طاهر احمدزاده، نخستین استاندار خراسان پس از انقلاب، درگذشت
این فعال ملی – مذهبی در ۹۶ سالگی درگذشت. او سال‌ها در زندان بود. آخرین بار در سال ۱۳۸۰. طاهر احمدزاده پدر مسعود و مجید دو چریک فدایی خلق است. سومین پسر او هم را در اوین اعدام کردند.
طاهر احمدزاده، فعال ملی مذهبی و نخستین استاندار خراسان (عکس: ایران امروز)
طاهر احمدزاده، فعال ملی – مذهبی و نخستین استاندار خراسان بعد از انقلاب بهمن ۵۷ ، در ۹۶ سالگی درگذشت. او پدر مسعود احمدزاده از رهبران و بنیانگذاران سازمان چریک‌های فدایی خلق بود.
طاهر احمدزاده، فعال ملی – مذهبی در دوران پهلوی دوم و در دوران زمامداری جمهوری اسلامی بارها بازداشت شده و سالهای زیادی از زندگی‌اش را پشت میله‌های زندان سپری کرده بود.
طاهر احمدزاده پدر مسعود و مجید احمدزاده، دو چریک فدایی خلق ایران است. مسعود که همکلاس امیر پرویز پویان بود با کتاب «ت‍ح‍ل‍ی‍ل‍ی از ش‍رای‍ط ج‍ام‍ع‍ه‌ای‍ران: مبارزه م‍س‍ل‍ح‍ان‍ه هم اس‍ت‍رات‍ژی هم ت‍اک‍ت‍ی‍ک» نقش مهمی در شکل‌بخشیدن به مبارزات چریکی نسلی از جوانان ایرانی در سالهای پیش از انقلاب بهمن ۵۷ ایفا کرد. او بعد از عملیات سیاهکل دستگیر شد و پس از تحمل شکنجه‌های بسیار که در محافل بین‌المللی آن زمان هم بازتاب داشت، ۱۱ اسفند ۱۳۵۰ همراه با عده دیگری از چریک‌های فدایی خلق ایران، از جمله برادرش مجید به جوخه اعدام سپرده شد.
مجتبی پسر کوچک‌تر طاهر احمدزاده نیز در ۸ آبان ۱۳۶۰ در زندان اوین اعدام شد.
طاهر احمدزاده یکی از ۱۱۲۶ زندانی سیاسی بود که در آبان ۵۷ از زندان آزاد شدند. او آخرین بار در سال ۱۳۸۰ در سن هشتاد سالگی از زندان آزاد شد، اما در منزل زیر نظر ماموران امنیتی جمهوری اسلامی قرار داشت.
بعد از پیروزی انقلاب دولت موقت مهدی بازرگان او را به استانداری خراسان گماشت. او که از سالهای دهه ۱۳۲۰ از همراهان محمد تقی شریعتی در «کانون نشر حقایق اسلامی» مشهد و از فعالان نهضت ملی شدن نفت و از هواداران نهضت مقاومت ملی بود، از روش آیت‌الله طالقانی پیروی می‌کرد و از طرفداران عدالت اجتماعی و از مخالفان انحصار سیاسی روحانیت شیعه بود. او در سخنانی که در مراسم بزرگداشت طالقانی ایراد کرد، به بنیانگذار جمهوری اسلامی هشدار داد که اجازه ندهد دستاوردهای انقلاب از بین برود:
«باید با صراحت اعلام کنم که انقلاب، به طور جدی در معرض خطر قرار گرفته. لذا ای امام، ای رهبر انقلاب، انقلاب در انقلاب را آغاز کن. ما حاضر نیستیم خون‌هایی که دادیم به وسیله عده‌ای انقلابی‌نما، عده‌ای بازیگر به بازی گرفته شود (...) ای مجاهد کبیر امروز در مزارت تکرار می‌کنیم. ما نیاز به یک انقلاب در انقلاب داریم. امام تنهاست. (...) همه گروه‌ها و سازمان‌ها به هر نحو و شکلی باید بتوانند با امام رابطه مستقیم برقرار کنند (...) اما نمی‌دانم چرا باید تنها و تنها از یک کانال و طریق با امام رهبر امت ارتباط برقرار شود.»
آیت‌الله خمینی هم در پاسخ گفته بود:
«کسانی که می‌گویند من تنها هستم اشتباه میکنند. این همه انسان‌های خدمتگزار و فداکار در ایران هستند و خدمتگزارند.»
