فصل پوست‌اندازی «روحانی»
روحانی و وعده‌هایی که فراموش نمی‌شوند، همانطور که تحقق هم پیدا نمی‌کنند. او می‌گوید که وزیران باید جوان‌تر باشند. اما لایه پنهان این وعده، برکناری وزرای غیرهمسوست.
هیوا رضاپور
اعضای هئیت دولت یازدهم- عکس - آرشیو
دو روز پس از انتخابات دوازدهمین دوره ریاست جمهوری ایران، حسن روحانی از ضرورت تغییر در هئیت وزیران سخن گفت. رسانه‌های ایران هم از ترمیم کابینه خبر می‌دهند. کدام یک از وزیران دولت یازدهم ممکن است جایی در کابینه بعدی نداشته باشند؟
حسن روحانی که در انتخابات ۹۲ از سر اجبار به گزینه اصلی نیروهای اصلاح‌طلب تبدیل شد، حالا «امید» اصلی آنان برای بازگشت به قدرت و پیشبرد بخشی از برنامه‌ها‌یشان است. او در کارزار تبلیغاتی خود مواضعی گرفت که از سوی بخشی از تحلیل‌گران و ناظران، فاصله گرفتن از حسن روحانی معتدل و میانه‌رو و نزدیک‌تر شدن به خواسته‌ها و شعارهایی بود که پیش از این جریان اصلاح طلب دوم خردادی مطرح می‌کرد.
آیا روحانی در مقام رئیس دولت دوازدهم هم این گونه رفتار خواهد کرد و مواضعی شفاف‌تر و هئیت وزیرانی همسوتر با بازماندگان جنبش سبز و اصلاح‌طلبان دوم خردادی تشکیل خواهد داد؟
او در نخستین نشست خبری پس از پیروزی در انتخابات دوازدهمین دوره ریاست جمهوری از تغییر در کابینه و «جوان شدن دولت» خبر داد. این بدان معنا است که هئیت وزیران دولت دوازدهم چهره‌های جدیدتری به خود خواهد دید و با برخی از وزرا خداحافظی میکند.
رسانه‌های همسو با دولت هم در گزارش‌ها و یادداشت‌هایی که منتشر میکنند تغییر در ترکیب هیئت وزیران و برخی از معاونان رئیس دولت را ضروری می‌دانند و خواستار «همسو» کردن هئیت وزیران بر اساس مطالبات و شعارهایی که در انتخابات مطرح شد، هستند.
روحانی سال گذشته، پس از شکل‌گیری مجلس دهم سه وزیر را تغییر داد تا به تعبیر حامیانش «ترمیم کابینه بر اساس مطالبات مجلس دهم» صورت بگیرد. در میان وزرایی که از دولت یازدهم کناره گرفتند، علی جنتی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی نه به منظور ترمیم کابینه که زیر فشار محافظه‌کاران تندرو کنار گذاشته شد تا جایش را به صالحی امیری بدهد.
علی اصغر فانی وزیر آموزش و پرورش هم پس از فراخوانده شدن به مجلس برای پاسخگویی در باره اختلاس در صندوق ذخیره فرهنگیان، مجبور به استعفا شد و جای خود را به فخرالدین دانش آشتیانی داد که پرونده واردات پوشاک توسط دخترش در روزهای پیش از انتخابات خبرساز شد.
جابجایی محمود گودرزی وزیر ورزش و جوانان هم خواست ورزشکاران و باشگاه‌های ورزشی بود و نه پاسخ به مطالباتی که در انتخابات مجلس دهم به میان آمده بود.
ساز ناکوک تیم اقتصادی
حال اما روحانی دولت دوازدهم حداقل در کارزار تبلیغاتی از روحانی ۹۲ فاصله گرفته و با لکنت زبان کمتری از آزادی‌های سیاسی، ضرورت حضور همه جریان‌های سیاسی و افزایش سهم زنان در مدیریت کلان سخن گفته است. او اگر بخواهد به این مطالبات و وعده‌ها پاسخ مثبت دهد، آنوقت باید دست‌کم سه وزیر کشور، فرهنگ و ارشاد اسلامی و علوم را تغییر دهد. سه وزارتخانه‌ای که در دولت یازدهم در نهایت برای رضایت محافظه‌کاران و یا آنچه که اصول‌گرایان معتدل نام گرفته، چینش شد.
