همایش سفیران سبز امید در پاریس
<p>همایش چهار روزه «سفیران سبز امید»، روز شنبه ۲۳ ژوئیه، در سالن شهرداری مالاکوف، در حومه جنوبی پاریس، با حضور جمعی از فعالان جنبش سبز از کشورهای مختلف آغاز به‏کار کرد.</p> <p><br /> در گفت‌وگو با روح‏الله شهسوار، از اعضای «کانون دکتر شریعتی» و میزبان همایش «سفیران سبز امید»، از او پرسیده‌ام: مراسم افتتاحیه همایش یادشده شامل چه برنامه‏هایی بود؟</p> <!--break--> <p><a target="_blank" href="http://www.zamahang.com/podcast/2010/20110724_SHahsavar_Seraj.mp3" rel="noopener"><img width="273" height="31" alt="" src="http://zamanehdev.redbee.nl/u/wp-content/uploads/musicicon.jpg" /></a></p> <p><strong>روح‏الله شهسوار:</strong> افتتاحیه نشست با حضور گروه‏ها و مجموعه‏هایی تشکیل شد که طی دوسالی که از جنبش سبز می‏گذرد، در کشورهای مختلف تشکیل شده‏اند و محور فعالیت‏شان منشور جنبش سبز است.</p> <p><br /> هم‏چنین بخشی از فعالان فرهنگی، سیاسی و اجتماعی‏ای که در جنبش سبز حضور دارند، در نشست افتتاحیه شرکت داشتند. فعالان فرهنگی، اجتماعی و سیاسی فرانسه نیز در نشست افتتاحیه حضور داشتند. در انتهای نشست هم دکتر امیر ارجمند، سخنگوی «شورای هماهنگی راه سبز امید» به سخنرانی پرداختند.</p> <p> </p> <p><strong>اهداف برگزار کنندگان «همایش سفیران سبز امید» چیست؟ با توجه به این‏که دو سال از آغاز جنبش سبز می‏گذرد، چه نیازها و ضرورت‏هایی منتهی به این شد که چنین همایشی برپا شود؟</strong></p> <p> </p> <p>پس از گذشت دوسال از جنبش سبز و با تاکید و اصرارهایی که رهبران جنبش سبز داشتند و به‏ویژه آقای میرحسین موسوی در بیانیه‏های‏شان بارها و بارها تاکید کردند که ایرانیان هرکجای جهان که هستند، دور هم جمع بشوند و گروه‏های کوچک و بزرگ تشکیل بدهند و از این طریق اهداف جنبش سبز را برای اعتلا و کشور عزیزمان پی‏گیری کنند، مجموعه‏ای از چند گروه‏ با همان شرایطی که گفتم، در جاهای مختلف دنیا دور هم به‏صورت خودجوش جمع شدند.</p> <p><br /> بعد ما سعی کردیم بخشی از این گروه‏ها را تا آنجایی که در توان‏مان هست، دور هم جمع کنیم تا باهم هم‏اندیشی و گفت‏وگو کنیم پیرامون این که: ما که در خارج از کشور هستیم، چه کارهایی را می‏توانیم برای کمک و هم‏یاری رساندن به فعالان داخل کشور صورت‌بندی کنیم که مبارزه اصلی را دارند انجام می‏دهند؟ چگونه می‏توانیم بازتاب صدای آن‏ها چه در جامعه جهانی و چه حتی در جامعه خود ایران باشیم که با سانسور و سرکوب آزادی بیان مواجهه هستند؟</p> <p><img width="200" height="150" align="left" alt="" src="http://zamanehdev.redbee.nl/u/wp-content/uploads/030.jpg" /><br /> بخش عمده‏ای از اهدافی که در این نشست و در جلسات و گفت‏وگوهای‏مان دنبال می‏کنیم، بر این اساس استوار است.