ارتباط ناشناخته. ارتباط بدون سانسور. ارتباط برقرار نمی‌شود. سایت اصلی احتمالاً زیر سانسور است. ارتباط با سایت (های) موازی برقرار شد. ارتباط برقرار نمی‌شود. ارتباط اینترنت خود را امتحان کنید. احتمال دارد اینترنت به طور سراسری قطع شده باشد. ادامه مطلب

دشواری‌های ایران در اجلاس سازمان جهانی کار

<p>پانته&zwnj;آ بهرامی - صدویکمین اجلاس سازمان جهانی کار از سی&zwnj;ام ماه مه در ژنو آغاز به کار خواهد کرد و تا ۱۵ ژوئن ادامه خواهد یافت<span dir="LTR">.</span>&nbsp;</p> <div dir="RTL">سازمان جهانی کار که وابسته به سازمان ملل است، رابطه سه&zwnj;جانبه بین &laquo;دولت&raquo;، &laquo;کارگر&raquo; و &laquo;کارفرما&raquo; را با مقاوله&zwnj; نامه&zwnj;هایی در پیوند با حقوق کارگران در کشورهای مختلف مورد کنکاش قرار می&zwnj;دهد. ویژگی اجلاس امسال، تأکید مجدد بر هشت مقاوله&zwnj; نامه بنیادی این سازمان است و چگونگی اجرای آن&zwnj;ها در کشورهای عضو مورد بررسی قرار می&zwnj;گیرد. در این میان ایران نیز به عنوان عضو سازمان جهانی کار، ملزم به اجرای مقاوله&zwnj; نامه&zwnj;های یادشده است.&nbsp;</div> <!--break--> <p>&nbsp;</p> <p><a href="http://www.zamahang.com/podcast/2010/20100526_PanteA_NavaiAlureza.mp3"><img src="http://zamanehdev.redbee.nl/u/wp-content/uploads/musicicon.jpg" alt="" /></a></p> <p>&nbsp;</p> <div dir="RTL">علیرضا نوایی، یکی از اعضای &laquo;اتحاد بین&zwnj;المللی در حمایت از کارگران ایران&raquo;، در گفت&zwnj;وگویی با زمانه درباره هشت مقاوله نامه یادشده توضیح داده است.</div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <div dir="RTL"><b>علیرضا نوایی</b> - دوتا از این مقاوله نامه&zwnj;ها بنیادی&zwnj;تر است: یکی مقاوله نامه ۸۷ در پیوند با تشکل&zwnj;های مستقل کارگری و کارفرمایی است. یعنی کارگران به هر ویژه از این حق برخوردارند که تشکل خودشان را ایجاد کنند و هر کارگری هم آزاد است که به این تشکل بپیوندد یا نپیوندد. مورد بعدی هم مقاوله نامه ۹۸ درباره قراردادهای دسته&zwnj;جمعی است. بعد از این&zwnj;ها دو مقاوله نامه در پیوند با حذف کار کودک و حداقل سن کار کودک است. دوتای دیگر در پیوند با کار اجباری و حذف آن است. دو مقاوله نامه باقیمانده یکی رفع تبعیض در کار و اشتغال و دومی هم رفع تبعیض در پرداخت دستمزدهاست. می&zwnj;دانید که جمهوری اسلامی با مجموعه این&zwnj;ها مشکل دارد؛ به ویژه با دوتا از بنیادی&zwnj;ترینشان، یعنی مقاوله نامه&zwnj;های ۸۷ و ۹۸. پس بنابراین امسال می&zwnj;تواند از طرف کمیسیون استانداردهای سازمان جهانی کار و کمیته کار&zwnj;شناسان آن مورد بازخواست قرار بگیرد.</div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <div dir="RTL"><b>حقوق کارگران ایران و فشارهای بین&zwnj;المللی</b></div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <div dir="RTL">پنج سندیکای فرانسه به نام &laquo;کنفدراسیون دموکراتیک کار فرانسه&raquo;، &laquo;کنفدراسیون سراسری کار&raquo;، &laquo;فدراسیون متحد سندیکایی&raquo;، &laquo;اتحاد ملی سندیکاهای خودمختار&raquo; و &laquo;اتحاد همبستگی سندیکایی&raquo; در چندسال اخیر حمایت خود را از کارگران ایران اعلام کرده&zwnj;اند<span dir="LTR">.</span></div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <div dir="RTL">کارگران ایران با سندیکاهای فرانسه ارتباط دارند و برخی از آن&zwnj;ها گزارش&zwnj;هایی را پیرامون وضعیت کارگران ایران به سازمان جهانی کار ارائه داده&zwnj;اند. جمهوری اسلامی طی دوسال اخیر ملزم شده است تا روی گزارش&zwnj;های مختلفی درباره کارگران ایران در پیوند با مقاوله نامه&zwnj;های موجود برای سازمان جهانی کار کند. امسال نیز باید این گزارش&zwnj;ها را تحویل بدهد.