پیشگامان نقاشی معاصر ایران
حسین زنده‌رودی، از بنیانگذاران مکتب نقاشی سقاخانه
<p>نگار نخعی - حسین زنده‌رودی یکی دیگر از نقاشان پیشگام و مؤثر در هنرهای تجسمی معاصر ایران و از بنیانگذاران مکتب نقاشی سقاخانه و نقاشی‌-خط است که تأثیری دیرپا و پررنگ بر نقاشی معاصر ایران بر جای گذاشت.</p> <!--break--> <p>حسین زنده‌رودی در سال ۱۳۱۶ در تهران به دنیا آمد. در سال ۱۳۳۵ وارد هنرستان هنرهای زیبای تهران شد و سه سال بعد در سن بیست و دو سالگی به پاریس رفت و در بینال ۱۹۶۱ پاریس، برنده جایزه شد و بورسی تحصیلی را به دست آورد و در رشته هنر تحصیلاتش را ادامه داد.</p> <p> </p> <p>او پس از پایان تحصیلات به ایران بازگشت و آثارش را در «آتلیه کبود» به نمایش گذاشت.</p> <p> </p> <p>حسین زنده‌رودی در نزدیک به شش دهه فعالیت هنری خود، سبک‌ها و مکتب‌های هنری مختلف از سوررئالیسم تا فیگوراتیو و نقاشی آبستره را تجربه کرده، اما در واقع به خاطر نقاشی‌ها و کار‌هایش در سبکی که به نام نقاشی سقاخانه معروف شده و نیز نقاشی‌-خط‌هایش شناخته می‌شود.</p> <p> </p> <blockquote> <p><img align="middle" src="http://zamanehdev.redbee.nl/u/wp-content/uploads/negzend02.jpg" alt="" />حسین زنده‌رودی وجوهی از هنر سنتی ایران را با جلوه‌هایی از نقاشی مدرن در هم آمیخت</p> </blockquote> <p>زنده‌رودی از‌‌ همان آغاز، حروف و اعداد را در تابلو‌هایش به کار گرفت و با تکرار آن‌ها ترکیب‌بندی‌های تازه‌ای آفرید. او خود در این‌باره گفته است که با دیدن یک پیراهن دعانویسی شده در موزه ایران باستان، هنر گذشته ایران را کشف کرده است.</p> <p> </p> <p>او همچون بسیاری از نقاشانی که کارشان را از اوایل دهه ۳۰ خورشیدی آغاز کردند، کوشید درونمایه‌ای ایرانی را با بهره‌گیری از عناصر بومی و سنتی ایرانی ولی با استفاده از شیوه‌های نقاشی مدرن غربی از نظر ترکیب‌بندی، پرسپکتیو و رنگ‌پردازی به نمایش بگذارد.</p> <p> </p> <p>با این‌همه، حسین زنده‌رودی، مسیری تازه را در پیش گرفت. در کارهای نخستین او، نوشته‌های ریز که یادآور طلسم و دعا است در کار‌هایش نمود یافت. اما پس از آنکه به پاریس رفت و با مکتب «لتریسم» که بر استفاده از شکل ظاهری حروف استوار بود آشنا شد، با آنکه خوشنویس نبود به بهره‌گیری از حروف فارسی در کار‌هایش پرداخت و نقاشی‌-خط‌هایش را آفرید.</p> <p> </p> <p>به این ترتیب، زنده‌رودی وجوهی از هنر سنتی ایران را با جلوه‌هایی از نقاشی مدرن در هم آمیخت. کارهای او چه از نظر تلفیق آنچه خود آن را هنر غربی و سنت‌های شرقی خوانده و چه از نظر شیوه کار و رنگ‌آمیزی به دوره‌های مختلفی تقسیم می‌شود. اما آنچه همه این کار‌ها را به هم پیوند می‌دهد نگاه خاص او و فضایی است که خود آن را فضای مذهبی، عرفانی و قدسی خوانده است.