دو سوختبر بلوچ در پی تیراندازی نیروهای دریابانی در سیریک جان باختند
به گفته شاهدان محلی نیروهای دریابانی بدون ارائه هشدار قبلی به تیراندازی اقدام کردهاند. گلولههای شلیکشده مستقیماً به سرنشینان این لنج اصابت کرده و به مرگ آنها منجر شده است.

از سمت راست، محمد خدابخشی و زید ملاحی، این دو سوختبر شامگاه جمعه ۱۲ اردیبهشت در آبهای شهرستان سیریک کشته شدند
دو سوختبر بلوچ در نتیجه تیراندازی نیروهای دریابانی در آبهای شهرستان سیریک در شامگاه جمعه ۱۲ اردیبهشت ۱۴۰۴جان خود را از دست دادند. به گزارش کمپین فعالین بلوچ، این حادثه در پی شلیک مستقیم نیروهای تحت فرماندهی «محمد صفری مقدم»، فرمانده ناوگروه کوهستک، بهسوی یک لنج حامل سوخت رخ داده است.
این دو قربانی «محمد خدابخشی»، ۲۸ ساله، فرزند عبدالله، ساکن روستای بازگرد در شهرستان سیریک، و «زید ملاحی»، ۲۵ ساله، فرزند محمد، از بندر کرگان شهرستان میناب معرفی شدهاند. خدابخشی و ملاحی متأهل و دارای یک فرزند بودهاند.
شاهدان محلی گفتهاند که نیروهای دریابانی بدون ارائه هشدار قبلی به تیراندازی اقدام کردهاند. گلولههای شلیکشده مستقیماً به سرنشینان این لنج اصابت کرده و منجر به مرگ آنها شده است.
«صفری مقدم» پیشتر نیز به نقش فعال در سرکوب سوختبران و بازداشت شهروندان بلوچ در مناطق بندرکرگان، کوهستک و سیریک شناخته شده و بارها یورشهای امنیتی به این مناطق را رهبری کرده است.
طبق گزارش سالانه کمپین فعالین بلوچ در سال ۲۰۲۴ میلادی، در مجموع ۲۲۸ گزارش مرتبط با سرکوب سوختبران به ثبت رسیده که بر پایه آنها، دستکم ۳۷۵ تن از سوختبران در اثر شلیک نیروهای نظامی یا سوانح جادهای کشته یا زخمی شدهاند. از این میان، ۲۴۰ تن جان خود را از دست داده و ۱۳۵ نفر مجروح شدهاند. آمارها حاکی از افزایش ۵۴٬۶۷ درصدی در شمار قربانیان نسبت به سال ۲۰۲۳ است.
پدیده سوختبری در مناطق مرزی ایران، بهویژه در استانهای سیستان و بلوچستان و هرمزگان، نتیجه مستقیم فقر ساختاری، بیکاری گسترده و توسعهنیافتگی مزمن است. در غیاب فرصتهای شغلی پایدار، هزاران نفر از ساکنان این مناطق به ناچار به حمل سوخت در شرایطی پرخطر روی میآورند. با این حال، پاسخ نهادهای امنیتی و نظامی به این وضعیت، اغلب خشونتبار و مرگبار بوده است.
تیراندازی بدون هشدار، تعقیب در جادهها و یورشهای گاهوبیگاه به روستاها، بارها به کشته و زخمی شدن سوختبران انجامیده است. این وضعیت نه تنها نقض جدی حقوق بشر محسوب میشود، بلکه به شکاف عمیقتری میان دولت و شهروندان این مناطق دامن زده است.
نظرها
نظری وجود ندارد.