۸ مارس و افغانستان: بیم زنان از بازگشت به دوران برقع
هانیه ملک- من تجربه‌ها و خاطره‌های تلخی از طالبان و کارنامه‌های زشت این گروه دارم. این گروه نزدیک‌ترین افراد زندگی مرا از من گرفتند. دو سال پیش، طالبان یک دوستم را با پدر و برادرش کشتند.
هانیه ملک، فعال حقوق زنان
من تجربه‌ها و خاطره‌های تلخی از طالبان و کارنامه‌های زشت این گروه دارم. این گروه نزدیک‌ترین افراد زندگی مرا از من گرفتند. دو سال پیش، طالبان یک دوستم را با پدر و برادرش کشتند.
سال۹۶ بود. مدت‌ها می‌شد که نه مریم را دیده بودم و نه خبری از او داشتم. با مریم در صنف چهار مکتب آشنا شده بودم. مو طلایی صدایش می‌زدم. دختری شوخ و همیشه خندان. همه فکر می‌کردند من و مریم دو خواهر از یک مادریم. در عید و نوروز همیشه به دیدنم می‌آمد اما من همیشه قرضدار رفتن به خانه مریم ماندم. در میانه‌های تابستان آن سال منتظر او بودم، عید فطر هم گذشت اما مریم نیامد. ناگه دریافتم که مریم به دست طالبان درکندهار، با پدر و برادرش کشته شده و آنجا در کنار پدر دفن شده بود. حالا هر عید و نوروزی که می‌رسد، جای خوب‌‌ترین همراز زندگی‌ام خالی است و همیشه بغضی است که مرا در خود فرو می‌برد. مریم فراموش نخواهد شد و تحمل طالب نیز برای من و دیگر زنان شاید قابل پذیرش نیست.
اکنون، با به امضا رسیدن توافق صلح میان امریکا و طالبان، نگرانی‌های گروه‌های مختلف در افغانستان برانگیخته شده است؛ ترس از بازگشت به دوران سیاه حاکمیت طالبان و ترس بازگشت به دوران برقع.
زنان افغانستان، درچهار دهه جنگ در این كشور، بیشترین قربانی را داده‌اند. زنان زیادی در دوران سیاه طالبان، مجبور به ازدواج‌های اجباری شدند، از مکاتب اخراج شدند و مورد ظلم‌های زیادی قرار گرفتند و برخی از آنان نیز، مجبور به فرار از خانه‌هایشان شدند.
آنچه می‌تواند با برگشت دوباره طالبان برای زنان در افغانستان تکرار شود، مرگ تدریجی این زنان است. زنانی که باید در کودکی شوهر می‌کردند یا میان مردان خرید و فروش می‌شدند. زنانی که با کوچک‌ترین اتهام محکوم به اعدام می‌شدند، ازهیچ حقی آگاه و برخوردار نبودند و حالا دوباره صدای پای گروه تروریستی طالبان، در گوش‌ها شنيده میشود.
عدم حضور زنان در مذاکرات صلح در دوحه، یکی از نگرانی‌های جدی زنان از زیر پا شدن حقوق‌شان و در نظر گرفته نشدن دستاوردهای آنان در دو دهه اخیر است. نزدیک به شانزده سال از تلاش‌های زنان برای رسیدن شان به حقوق‌شان می‌گذرد؛ مبارزه و راه پر خم و پیچی که گذشتن از آن بسا دشوار و خطرناک بوده است. جامعه همیشه مردسالار افغان، همواره نگاه تحقیرآمیزی به زنان داشته است و افغانستان در تحولات تا پیش از ۲۰۰۱ میلادی، به شدت به سمت عقب‌ماندگی رفت.
تا آنکه در سال ۲۰۰۱ میلادی، با آمدن نیروهای امریکایی به افغانستان، گام‌های بهتری برای پیشرفت زنان در عرصه‌های مختلف برداشته شد. درهای بسته مکاتب به روی دختران باز شد. برقع تحمیل‌شده بر زنان برداشته شد. شفاخانه‌ها برای جلوگیری از مرگ و میر مادران در نقاط دور دست کشور ساخته شد. زنان و دختران به گونه بی‌پیشینه وارد رسانه‌‌های تصویری، چاپی و صوتی شدند، آزادی بیان به طور چشم‌گیری پیشرفت کرد و آمار زنان تحصیل یافته روز به روز در حال افزایش شد.
