مروری بر چند اعتصاب و تجمع کارگری از ۲۱ تا ۲۸ آبان
چرا کارگران دست از اعتراض نمی‌کشند؟
اعتصاب و تجمع کارگران در اعتراض به تعویق دستمزدها و با خواست امنیت شغلی به امری روزمره تبدیل شده و خصلتی ادامه‌دار و فرسایشی به خود گرفته است.
لیلا محمودی
اعتصاب و تجمع کارگران در اعتراض به تعویق دستمزدها و با خواست امنیت شغلی به امری روزمره تبدیل شده و خصلتی ادامه‌دار و فرسایشی به خود گرفته است و اکنون دیگر به کارخانه‌ها و واحدهای ورشکسته یا نیمه‌فعال منحصر نیست. اعتصاباتی که از شهرداری‌ها تا معادن و پروژه‌های نفت و گاز را در بر می‌گیرند، در برخورد به دیوار ستبر امتناع کارفرمایان از پاسخگویی به مطالبات کارگران، بی‌عملی نهادهای حمایتی قانونی و در غیاب تشکل‌های سراسری مستقل کارگری که قادر باشند این مطالبات را به کارفرمایان بقبولانند، بارها و بارها تکرار می‌شوند و در کمتر موردی با دستاورد چشمگیری برای کارگران همراهند اما کارگران راهی جز ادامه اعتراض نمی‌بینند.
با مرور اعتصابات و اعتراضات کارگری یک هفته اخیر به کمتر اعتصابی برخورد می‌کنیم که در هفته‌ها و ماه‌های قبل بارها تکرار نشده باشد. کارگران کمباین سازی تبریز که اعتصاب اخیرشان وارد سی و ششمین روز خود شد، قبلا چندین اعتصاب و تجمع اعتراضی را پشت سر گذاشته‌اند. کارگران شرکت کننده در سایر اعتصابات نیز به همین ترتیب. تنها تفاوت ادامه‌دار شدن اعتصابات است.
خواست کارگران عموما پرداخت مطالبات معوقه، اعتراض به تحمیل قراردادهای پیمانی، کاهش یا توقف تولید کارخانه و در مواردی اعتراض به اخراج نماینده یا نمایندگان بوده است. اعتراضات در هیچ یک از کارخانه‌ها برای اولین بار صورت نگرفته است. اغلب اعتراضات ادامه‌دار است و به تعداد این گونه اعتصاب و تجمعات افزوده می‌شود.
نپرداختن دستمزد و حق بیمه کارگران برای کارفرما تعویق سررسید بدهی‌هاست حال آن که کارگران قادر به تعویق هزینه‌های زندگی خود نیستند. آنها می‌توانند نان و ماست و شیر را در مواردی از دکان‌دار نسیه بخرند اما کرایه خانه و هزینه درمان باید پرداخت شود. نپرداختن حق بیمه سهم کارفرما به سازمان تامین اجتماعی یعنی قطع خدمات درمانی این سازمان به کارگر و خانواده او و گرسنگی و از هم پاشیدگی خانواده کارگر.
کارگران پیش از این، در پایان یک روز اعتصاب یا پشت سر گذاشتن تجمع مقابل یک نهاد دولتی به امید برآورده شدن وعده‌ها به اعتصاب و تجمع پایان می‌دادند اما اکنون دیگر به همه نهادها و ارگان‌ها سرزده‌اند، همه وعده‌ها را شنیده و اقدام عملی ندیده‌اند. در این میان تعداد کارگران در اثر اخراج‌ها به مرور کمتر شده و آنها که به وعده‌ها بی‌اعتماد شده‌اند تداوم تجمع و اعتراض را تنها راه حل می‌بینند.
قبل از پرداختن به اعتراضات و اعتصابات کارگری یک هفته اخیر نگاهی به وضعیت کنونی کارگران نیشکر هفت‌تپه می‌تواند به نحوی خصلت‌نما باشد.
