گلهای زردآلو در بهار خجند میریزند
<p>شهزاده سمرقندی - فرزانه خجندی از شاعر ان نامی تاجیک است که بسیاری او را فروغ تاجیکان می‌دانند. او از با استعدادترین شاعر معاصر در تاجیکستان است. فرزانه در «خجند» در شمال تاجیکستان به سر می‌برد. اما آنطور که خود او در مصاحبه‌ای گفته، پدربزرگش از «دهبید» محلی در سمرقند به خجند مهاجرت کرده‌ و اکنون او خود را سمرقندی می‌داند.</p> <!--break--> <p>در گفت‌وگوی نوروزی که خانم فرزانه خجندی با رادیو زمانه داشت، از سین‌هایی در یک هفت‌سین متفاوت یاد کرد که در طول تاریخ ادبیات فارسی سفره ادیبان و شاعران پارسی‌گو را آراسته‌ است.</p> <p>از سین سحر تا سین سلام و سلامتی و سرود...</p> <p> </p> <p><a href="http://www.zamahang.com/podcast/2010/20120330_hamsaygan_Farzaneh_KHojandi_shahzadeh.mp3"><img align="middle" alt="" src="http://zamanehdev.redbee.nl/u/wp-content/uploads/musicicon_14.jpg" /></a></p> <p> </p> <p>فرزانه خجندی با ترانه‌ای که در دوران دانشجویی‌اش سروده بود، ناگهان از یک دختر نوجوان دانشجو به شاعری نامدار تبدیل شد. شاعران بزرگ آن دوران، شاعرانی مانند لایق شیرعلی، بازار صابر و گلرخسار اشعار فرزانه خجندی را پسندیده‌اند و او را در میدان شعر تاجیک پذیرفتند.</p> <p>شعر «گل زردآلو می‌ریزد» از سروده‌های فرزانه خجندی که به گل‌های زردآلو که در فصل بهار خجند را زینت می‌دهند نظر دارد و زیبایی و لطافت بهار خجند را در یادها زنده می‌کند.</p> <blockquote> <p><br /> <img align="middle" alt="" src="http://zamanehdev.redbee.nl/u/wp-content/uploads/apricshahz02.jpg" />فرزانه خجندی، فروغ تاجیکان</p> </blockquote> <p>فرزانه در گفت‌و‌گو با رادیو زمانه، در برنامه این هفته «با همسایگان» می‌گوید که در سرودن چکامه «گل زردآلو می‌ریزد» از رودکی الهام گرفته است. رودکی در یکی از اشعارش می‌گوید: «به دور لاله بنهاده به زوال». فرزانه به به این مصرع از حافظ نیز اشاره می‌کند که می‌گوید: «به دور لاله قدح بگیر و بی‌ریا می‌باش»<br /> </p> <p>خانم فرزانه در پایان پیام نوروزی‌اش به فارسی‌زبانان شعر «گل زردآلو می‌ریزد» را برای شنوندگان رادیو زمانه خواند:</p> <p> </p> <p><strong>گل زردآلو می‌ریزد</strong></p> <p> </p> <p>سین سلام کیست که دیرسوز می‌شود<br /> شین شعاع کیست که شفق‌افروز می‌شود</p> <p> </p> <p>ای مایه جوانی دنیا، بدون تو<br /> نه پشت زنجفیلِ فلک، کوژ می‌شود<br /> بی‌مژده فرنگی‌ات‌ ای خاوری‌ترین <br /> این وحدت، کلامِ تفرقه‌آموز می‌شود<br /> چون جبرئیل باز به جراحی‌ام بیا</p> <p>کو دل‌شکاف چون تو، که دل‌دوز می‌شود<br /> داد و گرفت دهرربایان گذشتنی‌ست<br /> تنها محبت است که پیروز می‌شود<br /> امروز هم، همیشه هم،‌ای از همه عزیز<br /> نوروز با حضور تو نوروز می‌شود</p> <div> </div> <p> </p> <p> </p> <p><a href="http://www.zamahang.com/podcast/2010/20120330_hamsaygan_Farzaneh_KHojandi_shahzadeh.mp3">(لینک صوتی)</a></p> <p> </p> <p>ایمیل گزارشگر:<br /> shahzoda@radiozamaneh.com<br /> </p> <p>در همین زمینه:<br /> <a href="#http://radiozamaneh.com/taxonomy/term/2147"> ::شهزاده سمرقندی در رادیو زمانه::</a></p> <p><a href="http://zamaaneh.com/news/2008/10/post_6576.html">::شعرخوانی فرزانه خجندی در بریتانیا::</a><br /> </p>
شهزاده سمرقندی - فرزانه خجندی از شاعر ان نامی تاجیک است که بسیاری او را فروغ تاجیکان میدانند. او از با استعدادترین شاعر معاصر در تاجیکستان است. فرزانه در «خجند» در شمال تاجیکستان به سر میبرد. اما آنطور که خود او در مصاحبهای گفته، پدربزرگش از «دهبید» محلی در سمرقند به خجند مهاجرت کرده و اکنون او خود را سمرقندی میداند.
در گفتوگوی نوروزی که خانم فرزانه خجندی با رادیو زمانه داشت، از سینهایی در یک هفتسین متفاوت یاد کرد که در طول تاریخ ادبیات فارسی سفره ادیبان و شاعران پارسیگو را آراسته است.
از سین سحر تا سین سلام و سلامتی و سرود...
فرزانه خجندی با ترانهای که در دوران دانشجوییاش سروده بود، ناگهان از یک دختر نوجوان دانشجو به شاعری نامدار تبدیل شد. شاعران بزرگ آن دوران، شاعرانی مانند لایق شیرعلی، بازار صابر و گلرخسار اشعار فرزانه خجندی را پسندیدهاند و او را در میدان شعر تاجیک پذیرفتند.
شعر «گل زردآلو میریزد» از سرودههای فرزانه خجندی که به گلهای زردآلو که در فصل بهار خجند را زینت میدهند نظر دارد و زیبایی و لطافت بهار خجند را در یادها زنده میکند.
فرزانه در گفتوگو با رادیو زمانه، در برنامه این هفته «با همسایگان» میگوید که در سرودن چکامه «گل زردآلو میریزد» از رودکی الهام گرفته است. رودکی در یکی از اشعارش میگوید: «به دور لاله بنهاده به زوال». فرزانه به به این مصرع از حافظ نیز اشاره میکند که میگوید: «به دور لاله قدح بگیر و بیریا میباش»
خانم فرزانه در پایان پیام نوروزیاش به فارسیزبانان شعر «گل زردآلو میریزد» را برای شنوندگان رادیو زمانه خواند:
گل زردآلو میریزد
سین سلام کیست که دیرسوز میشود
شین شعاع کیست که شفقافروز میشود
ای مایه جوانی دنیا، بدون تو
نه پشت زنجفیلِ فلک، کوژ میشود
بیمژده فرنگیات ای خاوریترین
این وحدت، کلامِ تفرقهآموز میشود
چون جبرئیل باز به جراحیام بیا
کو دلشکاف چون تو، که دلدوز میشود
داد و گرفت دهرربایان گذشتنیست
تنها محبت است که پیروز میشود
امروز هم، همیشه هم،ای از همه عزیز
نوروز با حضور تو نوروز میشود
ایمیل گزارشگر:
shahzoda@radiozamaneh.com
در همین زمینه:
::شهزاده سمرقندی در رادیو زمانه::
نظرها
آرش
جالب بود. سپاسگزارم