ارتباط ناشناخته. ارتباط بدون سانسور. ارتباط برقرار نمی‌شود. سایت اصلی احتمالاً زیر سانسور است. ارتباط با سایت (های) موازی برقرار شد. ارتباط برقرار نمی‌شود. ارتباط اینترنت خود را امتحان کنید. احتمال دارد اینترنت به طور سراسری قطع شده باشد. ادامه مطلب

اعتراض به بی‌آبی در قطب نفتی خوزستان سرکوب شد

نیروی انتظامی اعتراض معترضان به بی‌آبی را با گلوله و بازداشت سرکوب کرد. بی‌آبی سایه فقر را بر سر مردم سنگین‌تر کرده است.

اعتراض مردم به قطعی آب آشامیدنی در غیزانیه، بزرگترین منطقه نفتی اهواز با شلیک گلوله‌های ساچمه‌ای به سمت معترضان و دستگیری دو معترض سرکوب شد. مردم این منطقه هر ۱۰ روز یکبار یا دوهفته یکبار به آب شرب دسترسی دارند و بی‌آبی زارعت و دام‌هایشان را نیز تهدید می‌کند. علاوه بر خوزستان، روستاهای عسلویه نیز از دسترسی به آب شرب محروم‌اند و گاه تا ۶ روز آب ندارند.

غیزانیه با بالغ بر ۴۰۰ چاه نفت، بزرگترین منطقه نفتی اهواز محسوب می‌شود. زندگی ساکنان آن در حاشیه استخراج نفت قرار گرفته است عکس ازعلیرضا محمدی- خبرگزاری ایسنا

نیروی انتظامی روز شنبه ۳ خرداد، تعدادی از مردم مردم بخش غیزانیه اهواز را که در اعتراض به بی‌آبی و بی‌توجهی مسئولان جمهوری اسلامی به تامین آب آشامیدنی‌شان تجمع کرده بودند، با شلیک گلوله پراکنده کرد. مردم جاده اهواز-رامهرمز-امیدیه را در اعتراض به سال‌ها نادیده گرفته‌شدن حق و حقوقشان در دسترسی به آب آشامیدنی، بسته بودند.

به تایید محسن دالوند، فرمانده انتظامی اهواز، پلیس به دو معترض به بی‌آبی گلوله ساچمه‌ای شلیک کرده‌ است. در تصاویر منتشر شده از این تجمع نیز صدای گلوله شنیده می‌شود و نوجوانی دیده می‌شود که به پای او گلوله ساچمه‌ای شلیک شده است.

برای دیدن محتوای نقل شده از سایت دیگر، کوکی‌های آن سایت را بپذیرید

کوکی‌های سایت‌ دیگر برای دیدن محتوای آن سایت‌ حذف شود

فرمانده نیروی انتظامی اهواز علاوه بر تایید شلیک گلوله‌ ساچمه‌ای به دو معترض، از بازداشت آن‌ها خبر داد و گفت: این افراد که «به صورت سطحی» مجروح و بازداشت شده‌اند، «درحال حاضر هیچ مشکلی ندارند».

دالوند اعتراض مردم به قطعی آب آشامیدنی را «غیرقانونی» خواند و گفت: تجمع‌کنندگان نیز با سنگ و چوب به ماموران حمله کرده‌اند و  دو مامور پلیس را نیز زخمی کرده‌اند.

براساس اخبار منتشر شده در شبکه‌های اجتماعی شب گذشته (شنبه شب) نیز در اهواز مردم در اعتراض به خیابان آمدند. هنوز مشخص نیست این حضور به مناسبت عید فطر به عنوان عید اصلی عرب‌ها بوده یا در اعتراض به وقایع پیش آمده در غیزانیه.

مسئله محرومیت استان‌های جنوبی ایران از دسترسی به حقوق اولیه خود از جمله آب و هوای سالم، امر پنهانی نیست. استان خوزستان، منبع اصلی درآمد نفتی کشور و به تبع‌ آن ازمحل‌های اصلی تامین بودجه کل کشور است. اما در شهرها و روستاهای آن، ثروت نفتی به جای انعکاس در معیشت مردم، بر زندگی روزمره آن‌ها سنگینی می‌کند. نیروهای امنیتی نیز هر اعتراضی را به‌شدت و غالبا با زدن برچسب‌های قومیتی و نژادی سرکوب می‌کنند.