بیشتر بخوانید: چند پرده از اختلاف درونی تیم اقتصادی روحانی؛ اتاق تصمیم‌گیری کجاست؟
به نظر نمی‌رسد که ترکیب نمایندگان مجلس دهم نیز این امکان را به حسن روحانی بدهد که او نیروهای نزدیک به اصلاح‌طلبان را در مسند این وزارتخانه‌ها قرار دهد. حتی اگر او اراده‌ای برای عینیت بخشیدن به نمایش انتخاباتی میل بیشتر به اصلاح‌طلبان داشته باشد.
از همین رو تیم اقتصادی دولت که در چهار سال گذشته هر چندگاه اختلاف‌های درونی آن نیز علنی شده، میتواند گزینه اصلی تغییر دولت دوازدهم به نسبت دولت یازدهم باشد.
روحانی در کارزار تبلیغاتی و نخستین کنفرانس خبری پس از پیروزی هم همانند چهار سال گذشته بر رویکرد اقتصادی دولت تاکید کرد. حال دولت دوازدهم که قرار است کار نیمه تمام دولت کنونی را برای دست‌یابی به رشد اقتصادی شش تا درصد و کاهش نرخ بیکاری به کمتر از ۱۰ درصد، به پایان برساند، از نگاه حامیان و مخالفان دولت باید چینش مدیران اقتصادی را تغییر دهد.
قدرت‌نمایی ترکان و رفقا
اگر وعده جوانگرایی در هئیت دولت روحانی را به عنوان یکی از برنامه‌های دولت دوازدهم بپذیریم، آنگاه حداقل در کابینه بعدی نباید از محمدرضا نعمت‌زاده، بیژن زنگنه و اکبر ترکان نشانی باشد. نعمت‌زاده و ترکان در دولت یازدهم هم اختلاف نظرهای متعددی داشتند. ترکان در نقش مشاور رئیس دولت جایگاهی بالاتر از دیگر اعضای هئیت دولت برای خود قائل است و برای همین هم احتمال برکناری او کمتر از نعمت‌زاده است که حضورش در هئیت مدیره شرکت‌های چندگانه به یک دردسر برای دولت روحانی تبدیل شد و بارها تا آستانه استیضاح و استعفاء اجباری پیش رفت.
علی طیب‌نیا وزیر اقتصاد دولت یازدهم که سیاستگذار اصلی کنترل نرخ تورم هم نامیده میشود، دیگر عضو هئیت وزیران است که با برخی دیگر از اعضای کابینه از جمله محمدباقر نوبخت رئیس سازمان برنامه و بودجه و نعمت‌زاده اختلاف دارد. او پیش از این نیز تهدید به استعفاء کرده و در انتقاد از تهاتر بدهی‌های دولت با واگذاری سهام دولتی گفته است که حاضر نیست ننگ ماندن در دولت را با اجرای اجباری این برنامه بپذیرد.
کارنامه بیژن زنگنه در وزارت نفت هم هرچند که به یمن رفع بخشی از تحریم‌ها موفق جلوه داده میشود، اما برای دولت حاشیه نیز به همراه داشته است. باشگاه مدیران نفت و انرژی که به محل اجتماع مدیران بازنشسته وزارت نفت تبدیل شده، اختلاف نظر او با شرکت‌های وابسته به سپاه و البته سابقه‌ش در پرونده کرسنت بارها از سوی منتقدان دولت به عنوان اهرم فشار به کار گرفته شده است. زنگنه در آستانه بازنشستگی قرار دارد و ممکن است که در دولت بعدی روحانی جایگاهی نداشته باشد.
از طیب‌نیا به عنوان یکی از مخالفان واگذاری سهام دولتی به صورت تهاتری نام برده میشود. او سه سال پیش نیز به همراه سه عضو دیگر کابینه در نامه‌ای به حسن روحانی سیاستگذاری‌های اقتصادی دولت را نادرست دانست و نسبت به بازگشت دوباره رکود اقتصادی هشدار داد. نامه او به همراه وزاری صنعت و معدن، کار و دفاع با واکنش تند ترکان و سکوت سخنگوی دولت روبرو شد.
