اجرای بدون تضمین طرح فاصله‌گیری در وسائل نقلیه عمومی
قرار است دو سوم کارمندان و کارگران ایران فعالیت خود را آغاز کنند. در شبکه حمل و نقل عمومی تدابیری برای رعایت فاصله‌گیری در نظر گرفته شده اما اجرای آن به «تعهد مردم» سپرده شده است.
مترو تهران در دوران کرونا ـ عکس از خبرگزاری کار ایران (ایلنا)
پس از وقفه‌ای چند هفته‌ای به‌دلیل شیوع ویروس جدید کرونا، از شنبه ۲۳ فروردین دو سوم کارمندان و کارگران ایران کار خود را آغاز خواهند کرد و وسائل نقلیه عمومی نیز با ازدحام روبه‌رو خواهند شد. از این رو مسئولان شبکه حمل و نقل عمومی تدابیری برای رعایت فاصله‌گذاری اجتماعی (فیزیکی) در نظر گرفته‌اند. هیچ کنترلی بر اجرای این تدابیر وجود ندارد و «تعهد مردم» تنها تضمین ممکن در این زمینه است.
ستاد ملی کرونا تصمیم گرفته است که از فردا ۲۳ فروردین دو سوم کارمندان و کارگران در شهرستان‌ها در محیط کاری خود حاضر باشند و از ۳۰ فروردین نیز فعالیت‌ها در تهران آغاز شود. بدین ترتیب خیابانها به‌ویژه در پایتخت بار دیگر شاهد ازدحام جمعیت خواهند بود.
دولت حسن روحانی به‌منظور ادامه فعالیت اقتصادی در کشور اکنون بر «فاصله‌گذاری هوشمند» بیشتر تأکید می‌کند در حالی‌که با شروع فعالیت‌های اقتصادی، فاصله‌گذاری اجتماعی (فیزیکی) اهمیت ویژه‌ای خواهد یافت و تأثیر مستقیمی بر گسترش ویروس کووید-۱۹ در کشور خواهد داشت.
وزارت بهداشت جمهوری اسلامی ظهر جمعه ۲۲ فروردین در آخرین آمار رسمی خود در مورد شیوع کروناویروس در ایران اعلام کرد که مجموع درگذشتگان بر اثر این بیماری به ۴۲۳۲ نفر رسیده و شمار مبتلایان به ۶۸۱۹۲ نفر افزایش یافته است.
به‌منظور رعایت فاصله‌گیری اجتماعی (فیزیکی) در وسائل نقلیه عمومی از روز شنبه، مسئولان این بخش به‌ویژه در تهران تدابیری در نظر گرفته‌اند.
در بخش ترافیک شهر، شورای ترافیک تهران تصمیم گرفته است که از فردا شنبه ۲۳ فروردین طرح ترافیک از ساعت ۷ و ۳۰ دقیقه صبح تا ۱۹ بعد از ظهر اجرا شود. از ساعت ۱۴ تا ۱۶ به شهروندان شاغل در تهران فرصت دو ساعته داده خواهد شد که در طرح‌های ترافیکی از داخل طرح فقط یک بار به صورت رایگان خارج شوند.
براساس مصوبه ستاد ملی کرونا ساعت کاری ادارات از شنبه ساعت ۷ تا ۱۴ خواهد بود.
شرکت واحد اتوبوسرانی شهر تهران نیز از شنبه طرح فاصله‌گذاری اجتماعی (فیزیکی) را در اتوبوس‌ها اجرا خواهد کرد. براین اساس، بر روی صندلی‌های دو تایی، تنها یک نفر می‌تواند بنشیند و صندلی خالی نیز با علامت مشخص می‌شود. همچنین در کف اتوبوس‌ها علامتی نصب خواهد شد که مردم را به رعایت فاصله از یکدیگر دعوت می‌کند.
محمود ترفع، مدیرعامل شرکت واحد اتویوسرانی شهر تهران در این‌باره به خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) گفته است: «مردم باید فاصله‌گذاری اجتماعی را رعایت کنند و اگر اتوبوس، دارای مسافران زیادی بود، از سوار شدن به آن خودداری کنند، اما دقت داشته باشید ما قوه قهریه نداریم و تنها می‌توانیم با اتکا به تعهد مردم، این طرح را اجرایی کنیم.»
