گفت‌و‌گو با زهرا حسینی، نخستین دوچرخه‌سوار زن بامیان افغانستان
زهرا حسینی: برای مبارزه با آزار جنسی زنان ورزشکار افغان، پست‌های مدیریتی را به آنها بسپارید
نخستین دوچرخه‌سوار زن بامیان افغانستان به زمانه می‌گوید پشتیبانی دولت از زنان ورزشکار در برابر آزارهای جنسی و دیگر سرکوب‌های اجتماعی ضعیف و مقطعی است.
شهزاده سمرقندی
پس از رسانه‌ای شدن دستور اشرف غنی، رییس جمهور افغانستان به دادستانی کل برای بررسی اتهامات آزار جنسی دختران وزرشکار، بحث درباره این موضوع در جامعه افغانستان بار دیگر بالا گرفته است.
هرچند برای زنان ورزشکار این کشور این از مسایلی‌ست که مدام موضوع روز بوده و بحث و گفت‌وگو‌ها در باره آن همیشه وجود داشته است. زنان فعال افغانستان بر آن اند که تا این مساله را ریشه‌کن نکنند، سکوت نخواهند کرد.
شکستن سکوت خود اما منجر به مشکلات دیگری برای این زنان فعال و جسور ورزشکار شده. بسیاری معتقدند که تا همه زنان ورزشکار سکوت خود را نشکنند و از تجربه‌های آزار و اذیت جنسی خود با رسانه‌ها صحبت نکنند، این موضوع همچنان تابو باقی خواهد ماند و ریشه‌کن کردن آن تحقق نخواهد یافت.
به گزارش وبسایت خبری «هشت صبح»، اشرف غنی، رئیس‌جمهوری افغانستان دوشنبه دوازدهم قوس (آذر) در دیدار با رئیس کمیته ملی المپیک و شماری از ورزشکاران کشور نوشته است که «گزارش‌ها در مورد اتهامات بدرفتاری جنسی با دختران ورزشکار تکان‌دهنده است». اما این گزارش‌ها هرگز تازه نبودند و زنان ورزشکار داخل کشور از این مساله بارها صحبت کرده اند و آن را یکی از حادترین مسایل اجتماعی می‌دانند.
اما به گفته زهرا حسینی، اولین دوچرخه‌سوار زن بامیانی، هر بار که زن ورزشکاری سکوت خود را شکسته و از تجربه آزار و اذیت جنسی در محیط کار و از جانب افراد مسئول گفته است، موضوع جالبی برای پوشش خبری شده ولی زود به فراموشی سپرده شده است.
زهرا حسینی در گفت‌وگوی مفصلش با «زمانه» به این واقعیت اشاره کرد که معمولاً از زنان ورزشکار می‌خواهند در برابر سرکوب‌های اجتماعی و حمله‌های انتحاری، «قهرمانی کنند» و دست از آرزو و تلاش‌های خود نکشند. اما به باور او، رفتار قهرمانانه زنان ورزشکار تنها یک بخش از بهبود دادن فضا و وضع ورزش کشور است؛ و بخش مهم آن پشتیبانی سازمان‌دهی‌شده دولت است که همیشه ضعیف و مقطعی بوده.
زهرا حسینی می‌گوید یکی از مسایل مهم که زنان برای انتخاب شدن در تیم‌های ملی و برای شرکت در بازی‌های بین‌المللی با آن روبرو هستند، مساله خواسته‌ها و آزارهای جنسی است. به گفته او، برخی از استعدادهای درخشان افغانستان به خاطر مقاومت در برابر این دست خواسته‌ها به ناچار از شرکت در بازی‌های بین‌المللی انصراف داده‌اند.
خانم حسینی معتقد است یکی از راه‌های پیشگیری از چنین سوءاستفاده‌هایی این است که زنان باسابقه و ارزنده را به مدیریت کمیسیون‌های انتخاب استعدادها بگمارند.
در واقع این درخواست مشترک بسیاری از زنان ورزشکار است که بارها نشنیده گرفته شده و صدای اعتراض آنها به جایی نرسیده است.
گفت‌وگوی «زمانه» با زهرا حسینی، دوچرخه‌سوار سرشناس افغانستان را در ادامه بشنوید:
نظرها
نظری وجود ندارد.