علی ربیعی در وزارت کار و قاضی‌زاده هاشمی در وزارت بهداشت و درمان هم از دیگر گزینه‌هایی تغییر به شمار می‌آیند. ربیعی که اختلافش با وزیر بهداشت بر سر طرح تحول سلامت رسانه‌ای هم شد، در نخستین روزهای تشکیل مجلس دهم تا آستانه استیضاح از سوی حامیان دولت پیش رفت.
عملکرد ضعیف دولت یازدهم در اشتغال آفرینی از یک سو و اصرار دولت به اجرای طرح تحول سلامت و واگذاری صندوق بیمه سازمان تامین اجتماعی به وزارت بهداشت، احتمال خداحافظی ربیعی از وزارت کار در دولت دوازدهم را افزایش می‌دهد. هاشمی نیز پیش از این گفته است که در دولت بعدی حضور نخواهد داشت. هرچند که ممکن است این گفته تنها یک شعار باشد.
آنچه که مشخص است سرعت خصوصی‌سازی در دولت دوازدهم بیشتر خواهد شد و دولت که جذب سرمایه گذاری خارجی را یکی از برنامه‌ها و ابزارهای لازم برای دست‌یابی به رشد اقتصادی ۶ تا ۸ درصد می‌داند، تلاش خواهد کرد که تیم اقتصادی دولت همسویی و هماهنگی بیشتری داشته باشد. از همین رو می‌توان انتظار داشت که محمدباقر نوبخت،عباس آخوندی، محمد نهاوندیان و اکبر ترکان که از همراهان روحانی در مرکز تحقیقات استراتژیک مجمع نیز بوده‌اند و در تدوین سیاست‌های دولت یازدهم نقش محوری را داشته‌اند، به عنوان هسته اصلی تیم اقتصادی دولت دوازدهم باقی بمانند و سایر اعضا نیز به نسبت میزان همسویی با این گروه چینش شوند.
بیشتر بخوانید:
نظرها
Farid
رشد اقتصادی... ?! سرمایه گذاری ؟! رشد ؟! در کشور بی قانون که هرروز خبر اختلاس و رشوه جدیدی رو میشود؟ کشوریکه که مسافران خارجی را مثل جیسون رضاییان گروگان میگیرند تا در مقابل یک میلیارد وتعویض زندانیان خرید قطعات بمب و موشک مبادله کنند/؟ یا مملکتی که زندانهایش پر شده از استاد و وکیل و و دانشجو و نویسنده و روزنامه نگار و استادو...؟ حکومتیکه روزانه با هواپیمای مسافری ماهان از فرودگاه آبادان و... به سوریه و عراق اسلحه میفرستددر حالیکه میلیونها مردم ایران از ازبیکاری و بی پولی و چماق و اختلاس جانشان به لب رسیده ودر قبرستان سکنی گزیده اند ؟
Farid
ریس جمهور در حکومت ولایتی = کارگزار بیت و نه بیشتر و مجلس نیز نخودی است و اوامر بیت را تصویب میکند!
faryad
مگر قرار است چیزی عوض شود؟ تکرار چندباره: گروه تندرو با شعار مرگ بر….. وممنوع التصویرکردن و… ورد صلاحیت بالای ۹۹ درصدی و اوردن کاندیدای «بدتر» شروع میکنند. بعد مناظره فیلتری و سانسوری ٬ تا تنور انتخابات قلابی گرم شود و اخرش هم میگویند « برای حفظ دموکراسی ؟!٬ تحت هر شرایطی همه باید در انتخابات شرکت کنند».! در سرگیجه خوردن مردم٬ نام افراد مورد نظر بیت که تایید وتوافق شده اند٬ از صندوق در میاید...…. سرو صدا میخوابد و چپاول و اختناق و صدور ولایت به کشورهای منطقه ادامه میابد تا انتصابات بعدی ولایی. خامنه ای و استمرارطلبان اعلام پیروزی میکنند ! علی خامنه‌ای : «نظام جمهوری اسلامی به‌رغم توطئه و تلاش دشمنان، توانسته است اعتماد این ملت بزرگ را به‌طور فزاینده جلب کند!! پرویز داوودی عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام در واکنشی به شکست ابراهیم رئیسی گفت او از آبروی خود هزینه کرده و با تجربه‌ای که به‌دست آورده ذخیره خوبی برای آینده کشور و «مواقع حساس نظام» است!
