ارتباط ناشناخته. ارتباط بدون سانسور. ارتباط برقرار نمی‌شود. سایت اصلی احتمالاً زیر سانسور است. ارتباط با سایت (های) موازی برقرار شد. ارتباط برقرار نمی‌شود. ارتباط اینترنت خود را امتحان کنید. احتمال دارد اینترنت به طور سراسری قطع شده باشد. ادامه مطلب

احمد باطبی: «حذف هدفمند فعالان حقوق بشر در ایران»

<p>در هفته&zwnj;های گذشته حکم&zwnj;های سنگینی برای تعدادی از فعالان حقوق بشر در ایران صادر شده است. شیوا نظرآهاری، نصور نقی&zwnj;پور و کوهیار گودرزی تنها چند تن از این فعالان هستند که با احکام طولانی مدت زندان از سوی دستگاه قضایی ایران مواجه شده&zwnj;اند.</p> <!--break--> <p>&nbsp;</p> <p>احمد باطبی، مسئول تشکیلات برون&zwnj;مرزی &laquo;مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران&raquo; که خود در واشینگتن ساکن است، این حرکت از سوی دولت ایران را &laquo;هدفمند&raquo; می&zwnj;بیند و می&zwnj;گوید:</p> <p>&laquo;در گذشته هم احکامی برای فعالان حقوق بشری، کسانی که به&rlm;صورت نیمه&rlm;حرفه&rlm;ای و یا حرفه&rlm;ای مسائل حقوق بشر را در ایران پی&rlm;گیری می&rlm;کنند، صادر شده بود، اما در روزهای اخیر، برای چهره&rlm;های شاخص در این زمینه، احکامی صادر شده که از دید من، آسیبی جبران&rlm;ناپذیر به فعالیت&zwnj;های حقوق بشری ایران وارد می&rlm;کند.&raquo;</p> <p>&nbsp;</p> <p><span><span>&nbsp;<strong>شیوا نظرآهاری یکی از فعالانی است که با حکم سنگین زندان روبه&zwnj;رو شده است...</strong></span></span><br /> &nbsp;</p> <p>&nbsp;<a href="http://www.zamahang.com/podcast/2010/20110110_Interview_AhmadBatebi_Pejman.mp3" target="_blank" rel="noopener"><img height="31" width="273" src="http://zamanehdev.redbee.nl/u/wp-content/uploads/musicicon.jpg" alt="" /></a></p> <p>باطبی می&zwnj;افزاید: &laquo;جامعه&rlm;ی حقوق بشری ایران، دارد نیروی خود را از دست می&rlm;دهد. در طول سال&rlm;های گذشته، نیرویی به عنوان نیروی متخصص در کار حقوق بشری تربیت شده&rlm; است. نصور نقی&rlm;پور، شیوا نظرآهاری، حسین رونقی ملکی، مهدی خدایی، محبوبه کرمی، ابوالفضل عابدینی، لاله حسن&rlm;پور، احمد وحید فخرالدین، درسا سبحانی و کوهیار گودرزی و ... کسانی نیستند که تنها بخواهیم از آنها به عنوان یک چهره و یا یک نام یاد کنیم. آنها سال&rlm;ها در فضایی که هم به لحاظ تئوریک و هم به لحاظ منابع آموزشی، با کمبود&rlm; جدی روبه&zwnj;رو بود، روی خودشان کار کردند و خود را در حد استاندارد حقوق بشری در جامعه&rlm;ی جهانی بالا آوردند. فعالیت آنها کاملاً منطبق با یک فعال حقوق بشری بود که در دنیا با یک شرایط روشن و قابل پذیرش برای نهادهای حقوق بشری جهانی فعالیت می&rlm;کند.&raquo;</p> <p>&nbsp;</p> <p>مسئول تشکیلات برون&zwnj;مرزی &laquo;مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران&raquo; معتقد است که تعدادی از فعالانی که اخیرا به حکم&zwnj;های سنگین زندان محکوم شده&zwnj;اند، تفاوت کار سیاسی با کار حقوق بشری را می&rlm;دانستند و حذف یا تحت فشار قرار گرفتن آنها لطمه&rlm;ی جبران&rlm;ناپذیری را به فرایند حقوق بشری در ایران وارد می&rlm;کند. چراکه جایگزین کردن این افراد زمان می&rlm;برد و تا تربیت نیروهای جدید و جایگزین شدن، یک دوره&rlm;ی رکود پدید خواهد آمد.