ال ژنرال و رپِ انقلاب تونس
<p>توماس هال-ال ژنرال می‌گوید: من با همه‌ی کارت بازی کرده‌ام، از جمله زندگی‌ام. این تونسی ۲۱ساله از جمله جوانانی است که به امواج قیام بهارعربی پیوستند. بسیاری از شخصیت‌های تازه و تأثیرگذار در جهان عرب، زبان کنشگران اینترنتی هستند؛ وبلاگ‌نویس‌ها یا گردانندگان صفحات فیس‌بوک. <br /> ال ژنرال رپخوان است.</p> <p><br /> در ماه نوامبر او ترانه‌ی «رئیس مملکت» را بر روی صفحه‌ی فیس بوک خود قرار داد؛ حمله‌ای خشمگینانه به رئیس جمهور تونس و دیکتاتوری رژیم بین علی. ترانه‌ای که «رپ بهار عربی» نام گرفت.</p> <p><br /> ال ژنرال را در خانه‌‌اش در «صفاقس» ملاقات کردیم، دومین شهر بزرگ تونس که در ۲۷۰ کیلومتری جنوب پایتخت تونس قرار دارد.</p> <p><br /> ال ژنرال، که نام واقعی او حامد بن عمور است، در کافه‌ای در نزدیکی مرکز شهر ما را ملاقات کرد. او ما را به مجتمعی مسکونی در آن حوالی برد. از پلکان بالا رفتیم و به آپارتمان به‌هم‌ریخته‌‌ای رسیدیم که یکی از دوستان ال ژنرال در آن زندگی می‌کرد. در این آپارتمان استودیوی کوچکی وجود داشت که ال ژنرال ترانه‌اش را در آنجا ضبط کرده بود. استودیویی مخفی تا زمان سقوط بن علی.</p> <p><br /> ال ژنرال نخستین ترانه‌اش را در سال ۲۰۰۸ نوشت، زمانی که هجده ساله بود. از‌‌ همان ابتدا فساد و سوء‌استفاده از قدرت مضمون ترانه‌های او بود.</p> <p><br /> او می‌گوید: «من درباره‌ی واقعیت می‌نویسم، درباره‌ی چیزهایی که اطرافم است. <br /> <br /> و در ادامه می‌افزاید: «رپ واقعی انقلابی است، در غیراین‌صورت هیچ معنایی ندارد. »</p> <p><br /> رژیم تونس تلاش کرد «ژنرال» را خاموش کند. او مجوزی برای اجرای کنسرت یا انتشار صفحه دریافت نکرد. درعوض از اینترنت و شبکه‌های اجتماعی برای یافتن مخاطب بهره برد. تازه در این روز‌ها و پس از انقلاب در تونس نخستین سی دی ژنرال منتشر شده است، همراه با ترانه‌هایی که پیش از آن تنها در اینترنت یافت می‌شد.</p> <p><br /> نخستین ترانه‌ی این آلبوم «رئیس مملکت» نام دارد؛ ترانه‌ای که ال ژنرال در هفتم نوامبر در صفحه‌ی فیس بوک‌اش آن را برای نخستین بار منتشر کرد. گذاشت. او این روز را برای انتشار ترانه اش کاملاً آگاهانه برگزیده بود: در روز هفتم نوامبر ۱۹۸۷ بود که بن علی قدرت را به دست گرفت.</p> <p><br /> ال ژنرال می‌گوید: «این هدیه‌ی شورشی من به رئیس جمهور بود.»<br /> ترانه حمله‌ای مستقیم به رژیم بود. ال ژنرال می‌خواند: <br /> آقای رئیس جمهور مردمت دارند می‌میرند<br /> مردم آشغال می‌خورند<br /> نگاه کن به اوضاع<br /> فلاکت همه جا را گرفته<br /> مردمی که جایی برای خوابیدن ندارند<br /> من از مردمی می‌گویم که رنج می‌کشند و لگدمال می‌شوند</p> <p><br /> متن ترانه چون بمبی در تونس منفجر شد. روزنامه انگلیسی آبزرور نوشت که «موج شوک در تمام کشور حس شد، و سپس در تمام جهان عرب زبان. این قدرت اعتراض بود، به زبان عربی.»</p> <p><br /> رژیم با بستن صفحه‌ی فیس بوک ال ژنرال پاسخ داد. اما پیش از آن ترانه در بسیاری سایت‌های دیگر کپی شده بود.</p> <p><br /> ال ژنرال می‌گوید: «مانند یک ویروس بود. ویروس آزادی خوش‌خیم.»</p> <p><br /> او زیر فشار قرار گرفت. تلفن موبایلش کنترل می‌شد و زمانی که با دوستانش به کافه می‌رفت، همیشه پلیس امنیتی در میز کناری نشسته بود. فشاری که می‌توانست یک جوان ۲۱ساله را درهم بشکند. اما هنوز روزهای سخت‌تر در راه بود.