سازمان تاکسیرانی تهران نیز گفته است برای اجرای طرح فاصله‌گذاری اجتماعی (فیزیکی) تنها دو مسافر می‌توانند در صندلی‌های عقب تاکسی سوار شوند و طلق‌هایی برای ایجاد فاصله میان رانندگان و مسافران بر روی سه هزار دستگاه تاکسی نصب می‌شود. همچنین فضایی برای ردوبدل کردن پول در تاکسی‌ها تعبیه شده است.
در مترو تهران هم افزون بر ضدعفونی هر روزه و چند نوبتی قطارها، ایستگاه‌ها و پایانه‌ها، نشانه‌هایی نصب می‌شود که محل نشستن و ایستادن مسافران در قطارها، پله برقی‌ها، مقابل باجه‌های فروش بلیت و دستگاه‌های خودپرداز در ایستگاه‌های خطوط مترو را مشخص می‌کنند.
فرنوش نوبخت، مدیرعامل شرکت بهره‌برداری مترو تهران و حومه نیز رعایت فاصله‌گیری را به خود مردم واگذار کرده و گفته است: «ما نمی‌توانیم مانع استفاده شهروندان از مترو شویم یا برای این موضوع مأمور پیش‌بینی کنیم و تنها راه اجرای موفق این طرح، همکاری شهروندان و مسافران در مترو رعایت فاصله اجتماعی است.»
پیروز حناچی، شهردار تهران، چهارشنبه ۲۰ فروردین از افزایش ۴۰ درصدی مسافران وسائل نقلیه عمومی تهران پس از تعطیلات نوروزی خبر داد و گفت: «ما کسی را اجبار نمی‌کنیم که سوار قطار بشود اما این دست مردم است که سوار قطار یا اتوبوس بشوند یا خیر. این در حالی است که برخی از مسئولان می‌گویند ما باید جلوی مردم را هم بگیریم که سوار قطار و اتوبوس نشوند.»
مسئولان و کارشناسان عرصه بهداشت عمومی و سلامت فاصله‌گیری اجتماعی (فیزیکی) و دورکاری را مهم ترین راهکار برای مهار کرونا می‌دانند، با وجود این کنترل این امر هیچ سازوکاری در ایران ندارد.
در دوران کرونا، در کشورهای دیگر به‌منظور رعایت جدی فاصله‌گیری از سوی شهروندان حتی جرایم مالی در نظر گرفته شده است.
بر اساس نتایج نظرسنجی ایسپا که امروز جمعه ۲۱ فروردین منتشر شد، ۵۱ درصد از مردم تهران نگرانی زیادی در مورد ابتلای خود یا خانواده‌شان به ویروس کووید-۱۹ دارند. فقط ۲۹ درصد از مردم کمتر نگران‌اند. بر همین اساس نگرانی مردم از سلامت خود و خانواده‌شان از نیمه اسفند ۹۸ به این‌سو افزایش پیدا کرده است.
پیش از این در ۲۹ اسفندماه گذشته نیز پنج وزیر پیشین بهداشت و چند تن دیگر از پزشکان ایرانی در نامه‌ای به حسن روحانی، رئیس جمهوری ایران از او خواسته بودند با محدود کردن ترددها و مسافرت‌ها، زنجیره انتقال ویروس جدید کرونا را در ایران قطع کند.
بیشتر بخوانید:
نظرها
farid
حکومت و مملکت با مدیریت جهانی تعطیل و درحال واپاشی و فاجعه انسانی است ! اینها پادگان دراختیارگروههای تروریستی و نیروی هوایی روسی قرارداده و بندر به هندیها وماهیگیری به چین وخاک به قطرودریای خزر به روسها داده وبخاطرچپاول کارخانه ها و بانکها را ورشکسته وجنگلها و مسیررودخانه هارانابود و ویلاسازی کرده وآقازاده ها با ژن برتر را به کشورهای طاغوت فرستاده وهرصدای اعتراض را به شکنجه وزندان واعدام میفرستد و هر معترضی را در خیابانها و حتی زندانها به گلوله میبندند! وخانم مجری بی بی سی و رادیو اینترنشنال با مصاحبه های خاصش همراه با پلوسی و سی ان ان همچنان ترامپ را میکوبند و آرزوی برکنار وی را دارند ورادیو فردا و صدای آمریکا که میرانشان از سی ان ان هستند؛ کامنتها را فیلتر میکنندوهرروزاز موگرینی و قاشقچی و ظریف پینوکیو عکس ومقاله نشر کردند!وهمچنان دررویای دوران طلایی !خمینی وگفتگوی تمدنها باطعم ترورزنجیره ای بسرمیبرندودر پی راه نجات حکومت فاسدو دیکتاتورو دروغگوی قرن وسطایی صادرکننده بمب وتنش میباشند! این در حالیست که مردم ایران بدون کار و پول ؛ از هراس ویروس آخوند پرور خود رادر منازلشان حبس کرده اند!