</p> <p> </p> <p><strong>گویا کارگاه‏های آموزشی‏ای هم در خلال این چهار روز نشست برپا خواهد شد. چه برنامه‏ها و دستورهای کاری‌ای در این کارگاه‏ها دارید؟</strong></p> <p> </p> <p>در واقع، نشست برای همین کارگاه‏ها و جلسات هم‏اندیشی برگزار شده است و بخش عمده زمان نشست به این جلسات می‏گذرد. محور جلسات ما همان زمینه‌ای است که پیش از این توضیح دادم و به‏صورت ویژه در راستای گسترش آگاهی‏ها است.</p> <p><br /> ما در این‏جا جمع می‏شویم و صحبت می‏کنیم که چگونه با روش‏های مختلف می‏توانیم در راستای گسترش آگاهی‏ها مؤثر باشیم؛ ازجمله می‏توانیم به راهکارهای انتشار اطلاعات کمک کنیم. در این نشست کمیسیون‏هایی در مورد فعالیت‏های رادیویی، فعالیت‏های تصویری اعم از ویدئو و کلیپ و… اساساً بحث در مورد پدیده رسانه داریم.</p> <p><br /> بخشی از فعالیت‏ها، گفت‏وگوها و کارگاه‏های آموزشی‏مان نیز در مورد نوعی از فعالیت‏های اجتماعی در خارج از کشور و بخش عمده‏اش هم اصول فعالیت‏های تشکیلاتی است. به عنوان مثال چگونگی ارتباط با سازمان‏های بین‏المللی و چگونگی سازماندهی نیروها.</p> <p><br /> در این زمینه‏ها افراد متخصص را دعوت می‏کنیم تا ضمن کارگاه‏هایی که برگزار می‏کنند، این آموزش‏ها را منتقل کنند. هم‏چنین ضعف‏هایی هم که داریم، با حضور شرکت‌کنندگان مورد بررسی قرار بگیرد.</p> <p> </p> <p><strong>آیا می‌خواهید از دل این همایش چهار روزه، یک تشکل یا گروه سیاسی خاص و جدید بیرون بیاورید تا بتوانید به واسطه آن تصمیم‌ها و برنامه‏هایی را که در نظر دارید، دنبال کنید یا خیر؟</strong></p> <p><img width="200" height="150" align="left" alt="" src="http://zamanehdev.redbee.nl/u/wp-content/uploads/039.jpg" /></p> <p>الزاماً به این شکل نیست. همان‏طور که گفتم، این نشست و احتمالاً نشست‏های بعدی، متشکل از گروه‏هایی هستند که پیشاپیش شکل گرفته‏اند و محور فعالیت‏های‏شان در راستای همان جغرافیایی است که دارند. مثلاً اگر «کانون شریعتی» در فرانسه کار می‏کند و گروه «رساگ» در سوئد فعالیت می‏کند، محور فعالیت‏های‌شان در همان فضا و جامعه مدنی‏‏ای خواهد بود که دارند در آن فعالیت می‏کنند. <br /> آن‏چه این مجموعه‏ها را با هم جمع می‏کند و نوعی اشتراک بین آن‌ها به‏وجود می‏آورد، فعالیت حول محور جنبش سبز است. این گروه‌‏ها باهم جمع می‏شوند تا ببینند چه کارهایی می‏توانند با هم انجام بدهند و هم‏اندیشی و تبادل تجربه بکنند، اما الزاماً به معنای تشکیل یک گروه نیست. برای این‏که ما نمی‏خواهیم استقلال این گروه‏ها تحت‏الشعاع قرار بگیرد.</p> <p><br /> شاید در آینده‏ای دور یا نزدیک، اگر این مجموعه‏ها به آن حد از توانایی، پایداری و استقلال در تشکیلاتی برسند که دارند، راهکارهایی در این زمینه به بحث و گفت‏وگو گذاشته شود، ولی فعلاً بحثی در این زمینه نیست.