واکنش‌ها به انتصاب معاون امور بين‌الملل احمدی‌نژاد
<p>نمايندگان مجلس ايران، انتصاب علی سعيدلو را به عنوان معاون امور بين‌الملل محمود احمدی‌نژاد، رئيس‌جمهوری ايران، «موازی‌کاری» با وزارت امور خارجه می‌دانند.</p> <!--break--> <p><br /> به گزارش تارنمای خانه ملت محسن کوهکن، سخنگوی هيأت رئيسه مجلس گفته است: «وزارت امورخارجه به عنوان نهاد اصلی سياست خارجی کشور است و اين معاونت جديد نيز بايد همراه با اعمال سياست‌هايی باشد که وزير و وزارتخانه اتخاذ می‌کند.»</p> <p> </p> <p>محمود احمدی‌نژاد، سه شنبه ۱۸ مرداد ۱۳۹۰ طی حکمی علی سعيدلو، رئيس پيشين سازمان تربيت بدنی را به عنوان معاون امور بين‌الملل خود برای «پیگیری و برنامه‌ریزی مسئولیت‌های بین‌الملل رئیس‌جمهور» منصوب کرد.</p> <p> </p> <p>حميدرضا فولادگر يکی ديگر از نمايندگان مجلس نيز گفته اين انتصاب «شبهه موازی‌کاری» در عرصه سياست خارجی را تقويت می‌کند.</p> <blockquote> <p>محمود احمدی‌نژاد، علی سعيدلو، رئيس پيشين سازمان تربيت بدنی را به عنوان معاون امور بين‌الملل خود برای «پیگیری و برنامه‌ریزی مسئولیت‌های بین‌الملل رئیس‌جمهور» منصوب کرده است</p> </blockquote> <p>به گفته وی «اگر معاون امور بين‌الملل قرار است سفرهای خارجی رئيس‌جمهور را برنامه‌ريزی کند يا پيگير نتايج مذاکرات با مقامات ساير کشور‌ها باشد، به واقع در حوزه کاری وزارت خارجه وارد می‌شود، چرا که اين وزارت‌خانه، دستگاه عريض و طويلی است که با سفارت‌خانه‌های متعدد، سياست خارجی جمهوری اسلامی را در اقصی نقاط جهان مديريت می‌کند.»</p> <p> </p> <p>حسين نجابت نماينده تهران در مجلس نيز، انتصاب سعيدلو را به عنوان معاون امور بين‌الملل احمدی‌نژاد «موازی‌کاری با وزارت امور خارجه» دانسته است.</p> <p> </p> <p>وی افزوده: «الان وزارت امور خارجه در ساختاری قرار دارد که کارهای خارجی دولت را انجام می‌دهد و در حالت عادی لازم به وجود چنين سمتی نيست.»</p> <p> </p> <p>همچنين محمدتقی رهبر، رئيس فراکسيون روحانيون مجلس گفته: «با وجود وزير خارجه تشکيل اين معاونت در دولت معنا و مفهوم ندارد، به طوری که حتی از آن می‌توان تعبير به اقدام موازی در عرصه سياست خارجی کرد.»</p> <p> </p> <p>نماينده اصفهان در مجلس افزوده: «همان‌طور که سال گذشته انتصاب نمايندگان ويژه از سوی رئيس‌جمهور مشکلاتی را برای دستگاه ديپلماسی کشور پديد آورد، معاونت امور بين‌الملل رياست‌جمهوری نيز می‌تواند آن تجربه را دوباره برای نظام جمهوری اسلامی تکرار کند.»</p> <p> </p> <p>اشاره اين نماینده مجلس به انتصاب چهار نماينده احمدی‌نژاد در چند نقطه دنيا است.</p> <p> </p> <p>رئيس‌جمهور ايران شهريور ٨٩ ، اسفنديار رحيم‌مشايی را به عنوان نماينده ويژه رئيس‌جمهوری در امور خاورميانه، حميد بقايی را به عنوان نماينده ويژه در امور آسيا، محمدمهدی آخوندزاده را به عنوان نماينده ويژه در امور دريای خزر و ابوالفضل ظهره‌وند را به عنوان نماينده ويژه در امور افغانستان منصوب کرد.</p> <p> </p> <p>اما پس از مخالفت ضمنی آيت‌الله علی خامنه‌ای، رهبر جمهور اسلامی ايران با «موازی‌کاری» در سياست خارجی، احمدی‌نژاد حکم نمايندگان ويژه خود را به مشاور تغيير داد.</p> <p> </p>
نمايندگان مجلس ايران، انتصاب علی سعيدلو را به عنوان معاون امور بين‌الملل محمود احمدی‌نژاد، رئيس‌جمهوری ايران، «موازی‌کاری» با وزارت امور خارجه می‌دانند.
