سازمان عفو بینالملل گزارش سالانه خود را در مورد وضعیت حقوق بشر در کشورهای مختلف جهان امروز پنجشنبه دوم خرداد (۲۳ ماه مه) منتشر کرد.
این سازمان مدافع حقوق بشر در بخشی از گزارش خود به تفصیل در مورد وضعیت ایران نوشته است.
عفو بین الملل در این گزارش به مواردی چون نقض آزادی بیان، تشکل و گردهمایی، دستگیریها و حبسهای خودسرانه، سرکوب مدافعان حقوق بشر، محاکمههای ناعادلانه، شکنجه و بدرفتاری با بازداشتشدگان، تبعیض علیه زنان، نقض حقوق دگرباشان جنسی، تبعیض علیه اقلیتهای قومی، نقض آزادی دین و یا ایمان، مجازاتهای ظالمانه، غیرانسانی یا تحقیرآمیز و همچنین گسترش مجازات اعدام در ایران پرداخته و در هر زمینه نمونههایی را مثال زده است.
عفو بینالملل: تعداد زیادی زندانی عقیدتی و سیاسی در زندان بهسر میبردند. شکنجه و بدرفتاریهای دیگر رایج و از مجازات معاف است
عفو بینالملل در گزارش خود نوشته است: “[در طول یک سال گذشته] مسئولان [جمهوری اسلامی ایران] محدودیتهای شدید بر آزادی بیان، تشکل و گردهمایی را ادامه دادند. مخالفان و مدافعان حقوق بشر، شامل مدافعان حقوق اقلیتها و حقوق زنان، خودسرانه دستگیر شدند، در انزوای کامل در حبس ماندند، پس از محاکمه ناعادلانه زندانی و نیز از سفر به خارج منع شدند.”
گزارش میافزاید: “تعداد زیادی زندانی عقیدتی و سیاسی در زندان بهسر میبردند. شکنجه و بدرفتاریهای دیگر رایج و از مجازات معاف است. زنان، اقلیتهای دینی و قومی، و دگرباشان جنسی در قانون و عمل مورد تبعض قرار میگیرند و مجازات های قضایی ظالمانه شلاق و قطع عضو هنوز به کار میرود.”
بهگفته عفو بینالملل، “صدها نفر به اعدام محکوم شدند. منابع دولتی اجرای ۳۱۴ اعدام را تأیید کردند. منابع معتبر غیررسمی گفتند دستکم ۲۳۰ اعدام دیگر، بیشتر به شکل پنهانی، اجرا شده است که مجموع را به ۵۴۴ مورد میرساند. رقم واقعی ممکن است بسیار بیشتر و بالاتر از ۶۰۰ مورد باشد.”
این سازمان مدافع حقوق بشر گفته است “۷۱ درصد از اعدامهای رسما تایید شده، به خاطر جرایم مواد مخدر و در پی محاکمههای ناعادلانه انجام شد. بسیاری از اعدامشدگان از مردمان فقیر و حاشیهای اجتماع از جمله افغان ها بودند. مجازات اعدام در مورد قتل، تجاوز، استفاده از سلاح گرم در ارتکاب جرم، جاسوسی، ارتداد، روابط جنسی خارج از ازدواج و همجنسگرایی هنوز برقرار بود.”
عفو بینالملل میگوید ۶۳ مورد اعدامها در ایران در برابر دیدگان مردم انجام شد
عفو بینالملل میگوید ۶۳ مورد اعدامها در برابر دیدگان مردم انجام شد.
در بخش دیگری از گزارش سالانه عفو بینالملل در مورد ایران به برنامه هستهای این کشور اشاره شده و از آن به عنوان عامل تنش بینالمللی یاد شده است.
در این گزارش آمده است: “سازمان ملل، اتحادیه اروپا و بعضی دولتها، از جمله ایالات متحده آمریکا، تحریمهای اضافی را ادامه دادند و در بعضی موارد تحریمهای دیگری مثل ممنوعیت سفر برای ناقضان احتمالی حقوق بشر را به اجرا گذاشتند و کمبود مواد غذایی و مشکلات اقتصادی افزایش یافت.”
عفو بینالملل با اشاره به رد صلاحیت هزاران نفر از نامزدهای انتخابات مجلس در ماه مارس، به اصلاحات مجلس ایران در قانون مجازات اسلامی پرداخته و گفته است در قانون جدید “باز هم مجازاتهای ظالمانه، غیرانسانی و تحقیرآمیز و مجازاتهای بدون ارتباط با قانون مدون را مجاز شمرده میشود و اعدام نوجوانان و اعدام به وسیله سنگسار را ممنوع نشده است.
سازمان عفو بینالملل از سال ۱۹۷۹ اجازه دیدار از ایران را نیافته است و دولتمردان این کشور به ندرت به نامههای عفو بینالملل واکنشی نشان دادهاند.