ارتباط ناشناخته. ارتباط بدون سانسور. ارتباط برقرار نمی‌شود. سایت اصلی احتمالاً زیر سانسور است. ارتباط با سایت (های) موازی برقرار شد. ارتباط برقرار نمی‌شود. ارتباط اینترنت خود را امتحان کنید. احتمال دارد اینترنت به طور سراسری قطع شده باشد. ادامه مطلب

جعفر والی: از هفت‌خوان ضحاک بايد گذشت

<p>جعفر والی از وضعيت تئاتر ايران به&zwnj;شدت انتقاد کرد و آن را &zwnj;در تاريخ هنر دنيا و ايران بی&zwnj;سابقه دانست.</p> <!--break--> <p><br /> به گزارش خبرگزاری کار ايران (ايلنا) جعفر والی، بازيگر باسابقه تئاتر ايران که در نمايش &quot;ويتسک&quot; نوشته گئورگ بوشنر به کارگردانی ناصر حسينی&zwnj;مهر بازی می&zwnj;کند از اين که هنوز هيچ پاسخ روشنی از سوی مسئولان مرکز هنرهای نمايشی، شورای حمايت و خانه تئاتر برای حمايت از اين نمايش ارائه نشده گلايه کرد.</p> <p><br /> نمايش &quot;ويتسک&quot; پاييز سال گذشته در تالار مولوی بر روی صحنه رفته بود.</p> <p><br /> در شکوائيه جعفر والی آمده است: &quot; گويا اين &laquo;شورای حمايت&raquo; تصميم جدی گرفته که تيشه به ريشه تئاتر بزند. گل بود به سبزه نيز آراسته شد. ما گرگ نيستيم اما بسيار از اين باران&zwnj;ها و طوفان&zwnj;ها ديده&zwnj;ايم. بسياری چون شما آمدند و رفتند، شما هم چند روزی مهمان و مزاحم تئاتر خواهيد بود. آن چه می&zwnj;ماند تئاتر و هنرمندان تئاتر است، و آن چه از شما می&zwnj;ماند اميدوارم نيک&zwnj;نامی باشد.&quot;</p> <p><br /> والی افزود: &quot;&zwnj;در تاريخ هنر دنيا و ايران چنين چيزی بی&zwnj;سابقه است، از هفت خوان ضحاک بايد گذشت. از هزارتوی سانسور و مميزی بايد جان سالم برد، با قرض و نزول وسايل کار را فراهم کرد، دو ساعت مانده به اجرا مجوز بگيری، هر شب با دلهره روی صحنه بروی، چون ممکن است فردا شب جلوی کارت را بگيرند، تازه نمايش می&zwnj;خواهد گُل کند بايد بروی دنبال گرفتاری&zwnj;های پس از اجرا.&quot;</p> <blockquote> <p><img width="200" height="115" align="middle" src="http://zamanehdev.redbee.nl/u/wp-content/uploads/jafar-vali.jpg" alt="" />جعفر والی: ما گرگ نيستيم اما بسيار از اين باران&zwnj;ها و طوفان&zwnj;ها ديده&zwnj;ايم. بسياری چون شما آمدند و رفتند، شما هم چند روزی مهمان و مزاحم تئاتر خواهيد بود. آن چه می&zwnj;ماند تئاتر و هنرمندان تئاتر است</p> </blockquote> <p>اين بازيگر و کارگردان تئاتر نوشته است: &quot;دلت شور می&zwnj;زند: خدا کند دستمزد بچه&zwnj;ها را زودتر بدهند، مثل نمايش&zwnj;های قبلی يک سال طول نکشد. با دستمزد ناگرفته&zwnj;ات حاتم&zwnj;بخشی می&zwnj;کنی. دوستانت را می&zwnj;بوسی و می&zwnj;روی.&quot;</p> <p><br /> وی در اين شکوائيه افزوده است: &quot;خبر می&zwnj;دهند تشکيلاتی به نام &laquo;شورای حمايت از هنرمندان&raquo; راه انداخته&zwnj;اند خوشحال می&zwnj;شوی که سرانجام هنرمندان تئاتر هم پشت&zwnj;وپناهی پيدا کرده&zwnj;اند. بعد می&zwnj;خوانی و می&zwnj;شنوی که اين حمايت نيست يک جور تهاجم است که اسمش را حمايت گذاشته&zwnj;اند.