محمود دولتآبادی: اعتراض «منطقی» را فراموش نکنیم
نویسنده کتاب پرمخاطب «بنی آدم» میگوید دولتها در ایران، نویسندگی به عنوان یک شغل را از رسمیت میاندازند. دولتآبادی اعلام میکند که به وضعیت تحمیل شده به او معترض است.
محمود دولتآبادی، نویسنده سرشناس ایرانی که با کتاب «بنی آدم» در نمایشگاه کتاب تهران حضور دارد میگوید دولتها در ایران، نویسندگی به عنوان یک شغل را از رسمیت میاندازند و اعلام میکند که معترض است.
«بنیآدم» نوشته محمود دولتآبادی مجموعهایست از شش داستان کوتاه در ۱۰۶ صفحه. این کتاب را نشر چشمه در شمارگان بالا منتشر کرده و با استقبال خوانندگان هم روبرو شده است. به همین مناسبت روزنامه فرهیختگان با دولتآبادی گفتو گویی انجام داده است. نویسنده آثار ماندگاری مانند «جای خالی سلوچ» و «کلیدر» در انتقاد از سانسور میگوید: «در ایران هم نویسندگی رسماً شغل است، منتها دولت رسمی بودنش را نقض میکند و جلویش را میگیرد و سانسور میکند و از روند منطقیاش، دورش میکند.»
بیشتر بخوانید: لاغرترین اثر داستانی محمود دولتآبادی: «بنیآدم»
محمود دولتآبادی در این گفتوگو بر آن است که نویسندگی یک شغل آزاد و رسمیست اما به خاطر سنگاندازیها و مانعتراشیهای دولت، برخی آثار در محاق قرار میگیرد و نویسندگی را از حالت یک شغل رسمی خارج میکند.
او میگوید: «اشخاص نباید اعتراض منطقی خودشان را هم فراموش کنند. من در حال حاضر در چنین وضعیتی زندگی میکنم، بدیهی است معترضم به شرایطی که به زندگی و آثارم تحمیل شده است ولی در عین حال، کار میکنم و کار خواهم کرد، این واقعیتی است که داریم از آن عبور میکنیم. این واقعیت اصلا آسان نیست، ولی ما هم آسان نیستیم.»
بعد از رمان «سلوک» که توسط نشر چشمه در سال ۱۳۸۲ منتشر شد، «بنیآدم» اولین اثریست داستانی که از محمود دولتآبادی انتشار مییابد.
رمان «زوال کلنل» این نویسنده برای اولین بار به زبان آلمانی و سپس به زبان انگلیسی منتشر شد و در دولت حسن روحانی هم به رغم وعده گشایش، مجوز انتشار دریافت نکرد. «زوال کلنل» هم یک رمان شهریست و روایتی از سالهای نخست انقلاب و اعدامها را به دست میدهد.
نظرها
نظری وجود ندارد.