وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی گفت ایران پیش از تصویب قطعنامه شورای حقوق بشر سازمان ملل از این شورا خواسته بود تا گزارشگر موضوعی بفرستد.
به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، علی‌اکبر صالحی، وزیر امور خارجه ایران امروز در حاشیه جلسه هیأت دولت گفت جمهوری اسلامی از فرستادن گزارشگر ویژه برای بررسی وضعیت حقوق بشر در ایران «ترس و نگرانی» ندارد.
صالحی تعیین گزارشگر ویژه را بیانگر «سیاست دوگانه غرب» دانست و افزود: «آن‌ها آمدند قطعنامه‌ای را در شورای حقوق بشر علیه ما صادر کردند و خواستار این شدند که گزارشگر ویژه‌ای به ایران بیاید در حالی که ما از قبل خودمان تقاضا کرده‌ایم که گزارشگر موضوعی به ایران بیاید و خانم پیلای را دعوت کرده بودیم که به ایران بیاید و ان‌شاء‌الله می‌آید.»
وی گفت: «وقتی ما خودمان ابتدا به ساکن از شورای حقوق بشر درخواست کرده بودیم که گزارشگر موضوعی بفرستند دیگر چه ضرورتی داشت که آن‌ها بیایند و قطعنامه صادر کنند و گزارشگر ویژه بفرستند. این‌ها نشان می‌دهد که آن‌ها می‌خواستند یک اقدام پیشگیرانه انجام بدهند که مبادا بحث حقوق بشر به صورت صحیح در ایران مدیریت شود.»
صالحی که چندین بار در سخنان خود بر «تبدیل شدن حقوق بشر به ابزار سیاسی» تأکید کرد ادامه داد: «کشور ما از جنبه حقوق بشر کم‌تر از خیلی از کشورهای دیگر نیست و ما کشورهایی را سراغ داریم که حداقل مسائل حقوق بشر در آن رعایت نمی‌شود و سر و صدایی نیز در مورد این کشورها نمی‌شود.»
صالحی: وقتی ما خودمان ابتدا به ساکن از شورای حقوق بشر درخواست کرده بودیم که گزارشگر موضوعی بفرستند دیگر چه ضرورتی داشت که آن‌ها بیایند و قطعنامه صادر کنند و گزارشگر ویژه بفرستند
وزیر امور خارجه ایران افزود: «ایران اگر الزاماتی دارد در چارچوب قوانین بین‌المللی الزاماتش را انجام می‌دهد و اظهار نیز می‌کند و گزارشگر موضوعی نیز دعوت کرده و ما ترس و نگرانی نداریم.»
علی‌اکبر صالحی در حالی این سخنان را بیان می‌کند که در چارچوب شورای حقوق بشر سازمان ملل «گزارشگر ویژه» با «گزارشگر موضوعی» تفاوت دارد.
«گزارشگران موضوعی» کارشناسانی هستند که تنها در یک زمینه کاری مشخص، نظیر آزادی بیان، شکنجه، بازداشت‌های خودسرانه، رواداری مذهبی و … فعالیت می‌کنند و در نهایت هم گزارش‌های دوره‌ای خود را در اختیار شورا و نیز مجمع عمومی سازمان ملل قرار می‌دهند.
«گزارشگران ویژه» اما روی یک کشور خاص متمرکز می‌شوند و وضعیت حقوق بشر را تنها در همان کشور مشخص مورد بررسی قرار می‌دهند.
«گزارشگران ویژه» برای کشورهایی انتخاب می‌شوند که وضعیت حقوق بشر در آن‌جا «نگران‌کننده و بغرنج» است و نیاز به ناظری مستمر دارد و همچنین مقامات آن کشور همکاری خاصی با نهادها و مراجع نظارتی بین‌المللی ندارند.
جمهوری اسلامی از سال ۲۰۰۵ به نمایندگان سازمان ملل اجازه سفر به ایران و تهیه گزارش از وضعیت حقوق بشر در این کشور را نداده است.
اعضای شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد در ژنو در روز چهارم فروردین ۱۳۹۰، به تعیین گزارشگر ویژه برای بررسی وضعیت حقوق بشر در ایران رأی مثبت دادند.
در روز ۲۷ خردادماه، احمد شهید، وزیر امور خارجه سابق مالدیو، به‌عنوان گزارشگر ویژه سازمان ملل در امور حقوق بشر ایران انتخاب گردید.
این برای نخستین بار در ١٠ سال گذشته است که شورای حقوق بشر سازمان ملل برای ایران گزارشگر ویژه حقوق بشر تعیین می‌کند.
با اعلام نام گزارشگر ویژه سازمان ملل، برخی از نمایندگان مجلس نسبت به این موضوع اعتراض کرده و خواهان آن شدند که به احمد شهید اجازه ورود به ایران داده نشود.
در سال‌های دور، رینالدو گالیندوپل (از سال ۱۳۶۵ تا ۱۳۷۳) و موریس کاپیتورن (از سال ۱۳۷۴ تا ۱۳۸۰) گزارشگران ویژه حقوق بشر سازمان ملل بودند که چند بار به ایران سفر کردند و گزارش‌هایی از وضعیت حقوق بشر در این کشور تهیه نمودند.
چرا راهش نمیدهید برادر عراقی ؟
کاربر مهمان / 23 June 2011