گسترش مسابقه تسليحاتی در منطقه خليج فارس
<p>با افزايش مخالفت‌ها نسبت به فروش‌ تانک‌های آلمانی به عربستان گوشه‌هايی از بازار تسليحاتی در منطقه خليج فارس و خاورميانه روشن شد.</p> <!--break--> <p><br /> روزنامه آلمانی دی ولت نوشته است در حالی که چالش بر سر فروش ۲۰۰ فروند تانک «لئوپارد دو» از سوی دولت آلمان به عربستان سعودی ادامه دارد برخی از کشورهای خليج فارس برای تقويت توان نظامی خود همچنان از کشورهای غربی تجهيزات نظامی می‌خرند.</p> <p><br /> اقدام دولت آلمان برای فروش تانک‌های «لئوپارد دو» مخالفت‌های گسترده‌ای را در ميان اپوزيسيون دولت برانگيخت. حزب سبزها، سوسيال دمکرات‌ها و چپ‌ها، دولت آنگلا مرکل را به خاطر کمک به «حکومتی غيردمکراتيک» عربستان شديدأ مورد انتقاد قرار دادند.</p> <p><br /> همچنين گروهی از مسئولان دو حزب حاکم دمکرات مسيحی و ليبرال نيز مخالفت خود با اين اقدام را اعلام کردند اما مقامات دولتی هدف از آن را برقراری موازنه نظامی در منطقه خليج‌ فارس عنوان کرده و «تهديدات نظامی و اتمی جمهوری اسلامی ايران» در اين منطقه را جدی خوانده‌اند.</p> <blockquote> <p><br /> دولت رياض در سال ۲۰۰۹، ۱۱ و دو دهم درصد از توليد ناخالص داخلی خود را در بودجه دفاعی سرمايه‌گذاری کرده است که در سال ۲۰۱۰ ميزان آن ۴۳ ميليارد دلار بود</p> </blockquote> <p>روزنامه دی ولت که پيش از اين نيز از موضع دولت آلمان پشتيبانی کرده بود در گزارش تازه خود همچنان به «خطر ايران در منطقه» اشاره کرده و نوشته است در کشورهای خليج فارس مبارزه تسليحاتی افزايش يافته است.</p> <p><br /> امارات متحده عربی که تا کنون به‌عنوان يک قدرت نظامی مطرح نبود ۶۲ فروند جنگنده ميراژ به فرانسه سفارش داده است و ده‌ها جنگنده اف ـ ۱۶ آمريکايی را به‌زودی دريافت خواهد کرد.</p> <p><br /> همچنين بالگردهای جنگی، بالگردهای حمل‌ونقل، سيستم دفاع موشکی ساخته روسيه و آمريکا، از جمله ادوات نظامی ديگری است که امارات خريداری کرده است.</p> <p><br /> بر پايه اين گزارش امارات متحده عربی هر سال شش درصد از توليد ناخالص داخلی خود را صرف تجهيزات نظامی می‌کند.</p> <p><br /> اين ميزان در مقايسه با عربستان سعودی، همسايه اين کشور ناچيز به‌نظر می‌رسد.</p> <p><br /> دولت رياض در سال ۲۰۰۹، ۱۱ و دو دهم درصد از توليد ناخالص داخلی خود را در بودجه دفاعی سرمايه‌گذاری کرده است که در سال ۲۰۱۰ ميزان آن ۴۳ ميليارد دلار بود.</p> <p><br /> تئودور کاراسيک، عضو مؤسسه تحليل نظامی در خاورميانه و منطقه خليج فارس در دبی، می‌گويد: «عربستان سعودی و ايران در يک جنگ سرد به‌سر می‌برند.» به گفته وی مسابقه تسليحاتی نيز شامل جنگ سرد اين دو کشور می‌شود.</p> <p><br /> روز گذشته سرتيپ اميرعلی حاجی‌زاده، فرمانده نيروی هوا فضای سپاه پاسداران ايران اعلام کرد که در بهمن‌ماه سال گذشته، دو موشک دوربرد جمهوری اسلامی با بــرد ۱۹۰۰ کيلومتر از کوير سمنان به دهانه اقيانوس هند شليک شده است.</p> <p><br /> وی از دستيابی ايران به فن‌آوری موشک‌های مافوق صوت ساحل به دريا نيز خبر داد و گفت قدرت‌های فرامنطقه‌ای بايد «سيبل‌های شناور» خود را از آب‌های جنوبی ايران خارج کنند.</p> <p> </p> <p>روزنامه دی ولت نوشته است در حالی که سعودی‌ها و ديگر کشورهای هم‌پيمان غرب نيازهای نظامی خود را بيش از هر کشوری از آمريکا، بريتانيا و فرانسه تأمين می‌کنند، ايران مورد تحريم قرار گرفته است.</p> <p><br /> به نوشته دی ولت، روسيه و چين که تا همين چند سال اخير کمابيش ۱۰۰ درصد واردات تسليحاتی ايران را پوشش می‌دادند، اجازه ندارند سلاح‌های خود را به اين کشور ارسال کنند.</p> <p><br /> مهم‌ترين ارسال تسليحات به ايران به سال‌های ۲۰۰۶ و ۲۰۰۷ باز‌می‌گردد که در آن ۲۹ موشک زمين به هوای «تور ام يک» روسی به ايران فروخته شد.</p> <p><br /> اين موشک يک سيستم جامع دفاع هوايی سيار است که برای دفاع در برابر هواپيما، بالگرد و موشک‌های هدايت شونده در ارتفاع متوسط، پايين و خيلی پايين طراحی شده است.<br /> </p>
با افزايش مخالفت‌ها نسبت به فروش تانک‌های آلمانی به عربستان گوشه‌هايی از بازار تسليحاتی در منطقه خليج فارس و خاورميانه روشن شد.
