برزیل: اگر زنان یاد بگیرند فریاد بزنند
از ۷ سالگی به ما آموزش می‌دهند که حقیر باشیم و سرزنش شویم. اگر به ما می‌آموختند فریاد بزنیم، جیغ بکشیم و لگد بزنیم، شاید در نهایت جلوی سوء‌استفاده از ما گرفته نمی‌شد، اما مسئولیت نهایی با ما نبود با سوء‌استفاده کنندگان بود.
ونسا باربارا / نیویورک تایمز
برزیل: تظاهراتی علیه سکسیسم
فرهنگ‌ها مختلف‌اند، اما مسائل یکسانند، به ویژه وقتی پای تبعیض‌هایی در میان باشد که ریشه تاریخی طولانی‌ای دارند، از همه مهمتر تبعیض در مورد زنان.
مقاله زیر ناظر بر وضعیت زنان در برزیل است، اما به خوبی آن را درک می‌کنیم، به جای برزیل بنویسید ایران، کلیت گزارش اعتبار خود را حفظ می‌کند.
نظرها
neda
هفته گذشته شایعه به واقعیت تبدیل شد و در جریان دیدار دو تیم فوتبال در تهران از رقابتهای سوپر لیگ زنان، علاوه بر زمینِ بازی پُر از چاله و نبود امکانات بهداشتی، به وجود ناظر فدراسیون هم مزیّن شد. پیش از شروع دیدار، ناظر فدراسیون به بازیکنان دو تیم درباره پوشش‌ها و لباسهاشان و به ویژه بیرون بودن موهای سر تذکر داد و رسماً اعلام کرد در صورت رعایت نکردن به تذکرات، بازیکنان اخطار و بعد هم کارت‌زرد میگیرند. فوتبالیست‌ها گمان کردند که این تهدیدها فقط هشدار یا تذکر است برای اینکه حواسشان را داخل زمین بیشتر جمع کنند، اما داوران شوخی نداشتند و با جدیت به جای اینکه حواسشان به بازی باشد، مو و حرکت بازیکنان را زیر نظر داشتند و تذکر میدادند. اینکه دست بردن خودسرانه در قوانین و مقررات فدراسیون بین‌المللی فوتبال (فیفا) ممکن هست یا نه، یا چه پیامدهای حقوقی برای فوتبال ایران خواهد داشت بحث جداگانهای است. اما آنچه درباهی این موضوع قابل تامل است نوع نگاهی است که بر ورزش زنان در ایران امروز حاکم است. زنانی که هر محدودیت و اجباری را تحمل می‌کنند ولی همچنان در عرصه‌های مختلف ورزشی فعال هستند. محدودیت‌هایی که آنها را در یک مقایسه بین‌المللی، از جمله به خاطر حجاب اجباری و نوع پوشش‌های مسخره و غیرحرفه‌ای که به آنها تحمیل می‌شود، در شرایطی به شدت ناعادلانه قرار می‌دهد.