</div> <blockquote> <div dir="RTL">&nbsp;<img width="200" height="133" align="middle" src="http://zamanehdev.redbee.nl/u/wp-content/uploads/iloiranprotest.gif" alt="" /></div> <div dir="RTL"><strong>آن چیزی که می&zwnj;تواند اتفاق بیافتد، این است که سازمان جهانی کار، جمهوری اسلامی را در شرایط ویژه&zwnj;ای قرار دهد. وقتی در شرایط ویژه قرار بگیرد، کنترل روی آن بیشتر می&zwnj;شود. یعنی نظارت بر جمهوری اسلامی بیشتر و امکان سفر نماینده سازمان جهانی کار به ایران برای تحقیق و به&zwnj;طور مشخص برقراری ارتباط با فعالان کارگری مستقل برقرار می&zwnj;شود. این راهکار&zwnj;ها در مجموع می&zwnj;تواند جمهوری اسلامی را تحت فشار قرار دهد.</strong></div> </blockquote> <div dir="RTL">علیرضا نوایی در این زمینه می&zwnj;گوید: &laquo;سال ۲۰۱۰ جمهوری اسلامی در پیوند با عملکردش در مورد دو مقاوله نامه شماره ۹۵ که مربوط به پرداخت به موقع دستمزدهاست و دیگری شماره ۱۲۲ که سیاست اشتغال، بیکاری و اخراج را مطرح می&zwnj;کند، ملزم شده بود طی دو سال به اجلاس سازمان جهانی کار گزارش دهد.</div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <div dir="RTL">این گزارش&zwnj;ها در پیوند با تأخیر دستمزد&zwnj;ها در بخش صنایع فلزی، نساجی و نیشکر است. جمهوری اسلامی گزارشی در سپتامبر ۲۰۱۱ به سازمان جهانی کار داده است که دقیقاً از مضمون آن مطلع نیستیم. آشکار است که در بخش نساجی، چه در کاشان و چه در قائمشهر ما کارگرانی داریم که بیش از ۳۰ ماه است که حقوق نگرفته&zwnj;اند و همچنین شاهد اعتصاب کارگران صنایع فلزی در اوایل سال جاری بودیم. کارگران کارخانه لوله&zwnj;سازی را نیز داریم که ماه&zwnj;هاست حقوق نگرفته&zwnj;اند.</div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <div dir="RTL">درپیوند با مقاوله نامه ۱۲۲ نیز بازهم گزارشی که می&zwnj;خواهد بدهد محورهایی دارد: یکی سیاست جمهوری اسلامی برای ایجاد کار است. مسئله دیگر در مورد ایجاد کار برای زنان است. همچنین از جمهوری اسلامی خواسته شده بود درباره کارگران افغان و دیگر کارگران خارجی گزارشی بدهد مبنی بر اینکه از چه وضعیتی در ایران برخوردار هستند. در پیوند با این نکته نیز صدالبته ما شاهد فشارهایی بر کارگران افغان در ایران بود&zwnj;ه&zwnj;ایم<span dir="LTR">.</span></div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <div dir="RTL">مورد بعدی آموزش حرف&zwnj;های جوانان برای کاریابی و آخرین مورد هم در پیوند با صندوق حمایت از کارگران بیکار است. پس بنابراین ایران برای مجموعه گزارش&zwnj;هایی که امسال می&zwnj;خواهد به اجلاس گزارش دهد، تحت فشار شدیدی قرار دارد. یعنی علیرغم همه تبلیغاتش درباره ایجاد اشتغال و غیره، می&zwnj;بینیم که کارش خیلی سخت شده است. گزارش&zwnj;های متفاوتی از طرف فعالان کارگری ایران و تشکل&zwnj;های مستقل کارگری در ایران، چه از طریق سندیکاهای کارگری در جهان ازجمله در فرانسه و چه از طریق گزارش&zwnj;های مستقیم به اتحادیه جهانی سندیکاهای کارگری و ازجمله به سازمان جهانی کار داده&zwnj;اند که نشان می&zwnj;دهد جمهوری اسلامی در این عرصه&zwnj;ها چه کمبودهایی دارد و گزارش&zwnj;هایی که می&zwnj;خواهد ارائه دهد چقدر با واقعیت فاصله دارد.</div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <div dir="RTL"><b>این گزارش&zwnj;ها توسط حکومت اسلامی تهیه می&zwnj;شود؟ چگونه می&zwnj;توان گزارش&zwnj;هایی را که منطبق بر واقعیت است به سازمان جهانی کار ارائه داد؟</b></div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <div dir="RTL">هیئت&zwnj;هایی که در سازمان جهانی کار شرکت می&zwnj;کنند، از بخش&zwnj;های مختلف تشکیل شده&zwnj;اند و نماینده &laquo;کارفرمایان&raquo;، &laquo;دولت&raquo; و &laquo;کارگران&raquo; هستند. آنهایی که از ایران به عنوان نماینده کارگران شرکت می&zwnj;کنند، از تشکلهایی شرکت می&zwnj;کنند که وابسته به حاکمیت هستند؛ مثل خانه کارگر و شورای اسلامی و غیره. از سوی دیگر فعالان کارگری ایران و فعالان تشکل&zwnj;های مستقل کارگری ایران هم ارتباطات خودشان را با سندیکاهای جهانی مثل سندیکاهای فرانسه دارند. در این اجلاس سندیکاهایی که از حقوق کارگران ایران دفاع می&zwnj;کنند نیز شرکت دارند. آن&zwnj;ها گزارش&zwnj;هایی را به اجلاس می&zwnj;فرستند که برخلاف گزارش&zwnj;های جمهوری اسلامی است.</div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <div dir="RTL">تشکل&zwnj;های مستقل کارگری با سندیکاهای کشورهای مختلف ارتباط دارند. به عنوان نمونه روز ۱۶مارس ما شاهد برگزاری یک شب همبستگی با کارگران ایران از طرف سندیکاهای فرانسوی بودیم که محمود صالحی یکی از فعالان کارگری کرد در ایران که خودش هم کارگر بوده و الان بازنشسته است، در آن شرکت کرد. او وضعیت کارگران ایران را در پیوند با ایجاد تشکل&zwnj;های مستقل کارگری و همچنین وضعیت کارگران زندانی ترسیم کرد. می&zwnj;دانید که از این سندیکاهای فرانسوی که پنج&zwnj;تا بودند و شب همبستگی را برگزار کردند، دو سندیکای &laquo;س. ژ. ت&raquo; و &laquo;اف. پ. ت&raquo; در اجلاس سازمان جهانی کار شرکت می&zwnj;کنند، آنجا حضور دارند و حتی در پیوند با مسائل ایران پیش از این گزارش&zwnj;هایی را به این نهاد ارائه کرده&zwnj;اند.</div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <div dir="RTL">نمایندگان واقعی کارگران ایران امکانی ندارند که در اجلاس سالیانه سازمان جهانی کار حضور پیدا کنند، ولی بیکار ننشسته&zwnj;اند و سعی می&zwnj;کنند از طریق سندیکاهای کارگری و مجامع بین&zwnj;المللی که به&zwnj;طور واقعی از جنبش کارگری ایران حمایت می&zwnj;کنند، گزارش&zwnj;های واقعی را به سازمان جهانی کار منتقل کنند. یک بخش کوچک دیگر هم در کنار این&zwnj;ها، فعالان کارگری خارج از کشور هستند که به طور مرتب اخبار و گزارش&zwnj;های کارگری را به زبان&zwnj;های مختلف ترجمه می&zwnj;کنند و برای مجامع بین&zwnj;المللی می&zwnj;فرستند. آنان در پیوند با سندیکاهای کارگری فعال&zwnj;ترند و علاوه بر ارسال گزارش روابط معینی دارند که این اخبار و گزارش&zwnj;ها را به سازمان جهانی کار منتقل می&zwnj;کنند.</div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <div dir="RTL"><b>اگر فرض کنیم همه این گزارش&zwnj;هایی که به هرحال تهیه آن&zwnj;ها از داخل ایران آسان نیست، به دست سازمان جهانی کار برسد، چه پیامدی برای حکومت ایران در بر خواهد داشت؟ آیا ممکن است به اخراج حکومت ایران از سازمان جهانی کار بیانجامد؟</b></div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <blockquote> <div dir="RTL">&nbsp;<img width="200" height="185" align="middle" src="http://zamanehdev.redbee.nl/u/wp-content/uploads/iran_workers_union.jpg" alt="" /></div> <div dir="RTL"><strong>خود کارگران ایران هستند که لازم است با ایجاد تشکل&zwnj;های مستقل، مسئله خودشان را در پیوند با جمهوری اسلامی و تحمیل این تشکل&zwnj;ها به جمهوری اسلامی به پیش ببرند. تجربه نشان داده است که فشارهای بین&zwnj;المللی یک نوع جنبه حمایتی دارد و همینطور نشان می&zwnj;دهد که کارگران ایران در آنجا تنها نیستند.