چطور درباره تجاوز بنویسیم

نظرها

• فرشته ابراهیم زاده

  ۹ شهریور ۱۳۹۹، ۵:۳۴

  پس از ظهور «جنبش می تو» و افشای روابط ناسالم بین نخبه گان سیاسی ، هنری و ورزشی اینک موج آن به ایران رسیده است . اگر تعریف جدید تجاوز را « بیان الفاظ زشت جنسی به زنان، لمس کردن بدن آنان بدون تمایل خودشان ، رابطه جنسی بین زن و شوهر بدون تمایل زن ، دریدگس نگاه هائی که از مانتو هم عبور می کند » تلقی نماییم شاید بتوان خودارضائی مردان در بام خیال با زنانی که مورد علاقه آن هستند نیز به این کلکسیون گناه را هم بیفزاییم . اما واقعیت چیست ؟ آیا در جامعه بسته ای نظیر ایران « که صد پله در هم حالا هم بهتر از افغانستان و کویت و عربستان است » میتوان یک تعریف مشترک از تجاوز مثل جامعه امریکا بیان کرد. آیا در جوامعی که در مناسبتd زن و مرد یکدیگر را درآغوش می گیرند و به اصطلاح روبوسی می کنند« Huge» می کنند همین روبوسی در فضائی مثل ایران عادیست یا آنهم نوعی تعرض بشمار می رود. تعمیم هرآنچه در غرب رخ می دهد به جوامع مرد سالار فعلی که فرهنگ منحط آن حتی خود زنان را به مردباوری کشانده آیا درست است ؟ در جوامعی که هرگونه ارتباط هر چند محدود بلافاصله موضوع ازدواج را بمیان می آورد و هنوز تفاوت دوست داشتن و دوست بازی با عشق تعریف نشده آیا این حق برای زنان وجود دارد که مدعی تجاوز در قبال هر نوع رابطه با مرد باشند . یا بیک تعبیر دیگر در جوامعی که ورود زن بخانه یک مرد بطور عموم به معنی پذیرش رابطه جنسی پس از ورود است، ایا میتوان ادعای زنانه تعرض را هم پذیرفت پس موضوع اصل اختیار کجاست ؟ چرا برخی زنان و دختران بهر ریسکی تن در می دهند و بعد مدعی می شوند آیا این گونه زنان به نوعی بیماری شهرت و شهوت دچار نیستند؟ اگر زن کالا نیست « که نیست » پس چگونه زنان فریب بازار مکاره سرمایه داری شده و خود عرضه ائی کالائی را می نمایند که عیب می دانند؟! وقتی زن در جوامعی که فرهنگ حاکم بر آن یک حداقل پوششی را الزامی می داند همه زیبائی و برخی اندام شسکسی خودرا در معرض عرضه می گذارد در واقع به نوعی درصدد فریب و اغوای مردان بر می آید پس نیتواند انتظار داشته باشد باو به چشم متاع ننگرند. من بعنوان یک زن هوادار برابری زن و مرد «و نه بیشتر» معتقدم تفسیر فمینیستی از زن و مرد توامان نادرست و بر مباین آزادی کاذب بازار است و سما اعلام می دارند چون تن من است میتوانم بهر طریق عرضه نمایم اگر این شعار را با دست نامرئی بازار مقایسه کنیم متوجه می شویم فمینیسم خودفریبی زنان است بدین معنی که زنان با دست خود، خود را عرضه کنند نه بوسیله مردان ؟! موضوع دیگر و روی دیگر سکه تجاوز آن است که وقتی زنی درصد اغوای مردی برآید و او را به هم آغوشی « جه در قبال مابازاء و یا هر دلیل دیگر» بکشاند آیا این عمل او هم نوعی تجاوز محسوب نمی شود ؟!

• منظر

  ۱۰ شهریور ۱۳۹۹، ۳:۲۶

  خانم ابراهیم زاده این نسبی گرائی فرهنگی و اخلاقی پسین مدرنی را که شما در اینجا تبلیغ میکنید, اتفاقا همان هنجار ها و بهانه هایی است که ج.ا. از سوی "کمیسیون حقوق بشر" خویش در مجامع بین اللملی استفاده میکند و به این نتیجه میرسد که معنای دفاع از حقوق بشر در این دوران یعنی "درک حقانیت شهادت حضرت حسین" و بزرگداشت کربلا! حقوق بشر یعنی قوانین, هنجارها و ارزش های جهانشمول و غیر قابل تخفیف. نه هم یعنی نه! فمینیزم نه تنها خود فریبی زنان نیست بلکه اتفاقا به دلیل نقدش از جوامع پدر سالار حقانیت اخلاقی, فلسفی, سیاسی و اجتماعی بسیاری نیز دارد. در کشوری مانند ایران که یک جامعه ای نسبتا سنتیِ پدر سالار, مرد-محور و نَر پرور میباشد مطمئن باشید که این سزاواری, عزت و راستین بودن فمینیزم ایرانی برای مدت های مدیدی ادامه خواهد داشت؛ حداقل تا زمانی که فرهنگ منحط و حیوانی پدر سالاری و نر پروری از بین برود.