ارتباط ناشناخته. ارتباط بدون سانسور. ارتباط برقرار نمی‌شود. سایت اصلی احتمالاً زیر سانسور است. ارتباط با سایت (های) موازی برقرار شد. ارتباط برقرار نمی‌شود. ارتباط اینترنت خود را امتحان کنید. احتمال دارد اینترنت به طور سراسری قطع شده باشد. ادامه مطلب

برای نخستین بار از سال ۲۰۰۸ کشورهای اوپک به توافق رسیدند

مذاکرات الجزایر به ثمر نشست. جزئیات هنوز اعلام نشده. قیمت نفت برنت اما پس از حصول توافق در اجلاس اوپک، ۸ درصد افزایش یافت و به بالای ۴۰ دلار برای هر بشکه رسید.

برای نخستین بار از سال ۲۰۰۸ تاکنون، اوپک به توافقی درباره کاهش تولید نفت دست یافت. به دنبال آن، قیمت نفت برنت ۸ درصد افزایش یافت و به بالای ۴۰ دلار برای هر بشکه رسید.

پیش‌تر عربستان اعلام کرده بود که با کاهش تولیدات خود که یک تصمیم بزرگ برای این کشور است موافقت می‌کند و ایران هم می‌تواند تولید خود را در سطح تولید دوران پیش از تحریم ثابت نگه دارد.

عکس: آرشیو

کشورهای عضو اوپک چهارشنبه ۳۰ نوامبر به توافقی در زمینه کاهش تولیدات خود رسیده‌اند که ادامه مذاکرات ماه سپتامبر در الجزایر است.

اعضای اوپک در الجزایر طرحی ارائه کرده بودند که بر اساس آن سقف تولید نفت‌شان از ۳۳.۶ میلیون بشکه به ۳۲.۵ میلیون بشکه در روز برسد.

جزییات بیشتری درباره مذاکرات امروز منتشر نشده و قرار است گفت‌وگوها درباره میزان کاهش تولید هر کشور ادامه پیدا کند.

پیش از این مذاکرات، وزیر انرژی عربستان سعودی، خالد فالح گفته بود که اوپک بر روی کاهش میزان تولید تمرکز کرده و امیدوار است که روسیه و سایر کشورهای غیر عضو اوپک، برای کاهش تولید نفت به میران ۰.۶ میلیون بشکه در روز همکاری کنند.

وزیر انرژی عربستان گفته بود: «این موضوع برای ما یک کاهش بزرگ و یک ضربه بزرگ به تولید فعلی نسبت به پیش بینی‌مان برای سال ۲۰۱۷ خواهد بود. بنابراین چنین کاری را انجام نمی‌دهیم مگر اینکه مطمئن شویم که اجماع و توافق با رعایت تمام اصول حاصل می‌شود.»

او افزوده که اگر اوپک نتواند به توافق برسد، بازار کم کم این موضوع را جبران خواهد کرد چون تغییرات بنیادی در جهت درست آغاز شده است.

درگیری میان عربستان سعودی و ایران بر اکثر جلسات قبلی اوپک غلبه داشت.  سه شنبه ۲۹ نوامبر ایران به اوپک نامه‌ای نوشت و اعلام کرد که از عربستان سعودی می‌خواهد تولید نفت را تا یک میلیون بشکه در روز کاهش دهد. این مقدار خیلی بیشتر از مقدار پیشنهادی عربستان بود.

یژن نامدار زنگنه، وزیر نفت ایران که سه‌شنبه ۲۹ نوامبر برای شرکت در اجلاس اوپک وارد وین شد، در بدو ورود از آمادگی ایران برای حفظ تولید نفت خود در سطحی که آخرین اجلاس فوق‌العاده اوپک در اواخر ماه سپتامبر (مهرماه) در الجزیره تعیین کرده بود، سخن گفت.

زنگنه درباره همکاری ایران برای اجرای برنامه کاهش تولید اوپک گفت: «ما سطح تولیدی را که در الجزایر درباره آن تصمیم گرفتیم، تغییر نمی‎دهیم.»

اما لحن گفت‌وگوها روز چهارشنبه عوض شد. بیژن زنگنه وزیر نفت ایران گفته که به این مذاکرات خوش‌بین است و از ایران برای کاهش تولید تقاضایی نشده است.

توافق اولیه در زمینه کاهش تولید نفت در الجزایر انجام شده بود.

بیشتر بخوانید:

این مطلب را پسندیدید؟ کمک مالی شما به ما این امکان را خواهد داد که از این نوع مطالب بیشتر منتشر کنیم.

آیا مایل هستید ما را در تحقیق و نوشتن تعداد بیشتری از این‌گونه مطالب یاری کنید؟

.در حال حاضر امکان دریافت کمک مخاطبان ساکن ایران وجود ندارد

توضیح بیشتر در مورد اینکه چطور از ما حمایت کنید

نظر بدهید

در پرکردن فرم خطایی صورت گرفته

نظرها

  • شوسیانتی

    در اوج نا امیدی، شاید این بار حاکمیت توجه بیشتری به منافع ملی کند. این حباب افازیش قمیت ارزی اخیر، را دولت باید متوقف کند.

  • شوسیانتی

    حسن نیتی در کار نیست/ حاکمان بیمار استبداد و شهوت جاه طلبی در خاورمیانه، کف گیرشان به ته دیگ خورده، آخر سر دست از پا دراز مجبور شدند توافق کنند. بنظرم چگونه ممکن است فکر کرد سعودی ها، حسن نییت داشته باشند، آخر کدام عاقلی بعد چند دهه باور میکند دیکتاورهای منطقه حسن نییت داشته باشند. این مجانین حتی به منافع ملی خودشان هم رحم نمی کنند. اما بدمستی ها جاه طلبی هم حدی دارد. چوب این استبداد و جاه طلبی را، ملت ها و نسل های سوخته می دهند. اگر این دولتها اندکی به منافع ملی و آیندگان توجه داشتند این قدر در باتلاق فساد و جنگ عرق نمیشدند و طی یک دهه می تواتند هم درامد خوبی داشته باشند و هم منافع ملی شان تامین شود. گرانی بیش از حد نفت که موجب بهینه و مقرون به صرفهش دن نفت سنگ و منایع جایگزین شد! (این مورد در کل بد نیست) و از طرفی سقوط نفت . این یک افارط و تفریط بود. سعودی ها تا قبل از بحران یمن، اساسا برنده اصلی بازی کثیف جنگ قیمت نفت بودند بویزه در دروان اوج افول، اما باتلاق سوریه و یمن سعودی ها بیچاره رکد. جنگ افروزی و اتلاف منابع بزرگترین حماقت استبدادهای منطقه است.