حبیب سماعی، نوازنده برجسته سنتور

<p>محمود خوشنام &ndash; حبیب سماعی، نوازنده برجسته سنتور که اینک ۱۱۰ سال از تولد و ۶۵ سال از درگذشتش می&zwnj;گذرد، در تاریخ موسیقی ملی ایران به شبه&zwnj;اسطوره&zwnj;ای تبدیل شده و نام او در هاله&zwnj;ای از غرابت و اعجاب قرار گرفته است.</p> <!--break--> <p><a href="http://www.zamahang.com/podcast/2010/Barjastegan_16_Habib_Somayi_KHoshnaam.mp3"><img alt="" align="middle" src="http://zamanehdev.redbee.nl/u/wp-content/uploads/musicicon_14.jpg" /></a><br /> حبیب در سال ۱۲۹۰ خورشیدی در تهران به دنیا آمد و پدرش &quot;سماع&zwnj;حضور&quot; سنتورنواز دربار ناصری از همان خردسالی آموزش او را به عهده گرفت، تا جایی که ساز او در سیزده&zwnj;سالگی موجب شگفتی شنوندگان می&zwnj;شد. حبیب مدت کوتاهی را نیز در مدرسه موسیقی گذراند، چیزهایی فراگرفت اما چندی بعد آن آموخته&zwnj;ها را رها کرد و حتی نت&zwnj;نویسی و نت&zwnj;خوانی را به کناری نهاد. چندی بعد سماع&zwnj;حضور با خانواده به مشهد کوچ کرد و طبعاً حبیب را نیز با خود برد. چیزی نگذشت که سنتور نوازی او در میان مردم مشهد نیز ولوله انداخت. حبیب اما ناآرام بود و روی یک خط حرکت نمی&zwnj;کرد. به&zwnj;طوری که&nbsp;شیفته لباس نظام شد و به خدمت ارتش درآمد. با آنکه خیری از نظام ندید و همگان او را با سازش می&zwnj;شناختند، تا پایان عمر کوتاهش در لباس نظام باقی ماند.</p> <p>&nbsp;</p> <p>درون ناآرام و ذات نابردبار حبیب سخت به زیانش تمام می&zwnj;شد. اگر دو &ndash; سه تن از دوستانش نبودند و هدایتش نمی&zwnj;کردند، با همه احساس و مهارتی که در نواختن داشت، آنگونه که باید گل نمی&zwnj;کرد.<br /> ابوالحسن صبا، آموزگار بزرگ موسیقی سنتی و دوست نزدیک حبیب، پس از آنکه او به تهران بازگشت، کلاسی برایش ترتیب داد تا شاگردانی را بپروراند. او اما دل و دماغ این&zwnj;کار را نداشت. اهل نواختن بود نه آموختن. <br /> &nbsp;</p> <p>در برنامه رادیویی &quot;برجستگان سنتی&quot; این هفته می&zwnj;توانید با دستاوردهای حبیب سماعی، نوازنده برجسته سنتور آشنا شوید. در این برنامه همچنین می&zwnj;توانید سنتورنوازی&zwnj;هایی را به سرپنجه توانمند حبیب سماعی بشنوید.<a href="http://www.zamahang.com/podcast/2010/Barjastegan_16_Habib_Somayi_KHoshnaam.mp3">(فایل صوتی)</a><br /> &nbsp;</p>