ارتباط ناشناخته. ارتباط بدون سانسور. ارتباط برقرار نمی‌شود. سایت اصلی احتمالاً زیر سانسور است. ارتباط با سایت (های) موازی برقرار شد. ارتباط برقرار نمی‌شود. ارتباط اینترنت خود را امتحان کنید. احتمال دارد اینترنت به طور سراسری قطع شده باشد. ادامه مطلب

آزادی را به تماشاچی‌ها نمی‌دهند!

<p dir="RTL">عزیز خسروشاهی &minus; &laquo;می&zwnj;خواهم برای دخترم جهیزیه بگیرم اما ندارم. اینقدر گرانی شده که جرات رفتن به مغازه و خرید ندارم. دخترم و دامادم چند ماه است منتظر برگزاری جشن عروسی هستند. هی گفتیم امروز درست می&zwnj;شود، فردا درست می&zwnj;شود، اما هر روز بدتر شد. تنها امیدم این است که دم انتخابات برای رای دادن مردم هم که شده، کمی وضع بهتر شود.</p> <!--break--> <p dir="RTL">&nbsp;</p> <p dir="RTL">کار این مملکت به کجا می&zwnj;خواهد بکشد؟ از یک طرف تحریم، از یک طرف می&zwnj;خواهند حمله کنند، از این طرف سگ صاحبش را در این مملکت نمی&zwnj;شناسد. همه با هم دعوا دارند. این می&zwnj;گوید یارانه را زیاد کنید، آن یکی می&zwnj;گوید حق ندارید زیاد کنید. توی خود دولت دعواست. هر روز یک وزیری را خلع می&zwnj;کنند. دارو نیست، ارز نیست، خرید و فروش نیست، کار نیست. همه منتظرند ببینند آخرش چه می&zwnj;شود!</p> <p dir="RTL">&nbsp;</p> <p dir="RTL">احمدی نژاد می&zwnj;خواهد مشایی را رئیس جمهور کند. آخوندها قبولش ندارند. می&zwnj;گویند یهودی است، منافق است. احمدی&zwnj;نژاد هم به مردم سخت گرفته که اگر می&zwnj;خواهید پول یارانه&zwnj;ها باشد و کارهای من ادامه داشته باشد باید این (مشایی) رئیس جمهور شود. هیچ کس جرات ندارد حرفش را به خامنه&zwnj;ای بزند برای همین دعوا را می&zwnj;آورند وسط مردم و از نان و زندگی مردم مایه می&zwnj;گذارند تا خامنه&zwnj;ای وقتی وضع خراب شد مجبور بشود طرف یکی را بگیرد. خب، <span dir="RTL">بی&zwnj;پدر و مادر&nbsp;</span> وقتی همه نوکر خودت هستند و می&zwnj;گویند سرباز تو هستند، بیا وضع مملکت را درست کن. مرتیکه می&zwnj;گذارد وضع مملکت خراب می&zwnj;شود بعد که کار از کار گذاشت می&zwnj;رود بالای منبر و سخرانی می&zwnj;کند و می&zwnj;زند زیر گریه. این که نشد مملکت&zwnj;داری، این که نشد حکومت&zwnj;داری!&raquo;</p> <p dir="RTL">&nbsp;</p> <p dir="RTL">کربلائی شاه رضا، بازنشسته است و با جواب رد بانک به درخواست وام سه میلیون تومانی&zwnj;اش همه کشتی&zwnj;هایش غرق شده است. دل پُری دارد و از دلار و تحریم گرفته تا دزدی مسئولان و انتخابات آینده ریاست جمهوری حرف می&zwnj;زند و درددل می&zwnj;کند.</p> <p class="rtecenter" dir="RTL">***</p> <p>&nbsp;</p> <p>تنها چند ماه تا پایان دوره دوم ریاست جمهوری محمود احمدی&zwnj;نژاد باقی مانده است. دوره&zwnj;ای که از پیش ازاعلام نتایج انتخابات، از زمان مناظره&zwnj;های تلویزیونی تاکنون دستخوش بحران&zwnj;ها زنجیره&zwnj;ای و کشمکش&zwnj;های سیاسی و اجتماعی متعدد بوده است. حمایت تمام عیار رهبر جمهوری اسلامی از شخص و دولت احمدی&zwnj;نژاد هزینه&zwnj;های زیادی را به نظام جمهوری اسلامی و جایگاه ولایت&zwnj;فقیه تحمیل کرده است. اکنون به مدد نقش رسانه&zwnj;ها اعم از شبکه&zwnj;های ماهواره&zwnj;ای، رادیوها، روزنامه، سایت&zwnj;های فارسی زبان و نیز صحبت&zwnj;های مستقیم مردم با یکدیگر و گسترش شبکه تلفن همراه، به جرات می&zwnj;توان ادعا کرد هیچ فردی در ایران از وجود اختلافات جدی بین لایه&zwnj;ها و نهادهای مختلف نظام حاکم بر ایران بی&zwnj;خبر نمانده است.</p> <p dir="RTL">&nbsp;</p> <p dir="RTL">اختلافات بین دولت و مجلس جزئی از اخبار داخلی روزانه در ایران شده است و مردم کوچه و بازار در دوره&zwnj;ای که سیاست&zwnj;های تعدیل ساختاری، کاهش ارزش پول ملی، وضعیت بسیار نابسامان روابط بین&zwnj;المللی و بحران معیشت، آنها را نگران سرنوشت و آینده خود کرده، سوال&zwnj;های زیادی نیز درباره پایان دوره ریاست جمهوری احمدی&zwnj;نژاد و دولت آینده ایران دارند.</p> <p dir="RTL">&nbsp;</p> <p dir="RTL">این گزارش به بازتاب نظرات آن دسته از مردم ایران اختصاص دارد که به دلیل دسترسی یک&zwnj;طرفه به اخبار و شایعات و رسانه&zwnj;ها، توان ارائه نظرات و دغدغه&zwnj;های خود را ندارند و صدایشان به ندرت در جامعه ایران شنیده می&zwnj;شود.</p> <p class="rtecenter" dir="RTL">***</p> <p dir="RTL">&nbsp;</p> <p dir="RTL">در چند ماه اخیر چیزی در میان مردم عادی تغییر کرده است. وقتی با مردم درباره انتخابات ریاست جمهوری و آینده کشور صحبت می&zwnj;شود، گویی چند ساعت پیش در رسانه&zwnj;های فارسی زبان تحلیل&zwnj;ها، اخبار و مقالات را خوانده&zwnj;اند. شنیدن نام &laquo;مشایی&raquo; و &laquo;هاشمی شاهرودی&raquo; به عنوان کاندیداهای ریاست جمهوری مورد حمایت دولت از زبان کسانی عجیب است که به سختی می&zwnj;توان تصور کرد دستشان به کیبورد کامپیوتر خورده باشد یا بتوانند به راحتی با رسیور ماهواره کار کنند. از آنجا که روند استفاده مردم از آنتن&zwnj;های ماهواره و شبکه اینترنت دستخوش تغییرات ساختاری و جدی نشده است تنها احتمال ممکن، تغییر کانال&zwnj;های مورد استفاده مردم و رجوع افراد مسن جامعه به جوانان برای کسب اخبار از طریق اینترنت است.</p> <p dir="RTL">&nbsp;</p> <blockquote> <p dir="RTL"><img alt="" src="http://zamanehdev.redbee.nl/u/wp-content/uploads/sat_1.jpg" style="width: 180px; height: 120px; float: right;" />&laquo;ماهواره که نگاه می&zwnj;کنم اعصابم خرد می&zwnj;شود. می&zwnj;زنم روی فیلم و آهنگ. این مهمان&zwnj;ها را از کجا می&zwnj;آورند؟ اینها سیاسی&zwnj;های کجا هستند؟ دو سه تای اینها حرف درست و حسابی می&zwnj;زنند، بقیه فقط چرت و پرت می&zwnj;گویند. زیر اسم&zwnj;شان می&zwnj;نویسند دکتر، استاد دانشگاه و تحلیل&zwnj;گر اما حرفی در چنته ندارند. خامنه&zwnj;ای دارد آبروداری می&zwnj;کند. می&zwnj;خواهند دوره احمدی&zwnj;نژاد هر طوری شده تمام شود. به گمانم بعد احمدی&zwnj;نژاد این فامیل خامنه&zwnj;ای را بکنند رئیس جمهور.از جیک و بوک هم خبر دارند. می&zwnj;شود حکومت فامیلی.&raquo;</p> </blockquote> <p dir="RTL">&nbsp;این ادعا تنها یک حدس ساده نیست. جلیل پیرمرد سپیدموی شکسته&zwnj;ای است که می&zwnj;گوید: &laquo;پسرهای عباس (همسایه او) دانشجو هستند. برایش صفحه می&zwnj;گیرند (صفحه باز می&zwnj;کنند) و اخبار را می&zwnj;خواند. همه اخبار توی این کامپیوتر (اینترنت) هست. عباس از قدیم اهل روزنامه بود و جدول حل می&zwnj;کرد. خبرهای کامپیوتر را می&zwnj;خواند و برای ما تعریف می&zwnj;کند. وقتی هوا گرم&zwnj;تر بود عصر&zwnj;ها دور هم جمع می&zwnj;شدیم. آلان خیلی سرد شده اما نمی&zwnj;شود در این روز و ایام بی&zwnj;خبر بود. ظهر&zwnj;ها که آفتاب هست جمع می&zwnj;شویم. سرد است اما به شنیدن اخبار می&zwnj;ارزد. بلاخره آدمیزاد باید بداند دور و اطرافش چه خبر است و مملکت چه وضعی دارد.&raquo;</p> <p dir="RTL">&nbsp;</p> <p dir="RTL"><strong>برادران لاریجانی کشور را قبضه کرده&zwnj;اند! </strong></p> <p dir="RTL">&nbsp;</p> <p dir="RTL">عطاءالله پیرمرد عصا به&zwnj;دستی است که حرف&zwnj;های زیادی برای گفتن دارد. او می&zwnj;گوید: &laquo;رئیس مجلس و رئیس دادگستری (منظور رئیس قوه قضائیه است) با هم برادرند. یک برادر دیگری دارند (جواد لاریجانی) که زمین&zwnj;خواری کلفتی (بزرگی) کرده است. برادری که رئیس دادگاه است (صادق لاریجانی) می&zwnj;خواسته پرونده را ماست&zwnj;مالی کند. خودش حرفی نمی&zwnj;زند، خیلی عیان می&zwnj;شود اگر قاضی بیاید از دزدی برادرش دفاع کند. برای همین آن یکی برادر (علی لاریجانی) جلو افتاده و به جان احمدی&zwnj;نژاد افتاده که دست از سر برادرش بردارد.</p> <p dir="RTL">&nbsp;</p> <p dir="RTL">دولت احمدی&zwnj;نژاد هم دزد گردن کلفت زیاد دارد. می&zwnj;گویند معاون احمدی&zwnj;نژاد، مافیا است. می&zwnj;گویند سر ماجرای اختلاسی که شد رشوه سنگین گرفته است. حالا فکر کردید ته این سر و صداها و دعوا چه می&zwnj;شود؟ همه از هم مدرک دارند و این پرونده&zwnj;ها را بی سر و صدا می&zwnj;بندند. پول مردم این وسط خورده می&zwnj;شود. هیچ کسی که از دزدی&zwnj;ها حرف می&zwnj;زند دلش برای ایران نسوخته، می&zwnj;خواهد دزدی خودش رو نشود.</p> <p dir="RTL">&nbsp;</p> <p dir="RTL">نه احمدی&zwnj;نژاد وطن&zwnj;پرست است و نه لاریجانی&zwnj;ها. اسلامی به کار نیست. من می&zwnj;گویم باید احمدی&zwnj;نژاد به لاریجانی&zwnj;ها زور شود. نه اینکه احمدی&zwnj;نژاد خوب باشد. من توی انتخابات طرفدار موسوی بودم. صحبت به خوبی و بدی نیست. مملکت نباید دست یک باند بیافتد. وقتی چنددستگی باشد دزدی&zwnj;ها رو می&zwnj;شود، نمی&zwnj;توانند زور بگویند. وقتی مملکت یکجا بیافتد دست یک باند، از ریشه همه چیز را در می&zwnj;آورند و می&zwnj;خورند. دعوایی که الان هست دعوای قدرت است. دعوای باندها است!&raquo;</p> <p dir="RTL">&nbsp;</p> <p dir="RTL"><strong>قانون بد، بهتر از ب</strong><strong><span dir="RTL">ی&zwnj;قانونی</span></strong><strong> است</strong></p> <p dir="RTL">&nbsp;</p> <p dir="RTL">به&zwnj;خلاف عطاء&zwnj;الله، کسانی معتقدند یک&zwnj;پارچگی قدرت در وضعیت فعلی برای مردم بهتر از چندپارچگی قدرت است. محمدحسین با کلنگی در دست منتظر است تا شاید بخت و اقبال با او یار باشد و کسی برای انجام کار ساختمانی او را به عنوان کارگر روزمزد انتخاب کند. در این سرمای پرسوز شانس زیادی برای یافتن کار ندارد. کارهای ساختمانی در زمستان رونقی ندارد.</p> <p dir="RTL">&nbsp;</p> <p dir="RTL">او طرفدار دوآتشه محمود احمدی&zwnj;نژاد است و می&zwnj;گوید: &laquo;نمی گذارند کارش را بکند. قرار بود یارانه را بکند نفری ۲۰۰ هزار تومان، اما مجلسِ نمی&zwnj;گذارد. قرار بود گرانی کنند (قیمت&zwnj;ها را آزاد کنند) اما پول یارانه&zwnj;ها را زیاد کنند. همچین که گرانی شد، مجلس جلوی یارانه را گرفت. مردم بلانسبت خر که نیستند. مردم می&zwnj;فهمند. این وسط حتماً مجلس از گرانی سود می&zwnj;کند. فکر می&zwnj;کنید این کارخانه&zwnj;ها و شرکت&zwnj;ها و سرمایه&zwnj;ها مال چه کسی است؟ مال من و شما و مردم بدبخت نیست؛ مال همین نماینده&zwnj;هاست که با پارتی، وام، دزدی، رابطه برای خودشان تجارت درست کرده&zwnj;اند. معلوم است مجلس نمی&zwnj;خواهد پولی دست مردم باشد. چه معنی دارد نماینده مجلس به اقتصاد دخالت کند؟ از قدیم این کارها، کارهای دولت است. اختیارش دست دولت است. به مجلس چه ربطی دارد که دولت می&zwnj;خواهد پولی سر سفره مردم بگذارد؟ &raquo;</p> <p dir="RTL">&nbsp;</p> <p dir="RTL">نظرات حبیب هیچ تناسبی با کلاه روستائی و وسایل گچ&zwnj;کاری درون کیسه&zwnj;اش ندارد. می&zwnj;گوید: &laquo;می&zwnj;خواهند نظرات کشورهای پیشرفته مثل ژاپن و آمریکا را در ایران پیاده کنند. دموکراسی برای مردمی است که سواد بالایی دارند. فهم و شعور سیاسی دارند. همه از دزدی و فساد در کشور شکایت می&zwnj;کنند اما کسی از دزدی و فساد خود مردم و جامعه حرف نمی&zwnj;زند. برای مردمی که به دزدی عادت کرده&zwnj;اند سه هزار میلیارد تومن اختلاس عادی است. مردمی که خودشان دزد نباشند باید با خبر این دزدی قیام می&zwnj;کردند.</p> <p dir="RTL">&nbsp;</p> <blockquote> <p dir="RTL">&laquo;تا مردم به خودشان نیایند با هیچ روزنامه و حزبی نمی&zwnj;شود کاری کرد. چرا مردم وقتی ماهواره نگاه می&zwnj;کنند و اخبار ایران را گوش می&zwnj;کنند، انگار دارند اخبار یک کشور دیگر را گوش می&zwnj;کنند؟ مردم نمی&zwnj;دانند خبر، خودشان هستند. باعث و بانی تغییر خودشان هستند. قرار است ماهواره و رسانه خبرهای فعالیت آنها را مخابره کند نه این<span dir="LTR">&zwnj;</span>که بنشینند داخل خانه و فکر کنند ماهواره دارد با استبداد نظام می&zwnj;جنگد! این مردم فکر می&zwnj;کنند سیاست مسابقه فوتبال است و آنها فقط باید تماشا کنند و هو کنند و هورا بکشند. آزادی، مفت نیست. آزادی را به تماشاچی&zwnj;ها نمی&zwnj;دهند.&raquo;</p> </blockquote> <p dir="RTL">ایران از چند تکه بودن قدرت دچار مشکل شده است. برای حکومت بر این مردم باید همه قدرت دست یک نفر باشد. وقتی چنددستگی هست دیگر کسی از کسی حساب نمی&zwnj;برد. ادارات و مدیرها از کسی نمی&zwnj;ترسند. شهر هرت که می&zwnj;گویند فکر کردید کجاست؟ کشور ما الان خودش شهر هرت است.</p> <p dir="RTL">&nbsp;</p> <p dir="RTL">هی می&zwnj;گویند سپاه دارد اقتصاد را می&zwnj;گیرد. دخالت می&zwnj;کند. چرا نمی&zwnj;گذارند خود سپاه قدرت را به دست بگیرد؟ آلان سپاه همه کاری می&zwnj;کند و پاسخگویی هم نمی&zwnj;کند. وقتی قدرت رسماً دست سپاه باشد باید جواب پس بدهد. آلان مردم نمی&zwnj;دانند یقه چه کسی را برای چه مشکلی بگیرند! دولت می&zwnj;گوید تقصیر مجلس است، مجلس می&zwnj;گوید تقصیر دولت است. یکی می&zwnj;گوید تقصیر پسر خامنه&zwnj;ای است، یکی می&zwnj;گوید تقصیر باند مشائی است.</p> <p dir="RTL">&nbsp;</p> <p dir="RTL">کشور ما جهان سومی است. قدرت که تقسیم شود، بی&zwnj;قانونی می&zwnj;شود. قدرت، دست یکی باشد و قانون بد داشته باشیم اما اجرا شود، این خیلی بهتر از بی&zwnj;قانونی است. الان کشور ما بی&zwnj;قانون است. کشور را ول کرده&zwnj;اند تا رئیس جمهوری بعدی بیاید. کسی حرف شنوی از احمدی&zwnj;نژاد ندارد. آخر زمان (دوره) خاتمی هم کشور رها شده بود و کسی اطاعت نمی&zwnj;کرد. قاطعیت رئیس جمهور باید مثل حضرت سلیمان باشد. سلیمان وقتی مُرد، تکیه بر عصا داشت. زیردستان فکر می&zwnj;کردند که زنده است و همه، کار می&zwnj;کردند. بالاخره خداوند موریانه&zwnj;ای را مامور کرد که عصا را بخورد و سلیمان بیفتد تا مردم بفهمند که مرده است. در ایران کسی را لازم داریم که مردم از ترس اسم او جرات نافرمانی نداشته باشند.</p> <p dir="RTL">&nbsp;</p> <p dir="RTL">در ایران دموکراسی نداریم. درست است. دیکتاتوری هم نداریم. استالین اگر دیکتاتور بود، شوروی را ابرقدرت نظامی و اقتصادی کرد. رضاخان اگر دیکتاتور بود، ارتش و راه آهن درست کرد. دیکتاتوری آخوندها مثل دین&zwnj;شان &quot;چپ و چوله&quot; است. در دیکتاتوری مامور و زیر دست باید چنان از رئیس بترسد که دولت مثل ساعت تیک&zwnj;تاک کند اما در کشور ما از رئیس بالادست تا ماموران زیردست&zwnj;، فقط برای مردم هار هستند.&raquo;</p> <p dir="RTL">&nbsp;</p> <p dir="RTL"><strong>می&zwnj;گویند خاتمی می&zwnj;خواهد بیاید! </strong></p> <p dir="RTL">&nbsp;</p> <p dir="RTL">حاج اسماعیل در بازار حجره&zwnj;دار است. می&zwnj;گوید: &laquo;روزگار خوبی بود. به دین، فرهنگ، گفتگو، اسلام و اصلاح کاری ندارم. وضع مردم خوب بود. چرخ اقتصاد می&zwnj;چرخید. شغل بود. جوان&zwnj;ها امید داشتند. سرمایه در بازار می&zwnj;چرخید. بازار تشنه بود. سیاسی&zwnj;کاری شد. درگیری سیاسی شد. موافق و مخالف کم&zwnj;کم یادشان رفت که اصل مطلب را حفظ کنند. همه چیز مملکت شد دعوای سیاسی، دعوای روزنامه، دعوای حزب و جناح.<br /> <br /> <span dir="RTL">می</span>&zwnj;<span dir="RTL">گویند </span>خاتمی دوباره می&zwnj;خواهد بیاید. دوره&zwnj;اش، دوره خوبی بود. مردم آسایش و خیال راحت از فردای&zwnj;شان و جیب&zwnj;شان داشتند اما فکر نمی&zwnj;کنم در اوضاعی که هست خاتمی کاری از پیش ببرد. همه گرگ شده&zwnj;اند و کسی باید بیاید که محکم باشد و بُرش داشته باشد. وگرنه پاره پاره&zwnj;اش می&zwnj;کنند.</p> <p dir="RTL">&nbsp;</p> <p dir="RTL">خاتمی حریف گرگ&zwnj;هایی که زمان احمدی&zwnj;نژاد به میدان آمده&zwnj;اند، نیست. کسانی راس کار آمده&zwnj;اند که به یک میلیون و یک میلیارد راضی نیستند. چند هزار میلیارد می&zwnj;خورند. میلیارد، رقم رشوه&zwnj;ای است که می&zwnj;دهند. سپاهی&zwnj;ها سهم می&zwnj;خواهند، وکلا و وزرا سهم می&zwnj;خواهند. از کشتن و بگیر و ببند ابائی ندارند. وقتی رفسنجانی که خودش سر دسته گرگ&zwnj;ها بود الان یال وکوپالش ریخته است دیگر با خنده و سخرانی خاتمی کاری پیش نمی&zwnj;رود.&raquo;</p> <p dir="RTL">&nbsp;</p> <p dir="RTL"><strong>همه چیز را می&zwnj;دهد دست فامیل خودش! </strong></p> <p dir="RTL">&nbsp;</p> <p dir="RTL">فرشید راننده اتوبوس شرکت واحد است. به او کمک می&zwnj;کنم تا کرایه مسافرها را بگیرد و در عوض جواب سوالاتم را می&zwnj;دهد: &laquo;ماهواره که نگاه می&zwnj;کنم اعصابم خرد می&zwnj;شود. می&zwnj;زنم روی فیلم و آهنگ. این مهمان&zwnj;ها را از کجا می&zwnj;آورند؟ اینها سیاسی&zwnj;های کجا هستند؟ دو-سه تای اینها حرف درست و حسابی می&zwnj;زنند، بقیه فقط چرت و پرت می&zwnj;گویند. زیر اسم&zwnj;شان می&zwnj;نویسند دکتر، استاد دانشگاه و تحلیل&zwnj;گر اما حرفی در چنته ندارند.</p> <p dir="RTL">&nbsp;</p> <p dir="RTL">خامنه&zwnj;ای دارد آبروداری می&zwnj;کند. می&zwnj;خواهند دوره احمدی&zwnj;نژاد هر طوری شده تمام شود. به گمانم بعد از احمدی&zwnj;نژاد این فامیل خامنه&zwnj;ای را بکنند رئیس جمهور. (اسمش را نمی&zwnj;داند اما به نظر می&zwnj;رسد منظور او حداد عادل است.) از جیک و بوک هم خبر دارند. می&zwnj;شود حکومت فامیلی. کسی هم جرات نمی&zwnj;کند به او حرف بزند چون فامیل خامنه&zwnj;ای است و کارها و حرف&zwnj;هایش با خامنه&zwnj;ای هماهنگ است. دعواها تمام می&zwnj;شود. همه چیز به اسم احمدی&zwnj;نژاد تمام می&zwnj;شود. سر احمدی&zwnj;نژاد را هم زیر آب می&zwnj;کنند. دیگر برای حکومت آدم مطمئنی نیست.