لوله‌های نفت گسترده و لوله‌های آب برچیده

غیزانیه بزرگترین بخش اهواز است و ۸۳ روستا و بالغ بر ۲۵ هزارنفر جمعیت در آن ساکن‌اند که به‌رغم بی‌آبی و محاصره‌ درمیان چاه‌های نفتی و خطوط انتقال نفت، از راه کشاورزی و دامداری معیشت خود را تامین می‌کنند. غیزانیه در حاشیه بیش از ۳۰۰ تا ۴۰۰ چاه نفت (متعلق به شرکت‌های نفت و گاز کارون و مارون، شرکت ملی حفاری ایران، پتروشیمی مارون و پتروشیمی رازی)، و درمسیر تزانزیت بنادر ایران قرار دارد.

فروردین امسال اعلام شد: آب رسانی به غیزانیه پنج ماه به تاخیر افتاد.

براساس گزارش‌های منتشر شده علاوه بر محرومیت از آب شرب، مردم به گاز و آنتن‌دهی تلفن همراه نیز دسترسی ندارند. دسترسی به آب نیز به گفته جعفر مجدمی، عضو شورای بخش غیزانیه، به، هر ده روز یکبار و در برخی از روستاها هر دوهفته یکبار محدود است. مسئله‌ای که در تهران یا دیگر شهرهای بزرگ قابل تصور نیست و «فاجعه» تلقی می‌شود.

مجدمی در گفتگو با خبرگزاری مهر درباره اعتراض مردم گفت: «نمی‌شود به مردم بگوییم در خانه بنشینید ولی آب نداشته باشید. واقعاً این شرایط سخت است. بخش غیزانیه با جمعیت ۳۰ هزار نفری اصلاً آب ندارد. تاب آوری مردم هم به پایان رسید. روستای نزهه که در کنار تأسیسات آب است و باید وضعیت خوبی داشته باشد هفته‌ای دو ساعت آب دارد. باقی روستاها آبشان را از تانکرهای خصوصی تأمین می‌کنند. جهاد کشاورزی هم با اینکه در قانون ذکر شده باید آب مورد نیاز احشام و دام را تأمین کند اما شانه خالی می‌کند».

به تایید او طرح آبرسانی به غیزانیه که در سال ۸۲-۸۳ انجام شده، تنها ۶ ماه دوام آورده و کیفیت پایین لوله‌ها منجر به شکستن آن‌ها و در نهایت قطعی و نوبتی‌شدن آب شده است.

او اضافه کرد: « سال ۹۵ استاندار از غیزانیه بازدید کرد قول داد که دی ماه سال ۹۵ طرح جدید آبرسانی بهره برداری شود که شامل دو فاز از شیبان تا صفیره و از صفیره پمپاژ می‌شود تا روستای نزهه در بخش غیزانیه و بعد بین ۴۵ روستا تقسیم می‌شود. بالاخره پروژه‌ای که استاندار گفته بود دی ماه ۹۵ به بهره برداری می‌رسد، موکول شد به خرداد سال بعدش. سپس باز هم به ۹۶ و ۹۷ موکول شد و تا الان نیز به بهره برداری نرسیده است»

وعده آبرسانی

ساعاتی پس از تجمع اعتراضی در غزانیه صادق حقیقی‌پور، مدیرعامل آبفای خوزستان در مصاحبه با خبرگزاری جمهوری اسلامی (ایرنا) وعده کرد: مشکل آبرسانی به خوزستان تا دو هفته آینده برطرف می‌شود. او گفت: «در خصوص اتمام طرح آبرسانی به غیزانیه با کارخانه لوله سازی هماهنگ کرده و لوله‌های مورد نیاز را سفارش دادیم همچنین اتصالات لازم برای این پروژه را از تهران درخواست دادیم و مجری طرح به ما قول داده است که ظرف ۲ تا سه هفته آینده کار به پایان می رسد».