</p> <p> </p> <p><strong>در خصوص نقطه‏ اشتراکی که در دعوت از فعالان جنبش سبز در نظر داشتید، اعتقاد و پای‏بندی به منشور جنبش سبز میرحسین موسوی و مهدی کروبی را مطرح کردید. نسبت این همایش و این گروه با سایر گروه‏هایی که معتقد و پای‏بند به این منشور نیستند، ولی در جنبش سبز حضور دارند، چه خواهد بود؟</strong></p> <p> </p> <p>اولاً الزاماً اعتقاد نیست. بحث بر سر توافق است. توافق و همان‏طور که گفتید، پای‏بندی است. برای این‏که ما بتوانیم در این کارگاه‏ها و این نشست با هم گفت‏وگو کنیم و به نتایجی برسیم، این پیش‏زمینه لازم دیده شده است. منتها این ارتباطات فقط به همین سطح محدود نمی‏شود.</p> <p><br /> قطعاً جنبش سبز طیف گسترده‏ای از افکار و عقاید را در بر می‏گیرد. ما هم، به‌عنوان کانون شریعتی یا مجموعه‏های دیگری که از کشورهای مختلف در این نشست حضور دارند، طیف و رنگی از رنگ‏های حاضر در جنبش سبز هستیم و قطعاً چه به صورت جداگانه و چه به‏ صورت جمعی، وظیفه‏مان این است که با رنگ‏ها و طیف‏های دیگر در جنبش سبز گفت‏وگو داشته باشیم و تبادل نظر کنیم.</p> <p><br /> البته این تجربه دو ساله نشان داده که این قوت جنبش سبز است که رنگ‏ها، عقاید و افکار مختلف را هم قبول می‏کند؛ هم تکثر را می‏پذیرد و هم ضمن حفظ تکثر و حفظ استقلال فکری، به دنبال فعالیت مشترک در سطوح و زمینه‏های مختلف هم هست.</p> <p><img width="200" height="150" align="left" alt="" src="http://zamanehdev.redbee.nl/u/wp-content/uploads/040.jpg" /><br /> <strong>برنامه‌های آینده</strong></p> <p><br /> مصطفی خسروی، روزنامه‏نگار و فعال جنبش سبز که در ایتالیا زندگی می‌کند در این مراسم به عنوان مجری ایفای نقش می‏کرد. از او پرسیدم: افتتاحیه همایش سفیران سبز امید چگونه برگزار شد؟</p> <p> </p> <p><strong>مصطفی خسروی:</strong> در مراسم افتتاحیه روز گذشته، برنامه‏های مختلفی داشتیم. در ابتدا نماینده کانون شریعتی از حاضران در جمع تشکر کرد و حضور این عزیزان در شهر پاریس را خیرمقدم گفت.</p> <p><br /> بعد از آن ما پیام عفو بین‏الملل را خواندیم که نسبت به این برنامه و از این‏که فعالان ایرانی توانسته‏اند چنین حرکتی انجام بدهند ابراز خرسندی کرده بود. او هم‏چنین نسبت به ادامه حصر آقایان میرحسین موسوی و کروبی و همسران‏شان ابراز نگرانی کرده بود.</p> <p><br /> یکی از دانشجویان ایرانی در هلند هم پیامی به زبان انگلیسی برای رسانه‏ها و افکار عمومی جامعه جهانی قرائت کرد. هم‏چنین در مورد راهکارها و برنامه‏هایی که جوانان باید برای آینده‏ در ایران داشته باشند، صحبت شد.</p> <p><br /> پس از آن هم آقای اردشیر امیرارجمند، به عنوان سخنگوی شورای هماهنگی راه سبز امید، در مورد برنامه‏های آینده‌ای که جوان‏ها می‏توانند برای تشکل‏سازی و سازماندهی گروه‏های فعال در جنبش سبز، چه در داخل و چه در خارج داشته باشند صحبت کردند.