</p> <blockquote> <p dir="RTL"><img alt="" src="http://zamanehdev.redbee.nl/u/wp-content/uploads/sat_3.jpg" style="width: 180px; height: 136px; float: right;" />&laquo;فکر نمی&zwnj;کنم در اوضاعی که هست خاتمی کاری از پیش ببرد. همه گرگ شده&zwnj;اند و کسی باید بیاید که محکم باشد و بُرش داشته باشد وگرنه پاره پاره&zwnj;اش می&zwnj;کنند. خاتمی حریف گرگ&zwnj;هایی نیست که زمان احمدی&zwnj;نژاد به میدان آمده&zwnj;اند. کسانی راس کار آمده&zwnj;اند که به یک میلیون و یک میلیارد راضی نیستند و چند هزار میلیارد می&zwnj;خورند. میلیارد رقم رشوه&zwnj;ای است که می&zwnj;دهند. سپاهی&zwnj;ها سهم می&zwnj;خواهند، وکلا و وزرا سهم می&zwnj;خواهند. از کشتن و بگیر و ببند ابائی ندارند. وقتی رفسنجانی که خودش سر دسته گرگ&zwnj;ها بود الان یال وکوپالش ریخته است دیگر با خنده و سخنرانی خاتمی کاری پیش نمی&zwnj;رود.&raquo;</p> </blockquote> <p dir="RTL">هر کسی را که از بیرون داخل قدرت بردند ناسازگاری کرد. فکر کنم قیدش را بزند و همه مدیران را از فامیل نزدیک خودش بگذارد. چند وقت پیش گفتند اصلا رئیس جمهور لازم نیست. حذف کنید و نخست وزیر بگذارید. پسرش را هم جای خودش می&zwnj;کند رهبر.&raquo;</p> <p dir="RTL">&nbsp;</p> <p dir="RTL"><strong>همه ما را سر کار گذاشته&zwnj;اند! </strong></p> <p dir="RTL">&nbsp;</p> <p dir="RTL">حشمت کشاورز است. معتقد است همه مردم را سر کار گذاشته&zwnj;اند و می&zwnj;گوید: &laquo;به احمدی&zwnj;نژاد فحش می&zwnj;دهند که چه؟ رئیس مملکت خامنه&zwnj;ای است. رئیس دولت را می&zwnj;گذارند تا به جای خامنه&zwnj;ای فحش بخورد. همه دستورات مملکت را رهبر می&zwnj;دهد.</p> <p dir="RTL">&nbsp;</p> <p dir="RTL">مردم مشغول دعوای مجلس و دولت شده&zwnj;اند و از آن طرف همه چیز را گران می&zwnj;کنند و سر هر کسی را که مزاحم شده باشد زیر آب می&zwnj;کنند. صلح و توافق می&zwnj;کنند، حکومت می&zwnj;کنند. مردم هم مشغول دعوای ظاهری هستند. حاکم کس دیگری است!&raquo;</p> <p dir="RTL">&nbsp;</p> <p dir="RTL"><strong>یک روز مثل ماهی سیاه کوچولو همه به خودشان می&zwnj;آیند! </strong></p> <p dir="RTL">&nbsp;</p> <p dir="RTL">چادر سیاه&zwnj;اش را به دندان گرفته است که زیر آن انبوهی از نایلون&zwnj;های سبزی، میوه، حبوبات و وسایل دیگر <span dir="RTL">حمل می&zwnj;کند</span>. نسبت به باری که دارد سریع راه می&zwnj;رود و از سنگینی بار نفس نفس می&zwnj;زند.</p> <p dir="RTL">&nbsp;</p> <p dir="RTL">خطوط صورت&zwnj;اش با چالاکی بدن&zwnj;اش هماهنگی ندارد. بین ۴۰ تا ۵۰ سال سن دارد. خیلی سوال&zwnj;ها از او دارم. دلم می&zwnj;خواهد بپرسم سوادش در چه حد است و منابع اطلاعات و اخبار روزانه&zwnj;اش کدام است. دلم می&zwnj;خواهد از گذشته&zwnj;اش بپرسم اما می&zwnj;ترسم رشته کلامش را قطع کنم. ساکت می&zwnj;مانم تا هر چه دلش می&zwnj;خواهد بگوید. جلوی اتوبوس آخرین جمله&zwnj;هایش را می&zwnj;گوید و سوار می&zwnj;شود. حتی فرصت نمی&zwnj;کنم از او نامش را بپرسم.</p> <p dir="RTL">&nbsp;</p> <p dir="RTL">&laquo;مردم منتظرند. منتظر اینکه کسی بیاید و کارها را درست کند. می&zwnj;گویند جلیلی، قالیباف، حداد، ولایتی، مشایی، شاهرودی، عارف، خاتمی و کسان دیگری شاید بیایند. راه ساده برای قبول فاجعه همین است: امیدِ بی خود به خود دادن! دلار می&zwnj;شود ٣۶۰۰ تومان و مردم منتظرند تا ارزان شود، اما نمی&zwnj;شود. اجناس دو برابر و سه برابر می&zwnj;شوند و مردم فکر می&zwnj;کنند درست می&zwnj;شود، اما نمی&zwnj;شود. می&zwnj;گویند این به جای آن می&zwnj;آید و همه چیز را درست می&zwnj;کند اما سگ زرد برادر شغال می&zwnj;شود. روزگار ما مردم از اینی که هست بدتر می&zwnj;شود. هرچه جلوتر برود اختلافات بیشتر می&zwnj;شود و فشارها کمر زندگی&zwnj; مردم را می&zwnj;شکند. بلاخره طاقت مردم جائی تمام می&zwnj;شود و از روی نا امیدی از خودشان می&zwnj;پرسند: چرا؟</p> <p dir="RTL">&nbsp;</p> <p dir="RTL">یک روز مثل ماهی سیاه کوچولو همه به خودشان می&zwnj;آیند و مردم ایران می&zwnj;فهمند به جای دریا به چاله آب افتاده&zwnj;اند. شاید این بار راه مردم ایران به دریا رسید. گرچه دیگر جوان&zwnj;های این سرزمین هری&zwnj;پاتر را می&zwnj;شناسد نه صمد بهرنگی را؛ آرنولد را می&zwnj;شناسند، نه دکتر فاطمی را! اسم رقاصه&zwnj;های خارجی از اسم حیدرخان، باقرخان و ستارخان برای نسل جدید آشناتر است.مردمی که تاریخ خودشان را نمی&zwnj;دانند محکوم به تکرار شکست هستند.</p> <p dir="RTL">&nbsp;</p> <p dir="RTL">مردم باید یاد بگیرند که حسن و حسین فرقی ندارد. ایراد از قانونی است که دست حسن و حسین است. نه شاهِ کشور بخار دارد که دولت و مجلس را منحل کند و امور را به دست بگیرد و نه امثال رئیس جمهور و رئیس مجلس، کفایت و دلسوزی دارند که مدیریت کشور را کنترل کنند.</p> <p dir="RTL">&nbsp;</p> <p dir="RTL">تا مردم به خودشان نیایند با هیچ روزنامه و حزبی نمی&zwnj;شود کاری کرد. چرا مردم وقتی ماهواره نگاه می&zwnj;کنند و اخبار ایران را گوش می&zwnj;کنند، انگار دارند اخبار یک کشور دیگر را گوش می&zwnj;کنند؟ مردم نمی&zwnj;دانند خبر، خودشان هستند. باعث و بانی تغییر خودشان هستند. قرار است ماهواره و رسانه خبرهای فعالیت آنها را مخابره کند نه اینکه بنشینند داخل خانه و فکر کنند ماهواره دارد با استبداد نظام می&zwnj;جنگد! این مردم فکر می&zwnj;کنند سیاست مسابقه فوتبال است و آنها فقط باید تماشا کنند و هو کنند و هورا بکشند. آزادی، مفت نیست. آزادی را به تماشاچی&zwnj;ها نمی&zwnj;دهند.&raquo;</p>