هنوز اعتصاب کارگران نیشکر هفت‌تپه را به یاد داریم که در اعتراض به تعویق ماه‌ها دستمزد و مطالبات کارگران و واگذاری کارخانه به بخش خصوصی آغاز شد و در تداوم خود روز سوم مرداد به بستن جاده ترانزیت اندیمشک-اهواز توسط کارگران انجامید، شلیک گاز اشک‌آور از سوی نیروی انتظامی در داخل کارخانه را در پی داشت و احضار بیش از ۷۰ کارگر و اخراج چندین کارگر سبب شد اما به پرداخت مطالبات کارگران نینجامید. برخی کارگران نتوانستند امسال فرزندانشان را به مدرسه بفرستند. چهار ماه بعد از پایان اعتصاب کار به جایی رسید که صدای سیدراضی نوری نماینده شوش در مجلس هم درآمد. او روز ۵ آبان از تریبون علنی پرسید چرا دستمزد این کارگران را نمی‌پردازید، آنها نان را هم نسیه می‌خرند.
آخرین اخبار از نیشکر هفت‌تپه حاکی است کارگران رسمی ۴ ماه و کارگران روزمزد ۵ ماه است دستمزد نگرفته‌اند و خبر بد این که یک نانوایی که کارگران از آن نان نسیه می‌خریدند، بلافاصله بعد از اعلام افزایش ۱۵ درصدی بهای نان با نصب یک اطلاعیه پشت شیشه مغازه‌اش اعلام کرد دیگر نان نسیه نمی‌فروشد.
به گفته کارگران، مدیریت نیشکر هفت‌تپه به جای پرداخت مطالبات کارگران، تشدید مقررات امنیتی در داخل کارخانه را در پیش گرفته است. درهای ساختمان محل استقرار مدیریت به شیشه‌های دو جداره مجهز شده و مقابل آنها نرده‌های آهنی تعبیه شده است.
و این در حالی است که برخی کارگران نیشکر هفت‌تپه از ترس رو به رو شدن با طلبکاران پا به خیابان نمی‌گذارند.
کارگران واحدهای دیگری که ماه‌هاست دستمزد نگرفته‌اند وضعیت‌شان چندان متفاوت نیست. آن گونه که حسینعلی اکبری، دبیر خانه کارگر سیستان و بلوچستان درباره ۲ هزار کارگر پروژه دشت سیستان گفته است، این کارگران که ۳ تا ۵ ماه است دستمزد نگرفته‌اند وضعیت معیشتی مناسبی ندارند: «اکثریت آنها برای خریدن مایحتاج اولیه زندگی مانند نان و ماست به کسبه محلی بدهکارند.»
نگاهی کوتاه به زمینه‌های چند اعتصاب و تجمع کارگری از ۲۱ تا ۲۸ آبان:
| [sliderpro id="489"] |
تجمع خانواده‌های کارگران معدن فسفات بافق مقابل فرمانداری
خانواده‌های کارگران مجتمع معدنی فسفات اسفوردی بافق روز یکشنبه ۲۸ آبان با تجمع مقابل فرمانداری بافق به عدم پرداخت دستمزد همسرانشان اعتراض کردند.
به گفته همسر یکی از کارگران، سه ماه است دستمزد کارگران پرداخت نشده است. پس از واگذاری معدن به بخش خصوصی به کارگران فیش حقوقی داده نمی‌شود. دستمزد همسر این زن معترض چهارصد هزار تومان هم کاهش یافته است. او گفته است کارگران رسمی و سابقه‌دار کارخانه برای پذیرش قرارداد موقت زیر فشار گذاشته شده‌اند.
کارگران صابون‌سازی خرمشهر: پول هست ولی مطالبات ما را نمی‌پردازند
کارگران کارخانه صابون‌سازی خرمشهر (تولیدکننده صابون یاس) روز شنبه ۲۷ آبان با خواست پرداخت مطالبات معوقه خود مقابل دفتر نماینده مجلس تجمع کردند.
این کارخانه پس از اعلام ورشکستگی تعطیل شده و بیش از ۱۰۰ کارگر آن با مطالبات معوقه بیکار شده‌اند. به گفته کارگران، کارخانه در مزایده به فروش رسیده است و برنده مزایده یک میلیارد تومان به حساب دستگاه‌های مسئول واریز کرده اما مسئولان از پرداخت طلب کارگران خودداری می‌کنند.
اعتصاب در کارخانه سنگ‌بری پاسارگاد در اعتراض به ۸ ماه تعویق دستمزد
کارگران کارخانه سنگ‌بری پاسارگاد واقع در تاکستان که ۸ ماه دستمزد نگرفته‌اند از ۲۵ آبان در اعتصاب به سر می‌برند.