nader
طرح دولت روحانی برای کاهش نرخ بیکاری: اشتغال با یک سوم دستمزد!! در حالیکه تنها یک هفته از انتخابات دوازدهمین دوره ریاست جمهوری گذشته، وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی نه تنها اقدامی برای پس گرفتن لایحه مناقشه برانگیز قانون کار برنداشته بلکه طرح کارورزی را به صورت رسمی اجرایی کرده است. به گفته محمد اکبرنیا، مدیرکل کاریابی و هدایت نیروی کار وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی در این طرح فارغ‌التحصیلان دانشگاهی جویایی کار پس از ثبت‌نام به کارگاه‌ها معرفی شده و پس از ۴ تا ۶ ماه آموزش یک سوم حداقل دستمزد را دریافت میکنند.! او پرداخت دستمزد در دوره آموزش به کسانی که بر اساس این طرح در اختیار کارگاه‌ها قرار میگیرند را مشروط به موافقت کارفرمایان دانسته و گفته است که کارفرمایانی که این افراد را جذب کنند، از دو سال معافیت حق بیمه سهم کارفرما برخوردار خواهند شد!!
مطالبه گر
اگر دو مورد بالا نسبتا تحقق یابد، فاز کار میدانی، قابلیت اجرای بهتری میابد. کار میدانی، یعنی مبارزه نمیه سخت و حتی سخت. بدیهی است دولت منتخب، اگر احساس کند از جانب مردم حاشیه امن کند و هر بار با شوی انتخابات و دو قطبی سازی میتواند قدرت در دست بگیرد، چندان بهایی به خواسته و مطالبات مردم نمی دهد. مثلا در بحث دستمزد، جامعه و کارگران بایست از اهرم های چون تظاهرات و اعتصاب بهره به خوبی ببرند. بایست رد کنرا نهادهای رسمی، نهاد غیررسمی و مخفی ایجاد شود. نبایست به نهادهای حکومتی مثل خانه کارگر امیدی داشت. این قبیل نهادها عامل حکومت در سرکوب کارگران و مردم هستند. استفاده تعارض جناح و گروههای قدرت نظام، بایتس حداکثر استفاده برد. دولت که در معرض حمله جناح مقابل است، بایست بفهمد اگر حمایت مردم می خواهد بایست به خواسته های برحق و شدنی مردم توجه کند.
مطالبه گر
همبستگی: این مورد بسیار مهمی است، مردم بایست از طریق آگاه سازی و گفتمان، به درک و شناخت برسند که انسانیت فراتر از تعلقات شخصی یا عقاید فردی و جمعی است. بایست متفاوت بودن به عنوان حق مردم به رسمیت بشناسند. مذهبی و غیر مذهبی و بی دین و بادین، همگی از حقوق انسانی برابر برخودرا باید باشیم. این شاهکلید همبستگی است. پس کسانی که کاسه داغ تر از آش می شوند در حمایت سکولاریسم و یم گویند باید مسلمان ها و حتی سایر دین داران حذف شوند. مثلا می گیوند حجاب کلا باید برچیده شود (در مقابل مبارزه حجاب اجباری) خب این نظر افراطی است، مردم حق دارند در پوشش آزاد باشند. یا برخی شعارها و حرفهای نژادپرستی و قومی و تجزیه طلبانه می دهند و خودشان متمایز دیگران می دانند در برابر همنوعان هموطن. اینها همان عناصر تفرقه افکنی هستند. اینان درک نادرستی دمکراسی و آزادی دارند و قادر نیستند اولویت بندی کنند در خواسته ها، و متاسفانه عوامل نفوذی نظام و دشمنان مردم ایران هم فراوان هستند.
مطالبه گر
توضیح مختصر. آگاهی: از همین فعالیت اینترنتی و شبکه های مجازی گرفته و تا سطح گفت وگوی حضور یو محافل دوستانه ... همه اینها بایست مورد بهره برداری قرار گیرد. مردم هم را آگاه سازند. بدیهی است عناصر سرکوب گر نظام سعی میکند از جنگ روانی، تحقیر و تهدید، جلوی آگاهی سازی مردم بگیرد. نبایست تسلیم شد. بایتس مبارزه و مقاومت کرد برای احقاق حقوق مردم.
