حصارکشی پارک شوش: زنان آسیب‌دیده از مددرسانی محروم ماندند
حصارکشی پارک‌هایی که پاتوق معتادان و آسیب‌دیدگان است، این افراد بی‌پناه را در سطح شهر پراکنده می‌کند و کار امدادرسانی به آن‌ها دشوار می‌شود.
حصارکشی پارک شوش: تفکیک فضاها و جداسازی شهروندان از همدیگر
پارک شوش تهران با میله‌کشی و نرده‌کشی محصور شده و هم‌اکنون درهای پارک را نیز بسته‌اند. همزمان طرح ضربتی جمع‌آوری معتادان هم به اجرا درآمده است. زنان آسیب‌دیده اکنون به مرکز کاهش آسیب کمتر مراجعه می‌کنند. آسیب‌ها به سمت منازل شخصی سوق داده شده.
موسسه نور سپید هدایت با مجوز سازمان بهزیستی به دلیل نزدیکی این مرکز به ترمینال جنوب و میدان راه‌آهن، به زنان بی‌خانمان و آسیب‌دیده در پارک شوش و حوالی آن مددرسانی می‌کند.
در این مرکز زنان معتاد بی‌سرپناه، مادران باردار و مادران فرزندان آسیب دیده، زنان بهبود یافته از اعتیاد و سایر آسیب‌ها با هدف توانمندسازی در کارگاه‌های خیاطی، قالیبافی، چرم و سنگ آموزش می‌‌بینند. پرسنل مجموعه هم از میان افراد بهبود یافته انتخاب و با قراردادهای رسمی و با بیمه تأمین اجتماعی به کار گرفته می‌شوند. تا قبل از حصارکشی پارک شوش این مرکز که به ۱۰۰ تن از آسیب‌دیدگان خدمات‌رسانی می‌کند. اکنون به حالت نیمه‌تعطیل درآمده است.
سپیده علیزاده، کارشناس ارشد روانشناسی و مدیرعامل موسسه نور سپید هدایت در مصاحبه با خبرگزاری کار ایران( ایلنا) درباره اقداماتی مانند محصور کردن پارک و جمع‌آوری معتادان بی‌سرپناه گفت:
«اینگونه جمع‌آوری‌ها و انتقال معتادان به اردوگاه‌ها و مراکز ترک اعتیاد ثمربخش نخواهد بود، زیرا هر چند هزینه‌های زیادی برای این کار انجام می‌شود، اما به دلیل آنکه روی قطع مصرف تمرکز شده و خدمات مددکاری و روانشناسی انجام نمی‌شود معتادان بعد از شش ماه یا یکسال که در کمپ‌های اجباری هستند، دوباره به سمت مواد گرایش پیدا می‌کنند و به همان مراکز و پاتوق‌های قبلی که در زمان مصرف می‌رفتند مراجعه می‌کنند و به هیچ عنوان مشکلات اجتماعی فرد اعم از بیکاری و بی‌مسکنی حل نمی‌شود.»
به گفته این روانشناس، معتادان اغلب بعد از ترخیص از کمپ‌ها از خانواده طرد می‌شوند. آن‌ها که در بسیاری از مواقع شناسنامه یا کارت ملی ندارند، به مصرف مواد مخدر با دوز بالاتری روی می‌آورند. مدیرعامل موسسه نور سپید هدایت در ادامه مصاحبه با ایلنا درباره محصور کردن پارک شوش گفت:
«متاسفانه با محصور شدن پارک شوش امکان مراجعه آسیب‌دیدگان اجتماعی به مرکز ما بسیار کم شده است و اگر فرد آسیب دیده‌ای برای درمان مراجعه کند قبل از آنکه به ما برسد، او را سوار ون می‌کنند و همچنین گرمخانه و مددکاری ما که در میدان شوش به صورت شبانه حدود ۱۲۰ نفر را پذیرش می‌کرد به حالت نیمه‌تعطیل درآمده است و فقط ۲۰ نفر مراجعه می‌کنند و مشخص نیست این صد نفری که دیگر به این مرکز مراجعه نمی‌کنند در کجای شهر حضور دارند و به نوعی این آسیب‌ها در کل شهر پخش شده است.»
در اثر چنین اقداماتی خوابگاه‌های غیررسمی در میدان شوش رونق پیدا کرده و افراد آسیب‌دیده در ازای ۱۵ هزار تومان برای یک تخت در اتاق‌های غیراستاندارد که فقط با پرده جدا شده، شب را به صبح می‌رسانند. به گفته علیزاده اجرای چنین طرح‌هایی صرفا آسیب‌های اجتماعی را عمیق‌تر می‌کند و سبب می‌شود که افراد آسیب دیده و نابهنجار در کوچه و پس‌کوچه‌های شهر پراکنده شوند و آسیب‌ها به سمت منازل شخصی برود و لاجرم کار کارشناسی سخت‌تر و امکان خدمات‌رسانی به آسیب‌دیدگان کمتر شود.
نظرها
نظری وجود ندارد.