نگرانی فرزندان موسوی و کروبی از وضعيت پدر و مادرشان
<p>دختران ميرحسين موسوی و پسران مهدی کروبی نامه‌های جداگانه‌ای منتشر کرده‌ و در آن نگرانی عميق خود را از وضعيت والدين‌شان ابراز داشته‌اند.</p> <!--break--> <p><br /> به گزارش تارنماهای مخالف دولت، دو دختر ميرحسين موسوی و زهرا رهنورد، از رهبران مخالفان دولت در نامه خود گفته‌اند آخرين باری که پدر و مادر خود را ديده‌اند دو هفته پيش و آخرين تماس‌شان با آن‌ها نيز غروب ۲۵ بهمن‌ماه بوده است.</p> <p><br /> آن‌‌ها نوشته‌اند در اين مدت چند بار برای ديدار والدين خود به خانه پدری‌شان مراجعه کرده‌اند که هر بار نيروهای امنيتی حاضر در کوچه که با خودروی ون خود کاملأ راه را بسته بودند پرخاشگرانه مانع از ورود آنان به خانه شده‌اند.</p> <p><br /> دو دختر موسوی و رهنورد افزوده‌اند هفته پيش که بار ديگر به سراغ پدر و مادرشان رفتند تا غروب در محل ماندند و متوجه شدند که در تاريکی شب چراغی در خانه روشن نشد و خانه تاريک بود و «هيچ نشانی از زندگی نبود.»</p> <p><br /> آن‌ها فردای آن روز شاهد ساختن ديوار آهنی بر سر کوچه خانه پدری‌شان بودند و در اين روز نيز مأموران نقاب بر چهره با تهديد، مانع از ورود آنان شده‌اند.</p> <p><br /> دو فرزند موسوی و رهنورد در مراجعه بعدی خود متوجه شده‌اند که پشت ديوار فلزی بزرگی که در سر کوچه ساخته بودند در آهنی بزرگ ديگری نيز ساخته‌اند.</p> <p><br /> فرزندان موسوی در پايان نامه خود با بيان اين‌که در اين دو هفته هيچ چيز جز «فحاشی و توهين» نشنيده‌اند، آورده‌اند: «می‌دانيم پدر و مادرمان در هيچ محکمه صالحی محاکمه نشده‌اند. می‌دانيم پدر و مادرمان اصلأ جرمی مرتکب نشده‌اند. می‌دانيم وقتی دو در بزرگ فلزی سر خانه نصب کرده‌اند، معنای خوبی ندارد. می‌دانيم وقتی چراغی روشن نمی‌شود مفهوم خوبی ندارد.»</p> <p><br /> از سوی ديگر محمدحسين، محمدتقی و ياسر کروبی، سه فرزند مهدی کروبی، يکی ديگر از رهبران مخالفان دولت نيز در رابطه با بازداشت خانگی پدر و مادر خود، فاطمه کروبی، نامه‌ای به مقامات حکومتی ايران نوشته‌اند.</p> <p><br /> آن‌ها نوشته‌اند از ۱۴ روز پيش منزل پدر و مادرشان از سوی مأموران امنيتی محاصره شده و امکان هرگونه تماس خانواده برای جويا شدن وضعيت سلامت آن‌ها سلب گرديده است. <br /> </p> <p>در اين مدت فرزندان کروبی از طريق پاسداران مستقر در منزل از وضعيت پدر و مادر خود باخبر می‌شدند اما از چند روز پيش که نيروهای امنيتی در خانه پدری آن‌ها مستقر شده‌اند هيچ اطلاعی از آنان ندارند.</p> <p><br /> سه فرزند کروبی با اشاره به پيش از انقلاب و فشارهايی که بر خانواده آن‌ها از سوی حکومت وقت تحميل می‌شد نوشته‌اند که «با فرهنگ مبارزه و مقابله با ظلم به خوبی آشنائی دارند.»</p> <p><br /> آن‌ها افزوده‌اند با وجود آن‌که در «تحمل هزينه‌های مبارزه باکی ندارند» اما «عدم پذيرش بار آن از سوی حاکميت» را غيرقابل قبول می‌دانند.</p> <p><br /> سه فرزند کروبی نوشته‌اند: «لازم است مقامات ارشد کشور معين کنند که اولأ مبنای حقوقی حصر خانگی بدين نحو چيست؟ ثانيأ آيا حکمی قضايی در اين باب صادر گرديده، اگر آری، چه مقامی آن را صادر کرده است؟ قلمرو محدوديت حکم حصر تا کجاست؟ آيا مقام ذی‌صلاح قانونی به انشای آن مبادرت کرده و يا مبنای آن حکم حکومتی است؟ اگر چنين است دامنه آن چه کسانی از اهل خانواده را که در بند نيستند در بر می‌گيرد؟»</p> <p><br /> آن‌ها ضمن هشدار نسبت به سلامتی پدر و مادرشان از مقامات بالای دولتی خواسته‌اند دامنه اين «حکم ابداعی» را اعلام کنند.</p> <p><br /> در پی راه‌پيمايی مخالفان در روز ۲۵ بهمن‌ که منجر به کشته شدن صانع ژاله و محمد مختاری دو جوان معترض، زخمی شدن ده‌ها نفر و بازداشت بيش از هزار نفر شد؛ حمله‌های مقامات دولتی و طرفداران دولت به ميرحسين موسوی و مهدی کروبی افزايش بی‌سابقه‌ای يافت.<br /> <br /> مقامات حکومتی و نيروهای طرفدار دولت در روزهای گذشته بارها خواستار محاکمه و حتا اعدام اين دو مخالف دولت شده‌اند.</p> <p> </p> <p>موسوی و کروبی از روز ۲۳ بهمن‌ماه جاری در بازداشت خانگی به‌سر می‌برند و تماس‌های عادی آنان قطع شده است.<br /> </p> <p> </p> <p> </p>
دختران ميرحسين موسوی و پسران مهدی کروبی نامه‌های جداگانه‌ای منتشر کرده و در آن نگرانی عميق خود را از وضعيت والدين‌شان ابراز داشته‌اند.
به گزارش تارنماهای مخالف دولت، دو دختر ميرحسين موسوی و زهرا رهنورد، از رهبران مخالفان دولت در نامه خود گفته‌اند آخرين باری که پدر و مادر خود را ديده‌اند دو هفته پيش و آخرين تماس‌شان با آنها نيز غروب ۲۵ بهمن‌ماه بوده است.
آنها نوشته‌اند در اين مدت چند بار برای ديدار والدين خود به خانه پدری‌شان مراجعه کرده‌اند که هر بار نيروهای امنيتی حاضر در کوچه که با خودروی ون خود کاملأ راه را بسته بودند پرخاشگرانه مانع از ورود آنان به خانه شده‌اند.
دو دختر موسوی و رهنورد افزوده‌اند هفته پيش که بار ديگر به سراغ پدر و مادرشان رفتند تا غروب در محل ماندند و متوجه شدند که در تاريکی شب چراغی در خانه روشن نشد و خانه تاريک بود و «هيچ نشانی از زندگی نبود.»
آنها فردای آن روز شاهد ساختن ديوار آهنی بر سر کوچه خانه پدری‌شان بودند و در اين روز نيز مأموران نقاب بر چهره با تهديد، مانع از ورود آنان شده‌اند.
دو فرزند موسوی و رهنورد در مراجعه بعدی خود متوجه شده‌اند که پشت ديوار فلزی بزرگی که در سر کوچه ساخته بودند در آهنی بزرگ ديگری نيز ساخته‌اند.
فرزندان موسوی در پايان نامه خود با بيان اين‌که در اين دو هفته هيچ چيز جز «فحاشی و توهين» نشنيده‌اند، آورده‌اند: «می‌دانيم پدر و مادرمان در هيچ محکمه صالحی محاکمه نشده‌اند. می‌دانيم پدر و مادرمان اصلأ جرمی مرتکب نشده‌اند. می‌دانيم وقتی دو در بزرگ فلزی سر خانه نصب کرده‌اند، معنای خوبی ندارد. می‌دانيم وقتی چراغی روشن نمی‌شود مفهوم خوبی ندارد.»
از سوی ديگر محمدحسين، محمدتقی و ياسر کروبی، سه فرزند مهدی کروبی، يکی ديگر از رهبران مخالفان دولت نيز در رابطه با بازداشت خانگی پدر و مادر خود، فاطمه کروبی، نامه‌ای به مقامات حکومتی ايران نوشته‌اند.
آنها نوشته‌اند از ۱۴ روز پيش منزل پدر و مادرشان از سوی مأموران امنيتی محاصره شده و امکان هرگونه تماس خانواده برای جويا شدن وضعيت سلامت آنها سلب گرديده است.
در اين مدت فرزندان کروبی از طريق پاسداران مستقر در منزل از وضعيت پدر و مادر خود باخبر می‌شدند اما از چند روز پيش که نيروهای امنيتی در خانه پدری آنها مستقر شده‌اند هيچ اطلاعی از آنان ندارند.
سه فرزند کروبی با اشاره به پيش از انقلاب و فشارهايی که بر خانواده آنها از سوی حکومت وقت تحميل می‌شد نوشته‌اند که «با فرهنگ مبارزه و مقابله با ظلم به خوبی آشنائی دارند.»
