برگزیده سرمقاله‌های روزنامه‌های بامدادی
<p>جنگ رسانه‌ها با دیکتاتورها و کشور بدون بودجه از موضوع‌های سرمقاله روزنامه‌های بامداد امروز ايران است.</p> <!--break--> <p> </p> <p><strong>«جنگ رسانه‌ها با دیکتاتورها»</strong><br /> سرمقاله امروز روزنامه ابتکار با عنوان «رسانه‌ها و ديکتاتورها» در مورد نقش رسانه‌ها در سقوط حکومت‌های دیکتاتوری است.<br /> <br /> در سرمقاله ابتکار می‌خوانیم: «در همه اين سه هفته‌ای که مردم مصر در ميدان تحرير جمع شده بودند و عليه ديکتاتوری ٣٠ ساله مبارک شعار می‌دادند، ما هم صدها هزار کيلومتر دورتر از آن‌ها خود را در خيابان‌های قاهره ، سوئز و اسکندريه احساس می‌کرديم. فرياد ارحل آن‌ها را به زبان فارسی می‌شنيديم. از سر کار که به خانه می‌رفتيم، به مدد رسانه‌ها گويی به ميدان تحرير قاهره قدم گذاشته بوديم.»<br /> <br /> در ادامه اين سرمقاله آمده است: «وقتی تحليل‌گران انقلاب اسلامی ايران را در نبود اين همه وسيله ارتباطی و تنها به واسطه دست به دست شدن نوارهای سخنرانی رهبری آن انقلاب کاست می‌نامند، طبيعی است که در زمانه تکنولوژی ديجيتال و عصر اينترنت هيچ انقلاب و تغييری بدون حضور عنصر رسانه امکان‌پذير نباشد و اين نقطه آغاز دشمنی متقابل ديکتاتوری و رسانه است. هم‌آنکه در انقلاب مردم مصر به خوبی ديده شد. مردم مصر به دعوت اينترنتی جوانی به خيابان آمدند و با استفاده از رسانه‌های ديگر به اين موضوع دامن زدند و در خيابان ماندند و بر مطالبات خود اصرار کردند.»</p> <p> </p> <p>سرمقاله افزوده: «از آن سو نيز دم و دستگاه ديکتاتور که کليد زير ساخت‌های رسانه‌ای را در اختيار داشت در پی مقابله بر آمد و به جای اصلاح خود و جلب اعتماد ملت، اينترنت و سيستم تلفن همراه را قطع کرد و در مقابل معترضين به تقويت مواضع رسانه‌ای خود پرداختند. اواسط کار بود که دستگاه ديکتاتوری فهميد که در جبهه رسانه‌ای شکست خورده است و از در گفت‌وگو درآمد اما مثل همه ديکتاتورها دير فهميده بود. ماشين جنگی رژيم در باتلاق رسانه‌ها از کار افتاد و عملاً به سنگری برای معترضين تبديل شده بود.»<br /> <br /> در بخش ديگری از سرمقاله می‌خوانيم: ‌«داستان ديکتاتورها و رسانه‌ها از يک دشمنی متقابل حکايت می‌کند. ديکتاتوری مدت‌هاست ، فهميده رسانه، دشمن نيست که انکار اوست. به همين خاطر است در مواقع بحرانی کمر به قتل آن می‌بندد. از آن سو هم رسانه (به ويژه رسانه‌های امروزی) به دليل افسون‌زدايی از قدرت و شفاف‌سازی فضای عمومی به دشمن شماره يک ديکتاتوری بدل شده است و کژدم‌وار، بی‌آنکه کينه‌ای در وجودش باشد با طبيعت خود به جنگ اين اختاپوس هزاردستان می‌رود.»</p> <p> </p> <p><a target="_blank" href="http://www.ebtekarnews.com/Ebtekar/News.aspx?NID=78110" rel="noopener"><strong>متن کامل سرمقاله</strong></a><br /> <br /> <strong>کشور بدون بودجه</strong><br /> سرمقاله امروز روزنامه تهران امروز با عنوان «تأخير در ارائه بودجه و تبعات اقتصادی و سياسی» در مورد تأخیر ارائه لایحه بودجه ٩٠ از سوی دولت ایران است.