رسول ساکی، بخشدار غیزانیه نیز با اشاره به اظهارات مدیرعامل آبفا اعلام کرد ۱۲ تانکر تا افتتاح پروژه‌های آبرسانی، به مردم آب می‌رسانند اما برای تامین آب دام باید جهادکشاورزی ورود کند.

مردم غیزانیه پیشتر نیز به خاطر تنش‌آبی اعتراض کرده بودند.

تنش‌آبی، نابودی زراعت و دامداری و مهاجرت

برخی از مسئولان محلی این منطقه بارها نسبت به بی‌آبی و به مخاطره افتادن کشاورزی و دامداری که تنها ابزار معیشتی مردم به‌شمار می‌رود اعتراض کرده‌اند.

بخشدار وقت غیزانیه در سال ۹۷ در مصاحبه با روزنامه شهروند گفته بود: خشکسالی «صد‌درصد زراعت مردم» را نابود کرده است و صندوق بیمه کشاورزی نیز برخلاف قانون، زمین‌های کشاورزی را بیمه نمی‌کند.

حیدر سنجری، رئیس وقت دهیاران بخش غیزانیه نیز درباره زمین‌های کشاورزی مردم گفته بود: «این منطقه در کل ٣٥‌هزار هکتار زمین مستعد کشاورزی دارد که ١٠‌هزار هکتار آن به‌صورت آبی کشت می‌شود و بقیه آن بایر است. مردم در این زمین‌ها فقط گندم و جو می‌کارند، اما همین ١٠‌هزار هکتار هم در معرض نابودی است و اگر به آن رسیدگی نکنند به کانون‌های بحرانی تبدیل خواهد شد».

او همچنین اعلام کرده بود افزون  بر مشکلات ناشی از قطعی آب، ممانعت از گسترش روستاها و ساخت شهرک‌های جدید به مهاجرت ساکنان منجر شده و تلاش‌ برای برگرداندن زندگی به این منطقه را بی‌نتیجه گذاشته است.

تشنگی روستاهای عسلویه

در آستانه تابستان داغ جنوب ایران، غیزانیه تنها منطقه ملتهب و بی‌آب نیست. به نوشته خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) ساکنان عسلویه و روستاهای آن نیز به کم‌آبی معترض‌اند چرا که در طول ۲۴ ساعت تنها چند ساعت سهمیه آب دارند و در بعضی روستاها و محلات قطعی آب لوله‌کشی تا ۶ روز متوالی طول می‌کشد.

به نوشته ایسنا روستاهایی چون سهمو شمالی، زبار، بساتین، و بستانو، در مدار خط لوله «طرح محرم» قرار دارند، خطی که آب را از کنگان به شرق می‌برد اما مردم این روستاها را تشنه نگه‌ می‌دارد.  

یکی از اهالی عسلویه در تماس با ایسنا گفته: بعضی وقت‌ها تا ۶ روز در عسلویه و روستاهای مجاور آب نداریم، و دیگر منبع آب و آب ذخیره جواب نمی‌دهد. مجبوریم آب آزاد بخریم و آنها که شغل و پولی ندارند هیچ راهی ندارند. ما هم که شغل و درآمد داریم ماهیانه بین ۵۰۰ تا ۶۰۰ هزار تومان آب خریداری می‌کنیم، که اصلا پذیرفته نیست.

این مطلب را پسندیدید؟ کمک مالی شما به ما این امکان را خواهد داد که از این نوع مطالب بیشتر منتشر کنیم.

