مدرسه‌ای که نفت بخاری‌اش را دانش‌آموزان تامین می‌کنند

در حاشیه شهر شیراز، منطقه‌ای به نام «مجتمع دام» قرار دارد. تنها مکان آموزشی این منطقه در کوچه‌های خاکی که فاضلاب و خونابه در آن دیده می‌شود واقع شده است. این مدرسه با ۹۰ دانش‌آموز فاقد برق٬ گاز٬ تلفن و دیگر امکانات رفاهی است. سیستم گرمایشی در این مدرسه با بخاری نفتی است و هر دانش‌آموز موظف است هر روز یک بطری نفت همراه خود بیاورد. مسیر مدرسه تا خانه‌هایشان پر از گل و لای همراه با خونابه٬ لاشه حیوانات و سگهای ولگرد است. ساکنان این منطقه اکثرا عشایر و مهاجر هستند که به دلیل خشکسالی به حاشیه شیراز مهاجرت کرده‌اند.