جشنواره فیلم حقوق بشر در لندن
<p>بابک مستوفی ـ جشنواره فیلم حقوق بشر در لندن که محور آن فیلم‌هایی است با موضوع نقض حقوق بشر در کشورهای مختلف جهان، از بیست و سوم مارس گشایش یافته و تا اول آوریل ادامه خواهد داشت. این جشنواره که توسط بنیاد مستقل دیدبان حقوق بشر Human Right Watch که از مراکز شناخته شده در جهان در این زمینه به‌شمار می‌آید، همه ساله برگزار می‌شود. امسال سه سینمای شناخته شده لندن (کورزون، آی سی‌ای و ریتزی) میزبان فیلم‌های مختلفی از سراسر جهان هستند.</p> <p><br /> فیلم «موج سبز» ساخته علی صمدی احدی به عنوان محصول مشترک ایران و آلمان تنها فیلم مربوط به ایران در این دوره از جشنواره فیلم حقوق بشر است. این فیلم مستند ۸۰ دقیقه‌ای از طریق مصاحبه با اشخاص و نمایش تصاویر موجود از اعتراض‌های خیابانی در ایران، جنبش سبز در ایران را بررسی می‌کند.<br /> «موج سبز» که نخستین بار در جشنواره فیلم‌های مستقل ساندنس در آمریکا به نمایش درآمد، به شکل ترکیبی از فیلم و انیمیشن ساخته شده و سعی دارد خشونت رژیم در برابر معترضان و مصائب جوانان ایرانی در اعتراضات پس از انتخابات ۲۲ خرداد را جمع بندی و به صورت فیلم رو در روی مخاطبان جهانی قرار دهد.</p> <p><br /> در میان تصاویر موجود از تظاهرات و خشونت‌های خیابانی، چهره‌های سیاسی شناخته شده، نظراتشان درباره جنبش سبز را بیان می‌کنند.</p> <p><br /> بنیاد دیدبان حقوق بشر در بروشور جشنواره فیلم حقوق بشر درباره این فیلم نوشته است: «پس از انتخابات ریاست جمهوری بحث‌برانگیز ۲۲ خرداد (دوازدهم ژوئن ۲۰۰۹)، دولت ایران برای حفظ قدرت و ساکت کردن هر نوع سخن مخالف دست به خشونت و یک رشته عملیات حساب‌‌شده زد. دیدبان حقوق بشر تعدادی از پرونده‌های دستگیری، رفتار بیمارگونه، شکنجه و تجاوز به بازداشت‌شدگان و حکم‌های ناخوشایند مثل زندان طولانی‌مدت و مجازات مرگ را ثبت و ضبط کرده است. دیدبان حقوق بشر بار‌ها از ایران خواسته است که اجازه تحقیق روشن درباره این قتل‌ها و خشونت‌ها داده شود. تا امروز اما هیچ‌یک از مقامات بلندپایه ایران به دادگاه آورده نشده‌اند.»</p> <p><br /> این فیلم که برای اولین بار در بریتانیا به نمایش درمی‌آید، در سه نوبت در سینماهای مختلف نشان داده می‌شود و در این میان دو سانس از این نمایش‌ها شامل جلسه پرسش و پاسخ با کارگردان است. <br /> جشنواره فیلم حقوق بشر با فیلم شگفت‌انگیز «آتش‌ها» (Incendies ) که به معنای آتش یا آتش زیر خاکستری است که هر لحظه می‌تواند اوج بگیرد، ساخته دنی ویلنوو محصول مشترک فرانسه و کانادا آغاز شد. فیلمساز در این فیلم تکان‌دهنده‌ترین فضای ممکن از نسل‌کشی و جنگ مذاهب را به تصویر کشیده و این تصاویر را با داستان پیچیده‌ای از جست‌و‌جوی هویت یک دوقلوی جوان در سرزمین مادری‌شان رو در روی تماشاگر قرار می‌دهد.</p> <p><img height="354" align="left" width="250" src="http://zamanehdev.redbee.nl/u/wp-content/uploads/the-green-wave-film.jpg" alt="" /><br /> هرچند ممکن است در وهله‌ی اول مسأله‌ی بازگشت به سرزمین مادری و جست‌و‌جوی گذشته‌ی خانواده، قصه‌ای کلیشه‌ای به نظر برسد که در سینما بار‌ها مورد استفاده قرار گرفته و از سوی دیگر موضوعی به نظر برسد در مرز به شعار غلتیدن و سطحی شدن، اما این‌بار با یک روایت درست، گذشته و حال با هم درمی‌آمیزند و سرنوشت مادر و دختر از طریق تصاویری غنی و تدوینی درست روایت می‌شود (مثلاً صحنه‌ی آتش گرفتن اتوبوس و مادر جوان در کنار آن و تصویری از دختر در زمان حال). پایان تکان‌دهنده فیلم، شکنجه‌گر و متجاوز را یکی از اعضای همین خانواده معرفی می‌کند که فیلم از این طریق به درونمایه‌ی اصلی‌اش درباره‌ ‌نژاد و نژادپرستی برمی‌گردد (که عامل اصلی جنگ‌ها و ویرانی‌ای است که در فیلم شاهدش هستیم) و به کنایه یادآوری می‌کند که قضاوت نژادی چقدر بیهوده است و اینجا خبیث‌ترین و کثیف‌ترین شخصیت فیلم کسی نیست جز پسر همین زن که نمی‌داند در حال شکنجه و تجاوز به مادر خودش است.