</p> <p> </p> <p>حسین زنده‌رودی در ادامه مسیری که برگزیده بود به تدریج به نوعی مینی مالیسم گرایش یافت؛ به شکلی که کارهای متأخرش به نحو بارزی استیلیزه‌تر و انتزاعی‌تر از کارهای متقدمش هستند.</p> <p> </p> <p>در این کار‌ها، ترکیب‌بندی‌های ساده‌تر و کم‌حجم‌تر و تأکید کمتر بر جنبه دکوراتیو کار‌ها، جایگزین عناصر و نقوش مذهبی و بومی شد که به شکلی بارز تابلو‌هایش را پر کرده بودند.</p> <p> </p> <p>او علاوه بر نقاشی‌هایش، تجربه‌های دیگری مانند دیوارنگاری و نقاشی قرآن را نیز در کارنامه خود دارد.</p> <p> </p> <p>انتشارات «کلوب کتاب» در پاریس، در سال ۱۳۵۱ قرآنی نفیس با طرح‌هایی رنگی از حسین زنده‌رودی را منتشر کرد. این کتاب در‌‌ همان سال برنده جایزه «زیبا‌ترین کتاب در سال جهانی کتاب» از طرف یونسکو شد.</p> <p> </p> <p>آثار حسین زنده‌رودی در نمایشگاه‌های انفرادی و گروهی متعددی در ایران و کشورهای مختلف به نمایش درآمده و در بسیاری از موزه‌های هنر معاصر در جهان نگهداری می‌شود. آثار او همچنین جوایز مختلفی از جمله از بینال‌های پاریس، ونیز، سائوپولو و یونسکو را از آن خود کرده است.</p> <p> </p> <p>حسین زنده‌رودی که نزدیک به ۵۰ سال است در پاریس زندگی می‌کند، و در غرب به نام شارل حسین زنده‌رودی شناخته می‌شود، همچنان خلاق و پرکار آثاری تازه خلق می‌کند.</p> <p> </p> <p>او در تازه‌ترین دوره کار‌هایش، به شیوه‌هایی تازه مانند نقاشی بر روی عکس روی آورده است. نمونه‌ای از این کار‌ها، در سال ۲۰۰۴ در نمایشگاهی در پاریس به نمایش درآمد.</p> <p> </p> <p>در همین زمینه:<br /> <a href="#http://radiozamaneh.com/taxonomy/term/8139"> :: پیشگامان نقاشی معاصر ایران از نگار نخعی در زمانه ::</a></p> <p> </p> <p>ویدئو: پاره‌ای از آثار حسین زنده‌رودی<br /> </p>
کیانوش فرید
حسین زنده‌رودی یکی دیگر از نقاشان پیشگام و مؤثر در هنرهای تجسمی معاصر ایران و از بنیانگذاران مکتب نقاشی سقاخانه و نقاشی-خط است که تأثیری دیرپا و پررنگ بر نقاشی معاصر ایران بر جای گذاشت.
حسین زنده‌رودی در سال ۱۳۱۶ در تهران به دنیا آمد. در سال ۱۳۳۵ وارد هنرستان هنرهای زیبای تهران شد و سه سال بعد در سن بیست و دو سالگی به پاریس رفت و در بینال ۱۹۶۱ پاریس، برنده جایزه شد و بورسی تحصیلی را به دست آورد و در رشته هنر تحصیلاتش را ادامه داد.
او پس از پایان تحصیلات به ایران بازگشت و آثارش را در «آتلیه کبود» به نمایش گذاشت.
حسین زنده‌رودی در نزدیک به شش دهه فعالیت هنری خود، سبک‌ها و مکتب‌های هنری مختلف از سوررئالیسم تا فیگوراتیو و نقاشی آبستره را تجربه کرده، اما در واقع به خاطر نقاشی‌ها و کار‌هایش در سبکی که به نام نقاشی سقاخانه معروف شده و نیز نقاشی-خط‌هایش شناخته می‌شود.