بدهکار بودن کارخانه به سازمان تامین اجتماعی سبب شده است این سازمان از تمدید دفترچه بیمه کارگران خودداری کند و کارگران و خانواده‌هاشان قادر به استفاده از خدمات درمانی نیز نیستند.
اخبار منتشر شده حاکی است اعتصاب کارگران تا روز دوشنبه ۲۹ آبان ادامه داشته است.
سی وششمین روز تجمع اعتراضی در کمباین سازی تبریز
تجمع اعتراضی اخیر در این کارخانه از ۲۴ مهر آغاز شده است. تعداد کارگران که در سال ۹۰، ۵۰۰ تن بود به ۴۴ کارگر کاهش یافته است. هر یک از کارگران ۲۰ تا ۸۰ میلیون تومان مطالبات معوقه دارند و علاوه بر عدم دریافت دستمزد با مشکل تمدید دفترچه بیمه درمانی نیز مواجه‌اند.
کارگران در خرداد با برگزاری یک اعتصاب سه روزه گفتند دیگر قادر به تامین زندگی خود نیستند. در مهر ماه نامه‌ای خطاب به مسئولان دولتی نوشتند و خواستار پرداخت مطالبات معوقه و رفع مشکلات کارخانه شدند.
اعتصاب غذا در زغال سنگ طبس
روز ۲۳ آبان کارگران انتقالی زغال سنگ طبس در اعتراض به اعمال فشار کارفرما که می‌خواهد کارگران رسمی را وادار به تسویه حساب و انعقاد قرارداد پیمانی کند، از خوردن غذا امتناع کردند.
کارگران سه سال پیش در پی توقف فعالیت معدن زغال سنگ البرز غربی به معادن زغال‌سنگ طبس منتقل شده‌اند و مدتی است کارفرما ۴۳ کارگر استخدام رسمی این معدن را برای پذیرش تسویه حساب و پذیرش قرارداد با پیمانکار زیر فشار گذاشته است. فشارها افزایش یافته و برخی از مزایای شغلی کارگران قطع شده است.
تجمع کارگران شهرداری دزفول که از دید رئیس شورای شهر «مازاد» هستند
کارگران فضای سبز شهرداری دزفول که از مرداد تاکنون دستمزد نگرفته‌اند و حق بیمه ۶ تا ۷ ماه گذشته آنها هم پرداخت نشده است، روز ۲۳ آبان در میدان آب شهر تجمع کردند. بیمه درمانی کارگران نیز قطع شده است. این کارگران که برخی از آنان ۲۰ سال سابقه کار دارند، پیمانی هستند.
عظیم سرافراز، رئیس شورای اسلامی شهر دزفول در اظهارنظری درباره این مساله به بحران مالی شهرداری دزفول اشاره کرد و تعداد زیادی از کارگران را «مازاد» خواند. سرفراز گفت: «پرداخت حقوق حدود یک هزار و ۷۰۰ نیروی کار شهرداری دزفول که البته بسیاری نیز نیروی مازاد هستند کار دشواری است.»
کارگران کارخانه گیلانا: سفر به تهران برای اعتراض
کارگران کارخانه گیلانا در اعتراض به تعطیلی کارخانه و بیکاری خود به تهران سفر کرده و روز سه‌شنبه ۲۳ آبان مقابل ساختمان دفتر مرکزی کارخانه تجمع کردند.
به گفته یکی از کارگران معترض، هر یک از کارگران ۲۰ تا ۴۰ ماه مطالبات معوقه دارند که بخشی از آن به سال‌های ۹۳ و ۹۵ مربوط است.
بنا بر مصوبه کمیسیون کارگری شهرستان رودبار در استان گیلان از دی ماه سال ۹۵ این واحد تولیدی برای مدت شش ماه تعطیل و تمامی ۱۰۰ کارگر این واحد صنعتی موقتا به بیمه بیکاری معرفی شده‌اند.
اکنون ۹ ماه از ارجاع کارگران به سازمان تامین اجتماعی برای دریافت بیمه موقت می‌گذرد. مدت بیمه بیکاری بیشتر کارگران به سر رسیده اما نه مطالبات معوقه آنان پرداخت شده و نه برای بازگشایی کارخانه گامی برداشته شده است.
