مزاحمت‌های جنسی در مصر

آزار و اذیت جنسی، یک مشکل قدیمی در مصر به شمار می رود که پس از انقلاب ۲۰۱۱، به یک مسئله‌ حاد اجتماعی تبدیل شده است.

 در بررسی‌های اخیر سازمان ملل متحد، مشخص شده است که ۹۹،۳ درصد زنان مصری مورد تعرض جنسی قرار گرفته‌اند. سه چهارم از پاسخ‌دهندگان گفته‌اند که آنها هر روز با این نوع آزار روبه‌رو هستند.

اکثریت آزار و اذیت‌ها فراتر از حملات لفظی است. بسیاری از زنان مصاحبه‌شونده گزارش داده‌اند که مهاجمان پستان یا باسن آنها را مورد حمله قرار داده‌اند. در برخی موارد نیز تجاوز به زنان گزارش شده است.

مطالعه سازمان ملل متحد نشان می‌دهد که زنان محجبه نیز به همان شدت و حدت مورد آزارهای جنسی قرار می‌گیرند که زنان غیر محجبه. در این مطالعه از مردان مجرم نیز در مورد رفتارشان سئوال شده است. جواب آنها این بوده که به طور مشخص زنان جذاب هدف حمله آنان هستند. نیمی از این مردان گفته‌اند تنها به زنان بی‌حجاب آزار می‌رسانند و یک سوم آنها گفته‌اند روی زنان محجبه متمرکز هستند.

قربانیان خشونت‌های جنسی در مصر به سختی علیه شخص مجرم شکایت می‌کنند و به همین دلیل، آزار و اذیت جنسی همچنان یک تابو باقی مانده است. مطالعه سازمان ملل نشان می‌دهد که بسیاری از قربانیان از ترس بدنام شدن یا اهمیت ندادن پلیس به ضرب و جرح صورت گرفته، شکایت‌شان را جدی نمی‌گیرند.

سازمان "مرکز مصری برای حقوق زنان" می‌گوید: "پلیس اغلب خود زنان قربانی را مقصر می‌داند." در ماه ژوئن، یک واحد کوچک جدید پلیس زنان در قاهره برای مبارزه با خشونت جنسی نسبت به زنان، شروع به کار کرده است.

پس از انقلاب ۲۰۱۱ اعتراض‌های بیشتری از سوی زنان در این زمینه مطرح می‌شود. در بهار گذشته، یاسمن ال برماوی در تلویزیون مصر درباره این نکته گزارش داد که چگونه در میدان تحریر، توسط چند مرد مورد تجاوز قرار گرفته است. همچنین یک فعال دیگر، ثریا بهجت برای محافظت از زنان، گروه "محافظان تحریر" را تاسیس کرده است.

پس از تجاوز گروهی در میدان تحریر، برخی از اسلام‌گرایان زنان را مقصر خواندند. عادل عبدالمقصود عفیفی، نماینده سلفی مجلس و همچنین افسر عالی‌رتبه پلیس گفت: " گاه یک دختر صد درصد شرایطی را برای تجاوز به خود مهیا می‌سازد؛ یعنی زمانی که در این موقعیت حضور پیدا می‌کند."

رضا صالح آل هفناوی یک از نمایندگان اخوان‌المسلمین می‌گوید: "وزارت داخله چگونه می‌تواند زنان را محافظت کند زمانی که آنان در میان مردان قرار گرفته‌اند؟"

لیلا جورتی، یکی از فعالان حاضر در میدان تحریر روز ۱۹ ژوئن ۲۰۱۳ در دادگاهی حاضر و علیه مردی که او را در خیابان مورد ضرب و شتم قرار داده است، شهادت داد. این معلم ۳۰ ساله شکایت کرده که مردی او را در شهر قاهره مورد تعرض قرار داده و هنگامی که در مقابل این آزار مقاوت کرده، مرد او را مورد ضرب و شتم قرار داده است.

 از زمان انقلاب زنانی مانند لیلا جورتی به طوری فزاینده در مقابل آزارهای جنسی، مقاومت نشان داده‌اند؛ آنهم به طور فردی. بسیاری از آنها در طول اعتراض‌های سال ۲۰۱۱ در میدان تحریر همراه به عنوان معترض حضور داشته‌اند. آنها برای دفاع از حقوق مردم مصر جنگیدند و در حال حاضر خواستار حقوق خود هستند.

مجله اینترنتی اشپیگل آنلاین در آلمان، با این فعال حقوق زنان و یکی از قربانیان خشونت‌های جنسی در قاهره پیش از رفتن او به دادگاه، در مورد حادثه‌ای که برای او اتفاق افتاده و همچنین آزار و اذیت روزانه زنان در مصر مصاحبه‌ای انجام داده است. آیا لیلا جورتی یک استثناست؟

اشپیگل آنلاین: خانم جورتی لطفاً از اتفاقی که برای شما افتاد برای ما بگویید.

لیلا جورتی: من سوار بر تاکسی روی پل ششم اکتبر بودم و می‌خواستم به یک تظاهرات در مرکز قاهره بروم. خیابان‌ها به علت ترافیک سنگین مسدود بودند. من از تاکسی پیاده شدم و در پیاده‌رو راهم را ادامه دادم. در حال گذشتن از کنار اتوبوسی بودم که مردی از پنجره دشنام‌هایی مانند "هی، عوضی" به سوی من سرداد و سپس حرکات زشت و ناپسندی را با دست و دهان خود انجام داد.

شما به توهین‌های او چه واکنشی نشان دادید؟

من هم به سوی فریاد زدم: "شرم بر آن ریش‌ات باد. تو یک معتقد مذهبی هستی و این رفتارها از آدمی مثل تو سر می‌زند؟" او از اتوبوس پیاده شد و بر سر من فریاد زد که چی فکر کرده‌ام و کی هستم که جواب او را اینطوری می‌دهم. همینطور پشت سرهم به من دشنام می‌داد. من هم جواب دادم که او به هیچوجه از اخلاق و نجابت بهره‌ای نبرده است. او با شنیدن این جملات، مرا مورد ضرب و شتم قرار داد.

آیا کسی از شما حمایت کرد؟

اولش نه. او بارها و بارها مرا کتک زد و ضرباتی هم به صورتم زد. من فقط شوکه شده بودم. سپس فریاد زدم: "آی ... مزاحم" و چند نفر به کمک من آمدند. بعد هم آنها از من عذرخواهی کردند از اینکه بلافاصله دخالت نکرده‌اند. آنها گفتند: "ما فکر کردیم او شوهر شماست." باور نکردنی است. یعنی آنوقت او به عنوان شوهر حق داشت مرا مورد ضرب و شتم قرار بدهد؟

چه شد که تصمیم گرفتید از او شکایت کنید؟

من به شدت عصبانی بودم. او فقط با این پیشفرض که همه حق‌های جهان را دارد، برای اینکه مرا آزار بدهد، دست به این اعمال زد. این موضوع برای من کافی بود تا از او شکایت کنم. من هم با دو شاهد نزد پلیس رفتم.

آیا ضرب و جرح و آزار جنسی پس از انقلاب شایع‌تر شده است؟

قطعاً. هر روز هم بیشتر می‌شود. این موضوع انگیزه‌های سیاسی دارد. من در انقلاب از ابتدا همراه معترضان بودم، مانند بسیاری از زنان. ما در خط مقدم ایستاده بودیم و حالا می‌خواهند در ما ترس ایجاد کنند تا دوباره ما را از فضای عمومی به عقب برانند.

از طریق آزار و اذیت جنسی؟

بعضی از اسلامگرایان این دیدگاه را گسترش می‌دهند که زنانی که بدون پوشش سنتی یا بدون همراه در خیابان ظاهر می‌شوند، خود مقصر و مسئول بروز اعمال آزار جنسی بر آنها هستند. فقط به خاطر اینکه من حجاب نداشتم، باید بپذیرم که مورد آزار و اذیت قرار بگیرم؟ این کاملاً غیر قابل قبول است.

اطرافیان‌تان چگونه با تصمیم شما در طرح شکایت از آن مرد برخورد کردند؟

در آغاز همه مخالف بودند و می‌گفتند این کار را نکن. یا می‌پرسیدند به چه چیز می‌خواهی برسی؟ حتی بعضی‌ها سوال می‌کردند تو اصلاً روی پل چه کار می‌کردی؟ یا می‌پرسیدند آیا شکایت من اثری در حل این بحران خواهد داشت؟ از وقتی در مورد پرونده شکایت من گزارش‌هایی منتشر شده این نگاه‌ها هم تغییر کرده است. حالا بعضی‌ها می‌گویند آنچه که انجام می‌دهم واقعا درست و مهم است.

آیا فکر می‌کنید که در دادگاه موفق خواهید شد؟

راستش، من هیچ انتظار بزرگی ندارم. احتمالاً او در دادگاه ظاهر نخواهد شد. من فکر هم نمی‌کنم که مجازات برای مجرم جنسی می‌تواند بخشی از راه حل باشد. من امیدوارم که با تصمیم من در اعلام شکایت، زنان دیگر نیز تشویق شوند و این شجاعت را پیدا کنند تا برای رسیدن به حقوق خود بپاخیزند و در رسیدن به هدف‌شان استقامت نشان دهند.

منبع:

اشپیگل