عزیز خسروشاهی − «می‌خواهم برای دخترم جهیزیه بگیرم اما ندارم. اینقدر گرانی شده که جرات رفتن به مغازه و خرید ندارم. دخترم و دامادم چند ماه است منتظر برگزاری جشن عروسی هستند. هی گفتیم امروز درست می‌شود، فردا درست می‌شود، اما هر روز بدتر شد. تنها امیدم این است که دم انتخابات برای رای دادن مردم هم که شده، کمی وضع بهتر شود.

کار این مملکت به کجا می‌خواهد بکشد؟ از یک طرف تحریم، از یک طرف می‌خواهند حمله کنند، از این طرف سگ صاحبش را در این مملکت نمی‌شناسد. همه با هم دعوا دارند. این می‌گوید یارانه را زیاد کنید، آن یکی می‌گوید حق ندارید زیاد کنید. توی خود دولت دعواست. هر روز یک وزیری را خلع می‌کنند. دارو نیست، ارز نیست، خرید و فروش نیست، کار نیست. همه منتظرند ببینند آخرش چه می‌شود!

احمدی نژاد می‌خواهد مشایی را رئیس جمهور کند. آخوندها قبولش ندارند. می‌گویند یهودی است، منافق است. احمدی‌نژاد هم به مردم سخت گرفته که اگر می‌خواهید پول یارانه‌ها باشد و کارهای من ادامه داشته باشد باید این (مشایی) رئیس جمهور شود. هیچ کس جرات ندارد حرفش را به خامنه‌ای بزند برای همین دعوا را می‌آورند وسط مردم و از نان و زندگی مردم مایه می‌گذارند تا خامنه‌ای وقتی وضع خراب شد مجبور بشود طرف یکی را بگیرد. خب، بی‌پدر و مادر  وقتی همه نوکر خودت هستند و می‌گویند سرباز تو هستند، بیا وضع مملکت را درست کن. مرتیکه می‌گذارد وضع مملکت خراب می‌شود بعد که کار از کار گذاشت می‌رود بالای منبر و سخرانی می‌کند و می‌زند زیر گریه. این که نشد مملکت‌داری، این که نشد حکومت‌داری!»

کربلائی شاه رضا، بازنشسته است و با جواب رد بانک به درخواست وام سه میلیون تومانی‌اش همه کشتی‌هایش غرق شده است. دل پُری دارد و از دلار و تحریم گرفته تا دزدی مسئولان و انتخابات آینده ریاست جمهوری حرف می‌زند و درددل می‌کند.

***

تنها چند ماه تا پایان دوره دوم ریاست جمهوری محمود احمدی‌نژاد باقی مانده است. دوره‌ای که از پیش ازاعلام نتایج انتخابات، از زمان مناظره‌های تلویزیونی تاکنون دستخوش بحران‌ها زنجیره‌ای و کشمکش‌های سیاسی و اجتماعی متعدد بوده است. حمایت تمام عیار رهبر جمهوری اسلامی از شخص و دولت احمدی‌نژاد هزینه‌های زیادی را به نظام جمهوری اسلامی و جایگاه ولایت‌فقیه تحمیل کرده است. اکنون به مدد نقش رسانه‌ها اعم از شبکه‌های ماهواره‌ای، رادیوها، روزنامه، سایت‌های فارسی زبان و نیز صحبت‌های مستقیم مردم با یکدیگر و گسترش شبکه تلفن همراه، به جرات می‌توان ادعا کرد هیچ فردی در ایران از وجود اختلافات جدی بین لایه‌ها و نهادهای مختلف نظام حاکم بر ایران بی‌خبر نمانده است.