عزت‌الله سحابی، یکی از اعضای شورای انقلاب در آن زمان گفته است:
«امام شدیدا با آقای طاهر احمدزاده مخالف بود که در آن زمان استاندار خراسان بود. حتی چند بار مطلع شدیم که آقای خمینی خواسته‌اند که ایشان استعفا بدهد یا برکنار شود ولی شورای انقلاب این امر را به تأخیر می‌انداخت. سرانجام آقا تهدید کرد که این مخالفت را علناً اعلام خواهد کرد و در آن زمان شورای انقلاب جانشینی برای آقای احمد زاده تعیین کرد.»
کاظم سامی (وزیر بهداشت) و رضا اصفهانی (معاون وزیر کشاورزی) نیز مانند طاهر احمدزاده به دلیل سیاست‌های عدالت‌خواهانه‌شان مورد غضب بنیانگذار جمهوری اسلامی قرار گرفته بودند.
طاهر احمدزاده آذر ۱۳۵۸ سرانجام مجبور شد از استانداری خراسان استعفا دهد. حسن غفوری‌فرد به جای او به استانداری خراسان منصوب شد.
خاطرات طاهر احمدزاده با عنوان «روایت دیگر »به قلم جلال قیامی میرحسینی از وزارت ارشاد اسلامی مجوز نشر نگرفت. این کتاب را نشر باران در سوئد منتشر خواهد کرد.
نظرها
کوین
روحش شاد و یادش همیشه گرامی . باید گفت خانوادهء مرحوم احمدزاده از جمله تاثیرگذارترین عوامل تحول در تاریخ معاصر ایران بودند .
از حنوب ایران
طاهر احمدزاده نمونه ی شکست حتمی اسلام سیاسی بلکه کل اسلام است. ایران باید خودش را از یوغ این دین خلاص کند یا این اسلام است که ایران را تیر خلاص خواهد زد.
badri
طاهر احمدزاده، نخستین استاندار خراسان درگذشت او پدر مسعود احمدزاده از رهبران و بنیانگذاران سازمان چریک‌های فدایی خلق بود. طاهر احمدزاده پدر مسعود و مجید احمدزاده، دو چریک فدایی خلق ایران است. مسعود که همکلاس امیر پرویز پویان بود با کتاب «ت‍ح‍ل‍ی‍ل‍ی از ش‍رای‍ط ج‍ام‍ع‍ه‌ای‍ران: مبارزه م‍س‍ل‍ح‍ان‍ه هم اس‍ت‍رات‍ژی هم ت‍اک‍ت‍ی‍ک» نقش مهمی در شکل‌بخشیدن به مبارزات چریکی نسلی از جوانان ایرانی در سالهای پیش از انقلاب بهمن ۵۷ ایفا کرد. او بعد از عملیات سیاهکل دستگیر شد و پس از تحمل شکنجه‌های بسیار که در محافل بین‌المللی آن زمان هم بازتاب داشت، ۱۱ اسفند ۱۳۵۰ همراه با عده دیگری از چریک‌های فدایی خلق ایران، از جمله برادرش مجید به جوخه اعدام سپرده شد. مجتبی پسر کوچک‌تر طاهر احمدزاده نیز در ۸ آبان ۱۳۶۰ در زندان اوین اعدام شد *************************** روحت شاد مرد بزرگ خدا ترا با پسران شهیدت که دو تن بدست جلادان شاه و دیگری بدست جلادان خمینی اعدام شدند محشور کنه **************************
حمید نامجو
طاهر احمد زاده همچنین پدر مستوره احمد زاده بود. خاطرات مستوره احمد زاده از سالهای زندان در زمان شاه را میتوان در کتاب داد بیداد نوشته ویدا حاجبی خواند. آقای طاهر احمد زاده همانند بسیار از ملی مذهبی ها نظیر آقایان سحابی ها و کسان دیگری که هنوز از مواضعشان دفاع میکنند یک عمر با این خیال زندگی کرد که مذهب میتواند راه سعادت بشر و برقرار کننده عدالت و برابری و آزادی باشد. زهی خیال باطل. هم در زمان شاه و هم در دوره انقلاب برای آرمانی مبارزه کرد و ستم ومحرومیت و زندان کشید و شکنجه شد که از ابتدا محکوم به شکست بود. دین ترقی خواه و آزادیخواه مثل اسب شاخدار فقط یک افسانه است. روحش شاد و یادش گرامی باد. نام پسرانش در اوراق تاریخ معاصر ایران جاودان خواهد ماند