روزنامه آلمانی دی ولت نوشته است در حالی که چالش بر سر فروش ۲۰۰ فروند تانک «لئوپارد دو» از سوی دولت آلمان به عربستان سعودی ادامه دارد برخی از کشورهای خليج فارس برای تقويت توان نظامی خود همچنان از کشورهای غربی تجهيزات نظامی می‌خرند.
اقدام دولت آلمان برای فروش تانک‌های «لئوپارد دو» مخالفت‌های گسترده‌ای را در ميان اپوزيسيون دولت برانگيخت. حزب سبزها، سوسيال دمکرات‌ها و چپ‌ها، دولت آنگلا مرکل را به خاطر کمک به «حکومتی غيردمکراتيک» عربستان شديدأ مورد انتقاد قرار دادند.
همچنين گروهی از مسئولان دو حزب حاکم دمکرات مسيحی و ليبرال نيز مخالفت خود با اين اقدام را اعلام کردند اما مقامات دولتی هدف از آن را برقراری موازنه نظامی در منطقه خليج فارس عنوان کرده و «تهديدات نظامی و اتمی جمهوری اسلامی ايران» در اين منطقه را جدی خوانده‌اند.
روزنامه دی ولت که پيش از اين نيز از موضع دولت آلمان پشتيبانی کرده بود در گزارش تازه خود همچنان به «خطر ايران در منطقه» اشاره کرده و نوشته است در کشورهای خليج فارس مبارزه تسليحاتی افزايش يافته است.
امارات متحده عربی که تا کنون به‌عنوان يک قدرت نظامی مطرح نبود ۶۲ فروند جنگنده ميراژ به فرانسه سفارش داده است و ده‌ها جنگنده اف ـ ۱۶ آمريکايی را به‌زودی دريافت خواهد کرد.
همچنين بالگردهای جنگی، بالگردهای حمل‌ونقل، سيستم دفاع موشکی ساخته روسيه و آمريکا، از جمله ادوات نظامی ديگری است که امارات خريداری کرده است.
بر پايه اين گزارش امارات متحده عربی هر سال شش درصد از توليد ناخالص داخلی خود را صرف تجهيزات نظامی می‌کند.
اين ميزان در مقايسه با عربستان سعودی، همسايه اين کشور ناچيز به‌نظر می‌رسد.
دولت رياض در سال ۲۰۰۹، ۱۱ و دو دهم درصد از توليد ناخالص داخلی خود را در بودجه دفاعی سرمايه‌گذاری کرده است که در سال ۲۰۱۰ ميزان آن ۴۳ ميليارد دلار بود.
تئودور کاراسيک، عضو مؤسسه تحليل نظامی در خاورميانه و منطقه خليج فارس در دبی، می‌گويد: «عربستان سعودی و ايران در يک جنگ سرد به‌سر می‌برند.» به گفته وی مسابقه تسليحاتی نيز شامل جنگ سرد اين دو کشور می‌شود.
روز گذشته سرتيپ اميرعلی حاجی‌زاده، فرمانده نيروی هوا فضای سپاه پاسداران ايران اعلام کرد که در بهمن‌ماه سال گذشته، دو موشک دوربرد جمهوری اسلامی با بــرد ۱۹۰۰ کيلومتر از کوير سمنان به دهانه اقيانوس هند شليک شده است.
وی از دستيابی ايران به فن‌آوری موشک‌های مافوق صوت ساحل به دريا نيز خبر داد و گفت قدرت‌های فرامنطقه‌ای بايد «سيبل‌های شناور» خود را از آب‌های جنوبی ايران خارج کنند.
روزنامه دی ولت نوشته است در حالی که سعودی‌ها و ديگر کشورهای هم‌پيمان غرب نيازهای نظامی خود را بيش از هر کشوری از آمريکا، بريتانيا و فرانسه تأمين می‌کنند، ايران مورد تحريم قرار گرفته است.
به نوشته دی ولت، روسيه و چين که تا همين چند سال اخير کمابيش ۱۰۰ درصد واردات تسليحاتی ايران را پوشش می‌دادند، اجازه ندارند سلاح‌های خود را به اين کشور ارسال کنند.
مهم‌ترين ارسال تسليحات به ايران به سال‌های ۲۰۰۶ و ۲۰۰۷ باز‌می‌گردد که در آن ۲۹ موشک زمين به هوای «تور ام يک» روسی به ايران فروخته شد.
اين موشک يک سيستم جامع دفاع هوايی سيار است که برای دفاع در برابر هواپيما، بالگرد و موشک‌های هدايت شونده در ارتفاع متوسط، پايين و خيلی پايين طراحی شده است.
نظرها
نظری وجود ندارد.