</p> <p><br /> در نهایت هم فیلمی برای اولین بار پخش شد با عنوان «زمانی که من محارب نبودم». این فیلم مستندی بسیار زیبا و کار یکی از دوستان در پاریس است و حوادث ایران را از قبل از انتخابات، از روزهای آغاز کمپین‏های انتخاباتی تا روز عاشورا، پوشش داده بود.</p> <p><br /> این فیلم که بسیاری از حاضران در جلسه را تحت تأثیر قرار داد، توسط آقای محمدرضا کلانی ساخته شده و یکی از فیلم‏هایی است که به نظر من، در آینده می‏تواند بسیار مورد توجه قرار بگیرد.</p> <p><img width="200" height="150" align="left" alt="" src="http://zamanehdev.redbee.nl/u/wp-content/uploads/044.jpg" /></p> <p><strong>از چه کشورهایی در این همایش شرکت کردند؟</strong></p> <p> </p> <p>از کشورهای زیادی آمده بودند. از انگلستان، ایتالیا، آلمان، هلند، آمریکای شمالی، سوئد، بلژیک، اتریش و ... افرادی حضور داشتند که بیشتر از فعالان جنبش سبز بودند و در جنبش دانشجویی و یا جنبش‏های سیاسی دیگر فعالیت داشتند.</p> <p> </p> <p><strong>برنامه‏‏های چهار روز همایش به‏طور خلاصه چیست و چه اهدافی را در بر دارد؟</strong></p> <p> </p> <p>در این چهار روز قرار است در کارگروه‏های مختلف، نسبت به مسائلی که فعالان جنبش سبز در خارج از کشور می‏توانند روی آن‏ها تأثیرگذار باشند، گفت‏وگو ‏شود.</p> <p><br /> صحبت‏ها به‏صورت کارگروهی است. یعنی قرار نیست سخنرانی باشد و بقیه شنونده باشند، بلکه قرار است شرکت‌کنندگان تجربه‌های خود را از فعالیت‏هایی که تا به‏امروز انجام داده‏اند، با هم در میان بگذارند و هم‏چنین از فعالیت‏هایی که می‏توانند در آینده در خارج از کشور و حتی داخل کشور داشته باشند، صحبت کنند و از دل آن‏ها بشود برنامه‏هایی برای آینده تنظیم کرد.</p>
همایش چهار روزه «سفیران سبز امید»، روز شنبه ۲۳ ژوئیه، در سالن شهرداری مالاکوف، در حومه جنوبی پاریس، با حضور جمعی از فعالان جنبش سبز از کشورهای مختلف آغاز بهکار کرد.
در گفت‌وگو با روحالله شهسوار، از اعضای «کانون دکتر شریعتی» و میزبان همایش «سفیران سبز امید»، از او پرسیده‌ام: مراسم افتتاحیه همایش یادشده شامل چه برنامههایی بود؟
روحالله شهسوار: افتتاحیه نشست با حضور گروهها و مجموعههایی تشکیل شد که طی دوسالی که از جنبش سبز میگذرد، در کشورهای مختلف تشکیل شدهاند و محور فعالیتشان منشور جنبش سبز است.
همچنین بخشی از فعالان فرهنگی، سیاسی و اجتماعیای که در جنبش سبز حضور دارند، در نشست افتتاحیه شرکت داشتند. فعالان فرهنگی، اجتماعی و سیاسی فرانسه نیز در نشست افتتاحیه حضور داشتند. در انتهای نشست هم دکتر امیر ارجمند، سخنگوی «شورای هماهنگی راه سبز امید» به سخنرانی پرداختند.
