ارتباط ناشناخته. ارتباط بدون سانسور. ارتباط برقرار نمی‌شود. سایت اصلی احتمالاً زیر سانسور است. ارتباط با سایت (های) موازی برقرار شد. ارتباط برقرار نمی‌شود. ارتباط اینترنت خود را امتحان کنید. احتمال دارد اینترنت به طور سراسری قطع شده باشد. ادامه مطلب

جعفر پناهی: مرا ۲۰ سال محکوم کرده‌اند اما نمی‌توانم آرزو نکنم

<p>جعفر پناهی، فيلم&zwnj;ساز ايرانی عضو هيأت داوران امسال جشنواره برلين طی پيامی به اين جشنواره از آرزوهای خود نوشت.</p> <!--break--> <p>&nbsp;</p> <p>پناهی پیام&zwnj;اش به جشنواره فیلم برلین را به شکل یک نامه به ایزابل روسلینی، مدیر هيأت داوران جشنواره برلین نوشته است. ایزابل روسلینی نامه جعفر پناهی را روز گذشته، در مراسم گشایش شصت و یکمین جشنواره فیلم برلین خواند.</p> <p><br /> جعفر پناهی در آغاز پيام خود دنيای فيلم&zwnj;ساز را &laquo;دنيای گذر بين واقعيت و خيال&raquo; دانسته و نوشته است: &laquo;فيلم&zwnj;ساز از واقعيت الهام می&zwnj;گيرد، آن را به خيال خود در می&zwnj;&zwnj;آورد و در انجام اين بازی واقعيت و خيال، فيلمی می&zwnj;&zwnj;سازد که شايد تصوير آرزوهايش باشد.&raquo;</p> <p><br /> وی در ادامه با اشاره به محکوميت&zwnj;های خود هم&zwnj;زمان از آرزوهايش نوشته است.<br /> &nbsp;</p> <p>جعفر پناهی دی&zwnj;ماه گذشته از سوی دادگاه انقلاب اسلامی تهران به شش سال حبس تعزيری و ٢٠ سال محروميت از ساختن فيلم، فيلم&zwnj;نامه&zwnj;نويسی و سفر به خارج از کشور محکوم شد و همين محکوميت باعث گرديد که نتواند در شصت و يکمين دوره جشنواره فيلم برلين شرکت کند.<br /> &nbsp;</p> <p>جشنواره برلين شامگاه پنج&zwnj;شنبه ۲۱ بهمن برابر با ۱۰ فوريه آغاز شد و صندلی خالی جعفر پناهی در جمع هيأت داوران به شکل نمادين و با قرار دادن نام او حفظ شد.</p> <p><br /> پناهی در پيام خود تأکيد کرده است که در اين ٢٠ سال محروميت از ساختن فيلم، با &laquo;خيال&raquo; خود آرزوهايش را خواهد ساخت.</p> <p><br /> اين برنده جايزه خرس نقره&zwnj;ای در سال ۲۰۰۶ نوشته است: &laquo;اعتراف می&zwnj;کنم من به&zwnj;عنوان يک فيلم&zwnj;ساز که دغدغه&zwnj;های اجتماعی دارم، هر چند نمی&zwnj;&zwnj;توانم تصويرگر محدوديت&zwnj;ها، معضلات و مشکلات روز مردم جامعه&zwnj;ام باشم، اما نمی&zwnj;&zwnj;توانم آرزو نکنم که پس از ٢٠ سال تمامی اين مسائل از جامعه&zwnj;ام رخت برنبسته باشد، تا آن&zwnj;گاه که مجال ساختن می&zwnj;&zwnj;يابم، تصويرگر رفاه، آرامش و آسايش مردم کشورم باشم.&raquo;</p> <p><br /> جعفر پناهی در اين پيام به نشانه اميد، آرزوهای خود را در برابر محروميت&zwnj;های خود آورده است. او از &laquo;کنکاش عقايد در فضای آزادانديشی&raquo;، &laquo;سفر به جهانی که &zwnj;هيچ محدوديت جغرافيايی، نژادی، عقيدتی&zwnj; و حتا انسانی&zwnj; نداشته باشد&raquo;، &laquo;جهانی که در آن انسان&zwnj;ها با هر عقيده و انديشه و باور بتوانند آزادانه و به&zwnj;دور از خشونت در کنار هم زندگی&zwnj; کنند&raquo; نوشته است.</p> <p><br /> وی در پايان نوشته است: &laquo;از اين لحظه به بعد مجبورم برای ٢٠ سال سکوت کنم، مجبورم نبينم، مجبورم نينديشم و مجبورم فيلم نسازم. به واقعيت زندان و زندانبان تن&zwnj; می&zwnj;&zwnj;سپارم تا شايد آرزوهايم را روزی روزگاری در خيال شما بيابم. بيابم آن&zwnj;چه را که از من دريغ کرده&zwnj;اند.&raquo;</p> <p><br /> مسئولان جشنواره فيلم برلين تا لحظه آخر انتظار شرکت پناهی در شصت و يکمين دوره اين جشنواره را داشتند اما چنين انتظاری برآورده نشد و مقامات قضائی جمهوری اسلامی ايران اين اجازه را به جعفر پناهی ندادند.</p> <p><br /> در روز گشايش جشنواره برلين تقريبأ تمام رسانه&zwnj;های آلمان از جعفر پناهی و محکوميت سنگين او نوشتند و گفتند. رسانه&zwnj;های آلمان و اعضای هيأت داوران اين دوره، از پشتيبانی جشنواره برلين از اين فيلم&zwnj;ساز ايرانی ستايش کردند و آن را وظيفه جامعه سينمايی جهان دانستند.</p> <p><br /> در همين رابطه در پشتيبانی از جعفر پناهی، بعد از ظهر امروز ۲۲ بهمن برابر با ۱۱ فوريه قرار است فيلم &laquo;آفسايد&raquo; او که جايزه خرس نقره&zwnj;ای را در سال ۲۰۰۶ دريافت کرد، نمايش داده شود.</p> <p><br /> پيش از نمايش اين فيلم مراسم ويژه&zwnj;ای با شرکت برخی سينماگران جهان در باره محکوميت و زندان جعفر پناهی از طرف ديتر کوسليک، دبير جشنواره برلين برگزار می&zwnj;شود. همچنين هم&zwnj;زمان بازيگران و فيلم&zwnj;سازان ايرانی و غير ايرانی با رسانه&zwnj;ها گفت&zwnj;وگو خواهند کرد.</p> <p><br /> جعفر پناهی پس از انتخابات بحث&zwnj;برانگيز دهمين دوره رياست جمهوری در ايران جزو معترضان به نتايج اين انتخابات بود و دو بار بازداشت شد که بار دوم بيش از سه ماه در زندان به&zwnj;سر برد و پس از اعتراضات متعدد جهانی نسبت به بازداشت وی و پس از پشت سر گذاشتن يک هفته اعتصاب غذا در زندان، سرانجام در تاريخ چهارم خردادماه امسال با توديع وثيقه ۲۰۰ ميليون تومانی به طور موقت از زندان آزاد شد.<br /> &nbsp;</p> <p>&nbsp;</p>