&quot;</p> <p><br /> والی با بيان اين که امروزه تئاتر ما به &quot;بنگاه معاملات ملکی، با دلال&zwnj;های پُرادای بی&zwnj;تجربه و بزن برو&quot; تبديل شده افزود: &quot;نه دلالم، نه کارچاق کن، تا امروز بعد از شصت و چند سال سگ دو زدن در عرصه تئاتر هرگز با چنين وضعی برخورد نکرده&zwnj;ام.&quot;</p> <p><br /> پيش&zwnj;تر، محمد يعقوبی، نويسنده و کارگردان تئاتر و عضو اصلی هیأت مديره&zwnj; کانون نمايش&zwnj;نامه&zwnj;نويسان خانه&zwnj; تئاتر ايران نيز از دخالت افراد جديد شورای حمايت در عملکرد شورای هنری تماشاخانه&zwnj;ها، &quot;رفتارهای مميزانه&quot; آن&zwnj;ها و عدم دريافت حقوق گروه&zwnj;های تئاتر انتقاد کرده و گفته بود اين وضعيت ناامن تئاتر را ناامن&zwnj;تر کرده است.</p> <p><br /> جعفر والی ۸۰ ساله از قديمی&zwnj;ترين بازيگران و کارگردانان تئاتر ايران به&zwnj;شمار می&zwnj;رود که فعاليت خود را در عرصه تئاتر از سال ۱۳۳۶ آغاز کرد و از سال ۱۳۳۷ به&zwnj;عنوان کارگردان به استخدام وزارت فرهنگ و هنر در آمد.</p> <p><br /> <img width="200" vspace="8" hspace="8" height="150" align="left" src="http://zamanehdev.redbee.nl/u/wp-content/uploads/wietseck.jpg" alt="" />جعفر والی در عرصه سينما نيز فعال است. او در ابتدا به مدت ۱۰ سال در کار دوبله فيلم&zwnj;های سينمايی فعاليت کرد و سپس فعاليت در سينمای حرفه&zwnj;ای را از سال ۱۳۴۸ با بازی در فيلم &quot;گاو&quot; آغاز کرد.</p> <p><br /> جعفر والی پيش از بازی در نمايش &quot;ويتسک&quot; با همين گروه تئاتر در نمايش &quot;اتاق شماره شش&quot; نيز همکاری کرده بود و اعضای اين گروه را کسانی دانسته بود که اهل &quot;کاسب&zwnj;کاری&quot; نيستند.</p> <p><br /> کارل گئورگ بوشنر، نويسنده نمايش&zwnj;نامه &quot;ويتسک&quot; در اکتبر ۱۸۱۳ در آلمان به دنيا آمد. وی که مبارزه سياسی نيز می&zwnj;کرد در سال ۱۸۳۷ هنگامی که ۲۴ سال بيشتر نداشت در شهر زوريخ در اثر ابتلا به بيماری تيفوس درگذشت.</p> <p><br /> معروف ترين اثر او همين نمايش&zwnj;نامه &quot;ويتسک&quot; است که در سال ۱۸۳۶ آن را نوشته است.</p> <p><br /> اين نمايش&zwnj;نامه يکی از نخستين نمايش&zwnj;نامه&zwnj;هايی است که شخصيت&zwnj;های اصلی آن را طبقات پايين اجتماع تشکيل می&zwnj;دهند.</p> <p><br /> &quot;ويتسک&quot; تراژدی دردناکی است درباره زندگی، عشق و حسادت&zwnj;های سرباز ناچيز و بيچاره&zwnj;ای که بازيچه اجتماع و انسان&zwnj;ها شده است.</p> <p><br /> بوشنر اين اثر را بر مبنای زندگی واقعی مردی به همين نام نوشت که پس از يک محاکمه جنجالی اعدام شد.</p> <p><br /> به&zwnj;جز جعفر والی در اجرای اين اثر نمايشی در ايران بازيگرانی چون هوشنگ قوانلو، پرويز بزرگی، شهروز دل&zwnj;افکار، مژگان خالقی، عباس منتظری، پوريا سلطان&zwnj;زاده و ابراهيم شريعت&zwnj;نيا ايفای نقش کردند.</p> <p><br /> &nbsp;</p>

