کنترل اینترنت با فن‌آوری چینی
<p> سراج الدین میردامادی - خبرگزاری رویترز خبر داده که یک شرکت مخابراتی چینی تکنولوژی پیشرفته‏ شنود خطوط تلفن ثابت و همراه و نیز جاسوسی در ارتباطات اینترنتی را به شرکت مخابرات ایران فروخته است. بر اساس این گزارش، این معامله، بالغ بر ۳۳ میلیون دلار، بین شرکت "شینجن" در چین و شرکت مخابرات ایران منعقد شده است.</p> <!--break--> <div dir="RTL"> </div> <div dir="RTL"><b>از نیما راشدان، کارشناس اینترنت پرسیدم چرا جمهوری اسلامی، برخلاف بحران‏های اقتصادی‏ای که با آن روبه‌رو است و هم‏چنین برخلاف حجم سنگینی از سانسور و فیلترینگ و شنود که قبلاً به‏کار گرفته، چنین قرارداد سنگینی را منعقد می‏کند و چرا با یک شرکت چینی؟</b></div> <div dir="RTL"> </div> <div dir="RTL"><a href="http://www.zamahang.com/podcast/2010/20120325_Siasi_Seraj_NimaRashedan.mp3"><img alt="" src="http://zamanehdev.redbee.nl/u/wp-content/uploads/musicicon.jpg" /></a></div> <div dir="RTL"> </div> <div dir="RTL">به‌ باور من، مشکل شاید از این‏جا شروع می‏شود که رهبران جمهوری اسلامی ایران، اطمینان دارند که اینترنت و اساسا دنیای ارتباطی امروز ما، ابزارهای جاسوسی است در دست دشمنان‏شان؛ دنیای آزاد و غرب و ایالات متحده‏ی امریکا و به خاطر همین ظن و بدگمانی به دنیای ارتباطات، شاید عظیم‏ترین بودجه‏ها را در سطح بین‏المللی خرج آن می‏کنند که بتوانند اینترنت را کنترل کنند، بتوانند از ابزارهای اطلاع‏رسانی جدید یک‌قدم جلوتر باشند و بتوانند ابزار شنود و ابزار مراقبت و رصد کردن آن را از جاهای مختلف تهیه کنند.</div> <div dir="RTL"> </div> <div dir="RTL">از چند سال پیش و به‌ویژه بعد از اتفاقاتی که نتیجه‏ تغییر آرا و سرکوب اعتراض مردم در سال ۱۳۸۸ نقطه‏ آغازش بود، بر شرکت‏هایی مثل ای‏تی‏ان‏تی، سیسکو، نوکیا- زیمنس، یعنی شرکت‏های چندملیتی بسیار بزرگی که در صدوچند کشور دنیا کار می‏کنند و اداره‏ زیرساخت و ارائه‏ خدمات فنی‏ در زمینه‏ تلفن و اینترنت را برعهده‏ دارند، فشار بین‏المللی افزایش پیدا کرد برای این‏که ابزار سرکوب شهروندان بی‏گناه را در اختیار نظام‏هایی مثل جمهوری اسلامی ایران یا سوریه قرار ندهند.</div> <div dir="RTL"> </div> <div dir="RTL">آن‏چه که در ایران، بعد از انتخابات سال ۱۳۸۸ به‏صورت بسیار گسترده اتفاق افتاد، این بود که تلفن‏های روزنامه‏نگاران، تلفن‏های شهروندان، چهره‏های سیاسی (یک نمونه‏ آن آقای سحرخیز که از نوکیا شکایت کرده است) کنترل شد و دولت بدون هیچ ابایی، حتی در سطح عمومی هم گفت که ما این ابزارها را داریم و کنترل می‏کنیم و از آن فیلم مستند ساختند و گستره‏ کنترل و شنود، چیزی بسیار وسیع‏تر از آن‏ شد که به صورت بسیار محدود نادر در کشورهای دیگر دنیا برای کنترل تبهکاران وجود دارد.</div> <div dir="RTL"> </div> <blockquote> <div dir="RTL">ارزش قراردادهایی که (<span dir="LTR">ZTE</span>) با ۱۴۰ کشور دیگر دنیا دارد، مبلغی شاید حدود ۱۱ بیلیون دلار، یعنی بیش از یک‏صد برابر قرارداد ۱۳۰ میلیون‏ دلاری‏ای است که فرضا با ایران داشته‏اند بنابراین فشار زیادی بر آنها به خاطر تحریم بین‌المللی ایران بوده است</div> </blockquote> <div dir="RTL"> </div> <div dir="RTL">این بود که فشار بین‏المللی، حتی پیش از شروع تحریم‏های سازمان ملل، روی این شرکت‏ها افزایش پیدا کرد. به شکلی که مثلاً نوکیا- زیمنس مدیریت تکنولوژی مونیتورینگی که به ایران فروخته بود را به یک شرکت واسطه در آلمان منتقل کرد، هیچ قرارداد جدیدی در این زمینه با ایران منعقد نکرد و این‏جا بود که ایران به سراغ شرکت‏های چینی رفت.