</p> <p> </p> <p>در اين سرمقاله آمده است: «تأخير تقديم لايحه بودجه توسط دولت به مجلس موجب آن می‌شود که مکانيسم بررسی آن در پارلمان پيچيدگی‌هايی را پيدا کند. اتفاقی که در طول سال‌های گذشته تکرار شده و دولت‌ها هر کدام سابقه‌ای در تأخير ارائه لايحه بودجه دارند، مجلس را به زحمت انداخته است به گونه‌ای که با افزايش شيفت‌های کاری و با تسريع و ايجاد فشردگی در بررسی لايحه، آن را در روزهای پايانی سال به تصويب رسانده‌اند.»</p> <p> </p> <p>اين سرمقاله افزوده: «قطعاً فشردگی کار مجلس از دقت بررسی می‌کاهد و کيفيت مطلوب را ارائه نمی‌دهد اما در اين چند سال به هر طريقی اين اتفاق افتاد و نمايندگان مردم کار بررسی بودجه را پيش از پايان سال انجام دادند. اين بار اما به نظر می‌رسد تأخير در ارائه بودجه به حدی است که خانه ملت تصميم به تصويب دو دوازدم يا سه دوازدهم بودجه ۸۹ برای ابتدای سال ۹۰، گرفته‌اند. اگر اين اتفاق رخ دهد و بررسی لايحه بودجه به سال بعد موکول شود، برای دومين بار در طول ۳۲ سال گذشته شرايط به اين‌گونه پيش خواهد رفت. البته اين رخداد از لحاظ تاريخی و تقويمی تاثير خاصی در تصويب بودجه ندارد.»</p> <p> </p> <p>در بخش ديگری از سرمقاله تهران امروز آمده است: «اگر مجلس بخواهد لايحه بودجه را تصويب کند، با کار فشرده می‌تواند در عرض حداکثر ۴۰ روز بودجه را تصويب کند. اما مشکل اينجاست که تصويب اين‌چنينی لايحه بودجه برای اجرا مشکلات فراوانی دارد و تا حدودی نشدنی است. در مورد تصويب بودجه چند دوازدهمی بايد گفت اين شيوه تصويب بودجه به اين دليل مطرح است که مجلس قصد دارد بودجه را با دقت کافی بررسی و سپس تصويب کند.»</p> <p> </p> <p>نويسنده سرمقاله افزوده:‌ «تبعات اقتصادی تصويب چنين بودجه‌ای اين است که دولت در دو ماه ابتدای سال هيچ پروژه يا کار جديدی را نمی‌تواند شروع کند مگر اينکه درخواست آن را به صورت رسمی و با آوردن تبصره‌ای ذيل درخواست کسری از بودجه، به تصويب برساند. در مورد بودجه سال ۹۰ هم دولت می‌تواند به همين شيوه عمل کند. البته در اين حال برای اجرای هدفمندی يارانه‌ها نيز دولت می‌تواند يک ششم بودجه هدفمندی را در لايحه بودجه درخواست کند تا بتواند برای دو ماه ابتدايی سال بدون بروز مشکل اجرای هدفمندی يارانه‌ها را پيش ببرد. البته با توجه به اينکه يارانه‌های نقدی در نوبت جديد تا آخر فروردين ماه پرداخت می‌شود اشکال جدی برای تصويب دو دوازدهم وجود ندارد.»</p> <p> </p> <p><a target="_blank" href="http://www.tehrooz.com/1389/11/25/TehranEmrooz/493/Page/1/" rel="noopener"><strong>متن کامل سرمقاله</strong></a></p> <p> </p> <p><strong>ساير مطبوعات:</strong><br /> سرمقاله امروز روزنامه کيهان با عنوان <a target="_blank" href="http://www.kayhannews.ir/891125/2.htm#other200" rel="noopener"><strong>«مصر، سه پله تا حکومت اسلامی»</strong></a></p> <p> </p> <p>سرمقاله امروز روزنامه مردم‌سلاری با عنوان <a target="_blank" href="http://www.mardomsalari.com/Template1/Article.aspx?AID=15309#98667" rel="noopener"><strong>«فرصت‌های شغلی و چند پرسش اساسی» </strong></a></p> <p> </p>
جنگ رسانه‌ها با دیکتاتورها و کشور بدون بودجه از موضوع‌های سرمقاله روزنامه‌های بامداد امروز ايران است.