جعفر والی از وضعيت تئاتر ايران به‌شدت انتقاد کرد و آن را ‌در تاريخ هنر دنيا و ايران بی‌سابقه دانست.

به گزارش خبرگزاری کار ايران (ايلنا) جعفر والی، بازيگر باسابقه تئاتر ايران که در نمايش "ويتسک" نوشته گئورگ بوشنر به کارگردانی ناصر حسينی‌مهر بازی می‌کند از اين که هنوز هيچ پاسخ روشنی از سوی مسئولان مرکز هنرهای نمايشی، شورای حمايت و خانه تئاتر برای حمايت از اين نمايش ارائه نشده گلايه کرد.

نمايش "ويتسک" پاييز سال گذشته در تالار مولوی بر روی صحنه رفته بود.

در شکوائيه جعفر والی آمده است: " گويا اين «شورای حمايت» تصميم جدی گرفته که تيشه به ريشه تئاتر بزند. گل بود به سبزه نيز آراسته شد. ما گرگ نيستيم اما بسيار از اين باران‌ها و طوفان‌ها ديده‌ايم. بسياری چون شما آمدند و رفتند، شما هم چند روزی مهمان و مزاحم تئاتر خواهيد بود. آن چه می‌ماند تئاتر و هنرمندان تئاتر است، و آن چه از شما می‌ماند اميدوارم نيک‌نامی باشد."

والی افزود: "‌در تاريخ هنر دنيا و ايران چنين چيزی بی‌سابقه است، از هفت خوان ضحاک بايد گذشت. از هزارتوی سانسور و مميزی بايد جان سالم برد، با قرض و نزول وسايل کار را فراهم کرد، دو ساعت مانده به اجرا مجوز بگيری، هر شب با دلهره روی صحنه بروی، چون ممکن است فردا شب جلوی کارت را بگيرند، تازه نمايش می‌خواهد گُل کند بايد بروی دنبال گرفتاری‌های پس از اجرا."

جعفر والی: ما گرگ نيستيم اما بسيار از اين باران‌ها و طوفان‌ها ديده‌ايم. بسياری چون شما آمدند و رفتند، شما هم چند روزی مهمان و مزاحم تئاتر خواهيد بود. آن چه می‌ماند تئاتر و هنرمندان تئاتر است

اين بازيگر و کارگردان تئاتر نوشته است: "دلت شور می‌زند: خدا کند دستمزد بچه‌ها را زودتر بدهند، مثل نمايش‌های قبلی يک سال طول نکشد. با دستمزد ناگرفته‌ات حاتم‌بخشی می‌کنی. دوستانت را می‌بوسی و می‌روی."

وی در اين شکوائيه افزوده است: "خبر می‌دهند تشکيلاتی به نام «شورای حمايت از هنرمندان» راه انداخته‌اند خوشحال می‌شوی که سرانجام هنرمندان تئاتر هم پشت‌وپناهی پيدا کرده‌اند. بعد می‌خوانی و می‌شنوی که اين حمايت نيست يک جور تهاجم است که اسمش را حمايت گذاشته‌اند."

