هدیه گل به یاد برهان منصورنیا از جانباختگان آبان ۹۸ در هلند

«سلام من برهانم، یک جوان ۲۸ ساله‌ی دامپزشک،

من شیفه‌ی زندگی‌ام عاشق طبیعت و شیدای کوهستانم. اردک‌ها رو هم خیلی دوست دارم، توی دانشگاه هم سه اردک داشتم که اسم شون لاوین و هاوین و حمه ومین بود. همچنین علاقمند به شاهکارهای داستایوفسکی هستم.

 گهگاهی هم فیلم می‌بینم، فیلم‌های کریستوفر نولان رو دوست دارم. فوتبال هم می‌بینم و نه زیاد! از بچگی طرفدار آث میلان بودم، نمی‌دونین آث میلان چقدر به من حرص داده، آخ از دست میلان! در کنار ایتالیایی‌ها هم وریا غفوری و زیدان و رودفان نیستلروی رو هم دوست دارم.

می‌بینین چقدر شیفته‌ی زندگی‌ام! واقعا زندگی شیرین و رنگینه.

 اما آبان ۹۸ پایان زندگی من بود. و فقط به دلیل اعتراضی مدنی، من و بیش از ۱۵۰۰ نفر دیگر رو توی ایران کشتند. باور میکنی؟ فقط به این دلیل که اومده بودیم توی خیابان ما رو کشتند.

ولی می‌دونی!

اگر چه من بین شما نیستم. اما مطمئن‌ام که مرگ پایان پروازم نیست و عشق من به زندگی هنوز زنده است. این بهار به مناسبت جوانه زدن زندگی برایتان گل آورده‌ام تا به شما یادآوری کنم که زندگی چه اندازه دلرباست.»