هشدار «تسنیم» نسبت به پذیرش توافق‌نامه اقلیمی پاریس توسط ایران
خبرگزاری «تسنیم» وابسته به ارگان‌های نظامی ایران امضای توافق‌نامه اقلیمی پاریس را مانع از تحقق سیاست‌های کلان کشور دانست.
خبرگزاری «تسنیم» وابسته به ارگان‌های نظامی ایران امضای توافق‌نامه اقلیمی پاریس را مانع از تحقق سیاست‌های کلان کشور دانست.
این خبرگزاری روز دوشنبه یکم خرداد نوشته است که «بررسی متن موافقت‌نامه [پاریس] نشان می‌دهد که کشور متعهد به رها کردن منابع نفت و گاز خود خواهد بود» و طبق این توافق‌نامه، ایران «باید سیاست‌های اقتصادی و صنعتی خود را بر پایه منابع موجود در کشور قرار ندهد» و این «به‌معنای از دست دادن فرصت استفاده از این منابع در مسیر پیشرفت و توسعه برای همیشه ارزیابی می‌شود، از این رو پذیرش موافقت‌نامه پاریس مانع از رشد اقتصادی کشور و دستیابی به توسعه مطلوب و تحقق سیاست‌های کلان کشور ارزیابی می‌شود.»
این خبرگزاری با نقل بندی از توافق‌نامه پاریس که در آن آمده است «تمام اعضا باید تلاش نمایند راهبردهای بلندمدت توسعه انتشار کم گازهای گلخانه‌ای را... تدوین و اعلام کنند»، آورده است: «به اجرا رساندن این تعهد بین‌المللی به‌معنی کاهش روند مصرف سوخت‌هایی چون نفت و گاز است که به‌عنوان مزیت اقتصادی کشور شناخته می‌شوند.»
تسنیم همچنین در گفت‌وگو با فردی به نام یوسف قویدل، به‌عنوان استاد اقلیم‌شناسی دانشگاه به‌نقل از او نوشته است که کشورهای عمده تولیدکننده گازهای گلخانه‌ای ۲۰ کشور صنعتی جهان و در صدر آن‌ها آمریکا، چین، بریتانیا، فرانسه و روسیه هستند که «کل اطلاعات ما از گرمایش جهانی و تغییر احتمالی اقلیم برگرفته از کشورهای مذکور است و (...) ما هیچ اطلاع خاص و منحصر به فردی که خودمان از گازهای گلخانه‌ای به دست آورده باشیم نداریم».
این اقلیم‌شناس افزوده است که بر این اساس باید پرسید «آیا کشورهای مذکور با عنوان نمودن گرمایش جهانی و تغییر اقلیم و انتساب آن به گازهایی گلخانه‌ای به خودشان ضرر می‌زنند (...) یا فقط از این مسأله برای فشار بر دنیای عقب‌مانده استفاده ابزاری می‌کنند؟»
او گفته است: «دلیل نمی‌شود که خود را درگیر توافق‌نامه‌ای بکنیم که سود و ضرر آن برای ما مشخص نیست (...) از کجا معلوم که کشورهای قدرتمند از طریق معاهدات بین‌المللی در صدد کاستن از میزان رشد اقتصادی و صنعتی کشورهای دیگر خصوصاً کشورهای متخاصم نباشند؟»
یوسف قویدل پیشنهاد داده است که ابتدا «کشورهای صنعتی به شدت میزان تولید گازهای گلخانه‌ای خود را کاهش دهند و اگر این کاهش تأثیر چشمگیری بر توقف گرمایش گلخانه‌ای جهان داشت و امیدی برای کنترل گرمایش و اطمینان برای عدم تغییر اقلیم کره زمین ایجاد کرد، آن موقع کشورهای جهان به تدریج راه کشورهای صنعتی را به شرط انتقال تکنولوژی و صنایع سبز بپیمایند.»
او همچنین افزوده است که عمل به توافق‌نامه اقلیمی پاریس «هیچ تأثیری بر کاهش آلودگی هوای تهران نخواهد گذاشت».
توافق‌نامه اقلیمی پاریس دسامبر سال ۲۰۱۵ تصویب شد. از نتایج مهم توافق‌نامه پاریس این بود که حد نصاب افزایش دمای زمین زیر دو درجه سانتیگراد (نسبت به مقطع ورود به عصر صنعتی شدن) در نظر گرفته شده و از تمام کشور‌ها خواسته شده است تلاش خود را برای محدود کردن دمای زمین تا یک و نیم درجه سانتیگراد انجام دهند. حدود ۲۰۰ کشور با این هدف به توافق رسیدند.
در کنفرانس اقلیمی پاریس ایران متعهد شد که به شرط برداشته شدن تحریم‌ها حاضر است تا سال ۲۰۳۰ میزان انتشار گازهای گلخانه‌ای خود را در مقایسه با سال ۲۰۱۰ تا سقف ۱۲٪ کاهش دهد؛ البته در صورت ادامه تحریم‌ها تا سقف ۴٪. بنابر این تعهد ایران می‌باید سقف تولید دی اکسید کربن خود را تا سال ۱۴۰۹ حدود ۵۸۰ میلیون تن کاهش دهد.
بیشتر بخوانید:
نظرها
استاد روانشناسی سیاسی
من کاملا با حرفهای قویدل موافقم. در دنیای باغ وحش مانند امروزی همه چیز به سلطه و کشورهای قدرتمند این اجازه را داده که با انواع حیله ها کشورهای دیگر را از رسیدن به پیشرفت و توسعه باز دارند.
ganj e akabari
احمقانه است! گاهی وقتها بدجوری این دولت مشکوک میزند/ چین و هند که بزرگترین استفاده زغال سنگ (از بدترین و آلاینده ترین سوخت ها) از معافیت بسیاری برخودار شدند، ولی ایران از گاز طبیعی (پاک ترین سوخت فسیلی) بایتد اهش دهد! واقعا با کارهایی این دولت می کند، معنی قراردادهای ننگین عهد قاجار زنده کرده است. / من البته نمی گویم حتما خیانیت آگاهانه در کار است، ولی ممکن است دشمنان از جمله پان ها و تجزیه طلب در دولت نفوذ کرده اند و دارند اطلاعات غلط می دهند و چنین قراردادهای ننگینی را امضا می کنند که در نهایت ایارن فروپاشند!