</p> <p><br /> «کلاس اولی» ساخته جاستین چادویک از دیگر فیلم‌های جشنواره است که به مسأله تحصیل رایگان در کنیا اختصاص دارد. زمانی که دولت کنیا اعلام می‌کند که تحصیلات دوران ابتدایی رایگان خواهد بود، یک پیرمرد ۸۴ ساله اولین کسی است که پا پیش می‌گذارد تا در کلاس اول ثبت نام کند و سواد یاد بگیرد. <br /> اما جشنواره از فیلم‌های ساخته شده به شکل اکشن هم بی‌نصیب نیست. «صفیرکش» (The Whistleblower) محصول آلمان و کانادا که بر اساس حوادث واقعی ساخته شده، داستان یک افسر پلیس را روایت می‌کند که سعی دارد از جنایات انجام شده در یوگسلاوی سابق پرده بردارد. <br /> «این سرزمین من است... هبرون»، عنوان فیلم مستندی ساخته جیولیا آمتی و استفان ناتانسون محصول مشترک اسرائیل و ایتالیاست که به مصائب فلسطینی‌ها در کرانه باختری می‌پردازد. هبرون بزرگ‌ترین شهر کرانه باختری است که ۱۶۰ هزار فلسطینی در آن زندگی می‌کنند و در عین حال یکی از اولین مراکزی است که اسرائیلی‌ها در آن به شهرک‌سازی پرداختند. دیدبان حقوق بشر در بروشور جشنواره، خشونت اسرائیلی‌ها در سرزمین‌های فلسطینی را محکوم کرده است.</p> <p><br /> یکی دیگر از فیلم‌های جنجالی جشنواره «شما حقیقت را دوست ندارید؛ چهار روز در گوانتانامو» ساخته لوک کوته و پاتریک هنریکوئز، محصول کاناداست. این فیلم مستند که بر مبنای هفت ساعت ویدئوی منتشر شده ازسوی یک دادگاه در کانادا تهیه شده به داستان عمر خدر جوان شانزده ساله مقیم کانادا اختصاص دارد.</p> <p><br /> فیلم از طریق مصاحبه با وکیل خدر، یک روان‌شناس، یک روزنامه‌نگار، یک بازداشتی سابق گوانتانامو و یک بازجوی سابق آمریکا، جنبه‌های مختلف سیاسی، قانونی و روان‌شناسانه بازداشگاه مخوفی چون گوانتانامو را بررسی می‌کند. دیدبان حقوق بشر آمریکا را به دلیل پرونده عمر خدر محکوم کرده است. <br /> «زندگی بالا‌تر از همه چیز» ساته اولیور اشمیتز هم یک فیلم سینمایی است که بر محور موضوع ایدز در آفریقای جنوبی ساخته شده است.</p> <p><br /> از دیگر فیلم‌های این جشنواره باید به «فرشتگان گمشده» ساخته تامس ناپر از آمریکا اشاره کرد. این فیلم به زندگی بی‌خانمان‌های لس‌آنجلس می‌پردازد. این شهر عظیم، هم‌اکنون به مرکز بی‌خانمان‌های آمریکا بدل شده و ۴۸ هزار بی‌خانمان در خیابان‌های این شهر زندگی می‌کنند. این فیلم مستند تصویری عریان از فقر این آدم‌ها در خیابان‌های لس‌آنجلس را ارائه می‌کند. فیلم سه شخصیت دارد: یک دونده سابق المپیک، یک نوازنده و یک بی‌خانمان که عاشق حیوانات است.</p> <p><br /> فیلم پر سر و صدای لین هرشمن لسون از آمریکا درباره هنر زنان و حرکت‌های فمینیستی در هنر جهان با عنوان «انقلاب هنری زنان»، مستند دیگری است که با حرکات انقلابی هنرمندان زن در دهه شصت میلادی می‌آغازد و این جنبش‌ها را تا به امروز دنبال می‌کند.</p>
بابک مستوفی ـ جشنواره فیلم حقوق بشر در لندن که محور آن فیلم‌هایی است با موضوع نقض حقوق بشر در کشورهای مختلف جهان، از بیست و سوم مارس گشایش یافته و تا اول آوریل ادامه خواهد داشت. این جشنواره که توسط بنیاد مستقل دیدبان حقوق بشر Human Right Watch که از مراکز شناخته شده در جهان در این زمینه به‌شمار می‌آید، همه ساله برگزار می‌شود. امسال سه سینمای شناخته شده لندن (کورزون، آی سی‌ای و ریتزی) میزبان فیلمهای مختلفی از سراسر جهان هستند.
