورد فیلم نظری نمیتوانم بدهم. ولی اهدای این جایزه حمایت از آزادی بیان در ایران است.
گیاه بیابان
اینکه وزیر فرهنگ آلمان تاکید می کنه پناهی پیاپی در برلیناله باید حضور داشته باشد بدونه اینکه آثاربعدی پناهی اصلا ساخته شده باشند که حال بخواهند مورد ارزیابی داوران قرار بگیرند برای حضور از ساز و کار حضور و جایزه فعلی نیز پرده برمی دارد .سایت بی بی سی فارسی که عمدتا در حمایت از دگراندیشان سیاسی ایران مطلب منتشر می کنه این بار در مورد تاکسی پناهی کاری که بشاید از دستش برنمی آید و تیتر می زند وقتی محدودیت خلاقیت نمی آورد و فیلم پناهی رو تصنعی و شعاری ارزیابی می کند و البته این ضعف را ناشی از محدودیت داخلی می داند حال آنکه کیست که نداند هستند آثار بزرگ سینمایی که در محدودیت خلق شده اند. جان فورد در دوره مک کارتیسم نامش در بلک لیست بود و در همان دهه پنجاه بهترین آثار را خلق کرد.باید یک بار برای همیشه رودر بایسی را باخودمان کنار بگذاریم و بپذیریم هنرمندا ن کاهل ایران ره راحت را یادگرفته اند تصویرها و محتواهای تکراری را بازتولید می کنند و یک نمای اگزجره از داخل ایران به نمایش می گذارند تمام مشکلات راهم جوشیده از چشمه ی درون می دانند گویی چیزی به نام ساختار بیرونی وجود ندارد.البته که ساختار بیرونی وجود دارد اما وقتی وجه مشخصه ثابت مخالفان سیاسی ایران بزدلی در برابر ساخت برون مرزی است،ناگزیر به ورطه ی تکرار می افتد