آیا مایل هستید ما را در تحقیق و نوشتن تعداد بیشتری از این‌گونه مطالب یاری کنید؟

.در حال حاضر امکان دریافت کمک مخاطبان ساکن ایران وجود ندارد

توضیح بیشتر در مورد اینکه چطور از ما حمایت کنید

نظر بدهید

در پرکردن فرم خطایی صورت گرفته

نظرها

  • درسهای یک پیروزی

    درسهای یک پیروزی سه هفته دیگر مردم غیزانیه آب خواهند داشت. ◼️به دنبال اعتراضات مردم غیزانیه به بی آبی و جهانی شدن خبر اعتراضات آنها، مقامات و مسئولین استانی و کشوری به دست و پا افتادند. سپاه و دولت هر کدام خطا را به گردن دیگری بستند و غیزانیه دوست شدند. در کلام حساسیت منطقه ایی و مصصم بودن 80 هزار نفر جمعیت غیزانیه به داشتن آب، ضمن واداشتن آنها به ادای احترام به اعتراضات مردم غیزانیه، آبفا را وادار کردند که تعهد بدهد طی سه هفته پروژه آبرسانی به مردم این منطقه را که بقول خودشان از سال 95 آغاز شده است را به سرانجام برسانند. اگر مردم غیزانیه در یک همبستگی عمومی و در حرکتی متحد دست به اعتراض نزده بودند آیا مقامات و مسئولان حکومتی وادار به اجرای چنین تعهدی می شدند. هرگز. این اراده و اتحاد آنها بود که سران رژیم را وادار به زانو زدن کرد. مردم مناطق محروم و حاشیه نشین کشور باید از این تجربه و دستاوردهایش بیاموزند. مبارزه متحد یعنی پیروزی

  • موسی خلج

    انشعابات نفت در #غیزانه ثروت را به کیسه‌ی طبقه‌ی حاکم و اعوان و انصارشان می‌ریزد ولی حاکمان نه‌تنها آب آشامیدنی منطقه را تامین نمی‌کنند بلکه جواب اعتراض را با گلوله و زندان می‌دهند.

  • موسی خلج

    شهروند ساکن بخش غیزانیه در استان #خوزستان در واکنش به #سرکوب_شهروندان معترضی که چندی پیش به دلیل نبود آب در این منطقه دست به #تجمع زده بودند، می گوید: "آب نداریم، وقتی اعتراض می‌کنیم با تیر می‌زنند اما بگذار بمیرم ولی این عذاب را تحمل نکنم."

  • موسی خلج

    به ما بگویید وهابی، داعشی، تجزیه طلب، کمونیست، معاند، نا مسلمان، خرابکار، سیاسی، اغتشاش گر، زیاده خواه، ضد انقلاب، بی تربیت! بی تربیت و ضد انقلاب شمایید! ما خود انقلابیم و زیر و رو کننده بساط ظلم و ستم و فقر و فلاکت و تبعیض! ما حق داریم که مطالبات خود را پیگیری کنیم و حتما آنرا به سرانجام هم خواهیم رساند! انگ و داغ و درفش، چاره کار شما نیست! ما بیشماریم

  • موسی خلج

    بی آبی منطقه غیزانیه با 600 حلقه چاه نفت را به آمریکایی‌ها نسبت دادند و مردم خواهان آب را به جرم وهابی بودن به تیر بستند. مشکل ما، مشکل آب است. ما وهابی نیستیم.

  • موسی خلج

    اینجا #غیزانیه است، منطقه‌ای شامل ۸۰ روستای عرب‌نشین که سال‌هاست از تشنگی رنج می‌برد. ساکنین غیزانیه در حالی از فقدان آنتن‌دهی تلفن همراه، جاده‌های روستایی، امکانات بهداشتی و حتی آب شرب رنج می‌برند که در کنار یکی از بزرگترین میادین نفتی جهان زندگی می‌کنند. سهم این مردم از سفره‌های عظیم نفت و گاز فقط دود است و آلودگی.

  • موسی خلج

    اگر می‌خواهید روایتی دقیق از قصه پُرغصه غیزانیه اهواز بدانید، این عکسِ محمد آهنگر را بنگرید و این عددها را به‌خاطر بسپارید: ▪️۸۳روستا، ۲۵هزارنفر، بدون گاز، آنتن‌دهی ضعیف موبایل! و ۴۰روستا با تنها ۴ساعت آب در شبانه‌روز و فقط ۴تانکر آب‌رسان. ▪️و ۱۸۰حلقه چاه و تولید ۶۰۰هزار بشکه نفت.