۲۸۷ هزار و ۴۲۵ نفر کاندیدای انتخابات شوراها شدند
رئیس ستاد انتخابات کشور اعلام کرد که برای انتخابات شوراهای شهر و روستا ۲۸۷ هزار و ۴۲۵ نفر کاندیدا شدند. این تعداد نسبت به انتخابات چهار سال پیش ۱۴ درصد افزایش داشته است.
علی‌اصغر احمدی، رئیس ستاد انتخابات کشور اعلام کرد که در مدت ثبت‌نام برای انتخابات شوراهای شهر و روستا ۲۸۷ هزار و ۴۲۵ نفر کاندیدا شدند.
علی‌اصغر احمدی گفت این تعداد نسبت به انتخابات چهار سال پیش ۱۴ درصد افزایش داشته است. در سال ۱۳۹۲ حدود ۲۵۶ هزار نفر ثبت‌نام کرده بودند.
از کل ثبت‌نام کنندگان ۵۴ هزار و ۸۸۸ نفر برای شوراهای شهر هستند که ۲۰ درصد آمار را به خود اختصاص می‌دهند و ۲۳۲ هزار و ۵۳۷ نفر برای شوراهای روستاها هستند که حدود ۸۰ درصد را به خود اختصاص می‌دهند.
از این میان ۱۷ هزار و ۸۸۵ زن هستند که ۶.۳ درصد این آمار را به خود اختصاص می‌دهد و ۲۶۹ هزار و ۵۴۰ نفر هم مرد هستند.
به‌گفته رئیس ستاد انتخابات کل کشور، در تهران برای ۲۱ کرسی سه هزار نفر ثبت‌نام کردند که ۵۲۳ نفر زن و دو هزار و ۴۷۷ نفر مرد هستند.
بالاترین سن ثبت‌نام کنندگان ۱۰۱ و پایین‌ترین سن ۲۵ سال است.
از ۱۷ فروردین تا ۲۳ فروردین هیأت‌های اجرایی صلاحیت کاندیداها را بررسی می‌کنند. روز دوم اردیبهشت نتیجه نهایی بررسی صلاحیت‌ها به داوطلبان ابلاغ می‌شود و کسانی که ردصلاحیت می‌شوند چهار روز فرصت شکایت دارند.
تبلیغات انتخابات شوراهای شهر و روستا نیز از ۲۱ اردیبهشت آغاز و در روز ۲۸ اردیبهشت پایان می‌یابد.
پنجمین دوره انتخابات شوراهای شهر و روستا همزمان با دوازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری ایران در روز جمعه ۲۹ اردیبهشت ۱۳۹۶ برگزار خواهد شد. در این انتخابات یک هزار و ۲۴۴ شهر و حدود ۴۰ هزار روستا شرکت دارند.
بیشتر بخوانید:
نظرها
hasani
جناب دكتر مهندس حاج حسين الله كرم، اخيرا اقدام به ثبت نام براى حضور در انتخابات شوراى شهر نموده اند. قدم شان مبارك باد! در شوراى شهر اكنون، هنرپيشگان و ورزشكاران و آقازاده ها حضور دارند. تنها جاى امثال ايشان خالى بود كه ان شاء الله با ورودشان به شوراى شهر اين كمبود نيز مرتفع خواهد شد. ما تا سال ٨٨ در كف خيابان ها، چوب مى زديم! اصطلاح چوب زدن، اصطلاح به كار برده شده توسط سردار كاپيتان دكتر شهردار قاليباف است، و جزو رزومه ى كارى و افتخارات ايشان. حال اين كه حاج حسين الله كرم چگونه در «كف خيابان» درس خوانده، و در حالى كه در يك دست اش چماق بوده، در دست ديگرش قلم گرفته و در آزمون دكترى قبول شده، براى ما مشخص نيست و نمى خواهيم هم كه مشخص باشد. همين كه ايشان امروز به مقام والاى دكتر مهندسى ارتقا پيدا كرده اند و دكتراى مديريت در چماق دارى و «مريديّت» گرفته اند خود جاى بسى خوشوقتى ست. ولى اين كه اين دكتر مهندس چوب زن، مى خواهد بگويد كه در گذشته كار بدى نمى كرده و به قول خودش «خيابان آتش نمى زده» كمى كمدى بلكه كمدى تراژيك است. و تازه شكايت ايشان شنيدنى ست كه مرا همچنان چماقدار مى دانند! نخير جناب عالى اگوست كنت تشريف داشتيد، ما شما را اشتباه شناختيم ف. م. سخن