ز منجنیق فلک تیر فتنه می‌بارد

نظرها

• من ابلهانه گريزم در آبگينه حصار

  ۷ دی ۱۳۹۸، ۶:۳۴

  جهان بگشتم و دردا بهيچ شهر و ديار نيافتم که فروشند بخت در بازار کفن بياور و تابوت و جامه نيلي کن که روزگار طبيب است و عافيت بيمار مرا زمانه طناز دست بسته و تيغ زند بفرقم و گويد که هان سري ميخار زمانه مرد مصاف است و من ز ساده دلي کنم بجوشن تدبير و هم دفع مضار زمنجنيق فلک سنگ فتنه مي بارد من ابلهانه گريزم در آبگينه حصار عجب که نشکنم اين کارگاه مينايي که شيشه خالي و من در لجاجتم زخمار چنين که ناله زدل جوشد و نفس نزنم عجب مدار گر آتش برآورم چو چنار اگر کرشمه وصلم کشد و گر غم هجر نه آفرين زلبم بشوند و نه زنهار دلم ز درد گرانمايه چون جگر زفغان دما غم از گله خالي چو خاطرم زغبار دل خراب مرا مطلبي است آيت يأس چو زود رفتن جان پيش نيم کشته شکار دلم چو رنگ زليخا شکسته در خلوت غمم چو تهمت يوسف دويده در بازار ز سلک مدت عمرم که روزها دزديد که فصل شيب و شبابم گذشت در شب تار