</p> <p><br /> در اواسط دسامبر محمود بوعزیزی، دستفروش عاصی، خود را آتش زد و انقلاب دموکراتیک تونس در اثر این واقعه جرقه زد. ال ژنرال سه روز بعد از خودسوزی بوعزیزی ترانه‌ی «تونس سرزمین ما» را منتشر کرد و در این ترانه به حمله به رژیم ادامه داد.</p> <p><br /> او می‌گوید: «برخی فکر می‌کردند این آخرین ترانه‌ی من است و حتماً برای من اتفاقی رخ می‌دهد. »<br /> سه روز بعد از انتشار ترانه، پلیس به خانه‌ی او ریخت و او را به سلولی در زندان تونس انداختند.</p> <p><br /> ال ژنرال درین باره می‌گوید: «فکر نمی‌کردم که زمانی دوباره به خانه برگردم. اما فکر می‌کردم که کار درستی انجام داده‌ام و برای همین آن‌ها مرا دستگیر کرده‌اند. »</p> <p><br /> و در ادامه به مهم‌ترین نگرانی‌اش در آن روز اشاره می کند. می‌گوید: «تنها چیزی که نگرانم می‌کرد این بود که مادرم چگونه از پس این وضع برمی‌آید.»</p> <p><br /> ال ژنرال سه روز بازداشت بود و تحت بازجویی قرار داشت. اما مورد او توجه بین‌المللی سازمان‌های حقوق بشر را به خود جلب کرد. در نتیجه‌ی فشارهای بین المللی، او آزاد شد.</p> <p><br /> ال ژنرال اکنون از اینکه ترانه‌اش به برانگیختن مردم به تظاهرات‌های خیابانی انقلابی کمک کرده است، افتخار می‌کند.</p> <p><br /> ویسال اسالا می‌گوید: در انقلاب تونس، ال ژنرال آن چیزی را بیان کرد که همه‌ی تونسی‌ها احساس می‌کردند، و این‌کار را هم به شیوه‌ای هنرمندانه انجام داد.»</p> <p><br /> امنا اونی می‌گوید: «در حقیقت من رپ دوست ندارم. اما ال ژنرال مت‌های سیاسی می‌نویسد که شبیه دیگران نیست. او دنیای موسیقی در تونس را دگرگون کرد.»</p> <p><br /> ال ژنرال همچنان به نوشتن ترانه‌های سیاسی ادامه می‌دهد. در آخرین کنسرتش در دانشگاه تونس ترانه‌ای درباره‌ی لیبی و قذافی اجرا کرد.</p> <p> </p> <p><strong>منبع:</strong></p> <p> </p> <p><a href="http://www.dn.se/kultur-noje/musik/el-general-rappar-for-revolutionen">اینجا کلیک کنید</a></p>
توماس هال-ال ژنرال می‌گوید: من با همه‌ی کارت بازی کرده‌ام، از جمله زندگی‌ام. این تونسی ۲۱ساله از جمله جوانانی است که به امواج قیام بهارعربی پیوستند. بسیاری از شخصیت‌های تازه و تأثیرگذار در جهان عرب، زبان کنشگران اینترنتی هستند؛ وبلاگ‌نویس‌ها یا گردانندگان صفحات فیس‌بوک.
ال ژنرال رپخوان است.
در ماه نوامبر او ترانه‌ی «رئیس مملکت» را بر روی صفحه‌ی فیس بوک خود قرار داد؛ حمله‌ای خشمگینانه به رئیس جمهور تونس و دیکتاتوری رژیم بین علی. ترانه‌ای که «رپ بهار عربی» نام گرفت.
ال ژنرال را در خانه‌‌اش در «صفاقس» ملاقات کردیم، دومین شهر بزرگ تونس که در ۲۷۰ کیلومتری جنوب پایتخت تونس قرار دارد.
ال ژنرال، که نام واقعی او حامد بن عمور است، در کافه‌ای در نزدیکی مرکز شهر ما را ملاقات کرد. او ما را به مجتمعی مسکونی در آن حوالی برد. از پلکان بالا رفتیم و به آپارتمان به‌هم‌ریخته‌‌ای رسیدیم که یکی از دوستان ال ژنرال در آن زندگی می‌کرد. در این آپارتمان استودیوی کوچکی وجود داشت که ال ژنرال ترانه‌اش را در آنجا ضبط کرده بود. استودیویی مخفی تا زمان سقوط بن علی.
ال ژنرال نخستین ترانه‌اش را در سال ۲۰۰۸ نوشت، زمانی که هجده ساله بود. از همان ابتدا فساد و سوء‌استفاده از قدرت مضمون ترانه‌های او بود.
او می‌گوید: «من درباره‌ی واقعیت می‌نویسم، درباره‌ی چیزهایی که اطرافم است.