</p> <p>&nbsp;</p> <p>احمد باطبی، ایجاد این محدودیت&zwnj;ها را &laquo;سیستماتیک&raquo; می&zwnj;بیند و می&zwnj;گوید: &laquo;این محکومیت&rlm;ها کاملاً مهندسی شده&zwnj; هستند. نیروهای حرفه&rlm;ای فعال حقوق بشری که با احکام سنگین مواجه شده&zwnj;اند، فعالیتی استاندارد و کاملاً منطبق با قانون داشته&zwnj;اند. &rlm;آنها در دوره&rlm;ای که عموماً به اسفندماه سال گذشته بازمی&rlm;گردد، در حمله&rlm;ای که اطلاعات سپاه پاسداران به جریان حقوق بشری در ایران داشت دستگیر شدند و در یک دوره&zwnj;ی بازجویی با وثیقه&rlm;های سنگین به&rlm;صورت موقت از زندان آزاد شدند.&raquo;</p> <p>&nbsp;</p> <p>احمد باطبی برای ایجاد آگاهی بیشتر از تاثیر این حرکت می&zwnj;افزاید: &laquo;اکنون در فضایی هستیم که به لحاظ خبری و رسانه&rlm;ای در داخل و خارج ایران اتفاق&zwnj;هایی می&rlm;افتد که اخبار دیگر را تحت&rlm; الشعاع قرار می&rlm;دهد. یکی یکی حکم&rlm;های سنگین برای&rlm; فعالان اجتماعی- سیاسی صادر و از طرف نهاد قضایی اعلام می&rlm;شود. در چنین فضایی، نمی&rlm;شود بازتاب و تأثیر محکومیت این افراد را آن&rlm;گونه که در حالت طبیعی ممکن است، برای افکار عمومی توضیح داد. حکومت هم دقیقاً در چنین فضای تبلیغاتی&rlm; و با توجه به شرایط، محکومیت آنها را اعلام می&rlm;کند.&raquo;</p> <p>&nbsp;</p> <p>مسئول تشکیلات برون&zwnj;مرزی &laquo;مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران&raquo; همچنین معتقد است که مسئله&rlm;ی دستگیری فعالان حقوق بشری، تفاوت چندانی با دستگیری فعالان سیاسی و یا در کل، دیگر قربانیان نقض حقوق بشر در ایران ندارد ولی چند مسئله وجود دارد که تأثیری منفی در فرایند اطلاع&rlm;رسانی و پی&rlm;گیری جدی مسئله فعالان حقوق بشر دارد.&raquo;. <br /> &nbsp;<img hspace="7" height="266" align="left" width="210" vspace="7" alt="" src="http://zamanehdev.redbee.nl/u/wp-content/uploads/ahmad_batebi.jpg" /></p> <p>وی می&zwnj;گوید: &laquo; ما دو جریان حقوق بشری در خارج و تاحدی هم در داخل ایران داریم: جریان سنتی مسئله&rlm;ی حقوق بشر است و تعدادی از افرادی که به عنوان فعال حقوق بشر به صورت حرفه&rlm;ای فعالیت می&rlm;کنند و با توجه به امکانات و پیشینه&zwnj;ای که دارند، تأثیرگذاری در انتشار اطلاعات درباره فعالان حقوق بشر هم در دست آنهاست. این دید سنتی، این که گزینشی برخورد بشود؛ این&zwnj;که در مورد چه کسی فعالیت شود و در مورد چه کسی نشود؛ در مورد چه کسی بیانیه صادر شود و در مورد چه کسی نشود، مبتنی بر نگاه حرفه&rlm;ای و مثبت نیست و باعث می&rlm;شود که بین جامعه&rlm;ی حقوق بشری جدایی&rlm; بیفتد. به عنوان یک فعال حقوق بشر و یک روزنامه&rlm;نگار، متأسفانه این مشکل را دیده&zwnj;ام. بارها هم در مورد آن صحبت کرده&rlm;ایم، ولی نتیجه&rlm; چندان مثبتی در بر نداشته است. مورد دوم این&rlm;که باید نسبت به مکانیسم برخورد نهاد قدرت در ایران با این افراد آگاه باشیم. محکومیت نه لزوماً فعالان حقوق بشری، بلکه فعالان سیاسی و چهره&rlm;های شاخص دیگر هم در ایران و انتشار خبرشان، کاملاً مهندسی شده است.</p> <p>&nbsp;</p> <p>حکومت، نهادهای امنیتی و دستگاه قضایی، رصد می&rlm;کند که الان چه خبری در جامعه، در بین رسانه&rlm;ها، مورد توجه و تأثیرگذار بر افکار عمومی است و بین یک حادثه&rlm;ی بزرگی که توجه همه به آن جلب شده است، خبری از یک محکومیت را اعلام می&rlm;کنند که افکار عمومی نتواند روی آن تمرکز کافی کند. این دو شرایط، یعنی دوری جستن از نگاه سنتی و گزینشی و خودی و غیرخودی کردن و دوم توجه به مکانیسم تبلیغاتی و جنگ روانی حکومت باید در پیوند با وضعیت حقوق بشر و محکومین پی&rlm;گیری شود.&raquo;<br /> &nbsp;</p>