به گزارش تارنمای خانه ملت محسن کوهکن، سخنگوی هيأت رئيسه مجلس گفته است: «وزارت امورخارجه به عنوان نهاد اصلی سياست خارجی کشور است و اين معاونت جديد نيز بايد همراه با اعمال سياست‌هايی باشد که وزير و وزارتخانه اتخاذ می‌کند.»
محمود احمدی‌نژاد، سه شنبه ۱۸ مرداد ۱۳۹۰ طی حکمی علی سعيدلو، رئيس پيشين سازمان تربيت بدنی را به عنوان معاون امور بين‌الملل خود برای «پیگیری و برنامه‌ریزی مسئولیت‌های بین‌الملل رئیس‌جمهور» منصوب کرد.
حميدرضا فولادگر يکی ديگر از نمايندگان مجلس نيز گفته اين انتصاب «شبهه موازی‌کاری» در عرصه سياست خارجی را تقويت می‌کند.
محمود احمدی‌نژاد، علی سعيدلو، رئيس پيشين سازمان تربيت بدنی را به عنوان معاون امور بين‌الملل خود برای «پیگیری و برنامه‌ریزی مسئولیت‌های بین‌الملل رئیس‌جمهور» منصوب کرده است
به گفته وی «اگر معاون امور بين‌الملل قرار است سفرهای خارجی رئيس‌جمهور را برنامه‌ريزی کند يا پيگير نتايج مذاکرات با مقامات ساير کشور‌ها باشد، به واقع در حوزه کاری وزارت خارجه وارد می‌شود، چرا که اين وزارتخانه، دستگاه عريض و طويلی است که با سفارت‌خانه‌های متعدد، سياست خارجی جمهوری اسلامی را در اقصی نقاط جهان مديريت می‌کند.»
حسين نجابت نماينده تهران در مجلس نيز، انتصاب سعيدلو را به عنوان معاون امور بين‌الملل احمدی‌نژاد «موازی‌کاری با وزارت امور خارجه» دانسته است.
وی افزوده: «الان وزارت امور خارجه در ساختاری قرار دارد که کارهای خارجی دولت را انجام می‌دهد و در حالت عادی لازم به وجود چنين سمتی نيست.»
همچنين محمدتقی رهبر، رئيس فراکسيون روحانيون مجلس گفته: «با وجود وزير خارجه تشکيل اين معاونت در دولت معنا و مفهوم ندارد، به طوری که حتی از آن می‌توان تعبير به اقدام موازی در عرصه سياست خارجی کرد.»
نماينده اصفهان در مجلس افزوده: «همان‌طور که سال گذشته انتصاب نمايندگان ويژه از سوی رئيس‌جمهور مشکلاتی را برای دستگاه ديپلماسی کشور پديد آورد، معاونت امور بين‌الملل رياست‌جمهوری نيز می‌تواند آن تجربه را دوباره برای نظام جمهوری اسلامی تکرار کند.»
اشاره اين نماینده مجلس به انتصاب چهار نماينده احمدی‌نژاد در چند نقطه دنيا است.
رئيس‌جمهور ايران شهريور ٨٩ ، اسفنديار رحيم‌مشايی را به عنوان نماينده ويژه رئيس‌جمهوری در امور خاورميانه، حميد بقايی را به عنوان نماينده ويژه در امور آسيا، محمدمهدی آخوندزاده را به عنوان نماينده ويژه در امور دريای خزر و ابوالفضل ظهره‌وند را به عنوان نماينده ويژه در امور افغانستان منصوب کرد.
اما پس از مخالفت ضمنی آيت‌الله علی خامنه‌ای، رهبر جمهور اسلامی ايران با «موازی‌کاری» در سياست خارجی، احمدی‌نژاد حکم نمايندگان ويژه خود را به مشاور تغيير داد.
نظرها
نظری وجود ندارد.