خیابان‌های آمستردام زیر پای رنگین‌کمانی‌های ایران
فرزاد صیفی کاران - شنبه ۲۸ ژوئن ۲۰۱۸ افتتاحیه‌ی ۹روز افتخار جامعه‌ی رنگین کمانی‌ها یا آمستردام پراید (Amsterdam Pride) بود. جمعیت کثیری از جامعه‌ی LGBTQA از بیش از ۷۳ کشور مختلف در این رژه‌ی افتخار در شهر آمستردام پایتخت هلند گرد هم آمده بودند. جامعه‌ی رنگین کمانی ایرانی ساکن هلند نیز در این رژه‌ی افتخار با دعوت و سازماندهی «بنیاد ژوپی‌آ» شرکت داشتند.
گزارش و عکس: فرزاد صیفی کاران
روز شنبه ۲۸ ژوئن ۲۰۱۸ افتتاحیه‌ی ۹ روز افتخار جامعه‌ی رنگین کمانی‌ها در شهر آمستردام بود که به آمستردام پراید (Amsterdam Pride) معروف است. روز اول از این ۹ روز افتخار، رژه‌ی کوییرها بود. جمعیت کثیری از جامعه‌ی LGBTQA از بیش از ۷۳ کشور مختلف در این رژه‌ی افتخار در شهر آمستردام پایتخت هلند و در کنار بنای Homomonument گرد هم آمده بودند. Homomonument یک بنای یادبود در مرکز شهر آمستردام است که برای یادبود همه مردان همجنسگرا و زنان لزبینی که در معرض آزار و اذیت به دلیل همجنسگرایی قرار گرفته‌اند، ساخته شده است. این بنا به شکل سه مثلث صورتی رنگ ساخته شده از گرانیت است و آنها به گونه‌ای در زمین قرار گرفته‌اند که با هم یک مثلث بزرگتر می‌سازند. این اثر در کنار کانال کایزرسخراخت و در نزدیکی کلیسای تاریخی وسترکرک است.
جامعه ی رنگین کمانی ایرانی ساکن هلند نیز در این رژه ی افتخار با دعوت و سازماندهی "بنیاد ژوپی آ" شرکت کرده بودند و حضوری پر شور داشتند. منیژه تفقد رضایی که به دختر مریخی ایران معروف است و اولین مدل معلول ایرانی می باشد، برای حمایت از آنان به آمستردام آمده و به جمع رنگین کمانی های ایران پیوسته بود. دگرباشان ایرانی در این روز افتخار، حمایت از جامعه ی اقلیت های جنسی و جنسیتی داخل ایران را از یاد نبردند و با در دست داشتن عکس هایی بزرگ از هم رنگانشان در ایران، نشان دادند که قلب شان با آنهاست. موضوع و طرح هفته ی افتخار امسال آمستردام "قهرمانان" بود و "مهداد" که یک ترنس مرد ایرانی است از سوی سازمان Trans Amsterdam به عنوان قهرمان سال ۲۰۱۸ ترنس‌های هلند انتخاب شد.
گردهمایی ابتدا با ایراد چندین سخنرانی به زبان‌های هلندی و انگلیسی و همچنین اجرای چند قطعه موسیقی آغاز شد. شور و هیجان خاصی در میان جمعیت موج می‌زد. به واقع می‌شد همه‌ی انسان‌ها را جدا از لباس‌های زیبا، متنوع و رنگارنگی که پوشیده بودند، در تنوع جمعیتی کثیری و با سلایق و ظاهر بسیار متنوع دید که همگی در یکجا و در کنار یکدیگر گرد آمده بودند و کسی برتری‌ای بر دیگری نداشت. همه‌ی آنها نماینده‌ی یک چیز بودند، با هر رنگی، با هر ظاهری، با هر گرایش جنسی‌ای، انسان هستیم و نه تنها دلیلی برای پنهان کردن گرایش انسانی خود نداشتند، بلکه آمده بودند تا با افتخار آن را به جهانیان نشان دهند. میتوان برداشت کرد آمده بودند یکی بودن و زیست مسالمت آمیز در کنار تنوع رنگ‌ها به دیگران بیاموزند و ناخودآگاه یاد آور این شعر ملک الشعرای بهار می‌گشت:
جهان به دیده من گلشنی است رنگارنگ
حیات در بر من نعمتی است گوناکون
از منظری دیگر جدا از پرچم های رنگین کمانی که شناسه ی جامعه ی LGBTQA است، پرچم کشورهای مختلفی نیز به چشم می خورد که توسط سازمان دهندگان برنامه و همچنین شرکت کنندگان در آسمان با وزش باد در حال رقص بودند. نکته ای که نگاه بیننده ی ایرانی را شاید در نگاه اول جلب می کرد، پرچم های ایران، عربستام، اسرائیل، فلسطین و افغانستان بود. کشورهایی که جدا از مسائل و اختلافات سیاسی با یگدیگر، جامعه ی دگرباشان نیز در آنها به دلیل وجود ایدئولوژی های سفت و سخت مذهبی، مدام تحت فشار و ستم از سوی حاکمیت و مردم هستند.
پس از سخنرانی ها و موزیک و شادی فراوان، همه ی شرکت کنندگان گروه گروه در خیابان های آمستردام به دنبال یکدیگر شروع به راهپیمایی کردند. صف های بسیار طولانی و پر از ازدحامی خیابان های آمستردام را در بر گرفته بود. مردم هم ایستاده بودند و با چهره هایی شاداب آنان را همراهی می کردند. جامعه ی دگرباشان ایرانی ساکن هلند هم در حالی که منیژه (دختر مریخی) در جلوی آنان با پرچمی آبی و سفید که بر روی آن نام ایران نوشته شده بود، حرکت کردند و همگی یک صدا سرود یار دبستانی را می خواندند. مسیر طولانی ای که از خیابان های اصلی شهر آمستردام و میدان دام می گذشت را طی کردند تا به محل اصلی گردهمایی یعنی "فوندل پارک" که در مرکز آمستردام قرار دارد رسیدند. در آنجا هم تا آخر شب سخنرانی، رقص و شادی برقرار بود.
در انتها باید گفت با توجه به حرکت های جامعه ی دگرباشان ایرانی در سال های اخیر، به راحتی می توان دریافت که آنان هویت و جایگاه سرکوب شده ی خویش را با وجود تمام مشکلات و محدودیت ها پیدا و باز تعریف کرده اند و تعریف بهتر و دقیق تری از خود ارائه می دهند. همچنین آنان در سال های اخیر در امر اطلاع رسانی و آگاهی رسانی بسیار موفق تر از گذشته عمل کرده و توانسته¬اند جایگاه خود را در جامعه تا حدودی تثبیت نمایند، زیرا ما شاهد جنبش های مختلفی در میان جامعه ی دگرباشان ایرانی هستیم که آموزش و فرهنگ سازی را سر لوحه ی کار خویش قرار داده اند و بنیاد ژوپی آ یکی از آنان است.
به امید روزی که در ایران این رژه ی افتخار در صلح و امنیت کامل برگزار کنند.
نظرها
نظری وجود ندارد.