اختلافات بین دولت و مجلس جزئی از اخبار داخلی روزانه در ایران شده است و مردم کوچه و بازار در دوره‌ای که سیاست‌های تعدیل ساختاری، کاهش ارزش پول ملی، وضعیت بسیار نابسامان روابط بین‌المللی و بحران معیشت، آنها را نگران سرنوشت و آینده خود کرده، سوال‌های زیادی نیز درباره پایان دوره ریاست جمهوری احمدی‌نژاد و دولت آینده ایران دارند.

این گزارش به بازتاب نظرات آن دسته از مردم ایران اختصاص دارد که به دلیل دسترسی یک‌طرفه به اخبار و شایعات و رسانه‌ها، توان ارائه نظرات و دغدغه‌های خود را ندارند و صدایشان به ندرت در جامعه ایران شنیده می‌شود.

***

در چند ماه اخیر چیزی در میان مردم عادی تغییر کرده است. وقتی با مردم درباره انتخابات ریاست جمهوری و آینده کشور صحبت می‌شود، گویی چند ساعت پیش در رسانه‌های فارسی زبان تحلیل‌ها، اخبار و مقالات را خوانده‌اند. شنیدن نام «مشایی» و «هاشمی شاهرودی» به عنوان کاندیداهای ریاست جمهوری مورد حمایت دولت از زبان کسانی عجیب است که به سختی می‌توان تصور کرد دستشان به کیبورد کامپیوتر خورده باشد یا بتوانند به راحتی با رسیور ماهواره کار کنند. از آنجا که روند استفاده مردم از آنتن‌های ماهواره و شبکه اینترنت دستخوش تغییرات ساختاری و جدی نشده است تنها احتمال ممکن، تغییر کانال‌های مورد استفاده مردم و رجوع افراد مسن جامعه به جوانان برای کسب اخبار از طریق اینترنت است.

 این ادعا تنها یک حدس ساده نیست. جلیل پیرمرد سپیدموی شکسته‌ای است که می‌گوید: «پسرهای عباس (همسایه او) دانشجو هستند. برایش صفحه می‌گیرند (صفحه باز می‌کنند) و اخبار را می‌خواند. همه اخبار توی این کامپیوتر (اینترنت) هست. عباس از قدیم اهل روزنامه بود و جدول حل می‌کرد. خبرهای کامپیوتر را می‌خواند و برای ما تعریف می‌کند. وقتی هوا گرم‌تر بود عصر‌ها دور هم جمع می‌شدیم. آلان خیلی سرد شده اما نمی‌شود در این روز و ایام بی‌خبر بود. ظهر‌ها که آفتاب هست جمع می‌شویم. سرد است اما به شنیدن اخبار می‌ارزد. بلاخره آدمیزاد باید بداند دور و اطرافش چه خبر است و مملکت چه وضعی دارد.»

برادران لاریجانی کشور را قبضه کرده‌اند!

عطاءالله پیرمرد عصا به‌دستی است که حرف‌های زیادی برای گفتن دارد. او می‌گوید: «رئیس مجلس و رئیس دادگستری (منظور رئیس قوه قضائیه است) با هم برادرند. یک برادر دیگری دارند (جواد لاریجانی) که زمین‌خواری کلفتی (بزرگی) کرده است. برادری که رئیس دادگاه است (صادق لاریجانی) می‌خواسته پرونده را ماست‌مالی کند. خودش حرفی نمی‌زند، خیلی عیان می‌شود اگر قاضی بیاید از دزدی برادرش دفاع کند. برای همین آن یکی برادر (علی لاریجانی) جلو افتاده و به جان احمدی‌نژاد افتاده که دست از سر برادرش بردارد.

دولت احمدی‌نژاد هم دزد گردن کلفت زیاد دارد. می‌گویند معاون احمدی‌نژاد، مافیا است. می‌گویند سر ماجرای اختلاسی که شد رشوه سنگین گرفته است. حالا فکر کردید ته این سر و صداها و دعوا چه می‌شود؟ همه از هم مدرک دارند و این پرونده‌ها را بی سر و صدا می‌بندند. پول مردم این وسط خورده می‌شود. هیچ کسی که از دزدی‌ها حرف می‌زند دلش برای ایران نسوخته، می‌خواهد دزدی خودش رو نشود.

نه احمدی‌نژاد وطن‌پرست است و نه لاریجانی‌ها. اسلامی به کار نیست. من می‌گویم باید احمدی‌نژاد به لاریجانی‌ها زور شود. نه اینکه احمدی‌نژاد خوب باشد. من توی انتخابات طرفدار موسوی بودم. صحبت به خوبی و بدی نیست. مملکت نباید دست یک باند بیافتد. وقتی چنددستگی باشد دزدی‌ها رو می‌شود، نمی‌توانند زور بگویند. وقتی مملکت یکجا بیافتد دست یک باند، از ریشه همه چیز را در می‌آورند و می‌خورند. دعوایی که الان هست دعوای قدرت است. دعوای باندها است!»

قانون بد، بهتر از بی‌قانونی است

به‌خلاف عطاء‌الله، کسانی معتقدند یک‌پارچگی قدرت در وضعیت فعلی برای مردم بهتر از چندپارچگی قدرت است. محمدحسین با کلنگی در دست منتظر است تا شاید بخت و اقبال با او یار باشد و کسی برای انجام کار ساختمانی او را به عنوان کارگر روزمزد انتخاب کند. در این سرمای پرسوز شانس زیادی برای یافتن کار ندارد. کارهای ساختمانی در زمستان رونقی ندارد.

او طرفدار دوآتشه محمود احمدی‌نژاد است و می‌گوید: «نمی گذارند کارش را بکند. قرار بود یارانه را بکند نفری ۲۰۰ هزار تومان، اما مجلسِ نمی‌گذارد. قرار بود گرانی کنند (قیمت‌ها را آزاد کنند) اما پول یارانه‌ها را زیاد کنند. همچین که گرانی شد، مجلس جلوی یارانه را گرفت. مردم بلانسبت خر که نیستند. مردم می‌فهمند. این وسط حتماً مجلس از گرانی سود می‌کند. فکر می‌کنید این کارخانه‌ها و شرکت‌ها و سرمایه‌ها مال چه کسی است؟ مال من و شما و مردم بدبخت نیست؛ مال همین نماینده‌هاست که با پارتی، وام، دزدی، رابطه برای خودشان تجارت درست کرده‌اند. معلوم است مجلس نمی‌خواهد پولی دست مردم باشد. چه معنی دارد نماینده مجلس به اقتصاد دخالت کند؟ از قدیم این کارها، کارهای دولت است. اختیارش دست دولت است. به مجلس چه ربطی دارد که دولت می‌خواهد پولی سر سفره مردم بگذارد؟ »

نظرات حبیب هیچ تناسبی با کلاه روستائی و وسایل گچ‌کاری درون کیسه‌اش ندارد. می‌گوید: «می‌خواهند نظرات کشورهای پیشرفته مثل ژاپن و آمریکا را در ایران پیاده کنند. دموکراسی برای مردمی است که سواد بالایی دارند. فهم و شعور سیاسی دارند. همه از دزدی و فساد در کشور شکایت می‌کنند اما کسی از دزدی و فساد خود مردم و جامعه حرف نمی‌زند. برای مردمی که به دزدی عادت کرده‌اند سه هزار میلیارد تومن اختلاس عادی است. مردمی که خودشان دزد نباشند باید با خبر این دزدی قیام می‌کردند.

