روزشمار اعتصاب غذای ظفرعلی مقیمی به ۱۱۵ رسید- مرجان مهاجر: همسرم تا پیام مظلومیت دراویش گنابادی را به گوش جهان نرساند از پا نخواهد نشست

ظفرعلی مقیمی، درویش گنابادی زندانی و دانشجوی دکترای متالورژی دانشگاه امیرکبیر ۱۱۵ روز است در اعتصاب غذای تر به سر می‌برد. دلیل اعتصاب غذای آقای مقیمی اعتراض به حصر و بازداشت خانگی نورعلی تابنده، قطب درویشان گنابادی و وضعیت بد نگهداری دراویش زندانی است که به دنبال درگیری‌های موسوم به ماجرای «گلستان هفتم»، بازداشت شدند و دستگاه قضایی احکام سنگینی برای شماری از آنان صادر کرده است.

مرجان مهاجر، همسر این درویش گنابادی می‌گوید همسرش در وضعیتی بحرانی به سر می‌برد و برای انجام کارهای شخصی‌اش ناچار از گرفتن کمک از دیگر زندانیان است.

او که خود از درویشان گنابادی و کارشناس مددکاری اجتماعی است، روز چهارشنبه ۱۰ مرداد به زمانه می‌گوید: «آقای مقیمی حتی از جان خودش هم گذشته تا پیام مظلومیت دراویش گنابادی را به گوش جهان نرسانم، به گوش تمام آنها که پنبه در گوش‌های خود فرو کرده‌اند، از پا نخواهم نشست.»

مرجان مهاجر: «امروز از زندان با من تماس گرفتند و وضعیت‌شان واقعا وضعیت مناسبی نیست و بحرانی است. ۱۱۵ روز از اعتصاب غذای ایشان می‌گذرد و خودش می‌گوید که بدنش دیگر به سرم هم جواب نمی‌دهد. درد مفاصل، کم‌خونی شدید، کاهش وزن شدید، افت قند ... دو سه نفر ایشان را برای دستشویی رفتن یا دوش گرفتن حرکت می‌دهند.»

خانم مهاجر که یک فعال اجتماعی است و سال‌ها با کودکان بی‌بضاعت کار کرده و خدمات مددکاری اجتماعی ارائه داده است ضمن اینکه از کاهش فعالیت‌های خود به دلیل ایجاد محدودیت‌های امنیتی خبر می‌دهد، درباره همسر خود ظفرعلی مقیمی می‌گوید: «آقای مقیمی ۱۱۰ کیلو وزن داشت و کوچک‌ترین بیماری‌ای نداشت. سیستم دفاعی‌اش بسیار قوی بود و سال می‌آمد و می‌رفت او حتی یک سرما نمی‌خورد. جودوکار بود و به سلامتی خودش خیلی اهمیت می‌داد و وقتی این اعتصاب غذا را شروع کرد، حقیقتش من خیلی مخالف بودم چون احساس کردم با این وضعیتی که ما در مملکت‌مان داریم صدای او به جایی نمی‌رسد اما او مرا قانع کرد.»

این درویش گنابادی درباره ابهام‌افکنی‌ها در مورد اعتصاب غذای زندانیان سیاسی و طرح این پرسش که چگونه پس از ۱۱۵ روز می‌توان به اعتصاب غذا ادامه داد نیز می‌گوید: «آقای مقیمی اعتصاب غذای تر دارند. تمام فعالان حقوق بشری و زندانیان سیاسی می‌دانند که اعتصاب تر شامل چه چیزهایی می‌شود. همسر من فقط آب می‌خورند. گاهی چای و نبات می‌خورند که الان دیگر این چای و نبات را هم نمی‌توانند بخورند. در آب‌شان یک مقدار نمک می‌ریزند یا شیرینش می‌کنند تقریبا شبیه به سرم‌های قندی نمکی که در بیمارستان‌ها استفاده می‌شوند.»

به گفته مرجان مهاجر، ظفرعلی مقیمی تا به امروز از قوای بدنی خود استفاده کرده است: «تمام ماهیچه‌های او تحلیل رفته است. تمام کسانی که دکتر مقیمی را می‌شناسند و او را دیده‌اند کاملا متوجه می‌شوند این آدم که این‌قدر قوی بوده چطور ناگهان در این مدت ریزش کرده.»

همسر آقای مقیمی همچنین می‌گوید چون شخصیت او را می‌شناسد، می‌داند کاری را که شروع کرده به پایان می‌رساند: «مثل همه کارها و برنامه‌ریزی‌های زندگی‌اش، شروع نمی‌کند اما وقتی که شروع می‌کند روی آن کار متمرکز می‌شود و آن را به نتیجه می‌رساند.»