فیلم «موج سبز» ساخته علی صمدی احدی به عنوان محصول مشترک ایران و آلمان تنها فیلم مربوط به ایران در این دوره از جشنواره فیلم حقوق بشر است. این فیلم مستند ۸۰ دقیقه‌ای از طریق مصاحبه با اشخاص و نمایش تصاویر موجود از اعتراض‌های خیابانی در ایران، جنبش سبز در ایران را بررسی می‌کند.
«موج سبز» که نخستین بار در جشنواره فیلمهای مستقل ساندنس در آمریکا به نمایش درآمد، به شکل ترکیبی از فیلم و انیمیشن ساخته شده و سعی دارد خشونت رژیم در برابر معترضان و مصائب جوانان ایرانی در اعتراضات پس از انتخابات ۲۲ خرداد را جمع بندی و به صورت فیلم رو در روی مخاطبان جهانی قرار دهد.
در میان تصاویر موجود از تظاهرات و خشونت‌های خیابانی، چهره‌های سیاسی شناخته شده، نظراتشان درباره جنبش سبز را بیان می‌کنند.
بنیاد دیدبان حقوق بشر در بروشور جشنواره فیلم حقوق بشر درباره این فیلم نوشته است: «پس از انتخابات ریاست جمهوری بحث‌برانگیز ۲۲ خرداد (دوازدهم ژوئن ۲۰۰۹)، دولت ایران برای حفظ قدرت و ساکت کردن هر نوع سخن مخالف دست به خشونت و یک رشته عملیات حساب‌‌شده زد. دیدبان حقوق بشر تعدادی از پرونده‌های دستگیری، رفتار بیمارگونه، شکنجه و تجاوز به بازداشت‌شدگان و حکم‌های ناخوشایند مثل زندان طولانی‌مدت و مجازات مرگ را ثبت و ضبط کرده است. دیدبان حقوق بشر بار‌ها از ایران خواسته است که اجازه تحقیق روشن درباره این قتل‌ها و خشونت‌ها داده شود. تا امروز اما هیچ‌یک از مقامات بلندپایه ایران به دادگاه آورده نشده‌اند.»
این فیلم که برای اولین بار در بریتانیا به نمایش درمی‌آید، در سه نوبت در سینماهای مختلف نشان داده می‌شود و در این میان دو سانس از این نمایش‌ها شامل جلسه پرسش و پاسخ با کارگردان است.
جشنواره فیلم حقوق بشر با فیلم شگفت‌انگیز «آتش‌ها» (Incendies ) که به معنای آتش یا آتش زیر خاکستری است که هر لحظه می‌تواند اوج بگیرد، ساخته دنی ویلنوو محصول مشترک فرانسه و کانادا آغاز شد. فیلمساز در این فیلم تکان‌دهنده‌ترین فضای ممکن از نسل‌کشی و جنگ مذاهب را به تصویر کشیده و این تصاویر را با داستان پیچیده‌ای از جست‌و‌جوی هویت یک دوقلوی جوان در سرزمین مادری‌شان رو در روی تماشاگر قرار می‌دهد.
هرچند ممکن است در وهله‌ی اول مسأله‌ی بازگشت به سرزمین مادری و جست‌و‌جوی گذشته‌ی خانواده، قصه‌ای کلیشه‌ای به نظر برسد که در سینما بار‌ها مورد استفاده قرار گرفته و از سوی دیگر موضوعی به نظر برسد در مرز به شعار غلتیدن و سطحی شدن، اما این‌بار با یک روایت درست، گذشته و حال با هم درمی‌آمیزند و سرنوشت مادر و دختر از طریق تصاویری غنی و تدوینی درست روایت می‌شود (مثلاً صحنه‌ی آتش گرفتن اتوبوس و مادر جوان در کنار آن و تصویری از دختر در زمان حال). پایان تکان‌دهنده فیلم، شکنجه‌گر و متجاوز را یکی از اعضای همین خانواده معرفی می‌کند که فیلم از این طریق به درونمایه‌ی اصلی‌اش درباره نژاد و نژادپرستی برمی‌گردد (که عامل اصلی جنگ‌ها و ویرانی‌ای است که در فیلم شاهدش هستیم) و به کنایه یادآوری می‌کند که قضاوت نژادی چقدر بیهوده است و اینجا خبیث‌ترین و کثیف‌ترین شخصیت فیلم کسی نیست جز پسر همین زن که نمی‌داند در حال شکنجه و تجاوز به مادر خودش است.
