سکوت دولت ایران در برابر قتل دو کارگر اشنویه‌ای با پهپاد ترکیه
دو کارگر اشنویه‌ای برای امرار معاش گیاه دارویی به کوه زده بودند که در مرز ایران و عراق هدف پهپاد ترکیه قرار گرفتند و جان دادند. دولت ایران سکوت پیشه کرده و نماینده اشنویه خواستار احضار سفیر ترکیه و دریافت غرامت است.
مراسم خاکسپاری «فاخر تازه‌وارد» و «رشید پیروتی» که در مرز ایران و عراق هدف پهپاد ترکیه قرار گرفتند و کشته شدند. عکس: کانال تلگرامی پیرانشار میدیا
چند روز از کشته شدن دو غیرنظامی در نقطه مرزی ایران و عراق که هدف پهپاد ترکیه قرار گرفتند گذشته است. دولت جمهوری اسلامی واکنشی به این مسئله نشان نداده است. یک نماینده مجلس می‌گوید: وزارت امور خارجه باید سفیر ترکیه را احضار کند.
عبدالکریم حسین‌زاده، نماینده نقده و اشنویه در مجلس شورای اسلامی از سکوت و بی‌عملی وزارت امور خارجه در برابر دولت ترکیه انتقاد کرد و گفت: «انتظار دارد دیپلماسی خارجی ورودی جدی به این موضوع داشته باشد».
او یکشنبه ۱۴ اردیبهشت در گفت‌وگو با روزنامه «شرق» از بازگردان پیکر کشته‌شدگان «با هماهنگی استاندار» خبر داد و خواستار پاسخگویی دولت ترکیه شد:
هویت کشته‌شدگان «فاخر تازه‌وارد» و «رشید پیروتی» اعلام شده است که به گفته حسین‌زاده، «کارگر بودند و به دنبال رزق و روزی به کوهستان رفتند». کارگرانی که به لحاظ اقتصادی ضعیف‌تر هستند و در این فصل «به‌جای کارگری مشغول جمع‌آوری گیاهان کوهی می‌شوند و این گیاهان را در بازار می‌فروشند».
پیکر کشته‌شدگان را مردم محلی و نه نهادهای دولتی از کوهستان به اشنویه بازگرداند. وزارت امور خارجه تا به حال واکنشی به این موضوع نشان نداده است. موضوعی که به گفته نماینده این شهر در مجلس مردم را ناراحت کرده است:
«مردم ناراحت هستند. توجه کنید که اینها در خاک ترکیه هم نبودند و این کشور حق نداشته در خاک عراق، شهروندان ایران را بمباران کند. مردم انتظار دارند به سفیر ترکیه تذکر جدی داده شود و از آنها غرامت بگیرند».
حسین‌زاده بی‌عملی دستگاه سیاست خارجی جمهوری اسلامی در برابر ترکیه را با اظهارات رجب طیب اردوغان نسبت به وقایع داخلی ایران مقایسه کرد و گفت:
او از سکوت رسانه‌های داخلی ایران نسبت به کشته شدن دو شهروند غیرنظامی هم انتقاد کرد و افزود: گاهی به اتفاقات کوچک بهای زیادی داده می‌شود؛ اما چنین اتفاقی هیچ بازتابی در سطح رسانه‌ها نداشته است و هیچ‌کس به این موضوع نپرداخته است
حسین‌زاده گفت در مجلس به وزیر امور خارجه در این باره تذکر می‌دهد چرا که «دستگاه دیپلماسی باید کشور مقابل را پاسخ‌گو کند تا مشخص شود که ما نه‌تنها نسبت به این اتفاقات بی‌تفاوت نیستیم، بلکه در مقابل آن می‌ایستیم».