جعفر پناهی، فيلم‌ساز ايرانی عضو هيأت داوران امسال جشنواره برلين طی پيامی به اين جشنواره از آرزوهای خود نوشت.

پناهی پیام‌اش به جشنواره فیلم برلین را به شکل یک نامه به ایزابل روسلینی، مدیر هيأت داوران جشنواره برلین نوشته است. ایزابل روسلینی نامه جعفر پناهی را روز گذشته، در مراسم گشایش شصت و یکمین جشنواره فیلم برلین خواند.

جعفر پناهی در آغاز پيام خود دنيای فيلم‌ساز را «دنيای گذر بين واقعيت و خيال» دانسته و نوشته است: «فيلم‌ساز از واقعيت الهام می‌گيرد، آن را به خيال خود در می‌‌آورد و در انجام اين بازی واقعيت و خيال، فيلمی می‌‌سازد که شايد تصوير آرزوهايش باشد.»

وی در ادامه با اشاره به محکوميت‌های خود هم‌زمان از آرزوهايش نوشته است.
 

جعفر پناهی دی‌ماه گذشته از سوی دادگاه انقلاب اسلامی تهران به شش سال حبس تعزيری و ٢٠ سال محروميت از ساختن فيلم، فيلم‌نامه‌نويسی و سفر به خارج از کشور محکوم شد و همين محکوميت باعث گرديد که نتواند در شصت و يکمين دوره جشنواره فيلم برلين شرکت کند.
 

جشنواره برلين شامگاه پنج‌شنبه ۲۱ بهمن برابر با ۱۰ فوريه آغاز شد و صندلی خالی جعفر پناهی در جمع هيأت داوران به شکل نمادين و با قرار دادن نام او حفظ شد.