«جنگ رسانه‌ها با دیکتاتورها»
سرمقاله امروز روزنامه ابتکار با عنوان «رسانه‌ها و ديکتاتورها» در مورد نقش رسانه‌ها در سقوط حکومت‌های دیکتاتوری است.
در سرمقاله ابتکار می‌خوانیم: «در همه اين سه هفته‌ای که مردم مصر در ميدان تحرير جمع شده بودند و عليه ديکتاتوری ٣٠ ساله مبارک شعار می‌دادند، ما هم صدها هزار کيلومتر دورتر از آن‌ها خود را در خيابان‌های قاهره ، سوئز و اسکندريه احساس می‌کرديم. فرياد ارحل آن‌ها را به زبان فارسی می‌شنيديم. از سر کار که به خانه می‌رفتيم، به مدد رسانه‌ها گويی به ميدان تحرير قاهره قدم گذاشته بوديم.»
در ادامه اين سرمقاله آمده است: «وقتی تحليل‌گران انقلاب اسلامی ايران را در نبود اين همه وسيله ارتباطی و تنها به واسطه دست به دست شدن نوارهای سخنرانی رهبری آن انقلاب کاست می‌نامند، طبيعی است که در زمانه تکنولوژی ديجيتال و عصر اينترنت هيچ انقلاب و تغييری بدون حضور عنصر رسانه امکان‌پذير نباشد و اين نقطه آغاز دشمنی متقابل ديکتاتوری و رسانه است. هم‌آنکه در انقلاب مردم مصر به خوبی ديده شد. مردم مصر به دعوت اينترنتی جوانی به خيابان آمدند و با استفاده از رسانه‌های ديگر به اين موضوع دامن زدند و در خيابان ماندند و بر مطالبات خود اصرار کردند.»
سرمقاله افزوده: «از آن سو نيز دم و دستگاه ديکتاتور که کليد زير ساخت‌های رسانه‌ای را در اختيار داشت در پی مقابله بر آمد و به جای اصلاح خود و جلب اعتماد ملت، اينترنت و سيستم تلفن همراه را قطع کرد و در مقابل معترضين به تقويت مواضع رسانه‌ای خود پرداختند. اواسط کار بود که دستگاه ديکتاتوری فهميد که در جبهه رسانه‌ای شکست خورده است و از در گفت‌وگو درآمد اما مثل همه ديکتاتورها دير فهميده بود. ماشين جنگی رژيم در باتلاق رسانه‌ها از کار افتاد و عملاً به سنگری برای معترضين تبديل شده بود.»
در بخش ديگری از سرمقاله می‌خوانيم: «داستان ديکتاتورها و رسانه‌ها از يک دشمنی متقابل حکايت می‌کند. ديکتاتوری مدت‌هاست ، فهميده رسانه، دشمن نيست که انکار اوست. به همين خاطر است در مواقع بحرانی کمر به قتل آن می‌بندد. از آن سو هم رسانه (به ويژه رسانه‌های امروزی) به دليل افسون‌زدايی از قدرت و شفاف‌سازی فضای عمومی به دشمن شماره يک ديکتاتوری بدل شده است و کژدم‌وار، بی‌آنکه کينه‌ای در وجودش باشد با طبيعت خود به جنگ اين اختاپوس هزاردستان می‌رود.»