در پنج سال رژیم طالبان، زنان اجازه رفتن به مکتب و دانشگاه و اجازه کار کردن در بیرون از خانه را نداشتند و حتی اجازه نداشتند که تحت معالجه و تداوی دکتر قرار بگیرند. زنان در محضر عام مورد لت و کوب قرار می‌‌گرفتند، اعدام می‌شدند و شلاق می‌خوردند. اما اکنون، زنان بسیاری در ادارات دولتی و خصوصی مصروف به کار اند، دوشادوش مردان برای تامین امنیت کشور دست به کار شده‌اند و نیز مشغول فعالیت‌های سیاسی، اقتصادی، و اجتماعی هستند.
امروز زنان در پارلمان کشور حضور دارند و نزدیک به ۴۰ درصد معلمان را زنان تشکیل میدهند. شمار قاضیان زن به نزدیک ۳۰۰ تن می رسد. زنان در کابینه حضور دارند، سفارت‌خانه‌های کشور در مشارکت زنان در کشورهای بیرونی فعالیت میکنند و ده‌ها مورد پیشرفت دیگر.
حالا با خبر آمدن طالبان و مشارکت آنها در حکومت، نگرانی زنان را از دست رفتن دستاوردهای دو دهه اخیر برانگیخته است. موضع طالبان در مورد زنان، هنوز نامشخص است و معلوم نیست که چه معامله‌ای، پنهانی بر سر دست‌آوردهای با ارزش این قشر صورت خواهد گرفت.
۱۸ سال سختی و رسیدن به امروز در افغانستان، برای زنان همراه با قربانی دادن بود. قتل، اختطاف، تجاوز و تیزاب پاشیده شدن تنها نمونه‌هایی از خشونت‌هایی بوده‌اند که زنان تحمل می‌کردند.
امروز، زنان بر این باور هستند که صلح بدون وجود حاکمیت قانون، در غیاب حکومت‌داری خوب و همه‌شمول، به اعتماد میان دولت و مردم صدمه خواهد زد. آنان خواستار صلح پایدار و بدون تبعیض جنسیتی هستند و تاکید دارند که صلح با تامین عدالت میان اقشار مختلف امکان‌‌پذیر است.
حالا شما با طالبان صلح کنید، شما ببخشید، شما خون مریم‌ها را فراموش کنید. اما ما هرگز خون مریم را فراموش نمی‌کنیم. طالبان زندگی مریم را از او گرفتند، او فقط ۱۶ سال داشت. مریم برای آینده آرزوها داشت اما کشته شد. با بی رحمی بیش از حد، با گلوله به سر و قلب صاف چون آیینه‌اش، شلیک کردند. خون او هنوز خشک نشده است. مگر صلح به قیمت خون مریم‌ها بود؟
ما را و این خاک را نفروشید!
نظرها
عباس مطلق
سردبیر محترم سایت... با سلام به همه دوستان.. نمیدانم این نظر ٬ تئوری و یا عقیده تا چه اندازه ئی درست است و چاره ساز که : مادر تمام فجایای انسانی و ریشه همه گرفتاری های انسان امروز از سیستم مالی / اقصادی جهان است ؟ اما میدانم که اگر تمام اهالی کره زمین و عالم از امکانات و امتیازات برابر و عادلانه ئی برخوردار گردند و همگی از حقوق و قوانین برابر ٬بهره مند باشند..جهان احوال دیگری خواهد داشت.انسانها مرد و زن ٬دیگر مطرح نیست بجز در عرصه زندگانی مشترک و خانوادگی . گاه تصور میکنم چنانچه امروز زنان بجای مردان قدرت تصمیم گیری در عالم را میداشتند٬چه جهانی بود ٬جهان امروز و انسان در چه مرحله ئی ز مدنیت قرار داشت؟ در تمام طول تاریخ بشر زنان متآثر از مردان و جایگاه پائین تر از مقام مردان ٬را داشتند تا به امروز هم دارند!! هر از گاهی هم ان دست قدرتمند٬ ان نیروی نا مرئی ٬صحنه پردازی هائی نظیر : می تو ٬ در امریکا و به بازی گرفتن و قربانی کردن ان کارگردان احمق شکم و زیر شکم پرست ٬و در دست داشتن تمام کانال ها و رسانه ها ٬ سرو صداهائی براه انداخته و فروش روزنامه های عالم را دو چندان میکنند..از یک طرف کاری مثبت و مورد تآئيد زنان !!!! شده است و از طرفی هم شخصیتی برای خودشان دست پا نموده..پولی از بلند گوهای خود و فروش مطبوعات جهانی ٬ به جیب زده ..مدتی برای مردمان مرفه و میانی اروپا و غرب ٬خوراکهای مغزی تهیه و پخته کرده اند...اما حاصل چه؟ هیچ...هیچ اندر هیچ ! همه سیاست است و کلاهبرداری های هنرمندانه سیاست مداران و کارشناسان بخش سرمایه داری ..چرا؟ به دلیل اینکه مرکزیت و پایه / سرچشمه..اساس مسئله زنان ٬ نه مطرح گردیده است و نه فرصتی فراهم اورده شد برای طرح ان و گفتگو در مورد ان! و اما موضوع برابری و تساوی میان انسانها / زن و مرد ٬ معنایش چیست؟ با مطرح کردن حقوق اقتصادی در محیط کاری ٬که در یک اداره یک زن و یک مرد هر دو کارشان و زمان کارشان برابر است..اما حقوق مرد کمی بیشتر از زن است چرا؟ من بعنوان زن..مثلآ : من میگویم امروز ٬صاحبان بزرگترین بانکهای جهان ٬ کارخانه جات جهان ٬ قانون نویسان ٬ تمام نیروها و مراکز قدرت در دست مردان است.هرمی را تصور کنید که در رآس این هرم ٬مرد ها نشسته و برای عالم و عالمیان تصمیم میگیرند..چرا که اقتصاد را در دست دارند..قدرت اقتصادی را در دست دارند و طبیعتآ قدرت سیاسی / اجتماعی / فرهنگی / هنری / و دیگر مقوله های بشری را نیز انان تصمیم میگیرند و دولتها ٬اجرا. من / ما زنان میخواهیم در این باب با شما همکاری داشته باشیم حضرات! اگر شما ۱۰۰ نفر هستید در رآس هرم..ما تصمیم داریم ۵۰ / ۵۰ شود.بدین معنا که قدرت اقتصادی دقیقآ برابر باشد تا ما به قدرت سیاسی نیز دست یابیم. میگوئی : زنان اگر بجای مردان در طول تاریخ بر تخت قدرت تکیه زده و امروز زنان اداره جهان را در دست داشتند..جهانی میداشتیم در صلح و دوستی و برابری ..جهانی که عشق و محبت و یاری ٬بود..نه جنگ و کشتار و انسان کشی..این مردها هستند که اسلحه میسازند و مانند گرگهای وحشی یکدیگر را تکه پاره میکنند..جهان بدست مردان اداره شده است و امروز این چنین مرداب متعفن و گندیده ئی ست که میبینیم! زنان از انجائیکه مادرند و از دو قطره در درون خود ٬انسانی را ۹ ماه میپرورانند و رشد میدهند..طبیعتآ نمیتوانند خصلت وحشیانه مردان را داشته باشند..زنان میتوانند جهان را بسیار زیباتر و پاکیزه تر و انسانی تر ٬اداره کنند. میگوید: این درست نیست..ما زنان خشن و بی احساسی نظیر تاچر را داریم..زنانی که امروز در کشورهای اروپائی و اسکاندیناوی ٬ بعنوان وزیر و وکیل و ..و..و هستند نمونه دیگریست..مرکل..رهبر المان..خود یک مرد خشن تر و بی احساس تر از صدام و خمینی و هیتلر است..اینها همه زنانی هستند که در دولتهای غربی وزیر و وکیل اند و ذره ای به فکر کمک و یاری و اصلاح امور جامعه و شهروندانشان نیستند...این هم درست است !متاسفانه ! اما در جواب میگویم : درست است گفته شما ٬ اما این گروه از زنانی که امروز در سطح دولتها و وزیران ٬کار و زندگی میکنند ٬در همین و با همین سیستم سرمایه داری تربیت و رشد کرده اند.زنی هم داشتیم در نظام اتحاد شوروی که بعنوان شرافتمند ترین خبرنگار پشت در خانه اش بدستور ان حیوان نر : راس پوتین ٬کشته شد! مسئله برابری زن و مرد ..