پناهی در پيام خود تأکيد کرده است که در اين ٢٠ سال محروميت از ساختن فيلم، با «خيال» خود آرزوهايش را خواهد ساخت.

اين برنده جايزه خرس نقره‌ای در سال ۲۰۰۶ نوشته است: «اعتراف می‌کنم من به‌عنوان يک فيلم‌ساز که دغدغه‌های اجتماعی دارم، هر چند نمی‌‌توانم تصويرگر محدوديت‌ها، معضلات و مشکلات روز مردم جامعه‌ام باشم، اما نمی‌‌توانم آرزو نکنم که پس از ٢٠ سال تمامی اين مسائل از جامعه‌ام رخت برنبسته باشد، تا آن‌گاه که مجال ساختن می‌‌يابم، تصويرگر رفاه، آرامش و آسايش مردم کشورم باشم.»

جعفر پناهی در اين پيام به نشانه اميد، آرزوهای خود را در برابر محروميت‌های خود آورده است. او از «کنکاش عقايد در فضای آزادانديشی»، «سفر به جهانی که ‌هيچ محدوديت جغرافيايی، نژادی، عقيدتی‌ و حتا انسانی‌ نداشته باشد»، «جهانی که در آن انسان‌ها با هر عقيده و انديشه و باور بتوانند آزادانه و به‌دور از خشونت در کنار هم زندگی‌ کنند» نوشته است.

وی در پايان نوشته است: «از اين لحظه به بعد مجبورم برای ٢٠ سال سکوت کنم، مجبورم نبينم، مجبورم نينديشم و مجبورم فيلم نسازم. به واقعيت زندان و زندانبان تن‌ می‌‌سپارم تا شايد آرزوهايم را روزی روزگاری در خيال شما بيابم. بيابم آن‌چه را که از من دريغ کرده‌اند.»

مسئولان جشنواره فيلم برلين تا لحظه آخر انتظار شرکت پناهی در شصت و يکمين دوره اين جشنواره را داشتند اما چنين انتظاری برآورده نشد و مقامات قضائی جمهوری اسلامی ايران اين اجازه را به جعفر پناهی ندادند.

در روز گشايش جشنواره برلين تقريبأ تمام رسانه‌های آلمان از جعفر پناهی و محکوميت سنگين او نوشتند و گفتند. رسانه‌های آلمان و اعضای هيأت داوران اين دوره، از پشتيبانی جشنواره برلين از اين فيلم‌ساز ايرانی ستايش کردند و آن را وظيفه جامعه سينمايی جهان دانستند.

در همين رابطه در پشتيبانی از جعفر پناهی، بعد از ظهر امروز ۲۲ بهمن برابر با ۱۱ فوريه قرار است فيلم «آفسايد» او که جايزه خرس نقره‌ای را در سال ۲۰۰۶ دريافت کرد، نمايش داده شود.

پيش از نمايش اين فيلم مراسم ويژه‌ای با شرکت برخی سينماگران جهان در باره محکوميت و زندان جعفر پناهی از طرف ديتر کوسليک، دبير جشنواره برلين برگزار می‌شود. همچنين هم‌زمان بازيگران و فيلم‌سازان ايرانی و غير ايرانی با رسانه‌ها گفت‌وگو خواهند کرد.

جعفر پناهی پس از انتخابات بحث‌برانگيز دهمين دوره رياست جمهوری در ايران جزو معترضان به نتايج اين انتخابات بود و دو بار بازداشت شد که بار دوم بيش از سه ماه در زندان به‌سر برد و پس از اعتراضات متعدد جهانی نسبت به بازداشت وی و پس از پشت سر گذاشتن يک هفته اعتصاب غذا در زندان، سرانجام در تاريخ چهارم خردادماه امسال با توديع وثيقه ۲۰۰ ميليون تومانی به طور موقت از زندان آزاد شد.
 

این مطلب را پسندیدید؟ کمک مالی شما به ما این امکان را خواهد داد که از این نوع مطالب بیشتر منتشر کنیم.

آیا مایل هستید ما را در تحقیق و نوشتن تعداد بیشتری از این‌گونه مطالب یاری کنید؟

.در حال حاضر امکان دریافت کمک مخاطبان ساکن ایران وجود ندارد

توضیح بیشتر در مورد اینکه چطور از ما حمایت کنید

نظر بدهید

در پرکردن فرم خطایی صورت گرفته

نظرها

  • کاربر مهمان

    <p>ما هم مثل جعفر پناهی هستیم ولی گمنام .</p>