دولت کلمبیا: مذاکرات جدید صلح بستگی به تصمیم فارک دارد
با شکست همهپرسی درباره توافقنامه صلح با چریکهای فارک در کلمبیا، دولت از سویی میخواهد با مخالفان توافقنامه گفتوگو کند و از سوی دیگر مسئولیت ادامه مذاکرات را به تصمیم فارک در اینباره موکول میکند.
پس از همهپرسی شکستخورده کلمبیا در مورد صلح با گروه فارک، دولت این کشور مسئولیت از سرگیری مذاکرات صلح بر دوش فارک انداخت.
ماریا آنخلا هولگین، وزیر امور خارجه کلمبیا گفت: «تصمیم اینکه آیا توافقنامه صلح جدیدی به مذاکره گذاشته شود بیش از هر چیز بستگی به فارک دارد.»
بهگفته هولگین، افزون بر این طرف مقابل باید فورأ فهرستی از تغییرات پیشنهادی را ارائه کنند.
از سوی دیگر خوان مانوئل سانتوس، رئیس جمهوری کلمبیا گفته است آتشبس کنونی با چریکهای فارک فارک روز ۳۱ اکتبر / ۱۰ آبان پایان مییابد.
او اظهار امیدواری کرد که راه حلی برای حل مسئله مناقشه با فارک یافت شود.
روز گذشته (سهشنبه) اعلام شد که دولت کلمبیا و اپوزیسیون مخالف توافق صلح با فارک در آینده نزدیک به گفتوگو خواهند نشست.
یک هفته پیش رئیس جمهوری کلمبیا و رودریگو لوندونیو با نام مستعار «تیموشنکو»، رهبر سازمان چریکی چپگرا، فارک، پیمان صلح را در شهر کارتاخنا و در حضور بان کی مون، دبیرکل سازمان ملل و چند تن از رهبران کشورهای آمریکای لاتین، امضا کردند.
در همهپرسی یکشنبه ۲ اکتبر / ۱۱ مهر، ۵۰,۲۳ درصد شرکتکنندگان پیمان صلح با فارک را رد کردند.
درگیریهای نظامی فارک و نیروهای دولتی کلمبیا از سال ۱۹۶۴ تاکنون بیش از ۲۲۰ هزار کشته در بر داشته است. همچنین در این مدت بیش از پنج میلیون نفر آواره شدهاند.
بیشتر بخوایند:
نظرها
همنشین بهار
«فارک» اسلحه را بر زمین میگذارد Columbia-Farc peace deal خون بخون شستن محال است و محال جدا از شبیه سازیهای کور که در بسیاری موارد نابجاست، آیا آنچه سرانجام فارک FARC به آن رسید(حزب سیاسی)، «آش خاله» و در تقدیر است؟ آیا «نقشه راه» فارک میتواند سرمشق قرار گیرد و به دُور و تسلسل خشونت در میهن ما پایان دهد؟ آیا قاتلین زندانیان سیاسی که حرث و نسل میهن ما را بر باد دادهاند و به جنایات صورتگرفته افتخار میکنند، این ظرفیت را دارند که به این «اپیسمنت» معقول، رو آورند؟ مدعیان صاحب اختیاری مقاومت، چطور؟ ... درگیری خونین و طولانی بین فارک و رژیم کلمبیا، نه تنها کشتههای بسیار باقی گذاشت، به تفرقه و خشونت در جامعه هم دامن میزد. از دید برخی مسئولین فارک، هر کس به راه و روش آنها انتقاد داشت، مزدور دشمن و خیانتپیشه لقب میگرفت. رژیم کلمبیا هم دست از خفقان و استبداد و بگیر و ببند برنمیداشت. قربانی اصلی اما، مردم ستمدیده و فقیر کلمبیا بودند. هزاران کشته و میلیونها آواره... http://www.hamneshinbahar.net/article.php?text_id=429