ایران از چند تکه بودن قدرت دچار مشکل شده است. برای حکومت بر این مردم باید همه قدرت دست یک نفر باشد. وقتی چنددستگی هست دیگر کسی از کسی حساب نمی‌برد. ادارات و مدیرها از کسی نمی‌ترسند. شهر هرت که می‌گویند فکر کردید کجاست؟ کشور ما الان خودش شهر هرت است.

هی می‌گویند سپاه دارد اقتصاد را می‌گیرد. دخالت می‌کند. چرا نمی‌گذارند خود سپاه قدرت را به دست بگیرد؟ آلان سپاه همه کاری می‌کند و پاسخگویی هم نمی‌کند. وقتی قدرت رسماً دست سپاه باشد باید جواب پس بدهد. آلان مردم نمی‌دانند یقه چه کسی را برای چه مشکلی بگیرند! دولت می‌گوید تقصیر مجلس است، مجلس می‌گوید تقصیر دولت است. یکی می‌گوید تقصیر پسر خامنه‌ای است، یکی می‌گوید تقصیر باند مشائی است.

کشور ما جهان سومی است. قدرت که تقسیم شود، بی‌قانونی می‌شود. قدرت، دست یکی باشد و قانون بد داشته باشیم اما اجرا شود، این خیلی بهتر از بی‌قانونی است. الان کشور ما بی‌قانون است. کشور را ول کرده‌اند تا رئیس جمهوری بعدی بیاید. کسی حرف شنوی از احمدی‌نژاد ندارد. آخر زمان (دوره) خاتمی هم کشور رها شده بود و کسی اطاعت نمی‌کرد. قاطعیت رئیس جمهور باید مثل حضرت سلیمان باشد. سلیمان وقتی مُرد، تکیه بر عصا داشت. زیردستان فکر می‌کردند که زنده است و همه، کار می‌کردند. بالاخره خداوند موریانه‌ای را مامور کرد که عصا را بخورد و سلیمان بیفتد تا مردم بفهمند که مرده است. در ایران کسی را لازم داریم که مردم از ترس اسم او جرات نافرمانی نداشته باشند.

در ایران دموکراسی نداریم. درست است. دیکتاتوری هم نداریم. استالین اگر دیکتاتور بود، شوروی را ابرقدرت نظامی و اقتصادی کرد. رضاخان اگر دیکتاتور بود، ارتش و راه آهن درست کرد. دیکتاتوری آخوندها مثل دین‌شان "چپ و چوله" است. در دیکتاتوری مامور و زیر دست باید چنان از رئیس بترسد که دولت مثل ساعت تیک‌تاک کند اما در کشور ما از رئیس بالادست تا ماموران زیردست‌، فقط برای مردم هار هستند.»

می‌گویند خاتمی می‌خواهد بیاید!

حاج اسماعیل در بازار حجره‌دار است. می‌گوید: «روزگار خوبی بود. به دین، فرهنگ، گفتگو، اسلام و اصلاح کاری ندارم. وضع مردم خوب بود. چرخ اقتصاد می‌چرخید. شغل بود. جوان‌ها امید داشتند. سرمایه در بازار می‌چرخید. بازار تشنه بود. سیاسی‌کاری شد. درگیری سیاسی شد. موافق و مخالف کم‌کم یادشان رفت که اصل مطلب را حفظ کنند. همه چیز مملکت شد دعوای سیاسی، دعوای روزنامه، دعوای حزب و جناح.

می‌گویند خاتمی دوباره می‌خواهد بیاید. دوره‌اش، دوره خوبی بود. مردم آسایش و خیال راحت از فردای‌شان و جیب‌شان داشتند اما فکر نمی‌کنم در اوضاعی که هست خاتمی کاری از پیش ببرد. همه گرگ شده‌اند و کسی باید بیاید که محکم باشد و بُرش داشته باشد. وگرنه پاره پاره‌اش می‌کنند.

خاتمی حریف گرگ‌هایی که زمان احمدی‌نژاد به میدان آمده‌اند، نیست. کسانی راس کار آمده‌اند که به یک میلیون و یک میلیارد راضی نیستند. چند هزار میلیارد می‌خورند. میلیارد، رقم رشوه‌ای است که می‌دهند. سپاهی‌ها سهم می‌خواهند، وکلا و وزرا سهم می‌خواهند. از کشتن و بگیر و ببند ابائی ندارند. وقتی رفسنجانی که خودش سر دسته گرگ‌ها بود الان یال وکوپالش ریخته است دیگر با خنده و سخرانی خاتمی کاری پیش نمی‌رود.»

همه چیز را می‌دهد دست فامیل خودش!

فرشید راننده اتوبوس شرکت واحد است. به او کمک می‌کنم تا کرایه مسافرها را بگیرد و در عوض جواب سوالاتم را می‌دهد: «ماهواره که نگاه می‌کنم اعصابم خرد می‌شود. می‌زنم روی فیلم و آهنگ. این مهمان‌ها را از کجا می‌آورند؟ اینها سیاسی‌های کجا هستند؟ دو-سه تای اینها حرف درست و حسابی می‌زنند، بقیه فقط چرت و پرت می‌گویند. زیر اسم‌شان می‌نویسند دکتر، استاد دانشگاه و تحلیل‌گر اما حرفی در چنته ندارند.

خامنه‌ای دارد آبروداری می‌کند. می‌خواهند دوره احمدی‌نژاد هر طوری شده تمام شود. به گمانم بعد از احمدی‌نژاد این فامیل خامنه‌ای را بکنند رئیس جمهور. (اسمش را نمی‌داند اما به نظر می‌رسد منظور او حداد عادل است.) از جیک و بوک هم خبر دارند. می‌شود حکومت فامیلی. کسی هم جرات نمی‌کند به او حرف بزند چون فامیل خامنه‌ای است و کارها و حرف‌هایش با خامنه‌ای هماهنگ است. دعواها تمام می‌شود. همه چیز به اسم احمدی‌نژاد تمام می‌شود. سر احمدی‌نژاد را هم زیر آب می‌کنند. دیگر برای حکومت آدم مطمئنی نیست.

هر کسی را که از بیرون داخل قدرت بردند ناسازگاری کرد. فکر کنم قیدش را بزند و همه مدیران را از فامیل نزدیک خودش بگذارد. چند وقت پیش گفتند اصلا رئیس جمهور لازم نیست. حذف کنید و نخست وزیر بگذارید. پسرش را هم جای خودش می‌کند رهبر.»

همه ما را سر کار گذاشته‌اند!

حشمت کشاورز است. معتقد است همه مردم را سر کار گذاشته‌اند و می‌گوید: «به احمدی‌نژاد فحش می‌دهند که چه؟ رئیس مملکت خامنه‌ای است. رئیس دولت را می‌گذارند تا به جای خامنه‌ای فحش بخورد. همه دستورات مملکت را رهبر می‌دهد.