در داشتن قدرت برابر است .قدرت برابر را قدرت اقتصادی برابر ٬رقم میزند و میسازد و عینیت میبخشد! غیر از این است؟ اینطور احساس میشود که مردان قدرتمند جهان امروز..از انجا که مراکز مهم قدرت اقتصادی جهانی را دردست دارند ٬دارای ابزار کار نیز هستند ٬ ابزار تبلیغات ٬ خبری ٬ جاسوسی٬ امنیتی و از همه مهم تر مرکز عظیم ان اس ا در دستهای مردان است ..با تمام این محاسبات مردان قدرت را در دست دارند و هر از گاهی نیز عالمیان را با صحنه پردازی ها و ابزار کارشان..به بازی و سرگرمی مشغول میدارند.امر مهم تقسیم قدرت میان مردان و زنان است.قدرت اقتصادی / قدرت تصمیم گیری / قدرت قانون گذاری و اجرائی .اینها ابزار و مراکزی ست که باید به صورت مساوی و برابر میان مردان و زنان تقسیم گردد. متآسفانه در سرو صداهای اخیر سال گذشته : می تو/ من هم همچنین / تمام زنان مشهور و غیر مشهور را گذاشتند سر کار..همه را فریفتند.بعد از ان هلهله ٬چه شد؟ هیچ..نتیجه چه بود؟ هیچ ! گفته اند..اقایان ٬ گفته اند : ما اداره میکنیم ٬ همانگونه که تا امروز کنترل کرده ایم ..میکنیم... میگوئیم : حضرات شما هوشمند و اندیشمند تر از زنان نیستید..بلکه این زنان هستند که به جوهر و ذات فریبکار و تبهکار شما ٬واقف نیستند و شما را مانند خود واز جنس خود ٬رئوف و عادل و صادق میدانند. شما اختیار اداره جهان را تا کنون در دست داشته و دارید...خود صادقانه و وجدانآ با خودتان صادق باشید و ببینید چه گندی به عالم زده اید...این عالم و ادم را به مقام پست امروز کشانده اید ..کشتار گاه ٬ قصابخانه ئی بنام جهان است اما در واقع ایا خبر دارید چه کثافتی به عالم و ادم پاشیده اید؟ شما سرمایه داران بزرگ ٬ صاحبان بزرگترین بانکهای جهان..کارخانه جات عظیم هواپیما سازی٬ کشتی سازی ٬ اتومبیل سازی و دیگر مقوله ها..ایا بین شما دارنده گان منابع زمین ٬یک زن یافت میشود؟ ایا در سمینارهای عظیم هفتگی و ماهانه در زیباترین و امن ترین و خوش اب و هوارین جزایر خصوصی ٬مناطق جهان ٬٬ جهانی که خریدنی نیست اما از ان شما حضرات شده است ٬زمانی برای نتیجه سال گذشته و ادامه و تثبیت منافع و دزدی ها و غارت های اینده ٬بدور هم شما جانوران خوش پوش جمع میشوید..ایا یک زن مابین شما یافت میشود؟ اری..میگوئید اری..بله در حرم سراهای شما ..زنانی که در زندگی تنها از زیبائی چهره و اندام ٬بهره مند شده اند ..انهم برای عیش و نوش و خوش گذرانی شما جانوران خوش پوش و وحشی٬تن به هر کاری میدهند...تف بر شما حضرات ٬ تف!! روز جهانی زن ٬هشتم مارس بر تمام زنان عالم مبارک باد... ارزو دارم تا نمردم ٬پائین امدن مردان را از تخت خدائی عالم ببینم..
مینا
ترامپ بیشرف چند روز پیش گفته بود که "پس از خروج سربازان امریکایی از افغانستان, بعید نیست که طالبان دوباره قدرت را در دست بگیرند"! وقت آن است که زنان افغانستان نیز مانند زنان روژوا, کردستان سوریه, سرنوشت خود را در دست گرفته, و با خود سازماندهی و خود مسلح کردن یکبار و برای همیشه درس عبرتی به این وحوش مسلمان بدهند. مانند درسی که داعش در کوبانی از زنان پیشمرگه گرفت.