نگرانی نقاشان درباره گنجینه موزه هنرهای معاصر: قرارداد محرمانه وجود دارد؟
بخشی از گنجینه موزه هنرهای معاصر در غرب به نمایش گذاشته می‌شود. انجمن هنرمندان نقاش می‌گوید قراردادها شفاف نیست. آن‌ها از مسئولان خواسته‌اند روشنگری کنند.
نگرانی‌های نقاشان ایرانی از بی‌کفایتی، سوءمدیریت و فساد (عکس: ایلنا)
انجمن هنرمندان نقاش نگران آثار موزه هنرهای معاصر تهران است که قرار است برای نخستین بار در دسامبر سال جاری در گالری ملی برلین و سپس در چند شهر دیگر به نمایش درآید. انجمن هنرمندان نقاش در نامه‌ای سرگشاده به علی مرادخانی، معاون هنری وزارت ارشاد این نگرانی‌ها را بازگو کرده است. آن‌ها می‌پرسند آیا قرارداد محرمانه‌ای بین ایران و آلمان منعقد شده؟ چه ضمانتی وجود دارد که گنجینه موزه هنرهای معاصر به موقع و صحیح و سالم به ایران بازگردد؟ آیا احتمال ضبط یا تعویض آن‌ها با آثار بدلی وجود ندارد؟ مشاوران چه کسانی بودند و چه آثاری را انتخاب کرده‌اند؟
والتر اشتاین مایر، وزیر خارجه آلمان شنبه ۲۵ مهر ۹۴ با حضور علی مرادخانی، معاون امور هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ایران از موزه هنرهای معاصر تهران دیدار کرد و در جریان آن میانجی شد تا مجید ملانوروزی، مدیر موزه هنرهای معاصر و نماینده بنیاد «میراث فرهنگی پروس» بر سر ارسال گنجینه موزه هنرهای معاصر به برلین مذاکره کنند. این مذاکرات به مدت یک سال پشت درهای بسته در برلین انجام شد و به ثمر نشست. ۳۰ اثر از گنجینه موزه هنرهای معاصر همراه با آثاری از نقاشان ایرانی در برلین به نمایش گذاشته می‌شود.
در موزه هنرهای معاصر آثار مهمی از امپرسیونیسم تا پاپ آرت وجود دارد. آثاری از هنرمندان مطرحی همچون رنوار، مونه، ون گوگ، پیکاسو و همچنین ماکس ارنست، آلبرتو جاکومتی، جکسون پولاک، روی لیختن‌اشتاین و اندی وارهول در این موزه جمع‌آوری شده است که ارزش آن‌ها تا ۲/۵ میلیارد دلار برآورد می‌شود.
با انقلاب ۱۹۷۹ و برقراری جمهوری اسلامی این آثار تا مدت‌ها اجازه نمایش و حتی فروش نداشتند.
انجمن هنرمندان ایران می‌گوید که جامعه هنری ایران نگران سرنوشت «میراث ملی کشور» است، نگران گنجینه‌‌ای که قرار است طبق قراردادی بین‌المللی به خارج از کشور برود. به گفته آنان این نگرانی‌ها به خاطر این است که مدیران ارشد وزارت ارشاد درباره «ماهیت این قرارداد شفاف‌سازی نکرده‌اند یا سکوت کرده‌اند و از دادن پاسخ صریح آشکارا طفره رفته‌اند.»
مولانوروزی درباره این نمایشگاه گفته است: «تردید ندارم که این آثار جهان را شگفت‌زده می‌کند. این گنجینه می‌تواند فاصله بین ملت ایران با ملت‌های دیگر را از بین ببرد.»
هرمان پارتسینگر، مدیر بنیاد «میراث فرهنگی پروس» در آلمان هم درباره توافق بر سر نمایش این آثار در برلین هم گفته است: «ما می‌خواهیم با این نمایشگاه کاملاً آگاهانه جامعه مدنی ایران را تقویت کنیم.»
دولت آلمان و ایران به طور مشترک هزینه بیمه این گنجینه هنری را به عهده گرفته‌اند. قرار است که از مارس ۲۰۱۷ به بعد این آثار در موزه ماکسی روم هم به نمایش گذاشته شوند. در مجموع چهار تا پنج سال این آثار بین موزه‌های مختلف جهان دست به دست خواهد شد.
با گالری تیت لندن و برخی موزه‌ها در پاریس، واشنگتن و نیویورک هم مذاکراتی برای به نمایش گذاشتن این آثار انجام می‌شود که هنوز به نتیجه مشخص و امضای قرارداد نرسیده است.
بیشتر بخوانید:
نظرها
نظری وجود ندارد.