مردم مشغول دعوای مجلس و دولت شده‌اند و از آن طرف همه چیز را گران می‌کنند و سر هر کسی را که مزاحم شده باشد زیر آب می‌کنند. صلح و توافق می‌کنند، حکومت می‌کنند. مردم هم مشغول دعوای ظاهری هستند. حاکم کس دیگری است!»

یک روز مثل ماهی سیاه کوچولو همه به خودشان می‌آیند!

چادر سیاه‌اش را به دندان گرفته است که زیر آن انبوهی از نایلون‌های سبزی، میوه، حبوبات و وسایل دیگر حمل می‌کند. نسبت به باری که دارد سریع راه می‌رود و از سنگینی بار نفس نفس می‌زند.

خطوط صورت‌اش با چالاکی بدن‌اش هماهنگی ندارد. بین ۴۰ تا ۵۰ سال سن دارد. خیلی سوال‌ها از او دارم. دلم می‌خواهد بپرسم سوادش در چه حد است و منابع اطلاعات و اخبار روزانه‌اش کدام است. دلم می‌خواهد از گذشته‌اش بپرسم اما می‌ترسم رشته کلامش را قطع کنم. ساکت می‌مانم تا هر چه دلش می‌خواهد بگوید. جلوی اتوبوس آخرین جمله‌هایش را می‌گوید و سوار می‌شود. حتی فرصت نمی‌کنم از او نامش را بپرسم.

«مردم منتظرند. منتظر اینکه کسی بیاید و کارها را درست کند. می‌گویند جلیلی، قالیباف، حداد، ولایتی، مشایی، شاهرودی، عارف، خاتمی و کسان دیگری شاید بیایند. راه ساده برای قبول فاجعه همین است: امیدِ بی خود به خود دادن! دلار می‌شود ٣۶۰۰ تومان و مردم منتظرند تا ارزان شود، اما نمی‌شود. اجناس دو برابر و سه برابر می‌شوند و مردم فکر می‌کنند درست می‌شود، اما نمی‌شود. می‌گویند این به جای آن می‌آید و همه چیز را درست می‌کند اما سگ زرد برادر شغال می‌شود. روزگار ما مردم از اینی که هست بدتر می‌شود. هرچه جلوتر برود اختلافات بیشتر می‌شود و فشارها کمر زندگی‌ مردم را می‌شکند. بلاخره طاقت مردم جائی تمام می‌شود و از روی نا امیدی از خودشان می‌پرسند: چرا؟

یک روز مثل ماهی سیاه کوچولو همه به خودشان می‌آیند و مردم ایران می‌فهمند به جای دریا به چاله آب افتاده‌اند. شاید این بار راه مردم ایران به دریا رسید. گرچه دیگر جوان‌های این سرزمین هری‌پاتر را می‌شناسد نه صمد بهرنگی را؛ آرنولد را می‌شناسند، نه دکتر فاطمی را! اسم رقاصه‌های خارجی از اسم حیدرخان، باقرخان و ستارخان برای نسل جدید آشناتر است.مردمی که تاریخ خودشان را نمی‌دانند محکوم به تکرار شکست هستند.

مردم باید یاد بگیرند که حسن و حسین فرقی ندارد. ایراد از قانونی است که دست حسن و حسین است. نه شاهِ کشور بخار دارد که دولت و مجلس را منحل کند و امور را به دست بگیرد و نه امثال رئیس جمهور و رئیس مجلس، کفایت و دلسوزی دارند که مدیریت کشور را کنترل کنند.

تا مردم به خودشان نیایند با هیچ روزنامه و حزبی نمی‌شود کاری کرد. چرا مردم وقتی ماهواره نگاه می‌کنند و اخبار ایران را گوش می‌کنند، انگار دارند اخبار یک کشور دیگر را گوش می‌کنند؟ مردم نمی‌دانند خبر، خودشان هستند. باعث و بانی تغییر خودشان هستند. قرار است ماهواره و رسانه خبرهای فعالیت آنها را مخابره کند نه اینکه بنشینند داخل خانه و فکر کنند ماهواره دارد با استبداد نظام می‌جنگد! این مردم فکر می‌کنند سیاست مسابقه فوتبال است و آنها فقط باید تماشا کنند و هو کنند و هورا بکشند. آزادی، مفت نیست. آزادی را به تماشاچی‌ها نمی‌دهند.»

این مطلب را پسندیدید؟ کمک مالی شما به ما این امکان را خواهد داد که از این نوع مطالب بیشتر منتشر کنیم.

آیا مایل هستید ما را در تحقیق و نوشتن تعداد بیشتری از این‌گونه مطالب یاری کنید؟

.در حال حاضر امکان دریافت کمک مخاطبان ساکن ایران وجود ندارد

توضیح بیشتر در مورد اینکه چطور از ما حمایت کنید

نظر بدهید

در پرکردن فرم خطایی صورت گرفته

نظرها

  • علیرضا

    گاهی وقتا که رفتار مردم دور و برم رو میبینم به این نتیجه میرسم که لیاقت ما مردم همینه. ولی گاهی وقتا هم آدمایی که انتظار ندارم٬ درک و شعوری نشون میدن که هم تعجب میکنم هم امیدوار میشم :) کلا اینجا مملکت شگفتی‌هاست !! نمونه‌اش همین خانم چادر بسر ۴۰-۵۰ ساله که با کلی خرید سوار اتوبوس میشه. واقعا که پخته حرف زد.

  • کاربر مهمان

    دوست عزیز طوری صحبت میکنید که انگار فقط این مردم هستند که ب نسبت به همه چیز ب تفاوت شده اند یک نیم نگاهی به سیاستمدار ها و رهبران گروههای مخالف بندازید ، اینها که هنوز به این مرحله از رشد فکری نرسیده اند که کنار هم بنشینند و راهکاری برای همبستگی و برون رفت از نکبت برای کشور پیدا کنند ، کسانیکه هنوز سوگوار رهبرشان برای اتفاقی که 50 سال پیش افتاده ، کسانیکه فقط و فقط قدرت رو برا گروه خودشون و حزب خودشون میخوان ، چه انتظاری از مردم دارید ، شورش کور ! هرج و مرج ! چیزی مثل سوریه ؟ کدام برهه تاریخی رو سراغ دارید که سیاستمدارها با هم یکی شده باشند و مردم با اونها نبوده باشه ؟ نزدیکترینش همین سال 88 بود ، ایا مردم در صحنه نبودند و شما باصطلاح رهبران سیاسی دنبال سهم خواهی برای گروه خودتون بودید !!!

  • ج. علیخانی

    قسمت آخر گزارش تکان دهنده است. امثال این زن در کجای جامعه ایران ایستاده اند؟ گزارشگر شما کوتاهی کرده است. می باید به هر طریق ممکن گفتگو با این زن آگاه ایرانی ادامه پیدا می کرد. دریغ که همیشه روی دریا خس نشیند، قعر دریا گهریست.

  • کاربر مهمان

    این علی\رضا هم تو این بلبشو داره دنبال ماهی سیاه کوچولو وول میزنه. من که نظرحشمت کشاورز را به همه سیاسی کارها ترجیح میدم.