۱۰ اردیبهشت مقام‌های محلی در استان آذربایجان‌غربی تایید کردند که دو شهروند کُرد ساکن اشنویه که برای چیدن گیاهان دارویی به کوه‌های مرزی ایران و عراق رفته بودند، در عراق هدف حمله پهباد ترکیه‌ای قرار گرفتند و کشته شدند. حسین‌زاده هم کشته شدن این دو تن در خاک عراق را تایید کرد اما گفت: کرکوک مرز سه کشور ایران، عراق و ترکیه است. اگر قرار به امن‌کردن مرز است، باید از سوی هر سه کشور و با هماهنگی انجام شود.
ترکیه تحت عنوان «مبارزه با تروریسم» و در واقعیت برای حمله به مواضع نیروهای حزب کارگران کردستان (پ ک ک) طی ماه‌های گذشته و ماه جاری بارها مناطقی از اقلیم کردستان عراق را بمباران کرده است. ایران و ترکیه نیز دی امسال یک تفاهمنامه مرزی دیگر تحت عنوان «اقدام مشترک علیه تروریسم و خرابکاران» امضاء کردند. جزییات این تفاهمنامه فاش نشده است.
نظرها
مقصودی
سکوت دولت ایران!! جمله‌ای سه کلمه‌ای؛ دو کلمه آخر آن در ظاهر دارای معنی است. اما برای بخش عظیمی از مردم ایران، اینها فقط کلماتی هستند فاقد هر گونه معنی! دولت جمهوری اسلامی هرگز دولتی برای مردم ایران نبوده و نیست و نخواهد بود. خمینی قبل از آنکه به قدرت برسد، قول باز گذاشتن شیر نفت را به آمریکایی‌ها داد. و عملاً تا زمانی که زنده بود، آن را قطع نکرد. پس از او هم قول سرازیر شدن منابع مالی و زیر زمینی به شرق داده شده و عملاً رهبر دوم تبدیل به مسیح زمانِ شرق شد. در این بین سر مردم ایران بوده که همیشه بی کلاه مانده است. راستی اخیراً آماری از مقدار برق تولیدی نیروگاه بوشهر که بیش از 15 سال پول مملکت را به جیب همسایه شمالی خالی کرد، به گوش نمی رسد! غلام حلقه به گوش روسی هم (شمخانی) اخیراً پس از سه دهه از بمباران شیمیایی غرب کشور توسط صدام حسین، لب به افشاء گری گشود و آلمان را برای فروش تسلیحات شیمیایی به صدام مورد تشر و ملامت قرار داد. اما نه به دلیل بمباران مردم ایران بلکه بدلیل بیرون راندن تروریستهای لبنانی از آلمان! برای همین است، که بخش بزرگی از مردم ایران با "دولت ایران" بیگانه هستند و هیچ احساس قرابت و آشنایی با چنین دولتی ندارند. دولت جمهوری اسلامی، مردم و کشور ایران را به گروگان گرفته است. ما اسیران دست دولت جمهوری اسلامی هستیم.
کارو
تا وقتی که با تحریف سیستماتیک مبارزات مردم کُرد و گنجاندن آن در واژۀ کاملاً ارزشی و مبهم «تروریسم»، حق این مردم را برای مبارزه انکار می کنید، همۀ این بحران ها نیز به جای خود وجود خواهد داشت. نخست بپذیرید که مردمی به نام «کُرد» وجود دارند که از جایگاه خود در نظم سیاسی خاورمیانه ناراضی اند و یک سده است که مشغول مبارزه برای تغییر شرایط شان هستند. سپس خواهید دید که مبارزات حزب کارگران کُردستان و دیگر احزاب کُردی در چارچوب دفاع مشروع و در راستای حق تعیین سرنوشت انجام می شود. تروریست آن دولتی است که سرزمین ملتی را اشغال کرده و به اتکای معاهداتی که با استعمار بریتانیا و انگلستان دارد خودش را صاحب و مالک کُردستان می پندارد. کُردستان به کُردها تعلق دارد و می باید توسط مردم بومی اداره شود. تروریست رژیم تُرکیه است، نه جوانان سلحشور کُرد که از زندگی شان دفاع می کنند.