هلند در تهران: باران‌های خیال مجید برزگر
<p>نگار نخعی - نمایشگاهی از عکس- نقاشی‌های مجید برزگر، فیلمساز ایرانی با نام «باران‌های خیال- هلند؛ یک نگاه» در گالری هنر خاورمیانه تهران برپا شده است.این نمایشگاه در برگیرنده ۲۵ تابلو عکس- نقاشی و ره‌آورد سفر مجید برزگر در سال ۱۳۹۰ به هلند است و با همکاری گالری هنر خاورمیانه، سفارت هلند در تهران و گروه هنری «دی» برگزار شده است.</p> <!--break--> <p>مجید برزگر که برای شرکت در جشنواره بین‌المللی فیلم روتردام، به خاطر اولین فیلم سینمایی‌اش «فصل باران‌های موسمی» به هلند رفته بود، از دریچه دوربین عکاسی به نظاره این کشور، چشم‌انداز‌ها و مردمانش پرداخت.</p> <p> </p> <p><img align="left" src="http://zamanehdev.redbee.nl/u/wp-content/uploads/mbnn02.jpg" alt="" />مجید برزگر که پیش از این نمایشگاه عکس‌هایش از شهر پراگ نیز در تهران با استقبال روبه‌رو شده بود، این‌بار اما تنها به نمایش عکس‌هایش از هلند اکتفا نکرده است.</p> <p> </p> <p>او خود در این‌باره در متن کوتاهی که در بروشور نمایشگاهش آورده، نوشته است: «با عکس‌هایم، عکس‌های سفر سال گذشته‌ام به هلند، نمی‌دانستم چه کنم. خیلی‌هایشان را دوست داشتم، اما ثبت ساده‌ی موضوعات از سرزمنی که هر گوشه‌اش نقاش بزرگی به تماشای جهان نشسته بود، برایم راضی‌کننده نبود. باید چیزی به این ره‌آورد اضافه می‌کردم. آن عکس‌ها را با انتقال بر بوم نقاشی و تخریبشان با رنگ و آب و قلم مو با باران‌های خیالم آمیختم. از جهانی به جهان دیگر. حالا این نگاهم را به آن سرزمین بیشتر دوست دارم.»</p> <p> </p> <p>با چنین نگاهی، برزگر عکس‌هایی با ترکیب‌بندی‌های خوب را که هر کدام ویژگی یا نمادی از هلند امروز را در خود جای داده، همچون بومی زمینه نقاشی‌هایش می‌کند و اگرچه به گفته خودش، عکس‌ها را تخریب می‌کند، اما هم‌زمان، چشم‌اندازهایی از هلند را می‌آفریند که بیانگر حس و درک او از این سرزمین و نگاهش به ساختمان‌ها، دوچرخه‌ها، آوازه‌خوانان دوره‌گرد و کانال‌ها و پل‌های هلند است.</p> <p> </p> <p>او در سفر عینی خود، از چشم دوربینش مشاهده‌گر عناصر مختلفی از هلند امروز بوده و آن‌ها را ثبت کرده، اما در سفر ذهنی‌اش، با به‌کارگیری رنگ‌هایی بیرون از متن، احساسش را بر واقعیت عینی افزوده و چشم‌اندازهایی خلق کرده که اگرچه در دنیای واقعی که عکس می‌تواند نشانش دهد حضوری ندارند، اما به‌‌ همان اندازه واقعیت دارند.</p> <p> <img align="middle" src="http://zamanehdev.redbee.nl/u/wp-content/uploads/mbnn03.jpg" alt="" /></p> <p> </p> <p>آنچه که این چشم‌انداز‌ها، آدم‌ها، پل‌ها، چراغ‌ها، کانال‌ها، دوچرخه‌ها و آسیاب‌ها را به هم وصل می‌کند، مهی است که همه جا را فراگرفته و چشمی که انگار از پشت شیشه بخار کرده به بارانی خیره مانده که ریز و یکنواخت بر همه چیز می‌بارد.</p> <p> </p> <p>مجید برزگر، برای فیلم سینمایی‌اش، «فصل باران‌های موسمی» جایزه بهترین کارگردانی فیلم اول را در شن خانه سینما از آن خود کرد و در چند جشنواره معتبر جهانی تحسین شد و جوایزی به‌دست آورد.