"۳۰میلیون گرسنه به خیابانها می‌ریزند"
روحانی اصل مطلب را بیان کرد: اگر فعالیت اقتصادی را تعطیل کنیم، ۳۰میلیون گرسنه به خیابانها می‌ریزند. او ترجیح می‌دهد همه به سر کار بروند و تک به تک مبتلا شوند اما دولت برای تامین معاش‌شان هزینه نکند و اگر نکند بی‌شک گرسنگان به خیابان می‌آیند، پس بهتر است به سر کار بروند. بسیاری از بی‌ثبات‌کاران و مزدبگیران گفته‌اند که مرگ از گرسنگی بدتر از مرگ با کروناست. #یک_میلیارد_یورو_کجا_هزینه_می‌شود؟ اتحاد بازنشستگان @etehad_bazn
حداقل دستمزد ۱۳٩٩ و گردن کارگران زیر ساطور تورم، بیکاری،اخراج وعدم امنیت اقتصادی و سیاسی
حداقل دستمزد ۱۳٩٩ و گردن کارگران زیر ساطور تورم، بیکاری،اخراج وعدم امنیت اقتصادی و سیاسی بحران اقتصادی بی سابقه در کشور که در تورم افسار گسیخته، کاهش ۹/۵(نه و نیم) درصدی رشد اقتصادی، بیکاری چندین میلیونی، بسته شدن کارخانه ها و دیگر مراکز تولیدی، وخامت روزافزون وضع زندگی ده ها میلیون کارگر و زحمتکش، افزایش شمار بی خانمان ها، معتادان، تن فروشان، کودکان کار و دیگر قربانیان نظام سرمایه داری نمودار می گردد با بحران عمیق سیاسی، اجتماعی و اخلاقی در میان طبقۀ حاکم سرمایه دار و حکومت حامی آن عجین شده و این ترکیب مرگ آور، زندگی را برای اکثریت عظیم مردم تحمل ناپذیر کرده است. تأمین ابتدائی ترین هزینه های زندگی یعنی تأمین در آمد لازم برای خوراک، مسکن، پوشاک، درمان، رفت و آمد، حمل ونقل و تحصیل که با سه برابر شدن قیمت بنزین به نحو تحمل ناپذیری افزایش یافته حتی برای کسانی که دو نوبت در شبانه روز کار می کنند هر روز دشوار تر می شود تا چه رسد به کارگران یک شیفتی یا نیمه وقت و یا بیکارانی که اکثریت عظیم شان هیچ درآمدی ندارند. در چنین شرایطی و به رغم این بحران کمرشکن برای توده های مردم، ثروت و درآمد مشتی سرمایه دار بزرگ و دیوانسالاران حاکم با تکیه بر حمایت بی دریغ قدرت حاکم برای سلطه بر منابع کشور، بهره کشی بی حد از کارگران و زحمتکشان وغارت و اختلاسِ بی عقوبت، ابعاد نجومی به خود گرفته است. طبقۀ سرمایه دار و حکومت حامی آن از هر فرصتی بهره می گیرند تا بار بحران و هزینه های ناروا برای بقا و سلطۀ خود را بر دوش کارگران و زحمتشکان بیاندازند. افزایش سه برابری قیمت بنزین نمونه ای از همین انداختن بار بحران بر دوش کارگران و زحمتکشان است که با حکم حکومتی به اجرا درآمده و فاجعۀ کشتار وسیع از توده های مردم را بجا گذاشته است. نظام حاکم در مقابل خواست های بحق کارگران برای افزایش مزد، پرداخت مزدها و مزایای عقب افتاده، تأمین بیمۀ مکفی برای بیکاران، استقرار بیمۀ اجتماعی همگانی واقعی، بهبود وضع بازنشستگان از جمله همسان سازی حقوق و مزایای بازنشستگان با شاغلان، آزادی تشکل و تحزب، حق اعتصاب و اعتراض، حق دخالت و تصمیم گیری در امور مربوط به خود و امور مربوط به جامعه پاسخی جز سرکوب خونین، خشونت و ضرب و شتم، دستگیری و احکام طولانی زندان ندارند. کارگران برای بهبود وضع خود و حل مسایل اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی به هیچ جا نمی