آنها افزوده‌اند با وجود آن‌که در «تحمل هزينه‌های مبارزه باکی ندارند» اما «عدم پذيرش بار آن از سوی حاکميت» را غيرقابل قبول می‌دانند.
سه فرزند کروبی نوشته‌اند: «لازم است مقامات ارشد کشور معين کنند که اولأ مبنای حقوقی حصر خانگی بدين نحو چيست؟ ثانيأ آيا حکمی قضايی در اين باب صادر گرديده، اگر آری، چه مقامی آن را صادر کرده است؟ قلمرو محدوديت حکم حصر تا کجاست؟ آيا مقام ذی‌صلاح قانونی به انشای آن مبادرت کرده و يا مبنای آن حکم حکومتی است؟ اگر چنين است دامنه آن چه کسانی از اهل خانواده را که در بند نيستند در بر می‌گيرد؟»
آنها ضمن هشدار نسبت به سلامتی پدر و مادرشان از مقامات بالای دولتی خواسته‌اند دامنه اين «حکم ابداعی» را اعلام کنند.
در پی راه‌پيمايی مخالفان در روز ۲۵ بهمن که منجر به کشته شدن صانع ژاله و محمد مختاری دو جوان معترض، زخمی شدن ده‌ها نفر و بازداشت بيش از هزار نفر شد؛ حمله‌های مقامات دولتی و طرفداران دولت به ميرحسين موسوی و مهدی کروبی افزايش بی‌سابقه‌ای يافت.
مقامات حکومتی و نيروهای طرفدار دولت در روزهای گذشته بارها خواستار محاکمه و حتا اعدام اين دو مخالف دولت شده‌اند.
موسوی و کروبی از روز ۲۳ بهمن‌ماه جاری در بازداشت خانگی به‌سر می‌برند و تماس‌های عادی آنان قطع شده است.
نظرها
کاربر مهمانmansour piry khanghah
<p>با توجه به حصر خانگی عوامل نا اگاه استعمار(کودکان لج باز نسبت به پدر) و در سر دوراهی قرار گرفتن عامل اصلی اغتشاشات اخیر کشور(رفسنجانی) و مشکلات سیاسی زیادی که در منطقه برای استعمارگران و مخالفین سرسخت ج.ا.ا. در خاور میانه بوجود امده است و با توجه به اینکه تا چندین سال دیگر استعمارگران غربی قادر به حمله نظامی به ایران نیستند،ضرورت دارد اقای خامنه ای دستور دهند که سپاه از ساختن و تولید انبوه جنگ افزار خودداری کند و مبالغ هنگفتی را که در این راه جهت دفاع از کشور استفاده می شود،جهت برنامه های زیرساختی و بهبود اوضاع اقصادی کشور به کار ببرند.در غیر اینصورت ایران هراسی توسط صهیونیزم ادامه می یابد و اعراب هم گفته دولت ایران که میگویید؛ اهداف نظامی و هسته ای اش صلح امیز است را قبول نخواهند کرد و دشمنی مجددأ اغاز خواهد شد .مطمعنا این به ضرر مردم ایران و مسلمانان منطقه است و ج.ا.ا هم عامل اصلی استقرار مجدد نیروهای نظامی استعمارگران در منطقه خواهد بود.<br /> اقای خامنه ای و دیگر مسئولین بلند پایه کشور،حتما توجه دارند که شرایط بوجود امده در جهان عرب،شرایط خاصی است که استفاده سیاسی از ان عاقلانه است.همچنین شرایط نزدیکی مثبت سیاسی با امریکا هم بوجود امده است و مطمعنا تحریم ها هم برداشته خواهد شد.چون با بهبود روابط دوّل عربی با ایران،تحریمهای غرب خاصیت خود را از دست خواهند داد.لذا باید از این فرصت باد اورده جهت بهبود وضع اقتصادی مردم و سامان دادن به مشکلات انان،مخصوصأ کاهش چشمگیر بیکاری در میان جوانان،استفاده کرد. از ستیز کودکانه با مذاهب و دگراندیشان پرهیز نمود و توجه مردم جهان را با نیکوکاری و انساندوستی(با هر دین و مذهب،ازاده و بی دین) جلب کرده و با انان مدارا و همزیستی مسالمت امیز نمود و نشان دهیم که متمدن هستیم.در غیر اینصورت سرنگونی ج.ا.ا. حتمی است و بنده هم افتخار خواهم کرد که در صفوف تضاهر کنندگان و براندازان باشم. پاینده ایران-پیروز باد مبارزات مردم مسلمان و غیر مسلمان خاور میانه</p>