در هفته‌های گذشته حکم‌های سنگینی برای تعدادی از فعالان حقوق بشر در ایران صادر شده است. شیوا نظرآهاری، نصور نقی‌پور و کوهیار گودرزی تنها چند تن از این فعالان هستند که با احکام طولانی مدت زندان از سوی دستگاه قضایی ایران مواجه شده‌اند.

احمد باطبی، مسئول تشکیلات برون‌مرزی «مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران» که خود در واشینگتن ساکن است، این حرکت از سوی دولت ایران را «هدفمند» می‌بیند و می‌گوید:

«در گذشته هم احکامی برای فعالان حقوق بشری، کسانی که به‏صورت نیمه‏حرفه‏ای و یا حرفه‏ای مسائل حقوق بشر را در ایران پی‏گیری می‏کنند، صادر شده بود، اما در روزهای اخیر، برای چهره‏های شاخص در این زمینه، احکامی صادر شده که از دید من، آسیبی جبران‏ناپذیر به فعالیت‌های حقوق بشری ایران وارد می‏کند.»

 شیوا نظرآهاری یکی از فعالانی است که با حکم سنگین زندان روبه‌رو شده است...
 

باطبی می‌افزاید: «جامعه‏ی حقوق بشری ایران، دارد نیروی خود را از دست می‏دهد. در طول سال‏های گذشته، نیرویی به عنوان نیروی متخصص در کار حقوق بشری تربیت شده‏ است. نصور نقی‏پور، شیوا نظرآهاری، حسین رونقی ملکی، مهدی خدایی، محبوبه کرمی، ابوالفضل عابدینی، لاله حسن‏پور، احمد وحید فخرالدین، درسا سبحانی و کوهیار گودرزی و ... کسانی نیستند که تنها بخواهیم از آنها به عنوان یک چهره و یا یک نام یاد کنیم. آنها سال‏ها در فضایی که هم به لحاظ تئوریک و هم به لحاظ منابع آموزشی، با کمبود‏ جدی روبه‌رو بود، روی خودشان کار کردند و خود را در حد استاندارد حقوق بشری در جامعه‏ی جهانی بالا آوردند. فعالیت آنها کاملاً منطبق با یک فعال حقوق بشری بود که در دنیا با یک شرایط روشن و قابل پذیرش برای نهادهای حقوق بشری جهانی فعالیت می‏کند.»

مسئول تشکیلات برون‌مرزی «مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران» معتقد است که تعدادی از فعالانی که اخیرا به حکم‌های سنگین زندان محکوم شده‌اند، تفاوت کار سیاسی با کار حقوق بشری را می‏دانستند و حذف یا تحت فشار قرار گرفتن آنها لطمه‏ی جبران‏ناپذیری را به فرایند حقوق بشری در ایران وارد می‏کند. چراکه جایگزین کردن این افراد زمان می‏برد و تا تربیت نیروهای جدید و جایگزین شدن، یک دوره‏ی رکود پدید خواهد آمد.

احمد باطبی، ایجاد این محدودیت‌ها را «سیستماتیک» می‌بیند و می‌گوید: «این محکومیت‏ها کاملاً مهندسی شده‌ هستند. نیروهای حرفه‏ای فعال حقوق بشری که با احکام سنگین مواجه شده‌اند، فعالیتی استاندارد و کاملاً منطبق با قانون داشته‌اند. ‏آنها در دوره‏ای که عموماً به اسفندماه سال گذشته بازمی‏گردد، در حمله‏ای که اطلاعات سپاه پاسداران به جریان حقوق بشری در ایران داشت دستگیر شدند و در یک دوره‌ی بازجویی با وثیقه‏های سنگین به‏صورت موقت از زندان آزاد شدند.»