پلاکارد کارگران شرکت نورپلاست قزوین بر سر در کارخانه در اعتراض به ۱۱ ماه تعویق دستمزد
تعداد کارگران نورپلاست قزوین اکنون به ۳۰ تن رسیده. این کارگران یازده ماه است دستمزد نگرفته‌اند و با احتساب مطالبات معوقه سال‌های قبل، هر یک از ۱۰ تا ۷۰ میلیون تومان از کارخانه طلبکارند. دفترچه بیمه کارگران تمدید نمی‌شود. علاوه بر این کارفرما با این که قرارداد کاری کارگران هنوز به پایان نرسیده آنها را اخراج و تولید را متوقف کرده است.
کارگران از مراجعه به فرمانداری، پلیس امنیت ملی، اداره کار و استانداری نتیجه‌ای نگرفته‌اند. به دفتر مرکزی شرکت در تهران هم مراجعه کرده‌اند. در آن جا به کارگران پیشنهاد شده طلب آنها با اقساط یک میلیون تومانی پرداخت شود اما کارگران نپذیرفته‌اند.
قرار است شرکت را اجاره دهند. کارگران می‌گویند این ترفندی است برای پایمال کردن حقوق آنها. کارگران مانده‌اند با دست‌های خالی و می‌گویند از پس مشکلات زندگی برنمی‌آیند. آنها در شرکت تجمع اعتراضی برپا کرده و با نصب پلاکاردی بر سر در شرکت خواستار رسیدگی مسئولان شدند.
کارگران شهرداری اندیمشک راه ورود به شهرداری را بر کارکنان بستند
روز دوشنبه ۲۲ آبان کارگران شهرداری اندیمشک که ۱۴ ماه است دستمزد نگرفته‌اند، مقابل شهرداری تجمع کردند و مانع ورود کارکنان شهرداری به داخل ساختمان شدند. این سومین روز تجمع کارگرانی بود که حق بیمه آنان نیز پرداخت نشده و سازمان تامین اجتماعی از ارائه خدمات درمانی به آنها خودداری می‌کند.
میزان بدهی شهرداری اندیمشک به سازمان تامین اجتماعی، پیمانکاران و کارکنان ۴۰ میلیارد تومان اعلام شده است. کارگران معترض که تعداد آنها ۶۰ تن گزارش شده تاکید کرده‌اند تا برآورده شدن مطالباتشان به اعتراض ادامه خواهند داد.
اعتصاب و اعتراض در معادن زغال سنگ زرند
صبح روزدوشنبه۲۲ آبان ماه، اعتراضات ادامه‌دار کارگران معادن زغال سنگ زرند و کوهبنان و معادن اصلی و هشونی به مقابل استانداری کرمان کشیده شد. کارگران در این روز در اعتراض به قصد واگذاری این معادن به پیمانکاران بخش خصوصی دست از کار کشیده و مقابل استانداری کرمان تجمع و تاکید کردند چنانچه به خواست آنان توجه نشود، اعتصاب شان ادامه خواهد یافت.
یک روز پیش از آن، صبح روز یکشنبه بیست و یکم آبان، کارگران کارخانه کک و پالایش قطران زرند در اعتراض به عدم پرداخت حق بیمه و تمدید نشدن دفترچه‌های درمانی تأمین اجتماعی‌شان دست از کار کشیده و در محوطه این واحد تولیدی تجمع کرده بودند.
اکبر قلی‌زاده، رئیس اداره تأمین اجتماعی شهرستان زرند گفته است تا زمانی که کارفرما حق بیمه کارگران را نپردازد دفترچه بیمه درمانی کارگران تمدید نخواهد شد. کارخانه کک و پالایش قطران در زرند واقع شده و حدود ۷۰۰ کارگر دارد.
تجمع ادامه‌دار کارگران نساجی «ایران پوپلین» گیلان
کارگران کارخانه ایران پولین گیلان که سه ماه است دستمزد نگرفته‌اند و حق بیمه سال ۱۳۹۵ آنها نیز پرداخت نشده است روزهای شنبه ۲۰ و یکشنبه ۲۱ آبان در شهرک صنعتی رشت مقابل ساختمان شرکت تجمع کردند ولی پاسخی نگرفتند. آنها روز دوشنبه ۲۲ آبان تجمع خود را به مقابل ساختمان اداری شرکت در جاده تهران منتقل کردند.