کشور بدون بودجه
سرمقاله امروز روزنامه تهران امروز با عنوان «تأخير در ارائه بودجه و تبعات اقتصادی و سياسی» در مورد تأخیر ارائه لایحه بودجه ٩٠ از سوی دولت ایران است.
در اين سرمقاله آمده است: «تأخير تقديم لايحه بودجه توسط دولت به مجلس موجب آن می‌شود که مکانيسم بررسی آن در پارلمان پيچيدگی‌هايی را پيدا کند. اتفاقی که در طول سال‌های گذشته تکرار شده و دولت‌ها هر کدام سابقه‌ای در تأخير ارائه لايحه بودجه دارند، مجلس را به زحمت انداخته است به گونه‌ای که با افزايش شيفت‌های کاری و با تسريع و ايجاد فشردگی در بررسی لايحه، آن را در روزهای پايانی سال به تصويب رسانده‌اند.»
اين سرمقاله افزوده: «قطعاً فشردگی کار مجلس از دقت بررسی می‌کاهد و کيفيت مطلوب را ارائه نمی‌دهد اما در اين چند سال به هر طريقی اين اتفاق افتاد و نمايندگان مردم کار بررسی بودجه را پيش از پايان سال انجام دادند. اين بار اما به نظر می‌رسد تأخير در ارائه بودجه به حدی است که خانه ملت تصميم به تصويب دو دوازدم يا سه دوازدهم بودجه ۸۹ برای ابتدای سال ۹۰، گرفته‌اند. اگر اين اتفاق رخ دهد و بررسی لايحه بودجه به سال بعد موکول شود، برای دومين بار در طول ۳۲ سال گذشته شرايط به اين‌گونه پيش خواهد رفت. البته اين رخداد از لحاظ تاريخی و تقويمی تاثير خاصی در تصويب بودجه ندارد.»
در بخش ديگری از سرمقاله تهران امروز آمده است: «اگر مجلس بخواهد لايحه بودجه را تصويب کند، با کار فشرده می‌تواند در عرض حداکثر ۴۰ روز بودجه را تصويب کند. اما مشکل اينجاست که تصويب اين‌چنينی لايحه بودجه برای اجرا مشکلات فراوانی دارد و تا حدودی نشدنی است. در مورد تصويب بودجه چند دوازدهمی بايد گفت اين شيوه تصويب بودجه به اين دليل مطرح است که مجلس قصد دارد بودجه را با دقت کافی بررسی و سپس تصويب کند.»
نويسنده سرمقاله افزوده: «تبعات اقتصادی تصويب چنين بودجه‌ای اين است که دولت در دو ماه ابتدای سال هيچ پروژه يا کار جديدی را نمی‌تواند شروع کند مگر اينکه درخواست آن را به صورت رسمی و با آوردن تبصره‌ای ذيل درخواست کسری از بودجه، به تصويب برساند. در مورد بودجه سال ۹۰ هم دولت می‌تواند به همين شيوه عمل کند. البته در اين حال برای اجرای هدفمندی يارانه‌ها نيز دولت می‌تواند يک ششم بودجه هدفمندی را در لايحه بودجه درخواست کند تا بتواند برای دو ماه ابتدايی سال بدون بروز مشکل اجرای هدفمندی يارانه‌ها را پيش ببرد. البته با توجه به اينکه يارانه‌های نقدی در نوبت جديد تا آخر فروردين ماه پرداخت می‌شود اشکال جدی برای تصويب دو دوازدهم وجود ندارد.»
ساير مطبوعات:
سرمقاله امروز روزنامه کيهان با عنوان «مصر، سه پله تا حکومت اسلامی»
سرمقاله امروز روزنامه مردم‌سلاری با عنوان «فرصت‌های شغلی و چند پرسش اساسی»
نظرها
نظری وجود ندارد.