</p> <p> </p> <p>مجله فیلم، چاپ تهران، در مطلبی که پیش از برگزاری نمایشگاه «باران‌های خیال- هلند؛ یک نگاه» دراین‌باره منتشر کرده، برگزاری نمایشگاه عکس - نقاشی را عصیان مجید برزگر دانسته که به خاطر شرایط حاکم بر سینمای کشور، امکان ساخت اثر بعدی‌اش را نیافته است.</p> <p> <img align="middle" src="http://zamanehdev.redbee.nl/u/wp-content/uploads/mbnn04.jpg" alt="" /></p> <p> </p> <p>به نوشته مجله فیلم «در دنیا هنرمندانی چون گرهارد ریختر آلمانی تجربه عکس نقاشی یا Overpainted photograph را داشته‌اند، اما قطعاً تجربه دیدن آثار برزگر متفاوت از تجربه تماشای اثری از آن‌ها خواهد بود، چرا که به هر حال نمی‌توانیم فراموش کنیم که او نقاش نیست و فیلمساز است و اگر به نقاشی روی آورده و روز‌ها و ماه‌هایی از عمرش را به جای ساخت فیلم صرف این‌کار کرده، حتماً دلیلی داشته؛ دلیلی بی‌شک مرتبط با حال و هوای این روزهای سینمایمان. در شکل عادی، فیلمسازی که نخستین فیلم بلندش- فصل باران‌های موسمی- تحسین شده و جوایز مختلفی گرفته و یک سال در جشنواره‌های معتبر دنیا چرخ زده، باید بیش از هر وقت دیگری مشتاق ساخت اثر جدیدش باشد و فضا هم برایش مهیا باشد، اما این‌طور نیست و همه طرح‌هایی که برزگر در سال‌های اخیر برای ساخت فیلم ارایه داده، رد شده‌اند.»</p> <p> </p> <p>در همین زمینه:<br /> ::نگار نخعی در زمانه::<br /> <a href="http://azarm.persianblog.ir/post/702/">::نگاه محسن آزرم، منتقد به «فصل باران‌های موسمی» ساخته مجید برزگر::</a><br /> </p> <p>گزارش ویدیویی از نمایشگاه «باران‌های خیال – هلند؛ یک نگاه» در گالری هنر خاورمیانه در تهران</p> <p> </p> <p> </p>
نگار نخعی - نمایشگاهی از عکس- نقاشی‌های مجید برزگر، فیلمساز ایرانی با نام «باران‌های خیال- هلند؛ یک نگاه» در گالری هنر خاورمیانه تهران برپا شده است.این نمایشگاه در برگیرنده ۲۵ تابلو عکس- نقاشی و ره‌آورد سفر مجید برزگر در سال ۱۳۹۰ به هلند است و با همکاری گالری هنر خاورمیانه، سفارت هلند در تهران و گروه هنری «دی» برگزار شده است.
مجید برزگر که برای شرکت در جشنواره بین‌المللی فیلم روتردام، به خاطر اولین فیلم سینمایی‌اش «فصل باران‌های موسمی» به هلند رفته بود، از دریچه دوربین عکاسی به نظاره این کشور، چشم‌انداز‌ها و مردمانش پرداخت.
مجید برزگر که پیش از این نمایشگاه عکس‌هایش از شهر پراگ نیز در تهران با استقبال روبه‌رو شده بود، این‌بار اما تنها به نمایش عکس‌هایش از هلند اکتفا نکرده است.
او خود در این‌باره در متن کوتاهی که در بروشور نمایشگاهش آورده، نوشته است: «با عکس‌هایم، عکس‌های سفر سال گذشته‌ام به هلند، نمی‌دانستم چه کنم. خیلی‌هایشان را دوست داشتم، اما ثبت ساده‌ی موضوعات از سرزمنی که هر گوشه‌اش نقاش بزرگی به تماشای جهان نشسته بود، برایم راضی‌کننده نبود. باید چیزی به این ره‌آورد اضافه می‌کردم. آن عکس‌ها را با انتقال بر بوم نقاشی و تخریبشان با رنگ و آب و قلم مو با باران‌های خیالم آمیختم. از جهانی به جهان دیگر. حالا این نگاهم را به آن سرزمین بیشتر دوست دارم.»