اهداف برگزار کنندگان «همایش سفیران سبز امید» چیست؟ با توجه به اینکه دو سال از آغاز جنبش سبز میگذرد، چه نیازها و ضرورتهایی منتهی به این شد که چنین همایشی برپا شود؟
پس از گذشت دوسال از جنبش سبز و با تاکید و اصرارهایی که رهبران جنبش سبز داشتند و بهویژه آقای میرحسین موسوی در بیانیههایشان بارها و بارها تاکید کردند که ایرانیان هرکجای جهان که هستند، دور هم جمع بشوند و گروههای کوچک و بزرگ تشکیل بدهند و از این طریق اهداف جنبش سبز را برای اعتلا و کشور عزیزمان پیگیری کنند، مجموعهای از چند گروه با همان شرایطی که گفتم، در جاهای مختلف دنیا دور هم بهصورت خودجوش جمع شدند.
بعد ما سعی کردیم بخشی از این گروهها را تا آنجایی که در توانمان هست، دور هم جمع کنیم تا باهم هماندیشی و گفت‌وگو کنیم پیرامون این که: ما که در خارج از کشور هستیم، چه کارهایی را میتوانیم برای کمک و همیاری رساندن به فعالان داخل کشور صورت‌بندی کنیم که مبارزه اصلی را دارند انجام میدهند؟ چگونه میتوانیم بازتاب صدای آن‌ها چه در جامعه جهانی و چه حتی در جامعه خود ایران باشیم که با سانسور و سرکوب آزادی بیان مواجهه هستند؟
بخش عمدهای از اهدافی که در این نشست و در جلسات و گفتوگوهایمان دنبال میکنیم، بر این اساس استوار است.
گویا کارگاههای آموزشیای هم در خلال این چهار روز نشست برپا خواهد شد. چه برنامهها و دستورهای کاری‌ای در این کارگاهها دارید؟
در واقع، نشست برای همین کارگاهها و جلسات هماندیشی برگزار شده است و بخش عمده زمان نشست به این جلسات میگذرد. محور جلسات ما همان زمینه‌ای است که پیش از این توضیح دادم و بهصورت ویژه در راستای گسترش آگاهیها است.
ما در اینجا جمع میشویم و صحبت میکنیم که چگونه با روشهای مختلف میتوانیم در راستای گسترش آگاهیها مؤثر باشیم؛ ازجمله میتوانیم به راهکارهای انتشار اطلاعات کمک کنیم. در این نشست کمیسیونهایی در مورد فعالیتهای رادیویی، فعالیتهای تصویری اعم از ویدئو و کلیپ و… اساساً بحث در مورد پدیده رسانه داریم.
بخشی از فعالیتها، گفتوگوها و کارگاههای آموزشیمان نیز در مورد نوعی از فعالیتهای اجتماعی در خارج از کشور و بخش عمدهاش هم اصول فعالیتهای تشکیلاتی است. به عنوان مثال چگونگی ارتباط با سازمانهای بینالمللی و چگونگی سازماندهی نیروها.
در این زمینهها افراد متخصص را دعوت میکنیم تا ضمن کارگاههایی که برگزار میکنند، این آموزشها را منتقل کنند. همچنین ضعفهایی هم که داریم، با حضور شرکت‌کنندگان مورد بررسی قرار بگیرد.
آیا می‌خواهید از دل این همایش چهار روزه، یک تشکل یا گروه سیاسی خاص و جدید بیرون بیاورید تا بتوانید به واسطه آن تصمیم‌ها و برنامههایی را که در نظر دارید، دنبال کنید یا خیر؟
الزاماً به این شکل نیست. همانطور که گفتم، این نشست و احتمالاً نشستهای بعدی، متشکل از گروههایی هستند که پیشاپیش شکل گرفتهاند و محور فعالیتهایشان در راستای همان جغرافیایی است که دارند. مثلاً اگر «کانون شریعتی» در فرانسه کار میکند و گروه «رساگ» در سوئد فعالیت میکند، محور فعالیتهایشان در همان فضا و جامعه مدنیای خواهد بود که دارند در آن فعالیت میکنند.
