شیخ جعفر شجونی، عضو جنجالی روحانیت مبارز درگذشت

جعفر شجونی، نماینده کرج در دوره اول مجلس و عضو شورای مرکزی روحانیت مبارز و موتـلفه در سن ۸۴ سالگی درگذشت. او به ادبیات ویژه و لودگی شهرت داشت و در سال‌های اخیر در حاشیه بود.

شیخ جعفر شجونی صبح یکشنبه ۱۶ آبان در پی عارضه قلبی در تهران درگذشت. پسر او با اعلام خبر مرگ پدرش گفته است: «با این که پدرم از شخصیت‌های اصولگرایی بود، همیشه در یک خط مشخص بود و هیچ‌گاه حزب باد نبود.‌»

این روحانی اصولگرا، مواضعی جنجالی با ادبیاتی غیرمعمول داشت. هرچند او در سال‌های اخیر در سطوح اجرایی حائز مقامی نبود، اما معمولا و با اتکاء به تجربه سال‌های نخست انقلاب، در باره اکثر مسائل اظهارنظر می‌کرد.

شجونی در یکی از آخرین موضع‌گیری‌ها گفته بود که انقلاب فرزند روحانیت و حوزه علمیه است و جامعتین (جامعه روحانیت مبارز و جامعه مدرسین حوزه علمیه قم) دست از سر انقلاب بر نخواهند داشت.

او نخستین مسئول کمیته کرج و متصدی اداره و مصادره کاخ مروارید شمس پهلوی در مهرشهر بود و اتهاماتی در پیوند با ناپدید شدن یا فروش اموال و اشیاء این کاخ متوجه او شده است. شجونی در بهار سال ۹۵ به روزنامه اعتماد گفت : «به اندازه هزار تومان به جمهوری اسلامی ناخنک نزده‌ام.»

شجونی جزء حامیان سرسخت احمدی‌نژاد بود اما بعد از روی کار آمدن روحانی، او را رئیس جمهوری خواند که مرده و رفته است. او در بهار ۹۵ با رندی در پاسخ پرسش خبرگزاری اعتماد گفت: «به نظر من نباید پشت سر مرده صحبت کرد.»

با این همه، او نهی احمدی‌نژاد از کاندیداتوری برای انتخابات ۹۶ را برنتابید و در گفت‌وگویی با وبسایت "تابناک" گفت: «منظور آقا این بود که اگر احمدی نژاد می خواهد کاندیدا بشود، در موعد قانونی نام نویسی و فعالیت کند، وگرنه منظور ایشان شرکت نبودن در انتخابات نبوده است.»

سخنانی از جعفر شجونی

• چهار پسر و دو دختر دارم که یکی روحانی است و دیگران مثل من بیکار هستند!

• مهندس موسوی فقط می‌تواند آرای زنان خیابانی را جذب کند.

• روحانی با آرای یک مشت زن بدحجاب رئیس جمهور شده است.

• به محض آنکه دو یا سه‌بار از دولت انتقاد کردیم، دیگر ما را به افطاری سالانه دولت دعوت نکردند. من پیش از انقلاب ۲۵ بار به زندان رفتم و شدت ضربات کابلی را بر بدنم تحمل کرده‌ام که اگر به دیوار می‌خورد، خرابش می‌کرد اما با این حال ۲۵هزار تومان به این نظام هزینه تحمیل نکردم و امروز متاسفم که چاپلوس‌ها بیشتر از منتقدان، مورد تکریم قرار می‌گیرند.

• رئیس جمهور با کلید آمد اما اطرافیانش با داس آمده‌اند.

• روحانی باید استعفا بدهد و به خانه برود تا انتخابات آزاد برگزار شود و یک آدم حسابی بیاید.

• بحث انتخابات آزاد را اولین بار از زبان پسر شاه، سپس از زبان خاتمی و سهم‌خواهان و برخی افراد دیگر شنیدم

• رفراندوم لغت بدی است. پیشنهاد همه پرسی لرزه بر اندام ما وارد کرد.

• اصلاح‌طلبان مرتد سیاسی هستند.

• رئیس‌جمهور باید علاوه بر این‌که به وعده‌های خود عمل می‌کند، وزرای خود را نیز ترمیم و تصحیح کند؛ به طور مثال رئیس‌جمهور باید وزیر علوم را تعلیم و وزیر ارشاد را ارشاد کند.

• اگر کار موسوی و کروبی را هرکس در آمریکا و اروپا انجام دهد حداقل ۲۰سال زندان دارد اما شورای امنیت جمهوری اسلامی فعلا تخفیف قائل شده و برخی از سران فتنه را حصر خانگی کرده و یک استخوان کثیف و پلیدی لای گوشت جمهوری اسلامی ایران گذاشته است.

• از هاشمی رفسنجانی راضی نیستم، اما از آن طرف هم پفیوز نیستم و نمی توانم حقیقت را نگویم.

• خدا به شهرام ناظری صدا داده انشاءالله از یک چاه نفت بیشتر در آمد داشته باشد. شجریان اگر دلسوز داشت آن حرکات را نمی‌کرد که ربنایش را پخش نکنند.

• در دوران برجام من سکوت کردم ، چون نه می‌دانم کیک زرد چیست، آب سنگین چیست، سانتیریفورژ چیست.

جعفر شجونی در سال ۱۳۹۱ در پاسخ خبرنگاری که از او در مورد عملکرد هشت‌ساله دولت احمدی‌نژاد پرسید، گفت: «خداوکیلی من نفهمیدم این سوالات ریشه‌زنی، این سوالات شما چیه. شما خبرنگارها خیلی انگشت می‌کنید به بلاملاها. تو به این کارها چیکار داری. برو کارت رو بکن و پولت رو بگیر. اگر زن داری که برو به زندگیت برس اگر هم نداری برو بگیر. به همکارت هم گفتم بره شوهر کنه. برید پی زندگیتون. دنبال چی می‌گردین آخه شماها. مگه حتماً باید دربارهٔ همه چی سؤال بکنید شماها»

شجونی در دوره نمایندگی کرج، از جمله برای ارشاد زندانیان سیاسی دهه شصت، به زندان قزلحصار می‌رفت و به روش مالوف در سخنرانی‌های خود لودگی می‌کرد. در سال ۱۳۶۳، در بند زنان – واحد یک قزلحصار – در حاشیه این که رسالت دختران مادری و خانه داری است نه مبارزه، خطاب به زندانیان گفت: زن‌ها البته وقتی پسر می‌زایند دو سه هفته برای شوهران‌شان ناز می‌کنند و از جایشان بلند نمی‌شوند. اما اگر دختر زاییده باشند، چند ساعت بعد رختخواب‌شان را فرز جمع می‌کنند و مشغول کارهای خانه می‌شوند.