رئیس سانسور مطبوعات در مقام سرپرست سازمان سینمایی

حسین انتظامی، رئیس سانسور مطبوعات در دولت حسن روحانی، به عنوان «سرپرست» سازمان سینمایی ایران منصوب شده است. او که از هرگونه سابقه سینمایی بی‌بهره است، به هیچ جریان سینمایی تعلق ندارد.

حسین انتظامی که معاون مطبوعاتی روحانی در دولت‌های اول و دوم او بود و روزنامه‌نگاران هم دل خوشی از او ندارند، با حکم وزیر ارشاد اسلامی به عنوان سرپرست سازمان سینمایی ایران انتخاب شده است. انتظامی همزمان می‌بایست انتخابات نماینده مدیران مسئول در هیأت نظارت بر مطبوعات را هم برگزار کند.

دو هفته قبل مدیران مسئول روزنامه‌های «شرق»، «دنیای اقتصاد» و «مردم‌سالاری» با انتشار بیانیه‌ای از نامزدی در این دوره از انتخابات نماینده مدیران مسئول در هیأت نظارت بر مطبوعات انصراف دادند. آن‌ها اعلام کردند که زمینه ورود یک چهره دولتی به عنوان تنها نماینده مدنی در هیأت نظارت بر مطبوعات در  پوشش انتخاباتی که نتیجه آن از قبل معلوم شده، فراهم آمده است. با تصویب قانون منع به کارگیری بازنشستگان، وزیر ارشاد اسلامی ناگزیر شد محمد مهدی حیدریان را برکنار کند و انتظامی را به جای او به سرپرستی سازمان سینمایی ایران بگمارد. آنچه که در هیأت نظارت بر مطبوعات سبب ناخشنودی روزنامه‌نگاران شده بود، در وزارت ارشاد به شکل دیگری تکرار می‌شود: حلقه مدیریت دولتی شکسته نمی‌شود و پست‌ها در بین اشخاص دست‌چین شده‌ای دست به دست می‌شود.

محمد مهدی حیدریان ۲۰ ماهی ریاست مهم‌ترین سازمان وزارت ارشاد اسلامی را به عهده داشت. او که با شعار «از تغییر نباید هراس داشت» روی کار آمده بود، کمیته‌ای را برای تعیین تکلیف فیلم‌های توقیفی یا به تعبیر او «فیلم‌های مشکل‌دار» به راه انداخت. ابراهیم داروغه‌زاده، رئیس معاونت ارزشیابی و نظارت سازمان سینمایی اواسط شهریور سال جاری در گفت‌و گو با خبرگزاری صدا و سیما کار حاصل کار این کمیته را اعلام کرد: رفع توقیف فیلم‌های خانه دختر، خانه پدری، عصبانی نیستم، آشغال‌های دوست‌داشتنی و پارادایس.  فیلم‌های «کاناپه» ساخته کیانوش عیاری و «ارادتمند، بهاره تینا نازنین» ساخته عبدالرضا کاهانی و «خرس» ساخته خسرو معصومی همچنان در توقیف‌اند. «آشغال‌های دوست داشتنی» هم هنوز به نمایش درنیامده و قرار است در کمیسیون فرهنگی مجلس تکلیف آن معلوم شود.

اصلاح نظام تهیه‌کنندگی، نظام اکران و تعیین رده‌بنده سنی فیلم از دیگر برنامه‌های نافرجام رئیس سازمان سینمایی بود.

نهادهایی مانند سازمان اوج که وابسته به سپاه پاسداران است، با استفاده از بودجه عمومی چیز دندانگیری تولید نمی‌کنند. فیلم‌های با مفهوم و متعالی را هم نمی‌توان به سادگی نمایش داد. به همین جهت سرمایه بخش خصوصی که به پول‌های کثیف آلوده است به سوی ساخت کمدی‌های نازل گرایش پیدا کرده. منیژه حکمت که فیلم تازه‌ای به نام «جاده قدیم» درباره تجاوز جنسی و پیامدهای آن در زندگی فرد ساخته است، در اعتراض به تبعیض در اکران فیلم‌ها، با انتشار بیانیه‌ای اعلام کرده که در شرایط فعلی که هر هفته دو فیلم کمدی به چرخه‌ اکران سینماها اضافه می‌شود، سینمای اجتماعی ایران محکوم به فناست.  مهدی کرم‌پور، کارگردان فیلم «سوفی و دیوانه» اواخر مهر در یادداشتی در اعتراض به توقیف فیلم تازه‌اش از ورود پول‌های کثیف به سینمای ایران و بی‌تفاوتی مسئولان سازمان سینمایی خبر داده بود.

در دو روز گذشته برخی از رسانه‌های داخلی پیش‌بینی کرده بودند که دوران حسین انتظامی در سازمان سینمایی، دوران تغییر و تحول نیست. دوران دست به دست است تا آنکه سرانجام دوره دوم ریاست جمهوری روحانی نیز بگذرد. امتیاز حسین انتظامی این است که به هیچ جریان سینمایی تعلق ندارد.

بیشتر بخوانید: