بیانیه بیش از ۱۲۰ فعال دانشجویی در محکومیت سرکوبگری حراست دانشگاه
بیش از ۱۲۰ فعال دانشجویی در بیانیه ای به برخوردهای خشن حراست در دانشگاه‌ها اعتراض کردند. بر اساس این بیانیه پس از بازگشایی مجدد دانشگاه‌ها رفتار و برخوردهای خشونت‌آمیز حراست دانشگاه‌ها به بالاترین سطح آن یعنی درگیری فیزیکی، ضرب‌و‌شتم و گروگانگیری دانشجویان رسیده است.
حراست دانشگاه بوعلی
فعالان دانشجویانی نوشته‌اند که حرمت دانشجو و دانشگاه با برخی رفتارها بیش از پیش لگدمال شده است و دانشجویان را در تمامی ساحت‌ها و سبک زندگی، تحت کنترل خود و در قالب‌های از پیش تعیین‌شده می‌خواهند. آنان از دخالت حراست در پوشش، رفتار و حتی خصوصی‌ترین امور زندگی هر دانشجو ابراز نارضایتی کرده‌اند.
در هفته‌های اخیر استقرار نیروهای موسوم به «گشت ارشاد» در برخی دانشگاه‌ها و ممانعت از ورود دانشجویان دختر به فضای دانشگاه نیز خبرساز شد. حتی برخی دانشجویان دختر اعلام کردند که مأموران حراست دانشگاه به آنان اجازه نمی‌دهند با لباس‌هایی که قبلا هم می‌پوشیدند وارد دانشگاه شوند، اما محمدعلی زلفی‌گل، وزیر علوم، تحقیقات و فناوری در واکنش به این اعتراض‌ها از طرح‌های حجاب اجباری دفاع کرد و گفت:
«ورود به هر مکانی شرایط خاص خودش را دارد و دانشجویان باید از قوانین دانشگاه تبعیت کنند.»
به باور امضاکنندگان این بیانیه «دانشگاه که از اساس باید نهادی مستقل باشد، امروزه از طرفی با وجود حراست و برخی نهادهای دیگر و البته دخالت نهادهای امنیتی در داخل دانشگاه به شکل حداکثری، بیش از پیش از استقلال خود فاصله گرفته و از طرفی دیگر به جای آنکه محلی برای کنش‌گری و آموزش باشد، با سیاست‌هایی از قبیل کالایی‌سازی آموزش، دیوارکشی، دستورالعمل‌های گزینش و سهمیه‌‌بندی‌های مختلف به نهادی طبقاتی بدل گشته است.»
اعتراض به محدودیت‌های ایجاد‌شده در خوابگاه‌ها، تفکیک برخی امکانات دانشگاه که منجر به حذف زنان در بسیاری از عرصه‌ها شده، اخراج و ارعاب دانشجویان و اساتید دانشگاه، ممنوعیت از فعالیت‌های سیاسی آزاد در دانشگاه، احضار هر روزه دانشجویان به کمیته‌های انضباطی و بعضا نهادهای امنیتی خارج دانشگاه بخش‌های دیگر این بیانیه را تشکیل می‌دهد.
همچنین در این بیانیه تاکید شده که به دنبال تحولات اخیر در دانشگاه‌ها، حذف زنان در جامعه و در تصمیمات حاکمیت به‌واسطه تفکیک جنسیتی و اعمال سیاست‌های مردسالارانه بیشتر به چشم می‌خورد و این سیاست‌ها که از خیابان تا دانشگاه و محل‌کار به دنبال حذف زنان است تا بسیاری‌ها از امکان‌ها را از آن‌ها سلب کند و در دانشگاه‌ها نیز با تفکیک امکانات علمی، پژوهشی، رفاهی و ورزشی و دخالت در پوشش و زندگی، نیمی از جمعیت دانشجویان را از ارتقا و پیشرفت محروم ساخته است.
آنان خوابگاه دانشگاه را به اردوگاهی تشبیه کرده‌اند که حقوق ابتدایی هر انسانی در آن نقض می‌شود. قفل کردن در خوابگاه بر روی دانشجویان و تعیین ساعت‌های ورود و خروج تنها بخشی از مقررات اردوگاهی در خوابگاه است.
دانشجویان تاکید کرده‌اند که در برابر سیاست‌ها و اراده سلطه‌گرایانه حاکم مقاومت خواهند کرد و به هیچ‌وجه شرایط موجود را نخواهند پذیرفت.
دانشجویان همچنین اعلام کرده‌اند که یک طوفان توییتری برای بیان روایت‌ها از سرکوبگری حراست دانشگاه در روز جمعه ۱۰ ژوئن/۲۰ خرداد برپا خواهند کرد.
دانشجویانی که به سیاست‌های تبعیض‌آمیز و سلطه‌جویانه حاکم معترضند، می‌توانند با پر کردن نام خود در لینک بیانیه به این اعتراض بپیوندند.
نظرها
نظری وجود ندارد.