توانند روی بیاورند. همۀ درها، جز در ورودی زندان، به روی آنها بسته است. در چنین شرایطی تنها راه برون رفت از شرایط مرگ آوری که سرمایه داری فراهم کرده تکیه به نیروی جمعی و اتحاد و همبستگی در میان خود کارگران و مبارزۀ متحدانه برای دستیابی به خواست های اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و فرهنگی این طبقه است. یکی از این خواست های مهم، مسألۀ حداقل دستمزد و سطح عمومی مزدها به طور کلی است. از هم اکنون زمزمه هائی از سوی مقامات حاکم در مورد افزایش ۱٥ درصدی مزدها و حقوق ها به راه افتاده است. آنان در حالی بی شرمانه چنین رقمی را اعلام می کنند که نرخ تورم طبق داده های رسمی در سال ۱۳٩٧ معادل ۳۰/۶% (سی ممیز شش دهم درصد) بود. این نرخ برای سال ۱۳٩٨ بیش از ٤۰ % (چهل درصد) و برای سال ۱۳٩٩نیز احتمالا از ٤۰ % (چهل درصد) بیشتر خواهد شد. طبق داده های سند «نتایج بررسی بودجۀ خانوار در مناطق شهری» (بانک مرکزی – مهر۱۳٩٧)، در سال ۱۳٩٦میانگین هزینۀ ماهیانۀ خانوار که تعداد متوسط اعضایش در آن سال ۳/۲۸(سه و بیست و هشت صدم) تخمین زده می شود معادل ۳٥۱۰٩ هزار ریال و یا ۳/۵۱(سه و پنجاه و یک صدم) میلیون تومان در ماه بود. بر این پایه و با در نظر گرفتن تورم سال ۱۳٩٧ و تورم های قابل انتظار در سال های ۱۳٩٨ و ۱۳٩٩ هزینۀ متوسط ماهانۀ یک خانوار ۳/۲۸ (سه و بیست و هشت صدم) نفری در سال ۱۳٩٩ معادل ٩ میلیون تومان در ماه خواهد شد. به عبارت دیگر، میانگین هزینۀ زندگی یک خانوار ۳/۲۸ (سه و بیست و هشت صدم) نفری در سال۱۳٩٩، با حفظ قدرت خرید سال ۱۳٩٦(یعنی با فرض اینکه وضع زندگی خانوار مورد نظر در سال ۱۳٩٩ بهبودی نسبت به سال ۱۳٩٦ پیدا نکند) برابر ٩ میلیون تومان در ماه خواهد بود. بر همین مبنا میانگین هزینۀ زندگی یک خانوار ٤ نفرۀ شهری در سال ۱۳٩٩ مبلغی بین ۱۰/۵ تا ۱۱ میلیون تومان در ماه خواهد گردید. در نتیجه از دید ما مبنای مزد حداقل برای سال ۱۳٩٩ مبلغ ٩ میلیون تومان در ماه برای خانوار متوسط یا خانوار ۳/۲۸ (سه و بیست و هشت صدم) نفری است. ما از همۀ کارگران و مزدبگیران می خواهیم در همۀ کارخانه ها، کارگاه ها، معادن، مدارس، بیمارستان ها، واحدهای بزرگ کشاورزی و دامداری، ادارات و دیگر واحدهای کار در سراسر کشور، مبارزه برای خواست حداقل دستمزد به میزان ٩ میلیون تومان در ماه را به پیش ببرند و با روشنگری و کار توضیحی حقانیت این خواست را برای همگان توضیح دهند. طبقۀ کارگر تنها با مبارزۀ آگاهانه، متحدانه و متشکل می تواند به خواست های خود، از جمله در حوزۀ اقتصادی که مبارزه برای افزایش حداقل دستمزد بخشی از آن است، دست یابد. خواست حداقل دستمزد به میزان ٩ میلیون تومان در ماه می تواند مبنائی برای وحدت مبارزۀ کارگران در سراسر کشور گردد. مستحکم باد اتحاد و همبستگی کارگران! پرتوان باد مبارزات بحق کارگران در تمام عرصه های اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و فرهنگی! ۱۹ دی ۱۳٩٨ سندیکای کارگران نیشکر هفت تپه گروه اتحاد بازنشستگان
اگر می‌خواهید کرونا نگیرید، صندلی اتوبوس را پیش‌خرید کنید!
