فقر و کودکی در کپرنشینی

بیرون شهر بندر خمیر در استان هرمزگان، فقرترین مردم این منطقه برای خود چادر زده‌اند یا کپر ساخته‌اند - آلونک‌هایی با شاخه و برگ درخت نخل و سقف‌های حصیری. جامعه حاشیه‌ای کپرنشینان در مناطقی ساکن می‌شوند  که اراضی متعلق به کسی نیست. از این رو در  این مناطق جاده، خدمات روستایی، آب آشامیدنی، برق، بهداری و مدرسه هم نیست.

کپر سازه‌ای خنک و سبک، مناسب اقلیم هرمزگان است که تاریخ قدیمی در هرمزگان، کرمان و سیستان و بلوچستان دارد. اما این سازه اکنون نماد فقر است. کسانی که پول زمین و مصالح برای ساختن خانه ندارند، کپر یا چادرنشینی می‌کنند. کپرنشینان امروزی بیشتر کارگران کشاورز فصلی هستند که به دلیل تغییرات آب و هوایی و خشک‌سالی‌های متعدد در سال‌های اخیر منبع درآمد خود را دست داده‌اند. کودکان این جامعه حاشیه‌نشین، حداقل امکانات رفاهی و آموزشی را ندارند. این گزارش، تصویر زندگی این کودکان است.