احمد باطبی برای ایجاد آگاهی بیشتر از تاثیر این حرکت می‌افزاید: «اکنون در فضایی هستیم که به لحاظ خبری و رسانه‏ای در داخل و خارج ایران اتفاق‌هایی می‏افتد که اخبار دیگر را تحت‏ الشعاع قرار می‏دهد. یکی یکی حکم‏های سنگین برای‏ فعالان اجتماعی- سیاسی صادر و از طرف نهاد قضایی اعلام می‏شود. در چنین فضایی، نمی‏شود بازتاب و تأثیر محکومیت این افراد را آن‏گونه که در حالت طبیعی ممکن است، برای افکار عمومی توضیح داد. حکومت هم دقیقاً در چنین فضای تبلیغاتی‏ و با توجه به شرایط، محکومیت آنها را اعلام می‏کند.»

مسئول تشکیلات برون‌مرزی «مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران» همچنین معتقد است که مسئله‏ی دستگیری فعالان حقوق بشری، تفاوت چندانی با دستگیری فعالان سیاسی و یا در کل، دیگر قربانیان نقض حقوق بشر در ایران ندارد ولی چند مسئله وجود دارد که تأثیری منفی در فرایند اطلاع‏رسانی و پی‏گیری جدی مسئله فعالان حقوق بشر دارد.».
 

وی می‌گوید: « ما دو جریان حقوق بشری در خارج و تاحدی هم در داخل ایران داریم: جریان سنتی مسئله‏ی حقوق بشر است و تعدادی از افرادی که به عنوان فعال حقوق بشر به صورت حرفه‏ای فعالیت می‏کنند و با توجه به امکانات و پیشینه‌ای که دارند، تأثیرگذاری در انتشار اطلاعات درباره فعالان حقوق بشر هم در دست آنهاست. این دید سنتی، این که گزینشی برخورد بشود؛ این‌که در مورد چه کسی فعالیت شود و در مورد چه کسی نشود؛ در مورد چه کسی بیانیه صادر شود و در مورد چه کسی نشود، مبتنی بر نگاه حرفه‏ای و مثبت نیست و باعث می‏شود که بین جامعه‏ی حقوق بشری جدایی‏ بیفتد. به عنوان یک فعال حقوق بشر و یک روزنامه‏نگار، متأسفانه این مشکل را دیده‌ام. بارها هم در مورد آن صحبت کرده‏ایم، ولی نتیجه‏ چندان مثبتی در بر نداشته است. مورد دوم این‏که باید نسبت به مکانیسم برخورد نهاد قدرت در ایران با این افراد آگاه باشیم. محکومیت نه لزوماً فعالان حقوق بشری، بلکه فعالان سیاسی و چهره‏های شاخص دیگر هم در ایران و انتشار خبرشان، کاملاً مهندسی شده است.

حکومت، نهادهای امنیتی و دستگاه قضایی، رصد می‏کند که الان چه خبری در جامعه، در بین رسانه‏ها، مورد توجه و تأثیرگذار بر افکار عمومی است و بین یک حادثه‏ی بزرگی که توجه همه به آن جلب شده است، خبری از یک محکومیت را اعلام می‏کنند که افکار عمومی نتواند روی آن تمرکز کافی کند. این دو شرایط، یعنی دوری جستن از نگاه سنتی و گزینشی و خودی و غیرخودی کردن و دوم توجه به مکانیسم تبلیغاتی و جنگ روانی حکومت باید در پیوند با وضعیت حقوق بشر و محکومین پی‏گیری شود.»
 

این مطلب را پسندیدید؟ کمک مالی شما به ما این امکان را خواهد داد که از این نوع مطالب بیشتر منتشر کنیم.

آیا مایل هستید ما را در تحقیق و نوشتن تعداد بیشتری از این‌گونه مطالب یاری کنید؟

.در حال حاضر امکان دریافت کمک مخاطبان ساکن ایران وجود ندارد

توضیح بیشتر در مورد اینکه چطور از ما حمایت کنید

نظر بدهید

در پرکردن فرم خطایی صورت گرفته

نظرها

  • N

    <p>این موضوع جدیدی نیست. این کار از سال ۶۴-۶۵ شروع شد به اعدامهای دسته جمعی و دستگیری های وسیع و فرار تمام عضوهای فعال احزاب سیاسی در سال ۶۷ ختم شد- تا مدتی خیال رژیم راحت بود تا ماجرای ۱۸ تیر. از آنموقع باز دستگیری های پراکنده شروع شد و جنبش سال گذشته به خیر و برکت وجود آقایان موسوی و کروبی باعث شد که خیل وسیعی از افراد کشته دستگیر و متواری شوند.....که هنوز هم ادامه دارد.رژیم همواره درپی قلع و قمع کامل مخالفین خرد و کلان خود بوده است،و این چنین است که جنبش بی پشت و پناه و بی رهبری سبز افراد بیشتری را به دام رژیم انداخت......</p>