و در ادامه می‌افزاید: «رپ واقعی انقلابی است، در غیراین‌صورت هیچ معنایی ندارد. »
رژیم تونس تلاش کرد «ژنرال» را خاموش کند. او مجوزی برای اجرای کنسرت یا انتشار صفحه دریافت نکرد. درعوض از اینترنت و شبکه‌های اجتماعی برای یافتن مخاطب بهره برد. تازه در این روز‌ها و پس از انقلاب در تونس نخستین سی دی ژنرال منتشر شده است، همراه با ترانه‌هایی که پیش از آن تنها در اینترنت یافت می‌شد.
نخستین ترانه‌ی این آلبوم «رئیس مملکت» نام دارد؛ ترانه‌ای که ال ژنرال در هفتم نوامبر در صفحه‌ی فیس بوک‌اش آن را برای نخستین بار منتشر کرد. گذاشت. او این روز را برای انتشار ترانه اش کاملاً آگاهانه برگزیده بود: در روز هفتم نوامبر ۱۹۸۷ بود که بن علی قدرت را به دست گرفت.
ال ژنرال می‌گوید: «این هدیه‌ی شورشی من به رئیس جمهور بود.»
ترانه حمله‌ای مستقیم به رژیم بود. ال ژنرال می‌خواند:
آقای رئیس جمهور مردمت دارند می‌میرند
مردم آشغال می‌خورند
نگاه کن به اوضاع
فلاکت همه جا را گرفته
مردمی که جایی برای خوابیدن ندارند
من از مردمی می‌گویم که رنج می‌کشند و لگدمال می‌شوند
متن ترانه چون بمبی در تونس منفجر شد. روزنامه انگلیسی آبزرور نوشت که «موج شوک در تمام کشور حس شد، و سپس در تمام جهان عرب زبان. این قدرت اعتراض بود، به زبان عربی.»
رژیم با بستن صفحه‌ی فیس بوک ال ژنرال پاسخ داد. اما پیش از آن ترانه در بسیاری سایت‌های دیگر کپی شده بود.
ال ژنرال می‌گوید: «مانند یک ویروس بود. ویروس آزادی خوش‌خیم.»
او زیر فشار قرار گرفت. تلفن موبایلش کنترل می‌شد و زمانی که با دوستانش به کافه می‌رفت، همیشه پلیس امنیتی در میز کناری نشسته بود. فشاری که می‌توانست یک جوان ۲۱ساله را درهم بشکند. اما هنوز روزهای سخت‌تر در راه بود.
در اواسط دسامبر محمود بوعزیزی، دستفروش عاصی، خود را آتش زد و انقلاب دموکراتیک تونس در اثر این واقعه جرقه زد. ال ژنرال سه روز بعد از خودسوزی بوعزیزی ترانه‌ی «تونس سرزمین ما» را منتشر کرد و در این ترانه به حمله به رژیم ادامه داد.
او می‌گوید: «برخی فکر می‌کردند این آخرین ترانه‌ی من است و حتماً برای من اتفاقی رخ می‌دهد. »
سه روز بعد از انتشار ترانه، پلیس به خانه‌ی او ریخت و او را به سلولی در زندان تونس انداختند.
ال ژنرال درین باره می‌گوید: «فکر نمی‌کردم که زمانی دوباره به خانه برگردم. اما فکر می‌کردم که کار درستی انجام داده‌ام و برای همین آن‌ها مرا دستگیر کرده‌اند. »
و در ادامه به مهم‌ترین نگرانی‌اش در آن روز اشاره می کند. می‌گوید: «تنها چیزی که نگرانم می‌کرد این بود که مادرم چگونه از پس این وضع برمی‌آید.»
ال ژنرال سه روز بازداشت بود و تحت بازجویی قرار داشت. اما مورد او توجه بین‌المللی سازمان‌های حقوق بشر را به خود جلب کرد. در نتیجه‌ی فشارهای بین المللی، او آزاد شد.
ال ژنرال اکنون از اینکه ترانه‌اش به برانگیختن مردم به تظاهرات‌های خیابانی انقلابی کمک کرده است، افتخار می‌کند.
ویسال اسالا می‌گوید: در انقلاب تونس، ال ژنرال آن چیزی را بیان کرد که همه‌ی تونسی‌ها احساس می‌کردند، و این‌کار را هم به شیوه‌ای هنرمندانه انجام داد.»
امنا اونی می‌گوید: «در حقیقت من رپ دوست ندارم. اما ال ژنرال مت‌های سیاسی می‌نویسد که شبیه دیگران نیست. او دنیای موسیقی در تونس را دگرگون کرد.»
ال ژنرال همچنان به نوشتن ترانه‌های سیاسی ادامه می‌دهد. در آخرین کنسرتش در دانشگاه تونس ترانه‌ای درباره‌ی لیبی و قذافی اجرا کرد.
منبع:
نظرها
نظری وجود ندارد.