</div> <div dir="RTL"> </div> <div dir="RTL">اگر خاطرتان باشد، شرکت "هوواوی" که شرکت بسیار بزرگی در زمینه‏ بازار اینترنت و موبایل و شاخه‏های دیگر صنعت ارتباطات است که نه تنها در سطح چین، بلکه در شکل بین‏المللی‏اش تقریبا در همه‏ کشورها، حتی کشورهای اروپایی و ایالات متحده امریکا هم حضور دارد، با فشار ایالات متحده‏ امریکا، منصرف شد از این‏که کار را با ایران ادامه بدهد.</div> <div dir="RTL"> </div> <div dir="RTL"><b>آقای راشدان، شرکت چینی "</b><b><span dir="LTR">ZTE</span></b><b>" یا شیجن چه شرکتی است، چه خدماتی می‏دهد و چه جایگاهی در صنعت ارتباطات جهانی، به ویژه در چین دارد؟</b></div> <div dir="RTL"> </div> <div dir="RTL">شرکتی که امروز صحبتش هست (<span dir="LTR">ZTE</span>)، دومین شرکت ارائه‏ کننده‏ خدمات موبایل در چین است. نکته‏ای که این‏جا باید راجع به آن بسیار صحبت کرد، این است که شرکت‏هایی مثل هوواوی، یا نوکیا- زیمنس و یا دیگرارائه‏کنندگان خدمات ارتباطات، در مورد(<span dir="LTR">ZTE</span>) با ۱۴۰ کشور دیگر دنیا رابطه‏ تجاری دارند.</div> <div dir="RTL"> </div> <div dir="RTL">ارزش قراردادهایی که این‏ شرکت با ۱۴۰ کشور دیگر دنیا دارد، مبلغی شاید حدود ۱۱ بیلیون دلار، یعنی بیش از یک‏صد برابر قرارداد ۱۳۰ میلیون‏ دلاری‏ای است که فرضا با ایران داشته‏اند.</div> <div dir="RTL"> </div> <div dir="RTL">تصور کنید که چه‌فشاری وجود دارد از ناحیه‏ سازمان ملل متحد و از جانب بسیاری از آن ۱۴۰ کشور دیگر برای این‏که یا ارتباط خودت را با جمهوری اسلامی ایران که زیر تحریم‏های بین‏المللی است و حقوق شهروندان خود را به صورت گسترده نقض می‏کند، قطع کن ، یا این‏که ما در مورد قراردادمان با تو تجدید‏نظر می‏کنیم.</div> <div dir="RTL"> </div> <div dir="RTL">این یک سمت ماجراست و سمت دیگر، این است که شرکت‏هایی مثل (<span dir="LTR">ZTE</span>) یا هووای وابسته هستند به تکنولوژی‏های فوق‏العاده پیشرفته‏ ایالات متحده‏ امریکا؛ مثلا تکنولوژی سیستم عامل، ریزپردازنده‏ها، نرم‏افزاها، اینترپرت‏ها و رابط‏هایی که شبکه‏های این شرکت‏ها با آن‏ها کار می‏کنند.</div> <div dir="RTL"> </div> <div dir="RTL">یعنی شرکت‏های ارائه‏‏دهنده‏ خدمات موبایل، هرجای دنیا که باشند، به نوعی متکی هستند به رابط‏های سیسکو، ای‏تی‏ان‏تی، نوکیا- زیمنس و دیگر رابط‏هایی که به‌لحاظ فنی در وسع شرکت‏های چینی، روسی یا جاهای دیگر دنیا نیست.</div> <div dir="RTL"> </div> <div dir="RTL">به هرحال، جمهوری اسلامی ایران یا بایستی که ابزارهای ارتباطی را از ابتدای ابتدا، یعنی سیستم عامل، کامپیوتر، ریزپردازنده و الی آخر خودش تولید کند و یا متکی خواهد بود به تکنولوژی ایالات متحده‏ امریکا و معدود تکنولوژی‏های اروپایی.جایگزینی برای این، دست‌کم در سطح فنی، در زمان فعلی وجود ندارد.</div> <div dir="RTL"> </div> <div dir="RTL">بنابراین اگر اروپا و ایالات متحده امریکا، عزم جزم و اراده‏ قاطع داشته باشد برای این‏که دست‏یابی جمهوری اسلامی ایران را به ادوات شنود و مراقبت مسدود کند، قطعاً می‏تواند این‏کار را بکند. از این فراتر، حتی می‏تواند تکنولوژی‏های عبور از تور شنود دولتی و عبور از سد فیلترینگ اینترنت را در اختیار گروه‏های منتقد و مخالف و کنش‏گران مدنی کشوری مثل ایران قرار بدهد؛ امری که تازه شروع شده و در آینده ما شاهدش خواهیم بود.