کارگران در تجمع خود پارچه‌نوشته‌هایی به همراه داشتند که روی آن نوشته شده بود:«زن و بچه‌مان گرسنه‌اند. چه کسی پاسخگو است؟»
تعداد کارگران شرکت‌کننده در اعتصاب و تجمعات حدود ۳۰۰ تن ذکر شده است.
کارگران استدلال مدیران را که می‌گویند برای پرداخت دستمزد و سایر مطالبات کارگران پول نیست، باور ندارند زیرا: «سال گذشته ۹۵ میلیون تومان از پول شرکت دادند ماشین خریدند، ۳۰۰ میلیون به بهانه گردشگری خرج مهمانسرا کردند در حالی که تاکنون یک نفر هم توریست نیامده.»
ایران پوپلین رشت تولیدکننده انواع پارچه‌هایی از الیاف کتان خالص، پلی استر کتان و پلی استر ویسکوز است.
اعتراض ادامه‌دار کارکنان برق منطقه‌ای خوزستان و تهدید خبرنگاران توسط پیمانکار
روز دوشنبه ۲۲ آبان کارکنان شرکت ساختمانی «ست» پیمانکار شرکت برق منطقه‌ای خوزستان برای چندمین روز متوالی تجمع اعتراضی برپا کردند و خواستار پرداخت ۴ ماه دستمزد معوقه و حق سنوات خود شدند.
«ست» پیمانکار ساخت مجتمع اداری شرکت برق منطقه‌ای خوزستان است و کارگران که تعدادشان ۳۲ تن گزارش شده است از چهار ماه پیش به اشکال مختلف برای دریافت مطالبات خود تلاش کرده‌اند اما نتیجه‌ای نگرفته‌اند. آنها از چند روز پیش مقابل شرکت تجمع کرده‌اند.
روابط عمومی شرکت برق منطقه‌ای در واکنش به تجمعات کارگران گفته است شرکت «ست» قصد دارد پروژه را به پیمانکاران جزء واگذار کند و دیگر نیازی به این کارگران ندارد.
مدیر شرکت «ست» نیز در پاسخ خبرنگاران گفت دستمزد کارگران این شرکت ربطی به خبرنگاران ندارد. او خبرنگاران را تهدید کرد اگر مطلبی درباره کارگران بنویسند، حراست شرکت از آنان شکایت خواهد کرد.
تجمع کارکنان شرکت ملی پخش فرآورده‌های نفتی اهواز در اعتراض به اخراج
تجمع اعتراضی جمعی از کارکنان شرکت ملی پخش فرآورده‌های نفتی اهواز که در پی خصوصی سازی جایگاه‌های توزیع سوخت و تحویل آنها به بخش خصوصی بیکار شده‌اند، از چند ماه پیش شروع شده و هنوز ادامه دارد.
آنها روز یکشنبه ۲۱ آبان بار دیگر مقابل استانداری خوزستان تجمع کردند و خواستار بازگشت به کار شدند. پیمانکار جایگاه‌های سوخت کارگرانی با سابقه کار ۱۲ تا ۱۸ سال را اخراج کرده است.
این چهارمین تجمع کارگران در یک ماه اخیر است.
تعویق ۴ ماه دستمزد کارگران شهرداری کوار و سوال یک کارگر: زن و بچه من چه گناهی کرده‌اند؟
کارگران شهرداری کوار واقع در استان فارس که از خرداد ماه تاکنون دستمزد نگرفته‌اند، تجمع اعتراضی برپا کردند. یک خبرگزاری محلی به نقل از یکی از کارگران معترض نوشت: «مگر زن و بچه من چه گناهی کرده‌اند که حقوق بعد از خرداد ماه ما پرداخت نشده است؟ آیا شما که کارتان را به پیمانکار می‌دهید هیچ به فکر حقوق کارگر هم بوده‌اید؟»
منطقه آزاد اروند: از ممنوعیت ورود نماینده کارگران تا لغو ممنوعیت
از روز ۱۳ آبان که حراست سازمان منطقه آزاد اروند مانع ورود نماینده حقوقی کارگران این منطقه به دفتر اشتغال شد، چند اعتصاب کارگری در این منطقه آزاد سرانجام به عقب‌نشینی حراست انجامید و آرش هاشمی، کار پیگیری شکایات کارگران از پیمانکاران منطقه را از سر گرفت.