«کلاس اولی» ساخته جاستین چادویک از دیگر فیلمهای جشنواره است که به مسأله تحصیل رایگان در کنیا اختصاص دارد. زمانی که دولت کنیا اعلام می‌کند که تحصیلات دوران ابتدایی رایگان خواهد بود، یک پیرمرد ۸۴ ساله اولین کسی است که پا پیش می‌گذارد تا در کلاس اول ثبت نام کند و سواد یاد بگیرد.
اما جشنواره از فیلمهای ساخته شده به شکل اکشن هم بی‌نصیب نیست. «صفیرکش» (The Whistleblower) محصول آلمان و کانادا که بر اساس حوادث واقعی ساخته شده، داستان یک افسر پلیس را روایت می‌کند که سعی دارد از جنایات انجام شده در یوگسلاوی سابق پرده بردارد.
«این سرزمین من است... هبرون»، عنوان فیلم مستندی ساخته جیولیا آمتی و استفان ناتانسون محصول مشترک اسرائیل و ایتالیاست که به مصائب فلسطینی‌ها در کرانه باختری می‌پردازد. هبرون بزرگ‌ترین شهر کرانه باختری است که ۱۶۰ هزار فلسطینی در آن زندگی می‌کنند و در عین حال یکی از اولین مراکزی است که اسرائیلی‌ها در آن به شهرک‌سازی پرداختند. دیدبان حقوق بشر در بروشور جشنواره، خشونت اسرائیلی‌ها در سرزمین‌های فلسطینی را محکوم کرده است.
یکی دیگر از فیلمهای جنجالی جشنواره «شما حقیقت را دوست ندارید؛ چهار روز در گوانتانامو» ساخته لوک کوته و پاتریک هنریکوئز، محصول کاناداست. این فیلم مستند که بر مبنای هفت ساعت ویدئوی منتشر شده ازسوی یک دادگاه در کانادا تهیه شده به داستان عمر خدر جوان شانزده ساله مقیم کانادا اختصاص دارد.
فیلم از طریق مصاحبه با وکیل خدر، یک روان‌شناس، یک روزنامه‌نگار، یک بازداشتی سابق گوانتانامو و یک بازجوی سابق آمریکا، جنبه‌های مختلف سیاسی، قانونی و روان‌شناسانه بازداشگاه مخوفی چون گوانتانامو را بررسی می‌کند. دیدبان حقوق بشر آمریکا را به دلیل پرونده عمر خدر محکوم کرده است.
«زندگی بالا‌تر از همه چیز» ساته اولیور اشمیتز هم یک فیلم سینمایی است که بر محور موضوع ایدز در آفریقای جنوبی ساخته شده است.
از دیگر فیلمهای این جشنواره باید به «فرشتگان گمشده» ساخته تامس ناپر از آمریکا اشاره کرد. این فیلم به زندگی بی‌خانمان‌های لس‌آنجلس می‌پردازد. این شهر عظیم، هم‌اکنون به مرکز بی‌خانمان‌های آمریکا بدل شده و ۴۸ هزار بی‌خانمان در خیابان‌های این شهر زندگی می‌کنند. این فیلم مستند تصویری عریان از فقر این آدم‌ها در خیابان‌های لس‌آنجلس را ارائه می‌کند. فیلم سه شخصیت دارد: یک دونده سابق المپیک، یک نوازنده و یک بی‌خانمان که عاشق حیوانات است.
فیلم پر سر و صدای لین هرشمن لسون از آمریکا درباره هنر زنان و حرکت‌های فمینیستی در هنر جهان با عنوان «انقلاب هنری زنان»، مستند دیگری است که با حرکات انقلابی هنرمندان زن در دهه شصت میلادی می‌آغازد و این جنبش‌ها را تا به امروز دنبال می‌کند.
نظرها
کاربر مهمان
<p>http://www.parstourism.ir/Default.aspx?NSID=5&SSLID=46&NID=5860 </p> <p> معمای پیچیده تهمینه میلانی<br /> نظرات امیر نادری ،مهدوی کیا ، بهروز وثوقی ،سعید راد ،اکبر گلپایگانی و....درباره فیلمهای تهمینه میلانی </p>