مسکن گران‌تر شد، حاشیه‌نشینی بیشتر

میانگین قیمت یک متر مربع واحد مسکونی در تهران نزدیک به دو برابر شده است. مرکز آمار ایران میانگین یک متر مربع واحد مسکونی در تهران در بهمن امسال را ۲۸ میلیون و ۳۹۰ هزار تومان اعلام کرد که در مقایسه با یک ماه قبل- دی ماه- هم رشد ۴ درصدی نشان می‌دهد.

در پیوند با همین موضوع روزنامه فرهیختگان در یک گزارش از افزایش تقاضا برای خرید و اجاره مسکن در شهرک‌های اقماری پایتخت و یا کرج خبر داد. این روزنامه بر اساس گزارش نهادهای دولتی رشد قیمت مسکن در تهران طی سه سال را ۴۲۲ درصد برآورد کرد. شاخص رشد قیمت مسکن در برخی شهرک‌های اقماری در تهران و البرز به ۶۰۰ درصد نیز رسیده است.

افزایش قیمت مسکن تقاضا برای واحدهای مسکونی کوچک یا آنچه که در بازار مسکن «نُقلی» خوانده می‌شود را افزایش داده است. به‌گونه‌ای که بر اساس گزارش مرکز آمار ۶۰ درصد معاملات انجام شده در بهمن امسال به واحدهای مسکونی کمتر از ۸۰ متر مربع اختصاص داشت.

در کنار افزایش تقاضا برای واحدهای کوچک‌تر، افزایش قیمت موجب خروج جمعیت از تهران و شهرهای بزرگ و اسکان آنها در شهرک‌های اقماری شده است.

روزنامه فرهیختگان گزارش کرده است تقاضا خرید یا اجاره مسکن در حاشیه شهر تهران طی یک سال ۴۱ درصد بیشتر شده است. این شاخص برای شهرک‌های اقماری کرج تا ۶۰ درصد فراتر رفته است.

به تبع قیمت مسکن، نرخ اجاره بهاء هم افزایش یافته است. مرکز آمار میانگین افزایش نرخ اجار بها ماهانه در بهمن امسال را ۶,۳۰ درصد اعلام کرد. افزایش سی درصد نرخ اجاره بهاء در حالی گزارش شد که زمستان فصل جابجایی مستاجران در ایران به شمار نمی‌رود. شاخص سالانه تورم اجاره مسکن هم ۳۴ درصد اعلام شده که به نظر می‌رسد با واقعیت بازار کرایه مسکن همخوانی ندارد.

مسکن دور از دسترس کارگران

وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی سهم مسکن از کل هزینه خانوار را ۳۶,۴ درصد اعلام کرده است. بر این اساس یک خانوار ماهانه ماهانه ۲ میلیون ‌و ۵۰۹ هزار تومان برای مسکن هزینه می‌کند. حمیدرضا قلی‌تبار که در خبرگزاری‌های رسمی ایران «فعال کارگری» نامیده می‌شود هشتم اسفند در پیوند با این موضوع به خبرگزاری تسنیم گفت: اگر متوسط حقوق و مزایای دریافتی قانونی ماهیانه یک کارگر در حالت خوشبینانه سه میلیون و پانصد هزار تومان باشد مسکن ۸۵ درصد درآمد خانوارهای کارگری را می‌بلعد.

ابراهیم صادقی‌فر، معاون فرهنگی و اجتماعی وزیرکار هم با توجه به این ارقام گفته بر اساس آخرین مطالعات صورت گرفته با فرض ثابت ماندن قیمت مسکن، ۱۰۹ سال طول می‌کشد که یک کارگر که در دهک اول تا سوم جامعه قرار دارد، بتواند برای خودش ۶۰ متر مسکن تهیه کند. واقعیت اما این است که قیمت مسکن در ایران هیچگاه ثابت نمی‌ماند و دولت همواره برای آنکه به رشد اقتصادی مطلوب دست‌ یابد، بازار مسکن را تحریک می‌کند و موجب افزایش قیمت‌ها می‌شود. طرح‌های دولت برای کنترل قیمت مسکن، همانند مسکن اجتماعی و اقدام ملی مسکن نیز تا به حال نتوانسته مانع رشد شتابان قیمت مسکن شود.