آنچه این مجموعهها را با هم جمع میکند و نوعی اشتراک بین آن‌ها بهوجود میآورد، فعالیت حول محور جنبش سبز است. این گروهها باهم جمع میشوند تا ببینند چه کارهایی میتوانند با هم انجام بدهند و هماندیشی و تبادل تجربه بکنند، اما الزاماً به معنای تشکیل یک گروه نیست. برای اینکه ما نمیخواهیم استقلال این گروهها تحتالشعاع قرار بگیرد.
شاید در آینده‌ای دور یا نزدیک، اگر این مجموعهها به آن حد از توانایی، پایداری و استقلال در تشکیلاتی برسند که دارند، راهکارهایی در این زمینه به بحث و گفت‌وگو گذاشته شود، ولی فعلاً بحثی در این زمینه نیست.
در خصوص نقطه اشتراکی که در دعوت از فعالان جنبش سبز در نظر داشتید، اعتقاد و پایبندی به منشور جنبش سبز میرحسین موسوی و مهدی کروبی را مطرح کردید. نسبت این همایش و این گروه با سایر گروههایی که معتقد و پایبند به این منشور نیستند، ولی در جنبش سبز حضور دارند، چه خواهد بود؟
اولاً الزاماً اعتقاد نیست. بحث بر سر توافق است. توافق و همانطور که گفتید، پایبندی است. برای اینکه ما بتوانیم در این کارگاهها و این نشست با هم گفت‌وگو کنیم و به نتایجی برسیم، این پیشزمینه لازم دیده شده است. منتها این ارتباطات فقط به همین سطح محدود نمی‌شود.
قطعاً جنبش سبز طیف گستردهای از افکار و عقاید را در بر میگیرد. ما هم، به‌عنوان کانون شریعتی یا مجموعههای دیگری که از کشورهای مختلف در این نشست حضور دارند، طیف و رنگی از رنگهای حاضر در جنبش سبز هستیم و قطعاً چه به صورت جداگانه و چه به صورت جمعی، وظیفهمان این است که با رنگها و طیفهای دیگر در جنبش سبز گفت‌وگو داشته باشیم و تبادل نظر کنیم.
البته این تجربه دو ساله نشان داده که این قوت جنبش سبز است که رنگها، عقاید و افکار مختلف را هم قبول میکند؛ هم تکثر را میپذیرد و هم ضمن حفظ تکثر و حفظ استقلال فکری، به دنبال فعالیت مشترک در سطوح و زمینههای مختلف هم هست.
برنامه‌های آینده
مصطفی خسروی، روزنامهنگار و فعال جنبش سبز که در ایتالیا زندگی میکند در این مراسم به عنوان مجری ایفای نقش میکرد. از او پرسیدم: افتتاحیه همایش سفیران سبز امید چگونه برگزار شد؟
مصطفی خسروی: در مراسم افتتاحیه روز گذشته، برنامه‌های مختلفی داشتیم. در ابتدا نماینده کانون شریعتی از حاضران در جمع تشکر کرد و حضور این عزیزان در شهر پاریس را خیرمقدم گفت.
بعد از آن ما پیام عفو بینالملل را خواندیم که نسبت به این برنامه و از اینکه فعالان ایرانی توانستهاند چنین حرکتی انجام بدهند ابراز خرسندی کرده بود. او همچنین نسبت به ادامه حصر آقایان میرحسین موسوی و کروبی و همسرانشان ابراز نگرانی کرده بود.
یکی از دانشجویان ایرانی در هلند هم پیامی به زبان انگلیسی برای رسانهها و افکار عمومی جامعه جهانی قرائت کرد. همچنین در مورد راهکارها و برنامههایی که جوانان باید برای آینده در ایران داشته باشند، صحبت شد.
پس از آن هم آقای اردشیر امیرارجمند، به عنوان سخنگوی شورای هماهنگی راه سبز امید، در مورد برنامه‌های آینده‌ای که جوانها میتوانند برای تشکلسازی و سازماندهی گروههای فعال در جنبش سبز، چه در داخل و چه در خارج داشته باشند صحبت کردند.