</div> <div dir="RTL"> </div> <blockquote> <div dir="RTL"><img width="200" height="152" align="bottom" alt="" src="http://zamanehdev.redbee.nl/u/wp-content/uploads/nima-rashedan.jpg" />نیما راشدان : اگر اروپا و ایالات متحده امریکا، بخواهند ‏که دست‏یابی جمهوری اسلامی ایران را به ادوات شنود مسدود کرده و تکنولوژی‏های عبور از تور شنود دولتی و فیلترینگ اینترنت را در اختیار گروه‏های منتقد و مخالف ایران قرار بدهند، قطعاً می‏توانند</div> </blockquote> <div dir="RTL"> </div> <div dir="RTL">من فکر می‏کنم این سناریوی بسیار بدی است برای جمهوری اسلامی ایران. به خاطر این‏که یک‌طرف کشوری ایستاده که حتی نمی‏تواند روی شرکای بسیار نزدیک خودش، مثل جمهوری خلق چین که خودش هم ارتباطات شهروندان خود را در سطحی شنود می‏کند، حساب کند.</div> <div dir="RTL"> </div> <div dir="RTL">ازآن‌طرف هم فشار بسیار زیادی از ناحیه‏ دنیای آزاد هست برای این‏که جلوی نقض گسترده‏ حقوق مردمی که روی تلویزیون‏شان پارازیت می‏افتد، اینترنت‏شان فیلتر، تماس‏های تلفنی‏شان شنود و اس‏ام‏اس و تکست‏های‏شان فیلتر می‏شود و به‌نوعی، ملتی که زیر هجمه‏ امنیتی بسیار پردامنه‏ و پرشدت دولت جمهوری اسلامی ایران قرار گرفته‏اند را بگیرد.</div> <div dir="RTL"> </div> <div dir="RTL"><b>آقای راشدان، به لحاظ فنی، چقدر هنوز جمهوری اسلامی با بهره‏گیری از تکنولوژی‏های جدید می‏تواند به میزان شنود و کنترل ارتباطات، به‏ویژه در دنیای اینترنت بپردازد و آن را افزایش بدهد. مختصات فنی این تشدید کنترل‏های جدید چیست؟</b></div> <div dir="RTL"> </div> <div dir="RTL">به لحاظ فنی، قطعا راه‏حل‏ها و روش‏هایی برای کنترل انواع و اقسام ارتباطات اینترنتی برای دولت‏ها وجود دارد. یعنی چیزی که صددرصد امن باشد، از دید نهادهای قانونی و قانون‏مند دولت‏ها، تصورش بسیار سخت است که در دسترس کاربران عادی قرار داشته باشد.</div> <div dir="RTL"> </div> <div dir="RTL">ممکن است برخی از نهادهای نظامی برای خودشان پروتکل‏ها و اینتراپنت‏های امن -آن‏هم نه صددرصد امنی- داشته باشند، اما آن‏چه شهروندان عادی در اینترنت می‏نویسند، تماس‏های تلفنی‏شان، چت‏های متنی‏شان، ارتباط‏های وی‏آی‏پی، ارتباط‏های موبایلی که از طریق اینترنت انجام می‏شود، برای دولت‏ها قابل کنترل است.</div> <div dir="RTL"> </div> <div dir="RTL">جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری عربی سوریه بارها و بارها در جاهای مختلف تلاش کرده‏اند که ابزار کنترل این‏گونه ارتباطات را به‌ویژه در زمینه‏ موبایل، اینترنت موبایل و اینترنت با پهنای باند زیاد که در اختیار شهروندان جاهای مختلف دنیا قرار دارد را خریداری کنند.</div> <div dir="RTL"> </div> <blockquote> <div dir="RTL">آن‏چه شهروندان عادی در اینترنت می‏نویسند، تماس‏های تلفنی‏شان، چت‏های متنی‏شان، ارتباط‏های وی‏آی‏پی، ارتباط‏های موبایلی که از طریق اینترنت انجام می‏شود، برای دولت‏ها قابل کنترل است</div> </blockquote> <div dir="RTL"> </div> <div dir="RTL">همین‏طوری که ما می‏دانیم، بسیاری از شرکت‏های ارائه‏دهنده‏ خدمات اینترنت و هم‏چنین ارتباطات موبایل در ایران، اساسا متعلق به وزارت اطلاعات هستند؛ مثل شرکت "موبی‏نت" و یا این‏که شرکت‏هایی هستند که توسط وزارت دفاع و توسط سپاه درست شده‏اند، مثل "صاایران"؛ و اساساً تکنولوژی ارتباطات در جمهوری اسلامی ایران، کاملاً در دست نهادهای فوق‏العاده امنیتی‏ای که با این هدف وارد این شبکه شده‏اند که شبکه صددرصد در اختیار خودشان باشد، قرار دارد.