</strong></div> </blockquote> <div dir="RTL">بد&zwnj;ترین حالت، اخراج از سازمان جهانی کار است، ولی اخراج از سازمان جهانی کار به ندرت اتفاق افتاده است. مثلاً یک مورد آفریقای جنوبی بود. براساس&zwnj;شناختی که دارم، الان نمی&zwnj;تواند این اتفاق بیافتد که جمهوری اسلامی را از سازمان جهانی کار اخراج کنند. نمی&zwnj;توان واقعیت&zwnj;ها را جایگزین آرزو&zwnj;ها کرد. باید آن چیزی که واقعیت دارد، بیان شود. آن چیزی که می&zwnj;تواند اتفاق بیافتد، این است که سازمان جهانی کار، جمهوری اسلامی را در شرایط ویژه&zwnj;ای قرار دهد. وقتی در شرایط ویژه قرار بگیرد، کنترل روی آن بیشتر می&zwnj;شود. یعنی نظارت بر جمهوری اسلامی بیشتر و امکان سفر نماینده سازمان جهانی کار به ایران برای تحقیق و به&zwnj;طور مشخص برقراری ارتباط با فعالان کارگری مستقل برقرار می&zwnj;شود. این راهکار&zwnj;ها در مجموع می&zwnj;تواند جمهوری اسلامی را تحت فشار قرار دهد.</div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <div dir="RTL">از طرف دیگر می&zwnj;دانید که ما انتظار نداریم مسائل کارگران ایران را سازمان جهانی کار پاسخ دهد. هرگز سازمان جهانی کار مشکلات را نمی&zwnj;تواند حل کند. با این حرکت می&zwnj;توان جمهوری اسلامی را تحت فشار قرار داد تا مجبور شود ماسک حمایت از کارگران را در مجامع بین&zwnj;المللی از چهره بردارد. فعلاً در همین حد که حکومت اسلامی در مجامع بین&zwnj;المللی همواره تحت فشار و مورد سئوال قرار گیرد و ثابت شود نمایندگانی که از سوی حکومت در سازمان جهانی کار شرکت می&zwnj;کنند، نمایندگان کارگران ایران نیستند، کافی است.</div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <div dir="RTL"><b>آیا تا پایان اجلاس سازمان جهانی کار در ژنو، تظاهراتی نیز از سوی فعالان ایرانی در پیوند یا وضعیت کارگران ایران برگزار می&zwnj;شود؟</b></div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <div dir="RTL">روز سه&zwnj;شنبه ۲۲ ماه مه پنج سندیکای فرانسوی که با همدیگر به&zwnj;طور مشترک فعالیت می&zwnj;کنند، در حمایت از کارگران ایران جلسه&zwnj;ای تشکیل دادند. در این جلسه براساس گزارش&zwnj;هایی که به دست من رسیده قرار شده است روز چهارشنبه ششم ژوئن از ساعت ۱۲ تا دو بعدازظهر تجمعی در مقابل سازمان ملل در میدان ناسیون، میدان ملت در ژنو برگزار شود.</div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <div dir="RTL"><b>علت تظاهرات چیست؟</b></div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <div dir="RTL">علت آن نیز حمایت از حق تشکل&zwnj;های مستقل کارگری، تشکل&zwnj;های مستقل از دولت و کارفرمایان است و همچنین اینکه فعالان کارگری و سندیکایی که در ایران در زندان هستند باید آزاد شوند. تشکل&zwnj;هایی که در اینجا به نام کارگران ایران شرکت کرده&zwnj;اند، با موازین بین&zwnj;المللی تشکل&zwnj;های مستقل همخوانی ندارند. تشکل&zwnj;هایی وابسته به جمهوری اسلامی هستند و براین اساس نمایندگانی هم که از طرف این تشکل&zwnj;ها در اینجا شرکت کرده&zwnj;اند، نمایندگان واقعی کارگران ایران نیستند.</div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <div dir="RTL"><b>از طرف ایران چه گروه&zwnj;هایی برای شرکت در اجلاس سازمان جهانی کار آمده&zwnj;اند که از فردا آغاز به کار می&zwnj;کند؟