آرش هاشمی، نماینده حقوقی کارگران شاغل و بیکار شده منطقه آزاد اروند است و ممانعت از کار او سبب شده بود پرونده کارگران در هیات حل اختلاف منطقه آزاد اروند بلاتکلیف بماند.
۱۴ آبان، یک روز پس از ممنوع‌الورود کردن آرش هاشمی، کارگران شرکت پالایش نفت آبادان (شرکت هنرآوران آبادان) مقابل سازمان منطقه آزاد اروند تجمع کردند. آنها که ۲۸ ماه دستمزد و مطالبات معوقه دارند از کارفرما به اداره کار شکایت کرده بودند. اداره کار به نفع کارگران حکم داد اما کارفرما از اجرای آن سر باز زد. هاشمی، نماینده تام‌الاختیار کارگران، قرار بود مطالبات کارگران را وصول کند.
در روزهای بعد چند تجمع از سوی کارگران واحدهای مختلف تولیدی و صنعتی منطقه آزاد اروند صورت گرفت. کارگران روز یکشنبه ۲۱ آبان مقابل ساختمان اداری این مجتمع تجمع کردند.
سرانجام اعتراض کارگران موثر افتاد. روز ۲۲ آبان با وساطت اداره کار منطقه، ممنوعیت ورود نماینده حقوقی کارگران منطقه آزاد اروند لغو شد و هاشمی فعالیت خود در دفاع حقوقی از کارگران را از سر گرفت.
توضیح این که برابر ماده ۳۰ قانون اشتغال نیروی انسانی در مناطق آزاد و ویژه اقتصادی چنانچه اختلاف کارگر و کارفرما از طریق سازش حل نشود، پرونده این اختلاف با حضور طرفین اختلاف یا نمایندگان تمام الاختیار آنها و نماینده سازمان منطقه آزاد، در هیات رسیدگی به اختلاف دفتر اشتغال بررسی خواهد شد.
تسویه حساب با کارگران بیکار شده «اشی مشی» از یک تا ۴ سال طول می‌کشد
۵ ماه تلاش کارگران بیکار شده کارخانه «اشی مشی» سرانجام منجر به قبول پرداخت مطالبات کارگران از سوی کارفرما شد، اما پرداخت مطالبات کارگران از یک تا چهار سال طول می‌کشد.
کارخانه «اشی مشی» تولید مواد غذایی و نوشیدنی ۱۰ خرداد از تمدید قرارداد ۱۱۰ کارگر این کارخانه که مطالبات آنان از سال ۹۳ پرداخت نشده بود خودداری کرد. چند ماه طول کشید تا آنان سرانجام در مهر ماه موفق به دریافت بیمه بیکاری شدند و ۵ ماه تلاش آنها برای دریافت مطالبات معوقه‌شان سرانجام منجر به قسط بندی مطالبات از سوی کارفرمای سابق شد.
کارگران بابت سه سال گذشته هر یک ۱۰ تا ۴۰ میلیون تومان از کارفرما طلبکارند. به گفته یکی از کارگران ترتیبی که برای پرداخت قسطی مطالبات کارگران داده شده به نحوی است که تسویه حساب با کارگران یک تا ۴ سال طول می‌کشد.
اعتراضات کارگران فولاد میبد بی‌نتیجه ماند، ۳۰۰ کارگر کارخانه بیکار شدند
آنچه کارگران فولاد میبد از آن می‌ترسیدند، نصیب‌شان شد. کارگران روز یکشنبه ۲۱ آبان برای چندمین بار در اعتراض به عدم پرداخت چند ماه دستمزد و بلاتکیفی شغلی مقابل فرمانداری تجمع کردند. یک روز بعد اعلام شد کارخانه تعطیل و ۳۰۰ کارگر آن بیکار شده‌اند.
