ظریف: تنها راه حل بحران سوریه، حمایت از اسد است
محمدجواد ظریف در آنکارا سیاست کشورهای غربی در سوریه را مداخله‌جویانه خواند و گفت برای مقابله با سیاست آمریکایی‌ها مبنی بر «گسترش شکاف‌های قومیتی»، باید از دولت مرکزی سوریه حمایت کرد.
محمدجواد ظریف سیاست مشترک ایران، روسیه و ترکیه در قبال سوریه را موفق دانست و کشورهای غربی را متهم کرد که در امور داخلی سوریه دخالت می‌کنند. او گفت حضور آمریکا در منطقه شکاف‌های قومیتی در سوریه را گسترش می‌دهد و راه حل مقابله با این سیاست این است که دولت مرکزی سوریه تقویت شود.
محمدجواد ظریف، وزیر خارجه ایران که به‌منظور شرکت در نشست سه‌جانبه وزرای خارجه ایران، روسیه و ترکیه به آنکارا سفر کرده، چهارشنبه ۲۵ فروردین در بدو ورود به آنکارا به سیاست کشورهای غربی در سوریه تاخت و گفت این کشورها می‌خواهند «مسیر صحیح» طی شده در سوریه را «منحرف» کنند.
ظریف گفت: «کشورهای خارجی خصوصاً کشورهای غربی که خود را قیم کشورهای دیگر می‌دانند نباید این حق را به خودشان بدهند که روندی را که با تلاش فراوان به نتیجه رسیده، با دخالت خود از مسیر صحیح و قانونی منحرف کنند.»
او «مسیر صحیح و قانونی» را همانی دانست که سه کشور روسیه، ایران و ترکیه در مذاکرات آستانه و سوچی به‌پیش برده‌اند.
وزیر خارجه ایران با نگران‌کننده خواندن «حرکت‌های آمریکا و نحوه سوءاستفاده آمریکا از شکاف‌های قومیتی در داخل سوریه»، افزود: «بهترین روش برای مقابله با این حرکت آمریکایی‌ها، تقویت دولت مرکزی سوریه و حمایت از حاکمیت مرکزی سوریه است تا بتواند اراضی کشور را در اختیار داشته باشد و مانع از افزایش شکاف‌های قومیتی شود.»
اشاره ظریف به حمایت آمریکا از نیروهای کرد در شمال سوریه است. او بدون آن‌که از حمله نظامی ترکیه به عفرین برای مقابله با کردها نامی ببرد به‌شکل تلویحی سیاست «شکاف قومیتی» آمریکا را موجب این حملات دانست و گفت: «تحولاتی که در عفرین اتفاق افتاده باز از این جهت مهم است که ما باید تأکید کنیم که هیچ توجیهی برای نقض تمامیت ارضی سوریه قابل قبول نیست.»
حسن روحانی، رئیس‌جمهور ایران نیز عصر سه‌شنبه ۱۴ فروردین پیش از رفتن به آنکارا برای شرکت در نشست رؤسای جمهور ایران، روسیه و ترکیه گفت آمریکا به‌دنبال تجزیه سوریه است. او گفت: «نیروهای آمریکایی که به‌دنبال عدم استقرار کامل دولت سوریه در همه مناطق این کشور و حتی تجزیه سوریه هستند، همچنان در بخشی از مناطق شرقی حضور دارند.»
در همان حال دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور آمریکا غروب سه‌شنبه بار دیگر از تمایل خود برای خروج نیروهای آمریکایی از سوریه سخن گفت.
ترامپ در این‌باره گفت: «تا جایی که به سوریه ربط دارد، مأموریت اصلی ما، از بین بردن گروه داعش بود. ما این مأموریت را انجام داده‌ایم و در هماهنگی با طرف‌های دیگر در منطقه، خیلی زود [درباره خروج از سوریه] تصمیم می‌گیریم.»
با این حال رئیس‌جمهور آمریکا تاریخ مشخصی را برای خروج نیروهای آمریکایی از سوریه اعلام نکرد.
دونالد ترامپ نخستین بار ۲۹ مارس / ۹ فروردین گفته بود که نیروهای آمریکایی به‌زودی از سوریه بیرون خواهند رفت.
آمریکا دو هزار نیروی نظامی در سوریه دارد. برخی از این نیروها مستشارانی هستند که یگان‌های مدافع خلق کرد در شمال سوریه را آموزش می‌دادند.
امروز، چهارشنبه ۴ آوریل / ۱۵ فروردین رؤسای جمهور ایران، ترکیه و روسیه در آنکارا درباره مناطق کاهش تنش در سوریه با یکدیگر دیدار و گفت‌وگو می‌کنند.
دو ماه قبل سران سه کشور در سوچی روسیه با یکدیگر دیدار و گفت‌وگو کرده بودند. این دیدارهای سه جانبه در ادامه مذاکرات صلح آستانه برای تثبیت «مناطق کاهش تنش» در سوریه برگزار می‌شود.
بیشتر بخوانید:
نظرها
bijan
این ملا زاده دیپلمات که دردوران " اوباما " فرصتی یافت تا ژست دیپلماسی فعال بگیرد و خیلی از افراد ساده لوح را فریفته کرد حالاکه کلانتر کاخ سفید تغییر کرده دیگر کفگیر دیپلماسی اش به ته دیگ خورده و بی شرمانه ازدیکتاتوری هایی چون روسیه و ترکیه و اسد تمجید میکند !!
کارو
ی.پ.گ/ی.پ.ژ تجزیه طلب نیست، ی.پ.گ/ی.پ.ژ به دنبال ایجاد یک سوریۀ یکپارچه، اما فدرال و دموکراتیک است. این چیزی است که امثال طریف و روحانی باید هم از آن بترسند و ناراحت باشند. تمام نگرانی آن ها از این است که سیاست دموکراتیک و رادیکال حزب اتحاد دموکراتیک در سوریه تثبیت شود و سوریه به حالت تعادل بازگردد و در سوریۀ جدید دیگر نتوانند جلوی این شکل از سیاست ورزی را گرفته و چپ دموکراتیک و رادیکال را سرکوب کنند؛ وگرنه خودشان هم بهتر از همه می دانند که این نیروهای به دنبال تجزیۀ سوریه نبوده و نیستند. آمریکا هم اگر واقعاً به دمبال تجزیۀ سوریه با حمایت از کردها بود قاعدتاً در جنگ عفرین می باید طرف آن ها را می گرفت، اما دیدیم که طرف رژیم فاشیست ترکیه را گرفت، یعنی یکی از همان سه نیرویی که طریف ادعا می کند در حال پیمودن «مسیر درست» هستند! این چطور حمایت و وابستگی است که در اصلی ترین لحظه پشت آن نیرو خالی می شود؟ واقعیت این است که نیروهای انقلابی حزب اتحاد دموکراتیک به جایی وابسته نیستند، یبکه نیروی انقلابی بی واسطۀ خلق کرد و دیگر خلق های سوریه همچون عرب ها، ارمنی ها، آشوری ها و ترکمان ها هستند که می خواهند مسیر دیگری را بپیمایند که اتفاقا «مسیر درست» است، اما ایران و روسیه از یک سو و ناتو و آمریکا از سوی دیگر و رژیم فاشیست ترکیه که پاندول وار میان این دو جناح رفت و آمد می کند اجازۀ طی شدن چنین مسیر درستی را نمی دهند.