</div> <div dir="RTL"> </div> <div dir="RTL">اما مطلبی که این‏جا وجود دارد، این است که کار برای این نهادها دارد روزبه‌روز سخت‏تر می‏شود، برای این‏که بتوانند ابزار مونیتورینگ شبکه و ابزار شنود را وارد کشور کنند. شاید، هفته‏ای و ماهی نیست که اخباری از توقف و توقیف ابزارهای این‏چنینی در جایی از دنیا منتشر نشود.</div> <div dir="RTL"> </div> <div dir="RTL">یک نمونه‏ آن در کشور سوییس بود که جمهوری اسلامی می‏خواست یک دستگاه "در کیف" یا در چمدانی را که می‏تواند ارتباطات موبایل را در یک محدوده‏ بسیار گسترده کنترل کند، بگیرد که گمرک سوییس متوجه شده بود و کل این تجهیزات را ضبط کرده بود.</div> <div dir="RTL"> </div> <div dir="RTL">من فکر می‏کنم که تقریباً بیشتر تولید کنندگان موارد جاسوسی، مواردی که با شنود، تعقیب و مسائل امنیتی سروکار دارد، چه در سطح قاره‏ اروپا، ایالات متحده‏ امریکا و چه حتی در سطح بین‏المللی، به نوعی در دوسال گذشته توجیه شده‏اند که اگر با جمهوری اسلامی ایران و سوریه ارتباط داشته باشند، اگر این ابزارها را به حکومت‏هایی بدهند که می‏تواند امنیت و جان شهروندان را در سطح گسترده‏ای به‏خطر بیاندازد، قطعا جامعه‏ جهانی با آن‏ها برخورد خواهد کرد و بسیاری از قراردادهایی را که برای‏شان حیاتی است و به آن متکی هستند، از دست می‏دهند.</div> <div dir="RTL"> </div> <div dir="RTL">قطعا در کشورهایی مثل سوییس هم این شرکت‏ها باید بروند در دادگاه جواب بدهند که شما که می‏دانستید چنین ابزاری برای سرکوب گسترده‏ مردم، جوانان، نوجوانان، افرادی که بلاگ نوشته‏اند، افرادی که از اکانت فیس‏بوک‏شان استفاده کرده‏اند، استفاده می‏شود، چرا و با چه انگیزه‏ای چنین تکنولوژی‏ای را در اختیار جمهوری اسلامی ایران قرار دادید.</div> <div dir="RTL"> </div> <blockquote> <div dir="RTL">توان تهیه‏ تکنولوژی‏ تجهیزات ارتباطی جاسوسی و شنود و کنترل، روزبه‌روز برای جمهوری اسلامی سخت‏تر می‏شود و درعین‌حال، توان این‏که بتوانند مشابه ملی‏اش را تولید کنند، وجود ندارد</div> </blockquote> <div dir="RTL"> </div> <div dir="RTL">به خاطر همین، روزبه‌روز تهیه‏ چنین تکنولوژی‏ای برای جمهوری اسلامی سخت‏تر می‏شود و درعین‌حال، توان تولید داخلی و توان این‏که بتوانند مشابه ملی‏اش را تولید کنند، وجود ندارد.</div> <div dir="RTL"> </div> <div dir="RTL">جمهوری اسلامی حتی تکنولوژی ساخت ساده‏ترین ابزارها در این زمینه که سال‏های سال با تکنولوژی جدید فاصله دارد را ندارد و کاملاً وابسته است؛ یا به بازار سیاه که به صورت بازار غیرقانونی و غیررسمی هکرهای روس یا چینی در دنیا قابل خرید و فروش است و یا باید برود از شرکت‏های مختلف، به‌نوعی قانونی تهیه کند که قسمت دوم دارد روزبه‌روز، برای‏اش سخت‏تر می‏شود.</div>
سراج الدین میردامادی - خبرگزاری رویترز خبر داده که یک شرکت مخابراتی چینی تکنولوژی پیشرفته شنود خطوط تلفن ثابت و همراه و نیز جاسوسی در ارتباطات اینترنتی را به شرکت مخابرات ایران فروخته است. بر اساس این گزارش، این معامله، بالغ بر ۳۳ میلیون دلار، بین شرکت "شینجن" در چین و شرکت مخابرات ایران منعقد شده است.
نظرها
نظری وجود ندارد.