</b></div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <div dir="RTL">کسانی که شرکت کرده&zwnj;اند، جدا از نمایندگان دولت که تعداد زیادی هستند، شش نفر از طرف کارفرمایان هستند و شش نفر از تشکل&zwnj;های وابسته حکومتی که نام تشکل کارگری را یدک می&zwnj;کشند. از طرف شورای اسلامی کار، مجمع نمایندگان کارگری و کانون عالی انجمن&zwnj;های صنفی کارگری نیز هستند و سه نماینده هم به ظاهر به عنوان میهمان در این اجلاس شرکت می&zwnj;کنند. اولیا علی&zwnj;بیگی و محمد احمدی از شورای اسلامی کار، هادی ابوی و احمد محمودی از کانون عالی انجمن&zwnj;های صنفی کارگری، مجید فیروزآبادی و محمد یاراحمدیان از مجمع عالی نمایندگان کارگری حضور دارند.</div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <div dir="RTL">شش نماینده کارفرمایان نا&zwnj;م&zwnj;شان مشخص نیست. نام شش نماینده دروغین کارگری معلوم است، ولی سه نماینده هم بدون نام شرکت کرده&zwnj;اند. این افراد به احتمال زیاد از خانه کارگر هستند. چون این افراد به قدری چهره&zwnj;شان افشا شده است که سال گذشته اسامی خود را رو نکردند و امسال هم تا این تاریخ مطرح نشده است.</div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <div dir="RTL"><b>برخی مطرح می&zwnj;کنند که اینگونه فعالیت&zwnj;های بین&zwnj;المللی تأثیر چندانی روی وضعیت کارگران ندارد و نوعی اتلاف انرژی است. شما نظرتان در این مورد چیست؟</b></div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <div dir="RTL">انتظاری که ما از سازمان جهانی کار داریم این نیست که به مسائل کارگران ایران پاسخ دهد. خود کارگران ایران هستند که لازم است با ایجاد تشکل&zwnj;های مستقل، مسئله خودشان را در پیوند با جمهوری اسلامی و تحمیل این تشکل&zwnj;ها به جمهوری اسلامی به پیش ببرند. تجربه نشان داده است که فشارهای بین&zwnj;المللی یک نوع جنبه حمایتی دارد و همینطور نشان می&zwnj;دهد که کارگران ایران در آنجا تنها نیستند.</div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <div dir="RTL">می&zwnj;دانیم که سیاست جمهوری اسلامی براساس پیشبرد کارش و عدم انعکاس آن در مجامع بین&zwnj;المللی است. در واقع با اطلاع&zwnj;رسانی به مجامع بین&zwnj;المللی این اجازه به جمهوری اسلامی داده نمی&zwnj;شود که در سکوت، سیاست سرکوب جنبش کارگری ایران را پیش ببرد. تجربه نشان داده است که فشارهای بین&zwnj;المللی در پیوند با عقب&zwnj;نشینی جمهوری اسلامی &laquo;تأثیر&raquo; داشته است، نه اینکه به عنوان نمونه بتواند مسائل کارگران ایران را حل کند. این خود کارگران ایران هستند که می&zwnj;توانند مسئله خودشان را با جمهوری اسلامی تعیین و تکلیف کنند.</div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <div dir="RTL"><strong>ایمیل گزارشگر<span dir="LTR">:</span></strong><span dir="LTR"> </span></div> <p>Pantea. bahrami@yahoo. com&nbsp;</p>

پانته‌آ بهرامی - صدویکمین اجلاس سازمان جهانی کار از سی‌ام ماه مه در ژنو آغاز به کار خواهد کرد و تا ۱۵ ژوئن ادامه خواهد یافت. 

Pantea. bahrami@yahoo. com 

این مطلب را پسندیدید؟ کمک مالی شما به ما این امکان را خواهد داد که از این نوع مطالب بیشتر منتشر کنیم.

آیا مایل هستید ما را در تحقیق و نوشتن تعداد بیشتری از این‌گونه مطالب یاری کنید؟

.در حال حاضر امکان دریافت کمک مخاطبان ساکن ایران وجود ندارد

توضیح بیشتر در مورد اینکه چطور از ما حمایت کنید

نظر بدهید

در پرکردن فرم خطایی صورت گرفته

نظرها

نظری وجود ندارد.