حسین زنده‌رودی وجوهی از هنر سنتی ایران را با جلوه‌هایی از نقاشی مدرن در هم آمیخت
زنده‌رودی از همان آغاز، حروف و اعداد را در تابلو‌هایش به کار گرفت و با تکرار آن‌ها ترکیب‌بندی‌های تازه‌ای آفرید. او خود در این‌باره گفته است که با دیدن یک پیراهن دعانویسی شده در موزه ایران باستان، هنر گذشته ایران را کشف کرده است.
او همچون بسیاری از نقاشانی که کارشان را از اوایل دهه ۳۰ خورشیدی آغاز کردند، کوشید درونمایه‌ای ایرانی را با بهره‌گیری از عناصر بومی و سنتی ایرانی ولی با استفاده از شیوه‌های نقاشی مدرن غربی از نظر ترکیب‌بندی، پرسپکتیو و رنگ‌پردازی به نمایش بگذارد.
با این‌همه، حسین زنده‌رودی، مسیری تازه را در پیش گرفت. در کارهای نخستین او، نوشته‌های ریز که یادآور طلسم و دعا است در کار‌هایش نمود یافت. اما پس از آنکه به پاریس رفت و با مکتب «لتریسم» که بر استفاده از شکل ظاهری حروف استوار بود آشنا شد، با آنکه خوشنویس نبود به بهره‌گیری از حروف فارسی در کار‌هایش پرداخت و نقاشی-خط‌هایش را آفرید.
به این ترتیب، زنده‌رودی وجوهی از هنر سنتی ایران را با جلوه‌هایی از نقاشی مدرن در هم آمیخت. کارهای او چه از نظر تلفیق آنچه خود آن را هنر غربی و سنت‌های شرقی خوانده و چه از نظر شیوه کار و رنگ‌آمیزی به دوره‌های مختلفی تقسیم می‌شود. اما آنچه همه این کار‌ها را به هم پیوند می‌دهد نگاه خاص او و فضایی است که خود آن را فضای مذهبی، عرفانی و قدسی خوانده است.
حسین زنده‌رودی در ادامه مسیری که برگزیده بود به تدریج به نوعی مینی مالیسم گرایش یافت؛ به شکلی که کارهای متأخرش به نحو بارزی استیلیزه‌تر و انتزاعی‌تر از کارهای متقدمش هستند.
در این کار‌ها، ترکیب‌بندی‌های ساده‌تر و کم‌حجم‌تر و تأکید کمتر بر جنبه دکوراتیو کار‌ها، جایگزین عناصر و نقوش مذهبی و بومی شد که به شکلی بارز تابلو‌هایش را پر کرده بودند.
او علاوه بر نقاشی‌هایش، تجربه‌های دیگری مانند دیوارنگاری و نقاشی قرآن را نیز در کارنامه خود دارد.
انتشارات «کلوب کتاب» در پاریس، در سال ۱۳۵۱ قرآنی نفیس با طرح‌هایی رنگی از حسین زنده‌رودی را منتشر کرد. این کتاب در همان سال برنده جایزه «زیبا‌ترین کتاب در سال جهانی کتاب» از طرف یونسکو شد.
آثار حسین زنده‌رودی در نمایشگاه‌های انفرادی و گروهی متعددی در ایران و کشورهای مختلف به نمایش درآمده و در بسیاری از موزه‌های هنر معاصر در جهان نگهداری می‌شود. آثار او همچنین جوایز مختلفی از جمله از بینال‌های پاریس، ونیز، سائوپولو و یونسکو را از آن خود کرده است.
حسین زنده‌رودی که نزدیک به ۵۰ سال است در پاریس زندگی می‌کند، و در غرب به نام شارل حسین زنده‌رودی شناخته می‌شود، همچنان خلاق و پرکار آثاری تازه خلق می‌کند.
او در تازه‌ترین دوره کار‌هایش، به شیوه‌هایی تازه مانند نقاشی بر روی عکس روی آورده است. نمونه‌ای از این کار‌ها، در سال ۲۰۰۴ در نمایشگاهی در پاریس به نمایش درآمد.
ویدئو: پاره‌ای از آثار حسین زنده‌رودی
نظرها
نظری وجود ندارد.