والی با بيان اين که امروزه تئاتر ما به "بنگاه معاملات ملکی، با دلال‌های پُرادای بی‌تجربه و بزن برو" تبديل شده افزود: "نه دلالم، نه کارچاق کن، تا امروز بعد از شصت و چند سال سگ دو زدن در عرصه تئاتر هرگز با چنين وضعی برخورد نکرده‌ام."

پيش‌تر، محمد يعقوبی، نويسنده و کارگردان تئاتر و عضو اصلی هیأت مديره‌ کانون نمايش‌نامه‌نويسان خانه‌ تئاتر ايران نيز از دخالت افراد جديد شورای حمايت در عملکرد شورای هنری تماشاخانه‌ها، "رفتارهای مميزانه" آن‌ها و عدم دريافت حقوق گروه‌های تئاتر انتقاد کرده و گفته بود اين وضعيت ناامن تئاتر را ناامن‌تر کرده است.

جعفر والی ۸۰ ساله از قديمی‌ترين بازيگران و کارگردانان تئاتر ايران به‌شمار می‌رود که فعاليت خود را در عرصه تئاتر از سال ۱۳۳۶ آغاز کرد و از سال ۱۳۳۷ به‌عنوان کارگردان به استخدام وزارت فرهنگ و هنر در آمد.

جعفر والی در عرصه سينما نيز فعال است. او در ابتدا به مدت ۱۰ سال در کار دوبله فيلم‌های سينمايی فعاليت کرد و سپس فعاليت در سينمای حرفه‌ای را از سال ۱۳۴۸ با بازی در فيلم "گاو" آغاز کرد.

جعفر والی پيش از بازی در نمايش "ويتسک" با همين گروه تئاتر در نمايش "اتاق شماره شش" نيز همکاری کرده بود و اعضای اين گروه را کسانی دانسته بود که اهل "کاسب‌کاری" نيستند.

کارل گئورگ بوشنر، نويسنده نمايش‌نامه "ويتسک" در اکتبر ۱۸۱۳ در آلمان به دنيا آمد. وی که مبارزه سياسی نيز می‌کرد در سال ۱۸۳۷ هنگامی که ۲۴ سال بيشتر نداشت در شهر زوريخ در اثر ابتلا به بيماری تيفوس درگذشت.

معروف ترين اثر او همين نمايش‌نامه "ويتسک" است که در سال ۱۸۳۶ آن را نوشته است.

اين نمايش‌نامه يکی از نخستين نمايش‌نامه‌هايی است که شخصيت‌های اصلی آن را طبقات پايين اجتماع تشکيل می‌دهند.

"ويتسک" تراژدی دردناکی است درباره زندگی، عشق و حسادت‌های سرباز ناچيز و بيچاره‌ای که بازيچه اجتماع و انسان‌ها شده است.

بوشنر اين اثر را بر مبنای زندگی واقعی مردی به همين نام نوشت که پس از يک محاکمه جنجالی اعدام شد.

به‌جز جعفر والی در اجرای اين اثر نمايشی در ايران بازيگرانی چون هوشنگ قوانلو، پرويز بزرگی، شهروز دل‌افکار، مژگان خالقی، عباس منتظری، پوريا سلطان‌زاده و ابراهيم شريعت‌نيا ايفای نقش کردند.

این مطلب را پسندیدید؟ کمک مالی شما به ما این امکان را خواهد داد که از این نوع مطالب بیشتر منتشر کنیم.

آیا مایل هستید ما را در تحقیق و نوشتن تعداد بیشتری از این‌گونه مطالب یاری کنید؟

.در حال حاضر امکان دریافت کمک مخاطبان ساکن ایران وجود ندارد

توضیح بیشتر در مورد اینکه چطور از ما حمایت کنید

نظر بدهید

در پرکردن فرم خطایی صورت گرفته

نظرها

نظری وجود ندارد.