اگر می‌خواهید کرونا نگیرید، صندلی اتوبوس را پیش‌خرید کنید! رزرو صندلی‌های اتوبوس‌های شهری که شهرداری تهران ماه‌ها پیش آن را دروغ خواند کرد و گفت «صندلی اتوبوس شهری متعلق به همه مردم است»، به‌بهانه کرونا از شنبه ۲۳فروردین کلید خورده است. اتوبوسرانی تهران، وابسته به شهرداری، می‌گوید برای پیشگیری از شلوغ شدن اتوبوس‌ها و سرایت کرونا، با سامانه «به‌همراه»، صندلی‌های اتوبوس را به رزرو می‌گذارد. #کاسبی_با_فاجعه
اخبار اعتراضات کارگران و معلمان در بحران کرونا
اخبار اعتراضات کارگران و معلمان در بحران کرونا روز چهارشنبه ۲۰فروردین ماه جمعی از رانندگان اتوبوس شهر کرمانشاه با برپایی دو تجمع اعتراضی خواستار برخورداری از حق بیمه شدند. آنان نخست مقابل استانداری تجمع و خواسته‌های خود را مطرح کردند. سپس در پی بی‌توجهی مقامات استانداری تجمع خود را به مقابل شهرداری کشانده و در آنجا با سردادن شعار خواستار برخورداری از حق بیمه‌ی بیکاری و یارانه‌ی سال۹۸ شدند. آنها می‌گویند به دلیل تعطیلی دو ماهه‌ی کارشان در شرایط کرونایی، توان تامین هزینه‌هایشان را ندارند و شغل رانندگی تنها منبع درآمد آنهاست. جمعی از کارکنان یگان حفاظت سازمان ملی زمین و مسکن سمنان روز چهارشنبه ۲۰فروردین ماه، در اعتراض به عدم اجرای پروتکل کرونایی دست به تجمع زدند. آنها می گویند با توجه به این که بارها در ایامی که ویروس کرونا شایع شده بود دولت و وزرای مربوطه جهت قطع زنجیره‌ی انتقال ویروس دستور دادند که ادارات و سازمانها با یک سوم کارکنان اداره شود اما این دستور در یگان حفاظت استان سمنان اجرایی نشد. ما حتی در روزهای تعطیل و غیر اداری مجبور به انجام وظیفه با حداکثر نیرو هستیم. روز پنجشنبه ۲۱فروردین ماه، جمعی از کارگران پمپ بنزین‌های کشور نسبت به سوخت‌گیری توسط کارکنان جایگاه‌های سوخت به دلیل عدم وجود امکانات بهداشتی کافی در مقابله با ویروس کرونا در محیط کار خود دست به اعتراض زدند. از آغاز شیوع کرونا، سوخت‌گیری توسط کارکنان جایگاه‌های سوخت در کل کشور الزامی شد؛ اما کارگران به علت کمبود دستکش، از این که خودشان سوخت‌گیری کنند، احساس رضایت ندارند. خیلی از ما اغلب از جیب خودمان ماسک و وسایل ضدعفونی‌کننده تهیه کرده‌ایم. تداوم تجمع کارگران شاغل در میادین میوه و تره‌بار تهران روز پنجشنبه ۲۱فروردین برای دومین روز متوالی در اعتراض به کمبود تجهیزات و امکانات بهداشتی در مقابله با ویروس کرونا دست به اعتراض زدند. آنان از روز چهاشنبه هفته جاری تاکنون در محل کار خود دست به تجمع زده‌اند و خواستار تامین امکانات بهداشتی و پیشگیری از کرونا از قبیل دستکش و ماسک هستند. کارگران اخراجی کارخانه سیمان دورود روز پنجشنبه ۲۱فروردین ماه در اعتراض به اخراج خود و همکارنشان مقابل اداره کار این شهر تجمع کردند. نزدیک به یک ماه از تجمعات اعتراضی این کارگران که از کارشان اخراج شده‌اند، می‌گذرد و هیچ مقامی در شهرستان دورود باقی نمانده که این کارگران مقابل محل کارش تجمع نکرده باشند. در شرایط بحرانی و در بجبوحه ویروس کرونا این کارگران به لحاظ امرار معاش خود و خانواده‌هایشان در مضیقه هستند. اعتراض نسبت به بازی کردن با جان صدها کارگر صنعت خودرو تاکنون هیچ پروتکل بهداشتی اختصاصی برای صنعت خودرو و قطعه سازی ابلاغ نشده و با توجه به شیوع ویروس کرونا، این مسأله تهدیدی برای کارگران در خطوط تولید قطعه‌سازی و خودروسازی خواهد بود. کارگران صنعت خودروسازی در این خصوص می‌گویند بعد از تعطیلات، دو خودروساز بزرگ کشور که هر یک حدود ۴۰هزار پرسنل دارند، کار خود را مجدداً آغاز کرده‌اند که این امر منجر به جابجایی ۸۰هزار نفر در ۲نوبت و یا به عبارتی ۱۶۰هزار سفر در طی روز در تهران انجام خواهد شد. از آنجا که پرسنل این شرکت‌ها در تمام نقاط تهران و کرج پراکنده‌اند و در طی روز در یک محیط بسته گرد هم می‌آیند؛ می‌توانند عاملی برای شروع موج دوم کرونا در تهران و به تبع آن در کل کشور شوند. آنها افزودند: دولت موظف است که کارفرمایان را به اعطای مرخصی استعلاجی تا پایان کرونا ملزم کند؛ اگر الزام دولتی در میان نباشد، کارفرما برای کسب سود بیشتر کارگران را به محیط کار می‌کشاند. جمعی از معلمان آزاد شاغل در مدارس غیرانتفاعی نسبت به بلاتکلیفی معیشتی و تبعیض در بین معلمان دست به اعتراض زدند. این معلمان که طرف حسابِ بخش خصوصی آموزش در کشور هستند، با تعطیلی مدارس، کار ساعتی خود را از دست داده‌اند.به گفته‌ی تعدادی از معلمان معترض: ما معمولاً هنگام ورود به یک مدرسه‌ی خصوصی با مسئولان مدرسه قرارداد ساعتی می‌بندیم که مبلغ این قراردادها نسبت به معلمان رسمی بسیار پایین است، بیمه‌ی ما هم به‌صورت ساعتی به حساب تامین اجتماعی واریز می‌شود، اکنون نگرانی ما این است که آیا می‌توانیم از مزایای بیمه‌ی بیکاری استفاده کنیم و در این ایام بیکاری، مقرری بگیریم؟ اتحاد بازنشستگان @etehad_bazn
احتمال شکل گیری نافرمانی مدنی گسترده علیه حاکمیت
احتمال شکل گیری نافرمانی مدنی گسترده علیه حاکمیت ▪️اردوی کار: اعمال قرنطینه بدون تامین حداقل های ضروری زندگی روزمره مردم، برقراری رژیم گرسنگی است. رهها کردن مردم در کشتارگاه کرونا هم جرمی در حد جنایت آگاهانه علیه بشریت است. میان این دو «گزینه»، حاکمیت برای سرباز زدن از هر دو« فاصله گیری اجتماعی هوشمند» را مطرح کرده است تا از مسئولیت هر دو شکل اصلی فاجعه بگریزد. نه وظایف خود در سیر کردن شکم مردم را عملی کند، نه مرگ و میر در اثر شیوع کرونا را به گردن بگیرد. اما این سیاست با انتقادات روزافزونی روبروست؛ زیرا معنایی جز مزمن سازی گرسنگی از یک سو و عادی سازی حدی از مرگ و میر کرونایی در سوی دیگر معنای دیگری ندارد. نعمت احمدی عضو کانون وکلای دادگستری مرکز: «دولت باید در مقابل تکالیف الزام‌آوری که اعمال می‌کند، معاش حداقلی برای مردم که بتوانند تا رفع این بحران زنده بمانند، در نظر بگیرد در غیر این صورت با نافرمانی مدنی مواجه خواهد شد.» ▪️احمدی که از نافرمانی می ترسد و آن را «خطرناک» برای آینده حاکمیت می داند، درخواست کرده برای مقابله با این « آینده خطرناک» و نافرمانی مدنی گسترده «ستاد اجرایی فرمان امام، اوقاف، آستان قدس و بنیادها» در حد «معاش حداقلی برای مردم که بتوانند تا رفع این بحران زنده بمانند» کمک رسانی کنند. ▪️این در حالی است که وادار کردن حاکمیت به تامین معاش مردم از طریق دارایی های نجومی نهادهای غارتگر تابعه دستگاه ولایت، حداقل مستلزم نافرمانی مدنی توده ای است و با خواهش و التماس و اشاره و یادآوری هرگز از سطح اقدامات فریبکارانه نمایشی فراتر نخواهد رفت.