با چنین نگاهی، برزگر عکس‌هایی با ترکیب‌بندی‌های خوب را که هر کدام ویژگی یا نمادی از هلند امروز را در خود جای داده، همچون بومی زمینه نقاشی‌هایش می‌کند و اگرچه به گفته خودش، عکس‌ها را تخریب می‌کند، اما هم‌زمان، چشم‌اندازهایی از هلند را می‌آفریند که بیانگر حس و درک او از این سرزمین و نگاهش به ساختمان‌ها، دوچرخه‌ها، آوازه‌خوانان دوره‌گرد و کانال‌ها و پل‌های هلند است.
او در سفر عینی خود، از چشم دوربینش مشاهده‌گر عناصر مختلفی از هلند امروز بوده و آن‌ها را ثبت کرده، اما در سفر ذهنی‌اش، با به‌کارگیری رنگ‌هایی بیرون از متن، احساسش را بر واقعیت عینی افزوده و چشم‌اندازهایی خلق کرده که اگرچه در دنیای واقعی که عکس می‌تواند نشانش دهد حضوری ندارند، اما به همان اندازه واقعیت دارند.
آنچه که این چشم‌انداز‌ها، آدم‌ها، پل‌ها، چراغ‌ها، کانال‌ها، دوچرخه‌ها و آسیاب‌ها را به هم وصل می‌کند، مهی است که همه جا را فراگرفته و چشمی که انگار از پشت شیشه بخار کرده به بارانی خیره مانده که ریز و یکنواخت بر همه چیز می‌بارد.
مجید برزگر، برای فیلم سینمایی‌اش، «فصل باران‌های موسمی» جایزه بهترین کارگردانی فیلم اول را در شن خانه سینما از آن خود کرد و در چند جشنواره معتبر جهانی تحسین شد و جوایزی به‌دست آورد.
مجله فیلم، چاپ تهران، در مطلبی که پیش از برگزاری نمایشگاه «باران‌های خیال- هلند؛ یک نگاه» دراین‌باره منتشر کرده، برگزاری نمایشگاه عکس - نقاشی را عصیان مجید برزگر دانسته که به خاطر شرایط حاکم بر سینمای کشور، امکان ساخت اثر بعدی‌اش را نیافته است.
به نوشته مجله فیلم «در دنیا هنرمندانی چون گرهارد ریختر آلمانی تجربه عکس نقاشی یا Overpainted photograph را داشته‌اند، اما قطعاً تجربه دیدن آثار برزگر متفاوت از تجربه تماشای اثری از آن‌ها خواهد بود، چرا که به هر حال نمی‌توانیم فراموش کنیم که او نقاش نیست و فیلمساز است و اگر به نقاشی روی آورده و روز‌ها و ماه‌هایی از عمرش را به جای ساخت فیلم صرف این‌کار کرده، حتماً دلیلی داشته؛ دلیلی بی‌شک مرتبط با حال و هوای این روزهای سینمایمان. در شکل عادی، فیلمسازی که نخستین فیلم بلندش- فصل باران‌های موسمی- تحسین شده و جوایز مختلفی گرفته و یک سال در جشنواره‌های معتبر دنیا چرخ زده، باید بیش از هر وقت دیگری مشتاق ساخت اثر جدیدش باشد و فضا هم برایش مهیا باشد، اما این‌طور نیست و همه طرح‌هایی که برزگر در سال‌های اخیر برای ساخت فیلم ارایه داده، رد شده‌اند.»
در همین زمینه:
::نگار نخعی در زمانه::
::نگاه محسن آزرم، منتقد به «فصل باران‌های موسمی» ساخته مجید برزگر::
گزارش ویدیویی از نمایشگاه «باران‌های خیال – هلند؛ یک نگاه» در گالری هنر خاورمیانه در تهران
نظرها
نظری وجود ندارد.