در نهایت هم فیلمی برای اولین بار پخش شد با عنوان «زمانی که من محارب نبودم». این فیلم مستندی بسیار زیبا و کار یکی از دوستان در پاریس است و حوادث ایران را از قبل از انتخابات، از روزهای آغاز کمپینهای انتخاباتی تا روز عاشورا، پوشش داده بود.
این فیلم که بسیاری از حاضران در جلسه را تحت تأثیر قرار داد، توسط آقای محمدرضا کلانی ساخته شده و یکی از فیلمهایی است که به نظر من، در آینده میتواند بسیار مورد توجه قرار بگیرد.
از چه کشورهایی در این همایش شرکت کردند؟
از کشورهای زیادی آمده بودند. از انگلستان، ایتالیا، آلمان، هلند، آمریکای شمالی، سوئد، بلژیک، اتریش و ... افرادی حضور داشتند که بیشتر از فعالان جنبش سبز بودند و در جنبش دانشجویی و یا جنبشهای سیاسی دیگر فعالیت داشتند.
برنامه‌های چهار روز همایش بهطور خلاصه چیست و چه اهدافی را در بر دارد؟
در این چهار روز قرار است در کارگروههای مختلف، نسبت به مسائلی که فعالان جنبش سبز در خارج از کشور میتوانند روی آن‌ها تأثیرگذار باشند، گفت‌وگو شود.
صحبتها بهصورت کارگروهی است. یعنی قرار نیست سخنرانی باشد و بقیه شنونده باشند، بلکه قرار است شرکت‌کنندگان تجربه‌های خود را از فعالیتهایی که تا بهامروز انجام دادهاند، با هم در میان بگذارند و همچنین از فعالیتهایی که میتوانند در آینده در خارج از کشور و حتی داخل کشور داشته باشند، صحبت کنند و از دل آن‌ها بشود برنامههایی برای آینده تنظیم کرد.
نظرها
ایجادی
<p>سلام بر شما خبر این جلسه در پاریس در چه تاریخی پخش شده است؟ آیا بطور انحصاری جلسه ویژه طرفداران آقای موسوی بوده است؟ </p>
علی
<p>این جلسه را خیلی از فعالین سبز هم مثل فعالین دانشجویی و روزنامه نگارانی که از دو سال پیش ساکن پاریس هستند و از طرفداران موسوی و کروبی هستند تحریم کرده بودند و شرکت نکردند. آقای میردامادی این را هم بگویند. علاوه بر این پوشش وسیع رسانه ای هم پیدا نکرد .....</p>
مهران
پاسخ به آقای و یا خانم ابجادی:قربان این جلسه ی طرفداران موسوی نبود. این جلسه ی طرفداران شریعتی بود. اینان در پی زنده کردن پیکر شهید شریعتی هستند. اینان قادر به شناخت زمان نیستند. مشکل مذهبیها و کمونیستهای ما یکی ست! جملگی در عهد استالین و لنین و مائو و شریعتی سيد جمال‌الدين اسدآبادي، یا افغانی هستند و مانگارند و زندگی می کنند. مردان پشت پرده ی این گروه مهاجرانی وکدیورند. که راستگویی و درسکرداری و امانت داری و شم سیاسیشان زبانزد خاص و عام است.