کارخانه فولاد میبد اواخر دهه ۸۰ اعلام ورشکستگی کرد و ۴۰۰ تن کارکنان آن بیکار شدند. این کارخانه زمستان سال گذشته با صرف هزینه بسیار مجددا راه‌اندازی شد اما حدود ۶ ماه بعد، در مرداد ۹۶ دوباره تعطیل شد و حدود ۳۰۰ کارگر کارخانه که از زمان بازگشایی تنها دو ماه دستمزد گرفته بودند، به حال خود رها شدند. امکان استفاده از بیمه بیکاری هم برای آنان فراهم نشد.
مراجعات کارگران به فرمانداری، استانداری، دفتر نمایندگان مجلس و ... نیز بی‌ثمر مانده است.
ممنوع‌الورودی دو فعال کارگری پتروشیمی امیرکبیر یک ساله شد
دو کارگر پتروشیمی امیرکبیر واقع در منطقه ویژه اقتصادی ماهشهر که از یک سال پیش به دلیل دفاع از منافع کارگران پتروشیمی اخراج و به منطقه ممنوع الورود شده‌اند همچنان بلاتکلیف‌اند.
کارگران از طریق یک شرکت پیمانکار در پتروشیمی امیرکبیر کار می‌کردند. گفته می‌شود فرمانداری ماهشهر و دفتر اشتغال منطقه ویژه اقتصادی نیز برای رفع محدودیت این کارگران نامه نوشته‌اند.
یکی از این فعالان کارگری در آستانه بازنشستگی است و پس از اخراج در وضعیت معیشتی دشواری است.
اخباری کوتاه از وضعیت صدها کارگر چند کارخانه
- ۲ هزار کارگر شاغل در پروژه دشت سیستان ۳ تا ۵ ماه است حقوق نگرفته‌اند. به گفته دبیر خانه کارگر سیستان و بلوچستان، پیمانکاران فعالیت پروژه را تعطیل و کارگرانی که علاوه بر مزد ماه‌های اخیر مطالبات سال گذشته‌شان نیز پرداخت نشده را بدون پرداخت مطالباتشان مرخص کرده‌اند.حسینعلی اکبری، توقف پروژه و بیکارشدن کارگران را ناشی از اختلاف مالی میان وزارت جهاد کشاورزی، کارفرمای اصلی و شرکت‌های پیمانکاری پروژه آبرسانی دشت سیستان دانست. او افزود تبعات مشکلات کارفرما و پیمانکار دامنگیر کارگران شده است. آنها وضعیت معیشتی مناسبی ندارند: «اکثریت آنها برای خریدن مایحتاج اولیه زندگی مانند نان و ماست به کسبه محلی بدهکارند.»
- ۴۰ کارگر کارخانه «کیهان‌بُد» تاکستان نگرانند که به سرنوشت کارگران بیکار شده این کارخانه دچار شوند. پرداخت دستمزد کارگران به تعویق افتاده و بیمه درمانی آنها نیز دچار مشکل است. کیهان‌بُد تولیدکننده محصولات بهداشتی است و همزمان با کاهش تولید، از یک سال پیش تعداد کارگران آن از ۱۱۰ به ۴۰ تن کاهش یافته است.کارگران گفته‌اند کارفرما هر چند وقت یک بار که سفارش تولید دریافت می‌کند، تعدادی از کارگران اخراج شده را به کار دعوت و پس از مدتی بیکار می‌کند.
- ۳۸ کارگر کارخانه سامان کاشی بروجرد با ۲۰ ماه دستمزد معوقه اخراج شدند. با اخراج این آخرین گروه کارگران، کارخانه تعطیل شد. سال گذشته ۸۰ کارگر این کارخانه اخراج شدند که با گذشت یک سال هنوز سه و نیم میلیارد مطالبات آنان از کارخانه پرداخت نشده است. به گفته عبدالعلی گیوه‌کی، رئیس اداره کار بروجرد، کارخانه سامان کاشی ۲۰ میلیارد تومان به سازمان تامین اجتماعی و ۳۵ میلیارد تومان به بانک‌ها بدهکار است و مطالبات ۳۸ کارگری که تازه اخراج شده‌اند نیز بیش از یک میلیارد تومان است. گیوه‌کی افزود احتمال دارد اداره اجرای احکام از طریق توقیف اموال کارخانه نسبت به پرداخت بدهی‌های کارخانه اقدام کند.
نظرها
نظری وجود ندارد.