مطالبه گر
چون به مطالبه گری اشاره شد، سوال مهم همین است اهرم ها و ابزار مطالبه گری چیست؟ با توجه شرایط دشوار مردم که نظام ولایی بوجود آورده، من تیتروار به سه مورد اشاره می کنند: 1- آگاهی 2- همبستگی 3- کار میدانی
من با ساندیس وضو میگیرم
کاملا مشخص است که کامت نویسان هموطنان خارج از کشور هستند و اطلاعاتشون بسیار محدود است . اگر داخل ایران تحت این نظام غیرانسانی زندگی می کردند طرز فکر دیگری داشتند
دگران اندیشه
جناب "احمد مجد" چه زیبا این پوست اندازی تشریح کرد. درود بر شما. این مار پوست انداز الان دیگر از بس افعی خودره که اژدها شده است. هیولای نظام داعشی البته که پوست اندازی نیاز دارد تا بدنه فربه شده استبداد و فساد و ظلمش راحت کند.
دگران اندیشه
گیریم اینها مطالبه است. ولی اخرم کسب مطالبه (حق) از نظام حق کش چیست؟ حسن روحانی که خرش از پل گذشت، مردم و اپوزیسیون چه حربه ای و اهرمی برای کسب مطالبه دارد. شیاد که پس پیروزی دلقکارانه درخواست کارگران برای مزد بر پایه معیشت رد کرد با اعلام مزد بالای تورم! این شیادها با آمارسازی شب رار زو و روز را شب اعلام می کنند!
دگران اندیشه
اپوزیسیون تحریمی، آرزوها دست نیافته خود با درخواست و خواهش و به ظاهر مقالات روشنفکری از ملا حسن روحانی سابقا فریدون می خواهد1 باب دست بردارید، کل داستان نگرفتید؟ در انتخابات شورای تهران بر اثر مطالباتن مدنی، صدها نفر از مشاهر و سلبریتی ها واز مردم دگراندیش توانستند از فیلتر صلاحیت استصوابی رد بشوند. مهندسان انتخاباتی نظام گویا زد و بنید جدید کردند (مجتبی واحدی این قضیه تحت نام به شرکت سهامی اصلاح طلبان طرح کرده است)، خب بهرتین کرا ، آوردن لیست اصلاح طلبان بود تا با ترفند وعده های بدون ضمانت اجرای اصلاحات چی ها، این خیل دگراندیشان ناک اوت کنند و چنین کردند!
فرزاد
نیمی از اعضای کابینه جدید بایستی از زنان متخصص و اصلاح طلب انتخاب شوند. و این خود یک تقابل فرهنگی با بنیادگرایان داعشی داخلی و سعودی خواهد بود.
احمد مجد
نويسنده كه گزارش و نوشته او آكنده از خوش بيني و بلكه خوش خيالي نسبت به روحاني و بقيه ... موسوم به اصلاح طلب است، عنوان نوشته خود را (فصل پوست‌اندازی «روحانی») گذاشته است. نمي دانم به گستره و ژرفاي اين نام گذاري چقدر فكر كرده است ولي شنيده ام كه: مي گويند مار سالي يك بار پوست مي اندازد و پوست جديدي بر بدنش مي رويد. نمي دانم كه اين ضرب المثل است يا يك قانون علمي درباره مارهاست. ولي در جايي از فريدريش نيچه فيلسوف آلماني خوانده ام كه نوشته بود: اگر مار پوست نيندازد، مرگش حتمي است. حالا به مدد يك ضرب المثل و قاعده طبيعي جانوري و نيز يك اظهار نظر فلسفي كه ممكن است علمي هم باشد، چه نتيجه يي در مورد روحاني مي توان گرفت؟ عطف به طبيعت رژيمي كه روحاني رئيس جمهور آن است، طبيعي و منطقي و عقلاني اين است كه اين پوست انداختن در مسير تداوم حيات رژيم و حيات سياسي خود روحاني باشد. اگر چنين باشد، خوش بيني هاي نويسنده نقش بر آب اند! روحاني را ولي فقيه به اين شرط مي پذيرد كه تداوم و تحكيم و بقاي رژيمش را تضمين كند. در غير اين صورت كابينه اش پير يا جوان، نو يا كهنه با هر برنامه يي و با هر تركيبي و در هر چرخشي از روزگار مي تواند در طوفان خشمي كه در جامعه پنهان است و در شراره هاي آتش زير خاكستر جامعه در هم پيچيده و به خاكستر تبديل شود. اميدوارم كه چنين باشد.