کاربر مهمان
با سلام اخیرا هم در یکی از رسانه ها خبری بود بر مواضع و شرایط شرکت در انتخابات که در ان از ازادی زندانیان و بر طرف شدن تمام موانع امنیتی برای حضور مردم. به احتمال فراوان حکومت علیه هم برای بقای خوش یک اعلامیه ای خواهد داد که ظاهرا این شروط را پذیرفته تا مردم معترض را به پای صندوق ها بیاورد. اما درست سه دقیقه بعد از پایان رای گیری لیست امام از چاه جمکران بیت رهبری بیرون خواهد امد و عده ای هم به دلیل واهی "اقدام علیه امنیت ملیی" بازداشت و زندانی خواهند شد. ما معترضان که در جنبش سبز خلاصه نمیشویم بسیار بیشمار تر از انیم که زیر لوای راه سبز امید به نمایندگانی رای دهیم که سراغاز و سرانجام شان در بیت رهبری رقم خورده و در چارچوب نظام ظلم به ملت ایران به کار گماشته میشوند و رای ما معترضین را لازم ندارد. بهترین گزینه در خانه نشستن است و دست از انتخابات کشیدن است. از همین حالا برنامه ریزی کنیم و ان روز را به روز خانه نشستن تبدیل کنیم. این حکومت هیچ گونه چایی برای اما و اگر و شاید و مشروط باقی نگذاشه است. نه برای ایران دلش میسوزد و نه برای مردم ایران. این حکومت کت ش را وارونه پوشیده و به لولو خورخوره خاورمیانه تبدیل شده است. تنها راه رهایی فاصله گرفتن و بی محل کردن انست. اگر 20 میلیون رای دهند معترض انروز انتخابات را به روز خانه نشینی تبدیل کنند و هفته های بعد هم به همین منوال ادامه دهند سرانجام این حکومت ضحاک ماردوش به جان خودش خواهد افتاد و از درون خودرا پوک خواهد کرد.
یک شرکت کننده در همایش از آلمان
آقای یا خانم ایجادی، فراخوان جلسه به کرات در سایت های سبز منتشر شده بود، مثل: http://irangreenvoice.com/article/2011/jun/23/13800 از همه گرایشهای سبز نیز دعوت شده بود و شرکت کنندگان با هزینه خود که قابل توجه بود در این همایش شرکت کرده بودند. و آقای علی، تحریم کار سختی نبوده و نیست ولی میتواند تنایج وحشتناکی به دنبال داشته باشد. نمونه اش تحریم انتخابات 84 که سبب بروز این فجایع شد. من از وجود چنین طرفدارانی از آقایان کروبی و موسوی که جلسه را تحریم کرده باشند بی اطلاعم. ولی اگر چنین است ایکاش قصاص قبل از جنایت نمیکردند و حداقل بعد از حضور در یکی دو نشست در مورد تحریم تصمیم میگرفتند. گفتگو و دیالوگ اولین قدم برای رسیدن به دموکراسی است و تحریم چنین نشستی کاملا در تضاد با آرمان دموکراسی خواهی است. و آقای مهران، اتفاقا در این نشست اندیشه های دکتر شریعتی با حفظ جایگاه و احترام ایشان بعنوان روشنفکری برجسته بطور جدی نقد شد. قضاوت شما در مورد برگزارکنندگان و مردان پشت پرده با عرض معذرت پوچ و از سر بی اطلاعی و بدبینی است. اگر بخود زحمت حضور در این نشست را میدادید چنین افاضاتی را بیان نمی فرمودید!
کاربر مهمان
<p>دکتر شریعتی دکتر چه بود؟</p>
کاربر مهمانmansour piry khanghah
<p>هر گونه فعالیت اجتماعی در جهت اشتی ملی و ترویج فرهنگ مردم سالاری و اتحاد،ضروری است.متاسفانه پیام سازمان عفو بین المل(امنیستی اینترنشنال) با منشور سازمان همخوانی ندارد چون این سازمان مدعی است که در امور سیاسی کشورها دخالت نمی کند.ممکن است پیام خوانده شده از این سازمان نباشد که اعلام شده « از این حرکت سیاسی علیه ج.ا.ا. ابراز خشنودی کرده است؟؟»به گمانم برگزارکننده دارد از نام سازمان عفو بین الملل برای تبلیغ از این حرکت سوء استفاده سیاسی میکند.امیدوارم اشتباه از بنده باشد.</p>